 | รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
|
หลังจากหัดเลี้ยงหมา(บางแก้ว)ครั้งแรกในชีวิต 3 ตัวได้หนึ่งปี ก็อยากได้บางแก้วเพิ่มอีก จึงขับรถไปซื้อจากคอกที่พิษณุโลก 2 ตัว คนละคอก ตัวหนึ่งสายไม่ดุ(ผู้) แต่อีกตัวหนึ่งสายดุมาก(เมีย) แต่การที่จะเอาน้องใหม่ทั้งสองเข้าฝูง ผมก็มีปัญหาที่ต้องแก้ไขให้ได้ 3 ประการ จึงนำมาเล่าให้เพื่อนสมาชิกฟังว่าผมจัดการอย่างไร จะได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน ปัญหาแรกก็คือ การรังแกกันของหมาใหญ่ 3 ตัวเดิม คือ นักรบ(ผู้ 15 เดือน) แพรว(เมีย 15 เดือน) ปู๊นปู๊น (ผู้ 14 เดือน) ผมเคยนำเรื่องมาเล่าในเว็บนี้ประมาณเดือนกว่าแล้วว่า แพรวได้ชิงความเป็นจ่าฝูงจากนักรบ และหลังจากนั้นก็คอยกัดรังแกนักรบประจำเมื่อปล่อยออกจากกรง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีปู๊นปู๊นเข้ามาสมทบ และตอนหลังปู๊นปู๊นที่เคยเป็นลูกไล่นักรบมาก่อนก็แข็งข้อ ไล่กัดนักรบตัวต่อตัวจนแพ้ เดียวนี้นักรบกลายเป็นหมาหางแถว ส่วนแพรวและปู๊นปู๊นจะรวมทีมกันรังแกนักรบ โดยปกติ ถ้าหมากัดกันตัวต่อตัวผมจะปล่อยให้กัดกันจนแพ้ชนะไปข้างหนึ่งจะได้รู้ตำแหน่งในฝูง แต่แพรวยังรังแกนักรบอีกทั้งที่ตนเองชนะแล้ว ผมจึงต้องหาวิธีการที่เด็ดขาดแก้ปัญหานี้ให้ได้ เพราะกลัวว่าเมื่อใดที่ผมไม่อยู่บ้านและปล่อย 3 ตัวไว้ด้วยกัน วันหนึ่งนักรบต้องบาดเจ็บสาหัสแน่ วิธีการของผมอาจดูโหดร้ายไปหน่อยสำหรับบางท่าน แต่มันได้ผลมากครับ คือผมใช้ไม้หวดกบาลอย่างแรงตัวที่รังแกหรือรุมนักรบ แต่ไม่ตีที่ขาหรือลำตัวเพราะกลัวกระดูกหัก ปรากฏว่าปู๊นปู๊นเจอไม้ครั้งหนึ่งถึงกับเดินเซเหมือนนักมวยเมาหมัด หลังจากนั้น พอผมเงื้อไม้เท่านั้น ทั้งปู๊นปู๊นและแพรวต่างก็วิ่งหนึ่งเอาตัวรอด เดียวนี้ทำท่ายกมือยกเท้าจะเตะก็กลัวผมแล้ว ก็เป็นอันว่าปัญหานี้แก้ได้ 80-90ปัญหาที่สองก็คือ จะทำอย่างไรจะไม่ให้หมาใหญ่แต่ละตัวกัดน้องใหม่เมื่อแรกพบ เมื่อน้องใหม๋มาถึงบ้านและได้ให้กินอาหารและพักผ่อนเต็มที่แล้ว ผมก็เอาน้องใหม่แต่ละตัวไปขังยังกรงข้างรุ่นพี่แต่ละตัว โดยคอยสังเกตปฏิกิริยารุ่นพี่ว่าเป็นอย่างไร ปรากฏว่าปู๊นปู๊นมีปฏิกิริยาเป็นมิตรกันน้องใหม่ นักรบนั่งนิ่งแต่ถ้าน้องใหม่เข้ามาใกล้ นักรบจะขู่คำรามจนน้องใหม่กลัว ส่วนแพรว(สาวดุ)นั้นพอเห็นน้องใหม่ก็แสดงอาการขู่และทำท่าจะเข้าไปขย้ำ หลังจากนั้นก็จับรุ่นพี่แต่ละตัวใส่โซ่ฝึกให้พบรุ่นน้องรายตัวนอกกรง ปรากฏว่าปู๊นปู๊นสอบผ่านเพราะเล่นกับน้องใหม่ได้ทันที ส่วนนักรบนั้นไม่สนใจน้องใหม่ และจะขู่คำราม หากน้องใหม่เข้ามาใกล้เกินไป สำหรับแพรวนั้นงับน้องใหม่ไปหนึ่งที เลยถูกเท้าผมเตะกระเด็นไปติดรั้ว หลังจากนั้นผมต้องไม่ให้แพรวพบกับน้องใหม่นอกกรงเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ แต่เพื่อหนึ่งสัปดาห์ผ่านไปแล้ว แพรวก็คุ้นกับน้องใหม่มากขึ้นและไม่ขู่หรือกัดอีก เพียงแต่ไม่ค่อยเล่นด้วยเท่านั้น อย่างไรก็ดี พอเกือบหนึ่งเดือนแพรวก็ยอมเล่นกับน้องใหม่ดังที่จะเห็นในรูปต่อไป ปัญหาที่สามก็คือ ทำอย่างไรจึงจะปล่อยทั้ง 5 ตัวพร้อมกันได้โดยไม่รังแกกัน เผื่อว่าวันใดผมไม่อยู่บ้าน จะได้ไม่เป็นภาระแก่คนที่บ้านที่จะต้องไล่จับทุกตัวเข้ากรงเวลาให้อาหาร ในช่วงแรกผมก็ปล่อยปู๊นปู๊นพบน้องใหม่สองตัวก่อน แล้วก็ปล่อยนักรบมาสมทบ เมื่อเห็นว่าไม่มีปัญหาก็จะปล่อยแพรวออกมาเป็นตัวสุดท้าย ทั้งนี้ในระยะแรกผมต้องถือไม้เฝ้าเป็นจ่าฝูงโดยไม่กระพริบตา เดี๋ยวนี้ สบายแล้ว ทุกตัวกลัวผมหมดและวิ่งไล่กัดและปล้ำกันอย่างสนุกสนานในสนามและสวนหลังบ้าน แม้ว่าแพรวจะแสดงอาการขู่นักรบทุกครั้งที่ออกจากกรงมาพบกันครั้งแรก แต่พอผมตะหวาดก็จะไม่กล้ากัดนักรบ ไม่เช่นนั้นก็อาจจะถูกไม้หวดกบาลหรือถูกแข้งของผม |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
แก่น(ตัวผู้) น้องใหม่วัน 2 เดือน 20 วัน มาจากสายพันธุ์ไม่ดุ ให้อยู่ในกรงตอนกลางคืนวันละ 12 ชั่วโมง ส่วนกลางวันปล่อยนอกกรงให้อยู่กับแพรว เผื่อว่าจะได้เลียนนิสัยดุจากรุนพี่บ้าง จะได้เฝ้าบ้านช่วยกัน |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
