สวัสดีค่ะ น้องบางแก้วจะขนร่วงจนน่าตกใจแบบนี้ล่ะค่ะ แต่ถ้าสุขภาพแข็งแรง นอนหลับ กินเก่งตามปกติ ผิวหนังไม่แห้ง มีแผล หรือคันมากๆ  อีกไม่นาน..น้องหนูจะกลับมาขนสวย ยาวปลิวไสวเหมือนเดิม ถ้ากังวลใจ ให้เค้ากินวิตามินประเภทบำรุงขน เสริมสักนิด และถ้าไม่มั่นใจว่าจะแพ้แชมพูหรือไม่? ลองเปลี่ยนแชมพู หรือทำความสะอาด ด้วยการเช็ดตัว  อาบน้ำเปล่าสักระยะ แล้วคอยสังเกตอาการดูนะคะ

บางแก้วผลัดขนที.........แทบเอาไปยัดหมอนนอนหนุน.....ปวดหมองจริงๆ  ปีหนึ่งอย่างน้อยสองหน ค่อยๆทำใจ ถ้าไม่มีปัญหาเรื่องสุขภาพ ...........ก็เป็นเรื่องธรรมชาติจ้า

สวัสดีค่ะคุณเว็บมาสเตอร์ ขอรบกวนถามหน่อยค่ะ ช่วงที่มีการย้าย Hosting ได้เข้าอินเตอร์เน็ตโดยใช้โน๊ตบุ๊คที่เชื่อมต่อโดยใช้บริการGPRS ที่ใช้เครื่องมือถือ connect ก่อนหน้านี้เคยใช้เข้าไปคุยในเว็บชุมชนได้ปกติครั้งหนึ่งนะคะ หลังจากนั้นทิ้งไว้ไม่ได้ใช้เครื่องฯหลายวันเลยค่ะ  และวันที่คุณแอ๊ดมิน คนเก่า ส่งข่าวว่าแก้ไขเว็บได้แล้ว เลยลองใช้โน๊ตบุ๊คเข้าเน็ตอีกครั้ง

แต่วันนี้พอเปิดหน้า Homepage ซึ่งตั้งเป็น เว็บฯชุมชน เปิดมาปรากฏว่าชื่ออยู่ในระบบโดยยังไม่ได้ login และข้อความหน้าจอทั้งของเว็บชุมชนและเว็บอีกแห่ง ข้อความที่กระดานเว็บ ยังเป็นของเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว (สมมุติว่า ควรจะเป็น 24 มิย.แต่กลับเป็น ของวันที่ 20 มิย.) พอกด F5 เว็บอื่นถูกปรับให้เป็นข้อความ ณ.วันปัจจุบันแต่..

ของหน้าเว็บชุมชน กด F5 ปรากฏว่า..เครื่องโหลดช้า อืดมาก และกลายเป็นขึ้นที่หน้าจอประมาณว่า Your Session is timeout , Please login again  ขึ้นแบบนี้ตลอดเลยค่ะ แถมยังเข้าหน้าหลักของเว็บชุมชนไม่ได้อีกเลย  แม้นจะปิดแล้วเข้าไปใหม่อีกครั้งก็ตาม..ยังเป็นข้อความเดิม Your Session is timeout , Please login again

ไม่ทราบว่าสาเหตุอยู่ที่เครื่องโน๊ตบุ๊ค ตัวเชื่อมต่อGPRS หรือ การตั้งค่าเว็บฯหรือการตั้งค่าอินเตอร์เน็ตในเครื่องโน๊ตบุ๊คของตัวเองอ่ะค่ะ มีวิธีแก้ไขอย่างไร กรุณาแนะนำด้วยค่ะ......ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ

แม่ก้าขา นีโมขนขาวสวยมั่กๆจ้า หางเป็นพวงเหมือนหางของหมาจิ้งจอก..มิน่าล่ะคนที่ได้เห็นถึงอดใจเข้าไปแต้ะอั๋งนีโมไม่ได้ อาการหวงตัวเป็นธรรมชาติของเจ้าบางแก้วสุดหล่อ สุดสวยทู้กตัวเลยน้า..ยิ่งเด็กๆจะอยาก จับ กอด ฟัด..วิ่งตามกันเป็นพรวน..

อาการรอ ร้อ รอ พ่อกลับจากที่ทำงาน มานทำให้แม่กี๋หมั่นไส้..คู่รักแห่งบ้านท่ายางจังๆ ก็ เวลา4โมงเย็นเศษๆ เต๋าเต้ยจะไปนอนท่าขาไก่หน้าเชิดมองตรงไปที่มุมอาคารตรงที่พ่อจ๋าเดินกลับจากที่ทำงานทุกวัน พอเห็นพ่อจ๋าเดินโผล่มุมอาคารอาการระริกระรี้มีล้นๆ จนถึงการต้อนรับแบบเดียวกับนีโมที่โถมเข้าหา คาบมือ ส่งตาหวาน กระโดดเกาะเอวกอดไว้แน่น..."อย่าเต๋าเต้ย พ่อเปื้อน"..ประโยคที่แม่กี๋ได้ยินเสียงพ่อจ๋าร้องห้ามเต๋าเต้ยจนชินหูทุกวัน...แต่แม่กี๋ก็ไม่เคยเบื่อ

 แม้นยามใดที่รถประจำตัวของพ่อจ๋าถูกขับจากโรงรถนอกรั้วบ้าน เต๋าเต้ยจะเอาคางเกยที่ขอบรั้วมองไปที่จอดรถของพ่อจ๋าที่มันว่างเปล่า พอได้ยินเสียงรถคันนั้นแล่นกลับมาแว่วๆแต่ไกล เต๋าเต้ยจะวิ่งไปกระดิกหาง รอต้อนรับอยู่ชิดรั้ว ถึงแม้นว่าจะเห็นแค่คนอื่นที่ขับรถคันนั้นกลับเข้ามา แต่เต๋าเต้ยก็รู้ว่าพ่อจ๋ากลับเข้าถึงที่ทำงานแล้ว.เฮ้อรักจนเหนื่อยแร้ว..และนี่คือสิ่งที่น่าประทับใจของบางแก้วแสนรักค่ะ