|
ถูกต้องค่ะ ถ้าตัวหนึ่งทำได้ตัวอื่น ๆ ก็ทำได้ พฤติกรรมเลียนแบบ
โชแปง หน้าตาเหมือนอู่จี๊เลย อายุก็เท่ากันด้วย
ขอให้แก้ปัญหาของพวกเด็ก ๆ ได้ไว ๆ นะคะ
คุณจะได้มีความสุข และสนุกกับเค้าค่ะ รวมทั้งได้ประโยชน์จากการที่เค้าช่วยเราเฝ้าบ้านด้วย |
|
ขอบคุณคุณ toto peer ที่ชม อย่างที่เล่าให้ฟังแล้วว่าบางแก้วที่บ้านทั้ง 5 ตัวได้มาอย่างค่อยเป็นค่อยไป และส่วนใหญ่เป็นพ่อ แม่ พี่น้องกัน เลยคุ้นเคยกันดี มีความกังวลใจเพียงครั้งที่ลูกตาลเข้าบ้านมา แต่เนื่องจากเค้าเป็นตัวผู้เลยได้รับการต้อนรับจากตัวเมียทั้งสองเป็นอย่างดี แม่อั่งเปาคงนึกว่าเป็นลูกชาย ส่วนจินนี่ก็คิดว่าลูกตาลเป็นน้องชาย เลยช่วยกันเลี้ยงลูกตาล ไม่ข่มหรือกัดหมาใหม่
สำหรับการที่พวกเค้าอยู่กรงเดียวกันนั้น กรงที่บ้านมีขนาดใหญ่มาก 5 คูณ 5 เมตร (ไม่น่าจะเรียกว่ากรง) เพราะเป็นบริเวณหลังบ้านที่กั้นเป็นคอกให้เค้ากับเราได้คลุกคลีกัน เป็นที่กินข้าว กินนมเม็ด อาบน้ำ แม้แต่ตอนที่อั่งเปาออกลูกก็อยู่ในคอก ที่ตัวอื่น ๆ จะเข้ามาเยี่ยมดูและช่วยกันเลี้ยงเจ้าตัวเล็ก ๆ กรงหรือคอกจึงเหมือนที่พักผ่อนที่มีความสุข ส่วนบริเวณบ้านเหมือนที่ทำงาน เพราะเป็นหน้าที่ในการเป็นยามรักษาการณ์
เรื่องที่คุณ toto peer กังวลเกี่ยวกับการถูกยาเบื่อนั้น ก็น่าจะต้องกังวลอยู่ เว้นแต่จะมีการฝึกเรื่องไม่กินอาหารจากคนอื่นให้ได้ก่อน ซึ่งในเว็บนี้รู้สึกว่าป้าวิจะเคยเขียนไว้ถึงวิธีการฝึกค่ะ |
|
ร้านแต่งได้สวยจริง ๆ จ๊ะ ดูสะอาด สงบ ร่มเย็น และอาหารน่าจะอร่อยด้วย
ช่วยบอกด้วยว่าจะไปถึงสวนอาหารนี้ได้อย่างไร จะได้ไปเยี่ยมไปยามกันบ้างเน้อ
แล้วปีใหม่ มดแดง กะน้ำแข็งอยู่ที่บ้านนี้ด้วยหรือเปล่าจ๊ะ |
|
ที่บ้านก็มี 5 ตัวเหมือนกัน แต่วิธีการได้มาแบบค่อยเป็นค่อยไป และมีประวัติแสบ ๆ ดังนี้
ตัวที่ 1 อั่งเปา เป็นหมาตัวแรกที่เลี้ยง มาจากพิษณุโลกเป็นแม่ของลูกมา 5-6 ครอกแล้ว จึงอายุประมาณ 6 ขวบ (ใบเพ็ดหาย) ตอนเด็ก ๆ ชอบไปเล่นกับคลุกคลีกับหมาหลังอานข้างบ้าน เกือบถูกทิ้งไปให้หลานเลี้ยงที่กรุงเทพฯ เมื่อไปกัดไก่ชนของเพื่อนบ้าน