เมื่อเข้าบ้านใหม่ได้สองสามวัน พอแก่นเดินผ่านนักรบ(ขวามือ) นักรบจะส่งเสียงขู่คำรามไม่ให้เข้าใกล้ จนปู๊นปู๊น(ตัวกลาง)เหลียวมองและพร้อมที่จะปกป้องแก่น |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
|
เป็นภาพที่ล่ามโซ่ปู๊นปู๊นตอนที่ปล่อยให้พบน้องใหม่วันแรก ตัวนี้ชื่อ เสือ(ตัวเมีย) เพราะตอนนั้นยังไม่ไว้ใจปู๊นปู๊นว่าจะงับน้องใหม่หรือไม่  |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
พออยู่ได้สองวัน ลองปล่อยแพรวเล่นกันน้องใหม่นอกกรง แพรวมองน้องใหม่เล่นกันและก็เข้าไปเอาฟันขยี้บนลำตัวน้องใหม่ หลังจากนั้นเกิดมันเขี้ยว จึงงับน้องใหม่หนึ่งครั้งจนร้อง ผมจึงเตะแพรวกระเด็นออกไปเพื่อลงโทษ |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
พอน้องใหม่อยู่ได้เกือบเดือน รุ่นพี่ทั้งสามก็ยอมรับน้องใหม่ ในรูป ทั้งสี่ตัวกำลังรุมกินโต๊ะแพรว โดยมีนักรบซึ่งกำลังผลัดขนยืนอยู่ห่างๆ เพราะยังหวาดกลัวแพรวอยู่ |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
แถมให้อีกภาพสำหรับการรุมกินโต๊ะแพรวโดยปู๊นปู๊นและน้องใหม่สองตัว |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
แก่น(ซ้ายมือ) กำลังยืนขู่ใส่กันกับเสือ(ขวามือ) ทั้งคู่จะเป็นเพื่อนเล่นไล่กวดและกัดกันประจำ เหตุผลที่ผมมักซื้อลูกบางแก้วครั้งละสองตัวเพราะอยากให้เขามีเพื่อนเล่นในวัยที่ใกล้เคียงกัน จะได้ไม่เหงา |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
|
ปู๊นปู๊น (รุ่นพี่) ดูเสือและแก่นกำลังวัดใจดวลกัน จะเห็นว่าแก่น(ขวามือ)ตัวใหญ่กว่าเสือมาก แม้ว่าจะเกิดก่อนเพียง 8 วัน และหนักกว่า 3 กิโลกรัม ส่วนปู๊นปู๊นนั้นถึงแม้จะเป็นหมาที่หน้าตาขี้เหร่สุดในฝูงเพราะหูตั้งอยู่ข้างเดียว แต่ก็แสดงให้เห็นคุณค่าในตัวเองได้ดีมากเพราะสามารถทำหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงหมาเด็กได้ยอดเยี่ยม เนื่องจากชอบเล่นกับน้องใหม่โดยไม่เคยแสดงอาการโกรธน้องใหม่เลย และมักคอยปกป้องน้องใหม่จากการข่มขู่ของนักรบหรือแพรว  |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
|
เสือ เป็นตัวเมียอายุ 2 เดือน 12 วัน ตัวนี้ไม่ได้ซื้อเพราะความสวย แต่ซื้อเพราะ "ความดุ" เลยตั้งชื่อว่าเสือ แต่โตขึ้นมาจะดุจริงหรือไม่ อาจจะพลิกล็อคเหมือนตอนซื้อนักรบมาก็ได้ ที่หน้าตาดุตอนเด็ก แต่พอโตมาไม่ดุเลย ที่ตัดสินใจซื้อเสือเพราะเห็นประวัติพ่อแม่ดุมาก หวังว่าลูกคงจะดุเหมือนกัน เคยลองปล่อยให้เสืออยู่กับแก่นสองตัวหน้าบ้านโดยไม่มีรุ่นพี่สามตัวอยู่ด้วย พอเสือเห็นหมาโตเดินผ่านมาก็แสดงอาการเห่าขู่แล้ว  |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
|
รูปของพ่อของเสือซึ่งมีประวัติดุร้ายมาก เจ้าของคอกเล่าให้ฟังว่าซื้อจากเจ้าของเดิมตอนโตราคา 40,000 บาท เพื่อนำมาเป็นพ่อพันธุ์ประมาณ 3 ปีแล้ว ยังไม่ยอมให้เจ้าของคอกถูกตัวเลย และเคยกัดเจ้าของคอกครั้งหนึ่งโดยไม่เห่าเมื่อใส่โซ่จูงไปเที่ยว แต่พอเจ้าของเดิมมาเยี่ยมจะกระโดดดีใจมากจนอึราด เจ้าของคอกเลยต้องทำกรงพิเศษให้อยู่ตลอดเวลา ไม่กล้าปล่อยออกนอกกรงอีกแล้ว เนื้อตัวเลยมอมแมม ขนเป็นสังกะตัง เนื่องจากไม่มีใครกล้าหวีขนให้ ถ้าผมจำไม่ผิดพ่อปิงปองเคยพาไปดูคอกนี้และพ่อพันธุ์ตัวนี้เมื่องานกาชาดต้นปี 2547 ที่พิษณุโลก  |
 | ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
|
ยินดีด้วยครับที่ลูกๆเข้ากันได้ดี หวังว่าไม้ที่ใช้หวดกระบาลลูกๆเพื่อสั่งสอนคงเป็นไม้ที่สปริงได้เช่นไม้ไผ่อ่อน คงไม่แข็งโป๊กเป็นไม้หน้าสามนะครับ ฟังมาว่า เจ้าต้นแบบดุ(ร้าย)มากจนเจ้าของเอาไม่อยู่ อาจเป็นที่การเลี้ยงดูส่วนหนึ่ง หวังว่าเสือคงจะเป็นสุนัขที่ดุ(ดี) ภายใต้สภาพแวดล้อมที่ดี
จากกระทู้ พบนายกสมาคมส่งเสริมอนุรักษ์และพัฒนาสุนัขพันธุ์ไทยบางแก้วในประเทศไทย |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
|
