ขอให้ คุณ g toub และ  เจ้าตัง ฟันฝ่าวิกฤติครั้งนี้ไปให้ได้นะคะ ยามนี้เจ้าตังต้องการให้คนที่เค้ารักอยู่ใกล้ๆ ต้องการการสัมผัสและพูดคุยด้วยอย่างมาก ไม่ว่าคนหรือสุนัขกำลังใจสร้างปฏิหารย์ได้เสมอ ที่บ้านบางแก้ววัยสิบกว่าปี ป่วยในชั่วคืนเดียว ตอนเย็นกินข้าวปกติ รุ่งขึ้นอาเจียรออกทุกอย่างแม้นแต่น้ำ เดินหัวทิ่มลงพื้น ตั้งแต่เลี้ยงมาตัวโตแข็งแรงสมบรูณ์มาก ทนน้ำทนฝนเพราะเป็นสุนัขเร่ร่อนมาก่อน เพียงแค่หนึ่งชั่วโมงที่แสดงอาการป่วย กลายเป็นเดินไม่ไหว ซึมและตาเศร้ามาก ไม่เคยเห็นแววตาแบบนั้นมาก่อน นั่งร้องไห้กลัวจะเสียเค้าไป อุ้มไปหาหมอทันที หมอ admitให้นอนที่คลีนิคและเติมน้ำเกลือ ตอนเข้าไปเยี่ยมขาหน้าถูกดามด้วยไม้เพื่อใส่เข็มเติมน้ำเกลือ หมอบอกว่าเป็นโรคตับขั้นรุนแรง บางแก้วแก่แล้วและหอบมาก ไม่ให้คำตอบว่าจะดีขึ้นหรือแย่ลง ขอดูอาการก่อน นอนที่คลีนิคสิบกว่าวัน เวลาไปเยี่ยมเค้าลุกขึ้นยืนร้องตาม ทำเอาใจเราท้อแท้ ลูบหัวเค้าบอกให้เค้าสู้ อยากทิ้งแม่ไป ต่อมาอาการกลับดีขึ้นหลังจากคุณหมอให้ยาเต็มที่ พอกลับบ้านต้องกินยาต่ออีกเป็นเดือน ครั้งนี้คุณหมอช่วยกู้ชีวิตให้เค้ากลับมาอยู่กับเราดังเดิม ทุกวันนี้หวั่นใจว่าอายุเค้ามากแล้ว ถ้าหมดอายุขัย หัวใจคงสลายไปนาน..ขอให้เจ้าตัง สู้..สู้ค่ะ

หาอ่านในกระดานคิดให้ดีก่อนแต่งสุนัข ส่วนใหญ่ตัวเมียจะมีอาการติดสัดที่สังเกตได้ ส่วนตัวผู้ถ้าไม่ได้กลิ่นตัวเมียเลยจะไม่มีอาการใดๆใช่มั๊ยคะ  เลี้ยงเค้าอยู่แต่ในรั้วบ้าน สงสารถ้าไม่ได้ผสมพันธุ์ตลอดไป จะผิดธรรมชาติเค้ามากไปหรือเปล่า เดือนหน้าอายุสองปี ที่ผ่านมายังไม่มีอาการหอนหรือกระสับกระส่ายเลย แต่จะขึ้นขี่ตัวผู้ที่อยู่ด้วยกัน เวลาอาบน้ำเสร็จใหม่ๆ ขอคำแนะนำด้วยค่ะ

ขอบคุณคุณ carnivore..The Alpha Wolf มากค่ะ ทำให้คลายกังวลเรื่องรักๆใคร่ๆและความเป็นหนุ่มของเจ้าบางแก้ว ช่วงนี้ไม่ทราบว่าเป็นช่วงฤดูกาลรักหรือเปล่า เพราะกลางคืนแถวหน้าบ้านมีหมาแปลกหน้ามาป้วนเปี้ยนหลายตัว ส่วนเจ้าหนุ่มแทนที่จะขู่ไล่กลับมีอาการระริกระรี้กระดิกหาง อยากออกไปหาเสียเหลือเกิน ทั้งที่หวงบ้าน ชอบขู่ไม่เคยเป็นมิตรกับหมาแปลกหน้า น่าสงสัยเสียแล้วล่ะค่ะ ? ตำแหน่งจ่าฝูงในบ้านนั้น  ที่บ้านเลี้ยงบางแก้วสองตัว บางแก้ววัยดึกสู้แรงเจ้าหนุ่มไม่ไหว