ตัวที่ 2 ชื่อจินนี่ เป็นลูกสาวของอั่งเปา อายุ 3 ขวบ เค้าเป็นลูกอังเปาที่ขี้กลัว ตั้งแต่เด็กไม่ยอมออกมาให้ใครดู เลยเลี้ยงไว้ เพราะคิดว่าเค้าคงอยากอยู่กับเรา วันนี้จินนี่ไม่ขี้กลัวแล้ว ชอบอยู่ตัวเดียวเงียบ ๆ แต่ไม่ยอมให้ใครรังแก และเมื่อต้องมีกิจกรรมร่วมกัน เช่น ขับไล่ตัวเงินตัวทอง ก็สามารถเข้าร่วมกิจกรรมกับตัวอื่น ๆ ได้
ตัวที่ 3 ชื่อลูกตาลเป็นชายหนุ่มที่ลุงพามาจากพิษณุโลกเมื่ออายุ 2 เดือนโดยมีพี่จินนี่เป็นพี่เลี้ยง ตอนนี้ตัวใหญ่มากและลุงเพิ่งพาไปทำให้เป็นขันทีมาเมื่อวันอังคารที่แล้ว หลังจากช่วยสร้างลูกกับแม่อั่งเปามา 2 ครอก
ตัวที่ 4 ชื่อนายอู่จี๊ เป็นลูกของอั่งเปาและลูกตาล อายุ 1 ขวบกว่าแล้ว ตัวใหญ่มากกว่าลูกตาลอีก อารมณ์ดี ขี้เล่นเหมือนหมาเด็ก ๆ
ตัวที่ 5 ชื่อนายปีเตอร์ อายุ 3 เดือนกว่า ซึ่งเท่ากับกาแฟของคุณชาญ เพราะเป็นพี่น้องกัน เกิดจากอั่งเปาและลูกตาล มีพี่อู่จี๊เป็นเพื่อนเล่น
ทั้ง 5 ตัววิ่งเล่นในบริเวณ เข้ากรงรวมเมื่อมีแขกมาหา หรือเมื่อนำรถเข้า-ออกจากบ้าน ทั้ง 5 ตัวมีแฮ่กันบ้าง โดยเฉพาะการหวงของกิน แต่ไม่เคยกัดกันจนบาดเจ็บ (แม่ พ่อ และพี่จะงับสั่งสอน ไม่ลงเขี้ยวกัน) ที่สำคัญเราเองต้องเป็นผู้ป้องกันไม่ให้เกิดอารมณ์ เช่น เวลาให้อาหารต้องเท่าเทียมกัน (ได้กินทุกตัว) เวลาเรากลับมาถึงบ้าน กอดหรือตบหัวเล่นกับเค้าทุกตัวเช่นกัน ดังนั้น ความยุติธรรมของเจ้าของจึงเป็นสิ่งจำเป็นในการดูแลหมาบางแก้วหลาย ๆ ตัวให้อยู่ด้วยกันอย่างสงบสุข |
|
บางแก้วหลายตัวเก่งเรื่องการกระโดดและปีนป่าย
เคยมีตัวหนึ่ง ชื่อสาวปาน บ้านอยู่แถวศรีราชา ปีนรั้วออกไปเที่ยวประจำ และแล้วก็ไปเจอหมาหมู่เจ้าถิ่น เหวอะหวะกลับมาให้แม่ทำแผลเป็นประจำ จนครั้งสุดท้ายที่ได้ข่าว เจ็บหนักนอนเลียแผลอยู่หลายวัน
ป้าเคยเห็นกรงที่ป้องกันหมากระโดดเก่ง ปีนเก่งที่บ้านนิรมล คิดว่าน่าจะนำมาปรับใช้กับกำแพงหรือรั้วได้ นั่นคือการเสริมเหล็กที่ขอบบนกำแพง และเหล็กที่เสริมให้ดัดให้โค้งงอเข้าหาบ้าน เด็กปีนไปสุดก็จะตกลงมาในบ้านจ๊ะ
โชคดีที่ทั้ง 5 ตัวของป้าไม่กระโดดหนีออกนอกบ้าน (ว่าที่จริงกระโดดขึ้นไปนอนหลังกรงได้สบาย) อาจเป็นเพราะไม่มีสิ่งยั่วยุภายนอก ไม่วางสิ่งของไว้ริมรั้วให้เป็นบันไดสำหรับการกระโดด ป้องกันไม่ให้เกิดการหนีด้วยวิธีนี้ (มีครั้งที่หนึ่ง ย่อมมีครั้งต่อ ๆ ไป)
ขอให้แก้ปัญหาได้โดยไวนะคะ กลัวเค้าไปประสบกับอันตรายนอกบ้านค่ะ |