ไม้ที่ใช้รักษา กฎ กติกา มรรยาทในฝูงบ้านผมเป็นไม้ไผ่แข็ง(แห้ง) เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 1 นิ้ว ยาวประมาณ 130 ซม. ถ้าตีหัวคนแรงเท่าที่ตีกบาลปู๊นปู๊น ถ้าหัวไม่โนก็แตก แต่มีโอกาสตีแรงขนาดนั้นเพียงครั้งเดียว เพราะขณะนั้นต้องช่วยนักรบด่วน เนื่องจากถูกรุมกัดจนอึราด หลังจากนั้นมา ก็ไม่มีโอกาสได้ตีตัวไหนแรงจริงๆ อีก เพราะมันเห็นผมเงื้อไม้ขึ้นก็หนีกันแล้ว ถ้าใครจะใช้วิธีการของผมต้องเล็งกบาลเจ้าตัวที่รังแกตัวอื่นอย่าให้พลาด เช่น อย่ายกไม้สูงเกินไป เพราะกว่าไม้จะเดินทางถึงกบาล หมาก็อาจขยับตัวจากตำแหน่งเดิม ตัวที่ถูกรังแกอาจได้รับเคราะห์แทน กลายเป็นจะได้รับบาดเจ็บมากกว่เดิมอีก |
 | ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
|
ที่บ้านมีบางแก้วอยู่ 5 ตัว เมียสาม ผู้สอง(ที่บ้านเลี้ยงแบบปล่อย) กล้วยปิ้งเป็นตัวผู้พี่ใหญ่ตัวแรกอายุ ตอนนี้ 4 ปีกว่า แล้วตามมาด้วยตัวเมียตลอด มีไข่หวาน 3 ปีกว่า - บัวลอย-หมูตุ๋น(หญิงง่อย)อายุก็ 2 ปีกว่า กล้วยปิ้งเป็นจ่าฝูง ตามมาด้วยไข่หวานคุมตัวเมีย ตลอดมาก็ไม่มีปัญหาอะไรเพราะ น้องบัวลอย-หมูตุ๋น ยังเล็กและมาทีหลังในฝ่ายตัวเมีย จนเมื่อบัวลอยโตขึ้นหลังจากที่โดน ไข่หวาน กดดันรวมทั้งกดขี่ข่มเหงตลอดมาทั้งที่บัวลอยก็ตัวใหญ่กว่า บัวลอยน้ำหนักประมาณ 22-24 กิโล ไข่หวาน 16-18 กิโล ก็ลุกขึ้นมาพยามสู้และเอาชนะไข่หวานไปได้ในที่สุด แต่ไข่หวานหา ยอมไม่คงจะถือ คติฆ่าได้หยามไม่ได้ จนทุกวันนี้จะเจอกันไม่ได้เลย ต้องกันไว้อีกตัวอยู่ข้างในอีกตัวต้องอยู่ข้างนอก คุณแม่ปวดหัวเลยต้องซื้อกรงมาค่ะ อีกตัวอยู่ในกรงอีกตัวอยู่นอกกรง แต่ก็ยังไม่วายมาท้าทายกันอีกให้เราปวดหัวเล่น มุ้งลวดก็กระชากออกมากรงที่บ้านต้องคอยเปลี่ยนมุ้งลวดเองค่ะส่งให้ช่างทำไม่ไหว นี่เป็นเรื่องราวของฝ่ายตัวเมียนะค่ะ แค่เล็กๆเท่านั้น ยังมีเรื่องราวของตัวผู้พี่ใหญ่กล้วยปิ้ง ที่ได้น้องชายวีโก้ มาร่วมบ้านกันอีกไว้จะเขียนให้อ่านกันอีกถ้ามีผู้ชมสนใจค่ะ |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
|
แม่กล้วยปิ้งมีตัวผู้ 2 ตัวเมีย 3 ส่วนผมมีตัวผู้ 3 ตัวเมีย 2 น่าจะพาหมาทั้งสองฝ่ายมาออกเดทกันได้ เพราะครบคู่พอดี ! แต่ก่อนนั้นผมก็เปลี่ยนมุ้งลวดของกรงบ่อย เพราะเมื่อใดที่ขังนักรบในกรง และปล่อยแพรวและปู๊นปู๊นออกนอกกรงพร้อมกัน ทั้งสองตัวก็จะพากันมาเห่าข่มขู่รอบกรงนักรบ พร้อมทั้งตะกายมุ้งลวดของกรงนักรบจนขาด แต่ภายหลังที่ผมค้นพบมาตรการเด็ดขาดด้วยการใช้ไม้ตามที่เล่ามาข้างต้น ผมก็เลยไม่ได้เปลี่ยนมุ้งลวดใหม่มานานแล้ว ผมอยากทราบว่ากล้วยปิ้ง(จ่าฝูง)มีปัญหาอะไรกับตัวผู้น้องสุดท้อง และแม่กล้วยปิ้งแก้ไขปัญหาอย่างครับ ลองเล่าเพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์ดูครับ และไม่ทราบกว่าการเลี้ยงบางแก้วทั้ง 5 ตัวโดยปล่อยตลอด(ในอดีต) มีปัญหาในการรุมกัดกันบ้างไหมครับ |
 | ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
|
ขอเรียนถามคุณ toto peer เสือเป็นลูกของสุนัขที่ดุมาก "กัดเคยเจ้าของขนาดเจ้าของต้องทำกรงพิเศษให้อยู่ตลอดเวลา ไม่กล้าปล่อยออกนอกกรง เนื้อตัวเลยมอมแมม ขนเป็นสังกะตัง เนื่องจากไม่มีใครกล้าหวีขนให้" ด้วยเหตุผลของคุณ toto peer ต้องการเลี้ยงสุนัขที่ดุเพื่อเฝ้าบ้าน เจ้า 3 ตัว นักรบ แพรว ปู๊น ปู๊น นั้นไม่มีแนวโน้มที่จะเฝ้าบ้านได้เลยหรือ จริงๆแล้วบางแก้วเค้ามีนิสัยประจำสายพันธุ์อยู่แล้วไม่ต้องห่วงเรื่องการเฝ้าบ้านเลย ถ้าคนแปลกหน้ามารับรองหายห่วง ไม่เสียชื่อสุนัขบางแก้ว เสือ อนาคตจะดุมั๊ย ไม่ต้องห่วงสายเลือดดีขนาดนั้นไม่ทำให้คุณ toto peer ผิดหวังแน่นอน แต่ขอถามแนวทางแก้ไขในอนาคต ไม่ทราบว่าคิดเผื่อไว้หรือไม่ "ถ้า"วันหนึ่งเสือดุมาก เหมือนพ่อพันธุ์ตัวนั้นจนคุณ toto peer ไม่สามารถจับอาบน้ำหวีขนให้ได้ หรือไปกัดคนในบ้านของคุณ toto peer จะมีวิธีแก้ไขอย่างไร อยากฟังแนวความคิดในการป้องกัน-แก้ไขในอนาคต |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
|
เห็นด้วยกับวิธีการของคุณ toto peer เพราะผมก็เคยใช้วิธีการนี้ คือ เจ้าแก้วของผมตอนอายุ 4 เดือนผมใส่อาหารในจานให้มันกิน ปกติผมจะไม่เข้าไปยุ่งกับมันเวลามันกินและผมก็สั่งลูกสาวผมว่า ถ้าเจ้าแก้วกินอาหารอย่าเข้าไปยุ่งโดยเด็ดขาด แต่มาวันนั้นผมอยากลองว่ามันจะมีอาการอย่างไรเมื่อผมไปขยับจานอาหาร ปรากฎว่ามันขู่ผมอย่างรุนแรง ผมก็เลยใช้ความรุนแรงเข้าสู้ด้วยการใช้มือตบไปที่หัวมันอย่างแรง จนมันกระเด็นไปติดผนัง และผมก็เอาอาหารนั้นไปทั้งไม่ให้กิน วันต่อมาผมลองเข้าไปลองขยับจานอาหารขณะที่มันกินอยู่อีก ปรากฏว่าไมมีการขู่ผมเลยลองยกจานออกมันก็ไม่มีอาการอะไร จนตอนนี้อายุ 9 เดือนแล้วขณะที่มันกินอาหาร ผมเข้าไปจับหัวเล่นได้สบาย ผมเลยคิดว่าถ้าเราจะกำราบเจ้าพวกนี้ให้อยู่ต้องใช้ความรุนแรง แต่อย่าทำพร่ำเพื่รอไม่งั้นมันจะกลายเป็นความกลัว หมายเหตุ วิธีการผมอาจจะดูไม่ดีซึ่งผมเองก็รู้สึกเช่นนั้นเพราะเมื่อผมตบมันแล้วผมก็อยากร้องไห้ แต่ผมก็คิดเสียว่ารักวัวให้ผูกรักลูกให้ตี ดีกว่าปล่อยให้มันโตเต็มวัยแล้วจะแก้ปัญหายาก PUN สุราษฎร์ธานี |
 | ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
| ที่บ้านก็มี 5 ตัวเหมือนกัน แต่วิธีการได้มาแบบค่อยเป็นค่อยไป และมีประวัติแสบ ๆ ดังนี้ ตัวที่ 1 อั่งเปา เป็นหมาตัวแรกที่เลี้ยง มาจากพิษณุโลกเป็นแม่ของลูกมา 5-6 ครอกแล้ว จึงอายุประมาณ 6 ขวบ (ใบเพ็ดหาย) ตอนเด็ก ๆ ชอบไปเล่นกับคลุกคลีกับหมาหลังอานข้างบ้าน เกือบถูกทิ้งไปให้หลานเลี้ยงที่กรุงเทพฯ เมื่อไปกัดไก่ชนของเพื่อนบ้าน ตัวที่ 2 ชื่อจินนี่ เป็นลูกสาวของอั่งเปา อายุ 3 ขวบ เค้าเป็นลูกอังเปาที่ขี้กลัว ตั้งแต่เด็กไม่ยอมออกมาให้ใครดู เลยเลี้ยงไว้ เพราะคิดว่าเค้าคงอยากอยู่กับเรา วันนี้จินนี่ไม่ขี้กลัวแล้ว ชอบอยู่ตัวเดียวเงียบ ๆ แต่ไม่ยอมให้ใครรังแก และเมื่อต้องมีกิจกรรมร่วมกัน เช่น ขับไล่ตัวเงินตัวทอง ก็สามารถเข้าร่วมกิจกรรมกับตัวอื่น ๆ ได้ ตัวที่ 3 ชื่อลูกตาลเป็นชายหนุ่มที่ลุงพามาจากพิษณุโลกเมื่ออายุ 2 เดือนโดยมีพี่จินนี่เป็นพี่เลี้ยง ตอนนี้ตัวใหญ่มากและลุงเพิ่งพาไปทำให้เป็นขันทีมาเมื่อวันอังคารที่แล้ว หลังจากช่วยสร้างลูกกับแม่อั่งเปามา 2 ครอก ตัวที่ 4 ชื่อนายอู่จี๊ เป็นลูกของอั่งเปาและลูกตาล อายุ 1 ขวบกว่าแล้ว ตัวใหญ่มากกว่าลูกตาลอีก อารมณ์ดี ขี้เล่นเหมือนหมาเด็ก ๆ ตัวที่ 5 ชื่อนายปีเตอร์ อายุ 3 เดือนกว่า ซึ่งเท่ากับกาแฟของคุณชาญ เพราะเป็นพี่น้องกัน เกิดจากอั่งเปาและลูกตาล มีพี่อู่จี๊เป็นเพื่อนเล่น ทั้ง 5 ตัววิ่งเล่นในบริเวณ เข้ากรงรวมเมื่อมีแขกมาหา หรือเมื่อนำรถเข้า-ออกจากบ้าน ทั้ง 5 ตัวมีแฮ่กันบ้าง โดยเฉพาะการหวงของกิน แต่ไม่เคยกัดกันจนบาดเจ็บ (แม่ พ่อ และพี่จะงับสั่งสอน ไม่ลงเขี้ยวกัน) ที่สำคัญเราเองต้องเป็นผู้ป้องกันไม่ให้เกิดอารมณ์ เช่น เวลาให้อาหารต้องเท่าเทียมกัน (ได้กินทุกตัว) เวลาเรากลับมาถึงบ้าน กอดหรือตบหัวเล่นกับเค้าทุกตัวเช่นกัน ดังนั้น ความยุติธรรมของเจ้าของจึงเป็นสิ่งจำเป็นในการดูแลหมาบางแก้วหลาย ๆ ตัวให้อยู่ด้วยกันอย่างสงบสุข |
 | ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
|
ขอแสดงความคิดเห็นนิดหนึ่งนะครับคุณtotopeer ถ้าหากความคิดเห็นของผมอาจแตกต่างไปจากคุณบ้างก็อย่าได้ถือสาหาความเลย เพราะนั่นเป็นแค่ความคิดเห็นส่วนตัวของผมเท่านั้นเองที่มีต่อหมาบางแก้วที่ผมรัก ผมเห็นการเลี้ยงดูของคุณtotopeerแล้วก็นับว่าดีนะครับ การที่คุณต้องการสุนัขที่ดุเพื่อไว้เฝ้าบ้านดูจะตรงประเด็นที่สุดของอีกหลายๆท่านในขณะนี้ แต่ในความคิดเห็นของผม ผมต้องการสุนัขที่ดุแต่คุยรู้เรื่องและไม่ต้องการสุนัขที่ดุมากเกินไป เหตุผลถ้าสุนัขดุมากการควบคุมจะมีปัญหา บางตัวกัดแม้กระทั่งเจ้าของหรือลูกหลานคนในบ้าน สุดท้ายคนทั่วไปก็จะบอกว่าบางแก้วไม่น่าเลี้ยงพอดุแล้วมันบ้าเอาไม่อยู่ ผมได้เห็นสุนัขบางแก้วที่เป็นแบบนี้หลายตัวเหมือนกัน อีกประการหนึ่งถ้าดุมากก็ไม่สามารถเข้าสังคมได้ เมื่อเข้าสังคมไม่ได้คนทั่วไปส่วนหนึ่งก็แสดงอาการรังเกียจหมาบางแก้ว เมื่อเค้าไม่นิยมบางแก้วแล้วก็เท่ากับปิดฉากของหมาไทยที่ดีที่สุดและมีค่ามากที่สุดตัวหนึ่งไป(ในความคิดของผมเท่านั้นนะ) หมาบางแก้วก็จะไม่ได้รับการยอมรับในระดับสากลอันเนื่องมาจากความดุที่ไร้ขอบเขต เค้าจะมองว่าจิตประสาทไม่ปกติ(ในความคิดของผมคนเดียวเท่านั้นอีก) ถ้าบางแก้วรักเจ้าของ หวงทรัพย์สิน ดุเมื่ออยู่ในบ้าน จูงไปเดินเล่นกลับเป็นหมาที่น่ารักนิสัยดีไม่เห่าพร่ำเพรื่อ เป็นหมาที่ฉลาดแม่นในคำสั่งมาก ไม่ดื้อ แต่เมื่ออยู่ในบ้านนิสัยดั้งเดิมในสายเลือดกลับทำให้เฝ้าบ้านได้อย่างดีเลิศและเป็นที่รักของคนในบ้าน ไม่แสดงอาการก้าวร้าวในทุกโอกาศและทุกกรณีสำหรับคนในบ้าน ด้วยเหตุผลเหล่านี้จึงทำให้ผมต้องคัดเลือกสุนัขที่จะนำมาเลี้ยงในบ้าน ผมจะตรวจสอบถึงพ่อแม่ ปู่ย่าตายาย ถ้าดุมากผมจะไม่นำมาเลี้ยงโดยเด็ดขาด เพราะนั่นเท่ากับว่าการพัฒนาบางแก้วของผมจะไม่ประสบผลสำเร็จโดยแน่นอน ดังนั้นผมจึงเลือกสุนัขไม่ดุมาเลี้ยงครับ หรือที่เค้าชอบพูดกันว่าสายพัฒนาแล้ว เหตุผลสุนัขบางแก้วจะรักเจ้าของมากถ้าเลี้ยงดูด้วยความรักเอาใจใส่ มีเวลาให้พวกเค้าบ้างและต้องไม่ลืมมอบความรักให้ทุกๆตัวโดยเท่าเทียมกัน(กรณีเลี้ยงหลายตัวและปล่อยอิสระ) สุนัขจะรักและหวงเจ้าของมากใครที่ไม่รู้จักจะเข้ามาบริเวณบ้านไม่ได้เลย แต่พอไปนอกบ้านเค้าก้ไม่ดุ สายที่พ่อแม่ไม่ดุมักเป็นแบบนี้ครับ(ไม่รู้ผิดหรือถูกเพราะเคยเลี้ยงบางแก้วแค่6ตัวที่บ้านจะเป็นอย่างนี้ทั้งหมด) แต่ของท่านอื่นอาจดุทั้งในบ้านและนอกบ้านก็เป็นได้เหมือนกันครับ ขึ้นอยู่กับการเลี้ยงดูอีกส่วนหนึ่งเหมือนกัน อีกอย่างผมไม่เคยลงโทษบางแก้วของผมด้วยความรุนแรงมากไปกว่าการใช้เสียงดุว่า แค่ทำเสียงดังหมาผมทุกตัวจะนิ่งเงียบเหมือนจะรู้ว่าเจ้านายไม่พอใจแล้วนะ ผมว่าที่เป็นแบบนี้อาจเป็นเพราะว่าความที่เค้ารักเราเลยทำให้เค้าเข้าใจในน้ำเสียงที่เราดุไป ของผมตอนนี้พาไปเที่ยวนอกบ้านได้ทุกตัวไปเที่ยวสวนสาธารณะที่มีคนเยอะๆ ไม่ดุเลยครับคนมาดูเยอะเลยผมก็ปลื้มสิครับ แต่อย่ามาที่บ้านผมนะครับดุครับ มีเพื่อนผมคนหนึ่งบอกอยู่นอกบ้านน่ารักมากแต่พอมาที่บ้านกลับคบไม่ได้ พูดดีๆก็ไม่ยอมให้จับตัว มันก็แปลกดีนะครับ ทั้งหมดนี้ให้ถือเป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ โปรดอย่าได้ขยายความในสิ่งที่ผมคิดเลยครับ  |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
|
ผมดีใจที่หลายท่านได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวการเลี้ยงบางแก้วหลายตัว และการเลี้ยงสายพันธุ์ดุ ทำให้มีหลายมุมมอง ขึ้นกับประสบการณ์ของตนเอง คงไม่มีใครผิดใครถูกร้อยเปอร์เซนต์ ถือว่าเป็นการแลกเปลี่ยนประสบการณ์และจะเป็นประโยชน์ต่อผู้เลี้ยงใหม่ที่เข้ามาอ่านซึ่งคงนำไปปรับใช้ให้เข้ากับสถานการณ์หรือวัตถุประสงค์ของตนเอง ผมว่าผู้เลี้ยงบางแก้วตามบ้านคงมีสองกลุ่มใหญ่ๆ คือ (1) เลี้ยงเป็นเพื่อนหรือชอบความน่ารัก เหมือนกับคำว่า pet ของฝรั่งจริงๆ ผมว่าคนกลุ่มนี้คงไม่ต้องการหมาดุ (2) เลี้ยงเพื่อเฝ้าดูแลทรัพย์สิน เหมือนอย่างคนไทยพื้นบ้านในชนบทเลี้ยงหมาไว้ใต้ถุนบ้านเพื่อเฝ้าบ้าน ผมคิดว่าคนกลุ่มนี้ต้องการหมาดุ ส่วนความสวยงามเป็นรอง สำหรับตัวผมเองนั้นจัดอยู่ในกลุ่มที่สอง เพราะบ้านอยู่ชานเมือง คนอยู่ไม่หนาแน่น ไม่มี รปภ. มาเฝ้าบ้านให้เหมือนบ้านจัดสรรสมัยใหม่ในเมือง และก็มีพื้นที่ว่างให้หมาวิ่งเล่นได้อย่างพอเพียงโดยไม่จำเป็นต้องปล่อยออกนอกรั้วบ้าน แต่ก็ใช่ว่าผมจะปฏิเสธหมาสายพันธุ์ไม่ดุ ถ้าเห็นว่าน่ารักถูกใจผมก็ซื้อเหมือนกัน อย่างที่ผมซื้อ "แก่น" มาเลี้ยง และหากโตขึ้นมาเกิดหน้าตาหล่อเหล่าจะได้ส่งเข้าประกวดกับเขาในฐานะหมาบ้านบ้าง เพื่อความมันส่วนตัว อย่างกรณีของดอทค็อมก็ได้นะครับ! ส่วนในเรื่องการจะนำบางแก้วโกอินเตอร์นั้น ในฐานะเป็นคนไทยก็ยินดีด้วยที่หมาไทยบางแก้วจะมีชื่อเสียงเหมือนสุนัขหลังอาน ส่วนในฐานะผู้เลี้ยงหมาตามบ้านนั้น ผมคิดว่า เราไม่ควรทิ้งสายพันธุเก่าดั้งเดิมที่มักจะดุมากซึ่งยังมีผู้เลี้ยงจำนวนหนึ่งต้องการ ส่วนที่จะโกอินเตอร์นั้นก็พัฒนาสายพันธุ์ที่ไม่ดุอย่างที่หลายคอกได้พยายามทำอยู่ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องน่าสรรเสริญ เหมือนกับเราปรุงส้มตำให้ฝรั่งทานก็อาจเลือกรสชาติอย่างหนึ่ง แต่พอทำให้คนไทยทานก็ต้องรสแซบหน่อยครับ กล่าวอีกนัยหนึ่งเราน่าจะคงความหลากหลายทางชีวภาพไว้ ถ้าไม่เป็นการทำอันตรายต่อส่วนรวม |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
|
ผมอยากตอบข้อสงสัยที่คุณน้อยหน่ายกขึ้น 2 ประการคือ 1. หมาโตสามตัวที่บ้านดุไม่พอเฝ้าบ้านหรือ? ก่อนจะตัดสินใจเลี้ยงบางแก้ว ผมก็อ่านหนังสือเกี่ยวกับบางแก้วหลายเล่ม และก็ติดตามอ่านกระทู้ต่างๆในเว็ปนี้มาเกือบปี ก็ได้ข้อสรุปว่าบางแก้วดุแน่ จึงถือว่าตรงสเป็กผมที่จะเอามาเฝ้าบ้าน แถมเป็นหมาพื้นบ้านที่เลี้ยงง่ายและทนโรคกว่าหมาฝรั่ง แต่พอเลี้ยง 3 ตัวได้ปีกว่า ก็พบว่าบางแก้วแต่ละตัวนิสัยไม่เหมือนกัน ผมว่าเหมือนกับคนนั่นแหละที่นิสัยแตกต่างกันออกไป บางคนดุดันแต่บางคนเรียบร้อย บางแก้วของผมนั้น ตัวผู้ทั้งสองไม่ดุกับคนเลย ดุกับหมาเท่านั้น ที่กล่าวได้อย่างมั่นใจก็เพราะเลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก เหมือนพ่อแม่ที่รู้นิสัยลูกตนเองว่าเป็นอย่างไร ผมเคยให้คนที่มาเยี่ยมบ้านผมหลายคนลองเดินผ่านกรงหมาโตทั้งสามตัว มีเพียงแพรวตัวเมียเท่านั้นที่เห่าและแสดงอาการจะเข้าไปกัด ส่วนตัวผู้ทั้งสองกลับกระดิกหางอย่างเป็นมิตร เหมือนกับเป็นการเชื้อเชิญขโมยให้เข้าบ้าน! แต่โชคดีหน่อยที่หน้ามันดุ ขโมยอาจดูไม่ออกว่าหมาเป็นมิตร อาจมีข้อสงสัยว่า ทำไมผมไม่ปล่อยสามตัวตลอดเวลาเพื่อให้หมาเฝ้าบ้านได้เต็มที่ เหตุผลของผมก็คือ (1) ถ้าปล่อยหมด เวลาถูกยาเบื่อก็ตายหมดฝูงเหมือนกันเพราะเคยเห็นตัวอย่างมาแล้วครับ (2) เวลามีคนมาหน้าบ้าน หมาก็จะพากันมาออหน้าบ้าน ส่วนหลังบ้านจะว่าง ยิ่งตอนกลางคืนมืดๆ ยิ่งน่ากลัวเพราะหลังบ้านเป็นสวน ดังนั้นต้องมีหมาส่วนหนึ่งอยู่ที่กรงหลังบ้าน (3) หมาที่พักอยู่ในกรงจะได้พักผ่อนอย่างเต็มที่โดยไม่กลัวว่าตัวอื่นจะมากวนหรือกัด ส่วนที่เข้าเวรก็วิ่งเล่นกันไป 2. ไม่กลัวหมาพันธุ์ดุกัดคนในบ้านหรือ และจะป้องกันอย่างไร? คำตอบก็คือ "กลัว" เพราะตัวผมเองเคยถูกหมากัดมาแล้วสองครั้งตอนเป็นเด็กครั้งหนึ่ง และตอนจบมหาวิทยาลัยใหม่ๆ ไปประเมินราคาที่ดินของชาวบ้านที่อำเภอบางระกำ พิษณุโลก เมื่อนานมาแล้วอีกครั้งหนึ่ง แต่ไม่รู้ว่าเป็นบางแก้วหรือไม่ เพราะตอนนั้นบางแก้วไม่เป็นที่รู้จักแพร่หลายเหมือนในปัจจุบัน ตอนนั้นต้องเปิดพุงให้หมอฉีดวัคซีน 13 เข็มรอบสะดือ ผมจึงฝังใจเรื่องนี้ และคิดว่าจะไม่ยอมถูกกัดเป็นครั้งที่สามในชีวิต ดังนั้นในการเข้าไปใกล้ชิดกับหมาผมจึงระวังเป็นพิเศษแม้มันจะเชื่องกับผม พูดง่ายๆ ผมไม่ไว้ใจหมา 100% วิธีการป้องกันหมาดุกัดผมและคนในบ้านคือ (1) เลี้ยงหมาแบบหมา คือไม่ให้อยู่ในบ้านร่วมกับคน ผมไม่อยากนึกภาพเลยว่า ถ้าผมปล่อยหมา 5 ตัวอยู่ในบ้านกับคนจะเกิดอะไรขึ้นกับบ้านผมบ้าง เมื่อหมาอยู่นอกบ้านแล้ว ก็เป็นการลดโอกาสที่คนจะกระทบกระทั่งกับหมาได้มาก คือผมเลี้ยงบ้างแก้วเหมือนชาวบ้านในชนบทเลี้ยงหมาไว้ใต้ถุนบ้าน ผมไม่เคยเห็นหมากัดเจ้าของบ้านเลย เว้นแต่หมาบ้าที่เป็นโรคกลัวน้ำเท่านั้น (2) เวลาจะเล่นหรือเข้าใกล้หมาผมจะดูอารมณ์หมาก่อน ถ้าไม่จำเป็นอย่างเสี่ยง เช่น ถ้ามันกินอาหารอยู่ก็อย่าไปยุ่งกับมัน เหมือนกับคนนั่นแหละครับ เวลาจะแหย่เพื่อนก็ต้องดูว่าเขามีอารมณ์จะสนุกกับเราใหม (3) ผมให้ลูกผมเล่นกับหมาเกือบทุกวัน แต่ผมไม่ปล่อยให้ลูกผมเล่นกับหมาตามลำพัง ต้องคอยดูและเตือนเขาตลอดเวลาเพื่อไม่เขาไปทำให้หมาเจ็บหรือตกใจ เดี๋ยวจะถูกกัดเอาได้ (4) ผมไม่คิดว่าเสือจะกล้ากัดผมถ้าผมไม่ทำอะไรที่ไร้เหตุผล เพราะผมเลี้ยงมาตั้งแต่เล็ก กว่าจะโตคงรู้นิสัยกันพอสมควร กรณีของพ่อเสือนั้น ที่เขากัดเจ้าของคอกเนื่องจากว่าเจ้าของคอกไปซื้อมาตอนเป็นหนุ่มแล้ว แต่เขายังรักเจ้าของเดิมอยู่มาก ดังที่เจ้าคอกบอกว่า เวลาเจ้าของเดิมมาหา เขาจะกระโดดดีใจจนอึและฉี่ราดเลยครับ ที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ เป็นความเห็นส่วนตัว อาจจะมีทั้งผิดและถูกได้ ผมใช้สุภาษิตเดียวกับคุณสราพงษ์ ที่ว่า "วัวให้ผูก รักลูกให้ตี" ทั้งๆ ที่ใจไม่อยากทำ ผมนับถือป้าชัชจริงๆ ว่าทำอย่างไรให้บางแก้วทั้ง 5 ตัวนอนอยู่ในกรงเดียวกันได้ครับ |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
| ขอบคุณคุณ toto peer ที่ชม อย่างที่เล่าให้ฟังแล้วว่าบางแก้วที่บ้านทั้ง 5 ตัวได้มาอย่างค่อยเป็นค่อยไป และส่วนใหญ่เป็นพ่อ แม่ พี่น้องกัน เลยคุ้นเคยกันดี มีความกังวลใจเพียงครั้งที่ลูกตาลเข้าบ้านมา แต่เนื่องจากเค้าเป็นตัวผู้เลยได้รับการต้อนรับจากตัวเมียทั้งสองเป็นอย่างดี แม่อั่งเปาคงนึกว่าเป็นลูกชาย ส่วนจินนี่ก็คิดว่าลูกตาลเป็นน้องชาย เลยช่วยกันเลี้ยงลูกตาล ไม่ข่มหรือกัดหมาใหม่ สำหรับการที่พวกเค้าอยู่กรงเดียวกันนั้น กรงที่บ้านมีขนาดใหญ่มาก 5 คูณ 5 เมตร (ไม่น่าจะเรียกว่ากรง) เพราะเป็นบริเวณหลังบ้านที่กั้นเป็นคอกให้เค้ากับเราได้คลุกคลีกัน เป็นที่กินข้าว กินนมเม็ด อาบน้ำ แม้แต่ตอนที่อั่งเปาออกลูกก็อยู่ในคอก ที่ตัวอื่น ๆ จะเข้ามาเยี่ยมดูและช่วยกันเลี้ยงเจ้าตัวเล็ก ๆ กรงหรือคอกจึงเหมือนที่พักผ่อนที่มีความสุข ส่วนบริเวณบ้านเหมือนที่ทำงาน เพราะเป็นหน้าที่ในการเป็นยามรักษาการณ์ เรื่องที่คุณ toto peer กังวลเกี่ยวกับการถูกยาเบื่อนั้น ก็น่าจะต้องกังวลอยู่ เว้นแต่จะมีการฝึกเรื่องไม่กินอาหารจากคนอื่นให้ได้ก่อน ซึ่งในเว็บนี้รู้สึกว่าป้าวิจะเคยเขียนไว้ถึงวิธีการฝึกค่ะ |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
|
ผมขอร่วมแสดงความคิดเห็นด้วยคนนะครับ เพราะที่บ้านก็เลี้ยงอยู่หลายตัวเป็นหลังอานลูกผสม 1 ตัว(อายุ 10 ปี) ที่เหลือ 5 ตัว เป็นบางแก้วที่ได้มาพร้อมกัน(อายุตอนนี้ 3 ปี ผมเคยเล่าที่มาแล้ว) การเลี้ยงบางแก้วหลายตัวให้อยู่รวมกันแบบไม่แยกขังอาจจะพบปัญหาได้ครับโดยเฉพาะในช่วงติดสัด บางแก้วของผมเป็นตัวผู้ 3ตัว(ทำหมันไปตัวหนึ่ง) ตัวเมีย 2 ตัว ช่วงติดสัดครั้งแรกวุ่นวายน่าดูทั้งตัวผู้และตัวเมีย ทั้งยังเป็นช่วงของการจัดลำดับทางสังคม(ในฝูง)ด้วย ตามที่ป้าวิและอีกหลายท่านเคยอธิบายไว้ ตัวผู้ก็กัดกัน ตัวเมียก็กัดกันเอง(การที่กัดกันมันเหมือนเป็นการเร้าให้ตัวอื่นอยากจะกัดบ้างตามสัญชาตญาณเดิมในตัว) มีหลายท่านเคยบอกไว้ว่าตัวเมียมักชอบอิจฉากันเอง(แต่ก็ไม่แน่ครับ อย่างกรณีฮานามิกับลูกจัน ของคุณรสิกาก็รักใคร่กันดี) ยังดีครับที่บ้านผมอยู่กันหลายคนจึงมีคนช่วยห้ามศึก ช่วงแรกผมยอมรับครับว่าต้องใช้การตี จะไม่ปล่อยให้กัดกันนานเพราะกลัวจะเจ็บหนักโดยเฉพาะกลัวโดนตา ไม้นี่ก็ใช้ครับตีซะ!ไม้แตก(ไม้ไผ่กลวง) พอได้รู้วิธีการแยกจากในเวปจึงเอาไปปรับใช้ แต่ผมก็มีวิธีของผมเองด้วย(ถ้าอยู่คนเดียว) ช่วงหลังจะใช้เป็นสายยางเวลาตีจะมีความหยุ่นตัวหน่อย ตีเข้าที่ปาก แต่จะเอามาขู่ซะมากกว่า อีกอย่างถ้าเลิกจากกัดกันที่บ้านจะลงโทษโดยการไม่พูด ไม่เล่น และบางครั้งจะอดอาหารด้วย ดูก็จะสำนึกผิด พอโตหน่อยก็จะไม่กัดกันแล้วอาจเพราะโตขึ้น แยกแยะได้ว่าเจ้าของชอบอะไร ยกเว้นกรณีติดสัด หรือแย่งของ แต่ตัวเมียมักจะยังมีบ้างจากการอิจฉากัน แต่ในช่วงเป็นสัดตัวเมียที่บ้านจะเป็นใกล้ๆกันก็จะแยกขัง ช่วงนี้ตัวเมียดูจะหวานชื่นกันดีมีการขี่กันบ้างคงพอเข้าใจนะครับ ยังนึกขำที่เวลาไม่เป็นสัดคอยจะชิงดีชิงเด่นกัน ก็คิดว่าจะเอาไปทำหมันอีก(บางตัวก็มีข้อบกพร่องไม่เหมาะต่อการสืบพันธุ์)แต่พ่อผม(ซึ่งเป็นผู้เลี้ยงหลักและใกล้ชิดกว่าใครในบ้าน)ก็คงจะกลัวลูกๆแกเจ็บเลยยังไม่ได้ไปทำซะที ตัวเมียที่บ้านผมจะเป็นสัดปีละครั้ง(บางสายจะเป็นปีละ 2 ครั้ง)ราวเดือนก.ย.แต่มาปีนี้ที่เป็นอีกเดือนนี้(ม.ค.) อาจจะเพราะความสมบูรณ์ของร่างกายเพราะที่บ้านยังไม่เคยให้ผสมเลย(แค่ 6 ตัวก็เหนื่อยแล้วยังไม่อยากมีทายาทเพิ่ม) อย่างของป้าชัชและคุณ ptระนอง เป็นตัวอย่างที่น่าศึกษา ผมยังอิจฉาที่ลูกๆว่านอนสอนง่าย(บ้านป้าชัชไปมาแล้วครับ น่าอยู่จริงๆ) แต่ยังไงผมก็รักลูกๆของผมอาจจะทะเลาะกันบ้าง แต่ก็พอจะรู้ภาษาก็เป็นเสน่ห์แกมปวดหัวให้กับเจ้าของ และทำให้บ้านมีสีสรร ยังไงคุณ toto peer ก็มาเล่าเรื่องให้ฟังกันอีกนะครับจะคอยตามอ่าน |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
| ขอถามคุณtoto peer หน่อยครับว่าเจ้าเสือกับเจ้าแก่นมีพันธุ์ประวัติเป็นอย่างไร(ถ้าลงใบพันธุ์ประวัติได้จะแจ๋วเลยครับ) เพื่ออยากรู้ว่าเจ้าต้นแบบของ อ.กมล(พ่อของเสือ)มาจากทางสายไหนถึงได้ดุนัก แล้วเจ้าแก่นจากสายไม่ดุมาจากทางไหนเผื่อหลายท่านจะได้เอาไปเปรียบเทียบกับของตัวเอง ขอบคุณครับ |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
|
ดีใจครับที่มีคนเลี้ยงบางแก้วเป็นฝูงโผล่มาร่วมแจมด้วยอีกคน มีอะไรจะได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์อันวุ่นวาย(แต่มัน)ในบ้านให้กันฟังได้ ตอนนี้ ผมกำลังรอว่า ถ้าเสือโตและเป็นสัดขึ้นมาพร้อมกับแพรว จะมีความปั่นป่วนในฝูงขนาดไหน แต่ผมคิดว่าจะไม่ทำหมันตัวเมียทั้งสอง กลัวมันอ้วน และจะกลายเป็นบังอรเอาแต่นอน ที่ผ่านมาเมื่อแพรวเป็นสัด ผมขังไม่ให้พบกับนักรบและปู๊นปู๊น เพราะไม่อยากเพาะพันธุ์เอง สู้ไปเลือกซื้อจากบรีดเดอร์มืออาชีพไม่ได้ เพราะของเขาสวยๆ ทั้งนั้น สภาพของคุณสราวุธดีกว่าผมที่มีหลายคนเลี้ยงดูลูกฝูง เนื่องจากผมเลี้ยงคนเดียวเป็นหลัก จึงต้องใช้ความเด็ดขาดในการควบคุมลูกฝูงอยู่ให้ได้ สำหรับประวัติของแก่นและเสือนั้น วันนี้ผมยังไม่มีเวลาถ่ายรูปลงให้ดูเพราะดึกมากแล้ว แต่อีกซักสองสามวัน ผมจะนำมาลงให้ครับ อย่างไรก็ดีขอเล่าให้ฟังย่อๆ ก่อนคือ เสือเป็นลูกของต้นแบบ แม่คือปานวาด ปู่ของเสือคือ โซเฟีย ย่าคือแซม ตาคือเข้าค้อ ยายคือนิโคล ส่วนแก่นนั้นเป็นลูกของ แก่นทอง(พ่อ) และแตงกวา(แม่) ปู่คือมอร์แกน ย่าคือสายสวาด ป.ล. ถ้าใครมีรูปพี่น้องของเสือหรือแก่นเอามาโชว์กันบ้างก็จะดีครับ |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
|
โอ้แม่เจ้า...... ปู่โซเฟียอีกแล้ว......... ลึกๆเค้าดุแน่ๆ 55+ ที่ว่า ลึกๆ หมายถึงว่าการเลี้ยงเราเลี้ยงเค้าดีแค่ไหน ใส่ใจเค้าแค่ไหน เค้าก็จะเป็นหมาที่ดีในระดับหนึ่ง แต่ก็ไม่ทิ้งนิสัยดิบๆ ขอให้ดูเสือให้ดีก่อนจะพ้น 1 ปี เอาหลานของโซเฟียไปดูเลย อ้อ ฝากอีกนิดเท่าที่สังเกตมา 3 ปี เจ้าหมาเรา(สายโซเฟีย)ตัวผู้นะ เค้าจะไม่เอาตัวผู้เลย เจอกันเป็นอยากกัด แต่ตัวเมียสบายมากจะพันธุ์เล็กพันธุ์ใหญ่ไม่สน จะเฉยๆ ... แค่เป็นห่วงแทนไม่ได้หมายความว่าเสือจะเป็นแบบหมาเรานะ ก็อยากจะทราบของท่านอื่นๆ เหมือนกันว่า สายโซเฟียใจนักเลงกับหมาตัวผู้เป็นส่วนใหญ่ใช่หรือไม่ ..เขียนไม่ได้อยากให้กังวลหรือเครียด แต่เพื่อจะได้เฝ้าระวัง ก็ไม่รู้ว่าหมาสายนี้ของท่านอื่นเป็นไงบ้าง เป็นห่วง นักรบกับปู๊นปู๊น จ้า.. เอาใจช่วย แต่คิดว่าคุณ toto เลี้ยงเค้าได้อยู่แล้ว  |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
|
เห็นรูปลูกชายของคุณน้อยหน่าแล้วขอบอกว่า อื้อฮือ หล่อจัง! ไม่ทราบดุกับคนไหมครับ เพราะเห็นบอกว่าสายโซเฟียนั้นดุ เนื่องจากผมเป็นผู้เลี้ยงตามบ้านหน้าใหม่เลยไม่รู้จักโซเฟีย จะรู้จักหมาดุก็เฉพาะเจ้าต้นแบบพ่อของเสือเท่านั้น ผมลงใบเพ็ดดีกรีของเสือตามที่คุณสราวุธร้องขอมาให้ด้วยครับ  |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
หลังจากเห็นใบเพ็ดของ "สายนักสู้หรือสายนักมวย" ของเสือแล้ว ผมเลยเอาใบเพ็ดของ "สายนายแบบ" ของแก่นมาให้ดูด้วย |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
| แหม.. ถามมาด้ายยย .. "กับคนดุมั๊ย" 555 555 555 555 + ... บอกได้คำเดียวว่า "ดุ" จ้า..า ปาดเหงื่อมาไม่รูกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ขนาดคนที่เค้าคุ้นเคยมา 3 ปี เข้าบ้านของเพื่อนข้างบ้านเพื่อมารดน้ำต้นไม้ให้ เท่านั้นแหละ 555+ พี่แกเห่าซะเหมือนไม่รู้จักกัน ... คือว่า แกมีความกตัญญูอ่ะให้ของกิน ให้ความเมตตาแกก็เป็นบุญคุณที่ต้องตอบแทน ช่วยเฝ้าบ้านเค้าในยามที่เพื่อนบ้านไม่อยู่เผื่อแผ่เข้าไปด้วย |
| ตอบ: รับน้องใหม่เข้าแก๊งค์ |
|
ขอบคุณครับคุณ toto peer ที่ช่วยลงประวัติให้ดู สายนี้ดูแล้วค่อนข้างดุอย่างที่คุณtoto peer พูดไว้จริงๆ เจ้าบางแก้วที่บ้านผมก็เกี่ยวเป็นญาติกับเจ้าเสือเหมือนกัน (มีบรรพบุรุษตัวเดียวกัน) อย่างเจ้าภูผาของผมก็เกี่ยวข้องกับเจ้าโซเฟียเช่นเดียวกับเจ้านีโอของคุณน้อยหน่า แต่ของผมจะเป็นรุ่นเหลน บรรพบุรุษที่แสดงไว้บางตัวเคยรู้ข้อมูลมาบ้าง อย่างเจ้าเขาค้อได้ข่าวมาว่าดุเหมือนกัน ส่วนมาเดี่ยว(ไม่รู้ตอนนี้ยังอยู่คอกกัลปพฤกษ์ที่พิษณุโลกหรือเปล่า) นั้นถ้าจำไม่ผิดจะเกี่ยวข้องกับไทยแลนด์(ซึ่งไทยแลนด์ก็เห็นหลายคนว่าดุ) ถ้าผิดพลาดตรงไหนขอท่านผู้รู้ช่วยมาแก้ไขและเพิ่มเติมได้เลยนะครับ แต่จะดุหรือไม่ดุอย่างไร ถ้าเราเลี้ยงเขาแล้วขอให้ดูแลเขาให้ดีโดยเฉพาะการให้ความรัก ผมเลยเห็นด้วยครับกับการให้ความสำคัญในเรื่องการเลี้ยงดู ของผมที่บ้านดูแล้วก็น่าจะดุๆทั้งนั้นแต่กับเราเขาก็น่ารักเสมอ (แต่บางครั้งก็น่าปวดหัวจริงๆ) ถ้ามีโอกาสจะขอไปแวะเยี่ยมเยียนบ้างนะครับเห็นว่าอยู่แถวปทุมธานีนี่เอง แล้วคงได้มีโอกาสพบปะกันนะครับ |