แต่ส่งเสียงดุดังลั่น เหมือนคนแก่บ่นเด็ก  เช่น ไม่ให้เห่าขู่เด็กๆริมรั้ว ไม่ให้เล่นและไล่ไม่ให้อยู่ใกล้นาย ไม่ให้ขึ้นคร่อมหลัง ไม่ชอบเล่นด้วย ห้ามใกล้บริเวณห้องครัวที่เค้านอนเป็นประจำ เจ้าหนุ่มจะแกล้งยอม กระดิกหางเดินเลี่ยงหนี แต่พอหงุดหงิดเพราะเจ้าแก่เผลอไปกัดให้เจ็บก็เอาจริง เคยกัดเจ้าแก่เลือดสาดสองครั้ง เวลาทำแผลก็จะดุเจ้าหนุ่มไปด้วย ว่าไปทำพี่เค้าทำไมอย่าทำพี่อีก เดี๋ยวต้องอยู่ตัวเดียวนะ เค้าแก่แล้ว  พอตั้งท่าจะทำต้องรีบดุ กลัวกัดกันจนเป็นแผล ถ้าห้ามไม่ทันใช้น้ำฉีดแยก หรือ ย้อนศรทำเป็นไม่สนใจ เดินเข้าบ้านบอกให้กัดกันให้ตายไปข้าง อย่าหยุดนะ  เจอไม้นี้แยกย้ายกันเอง เพราะบางครั้งยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ดุเดือดขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้ไม่ค่อยเห็นกัดกัน ค่อยยังชั่วทะเลาะกันแบบไม่เลือดตกยางออก มีแต่น้ำลายเปื้อนขน ถ้าเรื่องของกินที่ชอบ เจ้าแก่จะหลบยอมให้ ไม่กล้าปะทะ แต่ขโมยทีเผลอเอาไปกลบดินนอกรั้ว แล้วออกไปแอบกินวันหลัง ยกเว้นชามข้าวห้ามยุ่งของกันและกัน นอกจากอิ่มแล้วแม่จะหยิบอาหารไปให้อีกตัว ไม่หวงแม่เพราะวันไหนเบื่ออาหาร แม่จะเชียร์และนั่งป้อนอาหารกินจากอุ้งมือ กลัวเค้าไม่กิน สงสัยฝูงนี้จะมีทั้งหมู่ทั้งจ่าในบ้าน บางโอกาสเป็นหมู่ บางโอกาสเป็นจ่าหรือเปล่าคะ

เหตุการณ์คาดไม่ถึงเกิดขึ้นกับตัวเองเช่นกัน วันนั้นบางแก้วแสนรัก เลี้ยงมาตั้งแต่ตัวจิ๋วตอนนั้นอายุปีกว่า กล้าลงเขี้ยวบนต้นขาผ่านกางเกงยีน เลือดใหลซิบๆ สองวันต่อมาช้ำเป็นวงดำใหญ่มาก เหตุเกิดขึ้นหลังจากที่ดึงโซ่ แยกเค้าออกจากคู่กัดข้างบ้าน ที่ทะเลาะกันเพราะเราดันเอาขนมโยนข้ามรั้วไปให้ศัตรูเค้า คงสร้างความไม่พอใจอย่างมาก กำลังผูกโซ่กับม้าหินและหันหลังจะเดินจากไป เค้ากระโดดงับต้นขาทันที อารมณ์นั้นคงเหมือนกัน โกรธปนงงกัดเราได้ไง เลี้ยงมากับมือ รักมาก แต่จะไม่ให้บางแก้วเป็นนายเราเด็ดขาด พยายามควบคุมมาตลอด เลยลงโทษด้วยการดุเสียงดังและตีแรงๆเป็นครั้งแรกที่ทำขนาดนั้น เค้าสู้นะแต่พออารมณ์สงบทั้งคู่ นั่งลงพูดกับเค้า ทำไมกัดแม่ แม่รักนะ มาหาแม่ บางแก้วเดินเข้ามาหาโดยดี เคล้าเคลียเหมือนดังเดิม ช่วงนั้นไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง กลัวคนเกลียดและกลัวหมาเรา ที่กัดแม้นกระทั่งเจ้านาย แต่พอหาเหตุผลที่เค้าเบรคแตก คงเพราะหวงเจ้าของและกำลังทะเลาะกันติดพัน ไม่รู้จักหน้าอินทร์หน้าพรหม หลังเหตุการณ์นั้นเค้าเชื่อฟังมากขึ้น ไม่เคยก้าวร้าวอีกเลย พยายามสร้างความสัมพันธ์ที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความไว้วางใจและความรัก อย่างหนึ่งที่จับทางได้คือ เค้าชอบบทเรียนที่ใช้ไม้อ่อน พูดนิ่มๆ หากยิ่งแรงเค้ายิ่งห่างจากเรามากขึ้น การเชื่อฟังจะเกิดขึ้นจากความรักและผูกพันทางใจ ขออวยพรให้ได้ใจบางแก้วคืนสู่เย้าในเร็ววันค่ะ

หดหู่จังที่ได้ข่าวบางแก้วถูกนำไปปล่อย นึกสงสารบางแก้วที่มีความดุเป็นเอกลักษณ์เด่นประจำตัว อยู่ในสายเลือดที่ตัวเค้าเองก็เลือกไม่ได้ ญาติเคยเอาบางแก้วจากพิษณุโลกมาเลี้ยงสองตัว เจ้าสองตัวกัดกันเอง ช่วยกันขุด ช่วยกันแทะ กระโดดงับผ้าที่ตากไว้ อายุยังไม่ถึงครึ่งปี กัดคนขับมอเตอร์ไซด์รับจ้าง ไปรษณีย์ และคนที่เดินผ่านหน้าบ้านเสียแล้ว จนญาติทนไม่ไหว ทั้งๆที่ตั้งใจเอามาเลี้ยงไว้เฝ้าบ้านเพราะความดุของบางแก้วที่เลื่องชื่อ สุดท้ายยกให้คนเอาไปเฝ้าสวนเสียงั้น ที่จริงผู้เลี้ยงขาดความเข้าใจการเลี้ยงดูบางแก้วอย่างถูกต้อง ไม่อยู่บ้านทั้งวัน ประมาณว่าให้ข้าวกิน ให้ที่นอน ไม่สั่งสอน เลี้ยงไปวันๆ พอทำผิดก็ดุโกรธโทษว่าสุนัขไม่ดี แล้วกรรมจึ่งมาตกอยู่ที่บางแก้วน้อยสองตัว ยังดีที่ไม่เอาไปปล่อยเพราะหาที่ได้เสียก่อน ขอเล่าเรื่องราว.. บางแก้วตัวหนึ่งที่ถูกทอดทิ้ง เขาน่าเวทนามาก ก็นิสัยที่ดุไม่ยอมใครนี่เอง ที่นำพาให้ถูกคนรังเกียจ เร่ร่อนจนร่างกายผ่ายผอม อ่อนแอสู้ใครไม่ได้ สภาพไม่เหลือให้เห็นว่าข้าคือบางแก้ว หนีหัวซุกหัวซุน บางครั้งให้บังคับต้องสู้ ก็จะถูกทำร้ายปางตาย เคยมีเจ้าของสุนัขช่วยสุนัขตัวเองทำร้ายบางแก้ว จับบางแก้วผอมโซเหวี่ยงลงกับพื้น แล้วใช้ไม้ตีซ้ำ บางแก้วจนตรอกกระโจนเข้ากัดผู้ทำร้ายเย็บไปหลายเข็ม ตั้งแต่นั้นมาชาวแฟรตขนาดนาม เจ้าบางแก้วตัวนั้นว่า จอมโหด ไม่มีใครกล้าทำร้ายอีก ความเป็นอยู่ใช้ความฉลาด ประจบหากินอยู่ในตลาด นั่งรอไก่ย่าง รอขนมจากแม่ค้า ใช้บทตื้อนั่งตาละห้อย มีเจ้าประจำที่ให้ความเมตตา ชีวิตหวิดดับหลายครั้ง ถูกรถชนลากไปตามทางหลายเมตร รอดพ้นจากการตามล่าของเทศบาลทุกปี เพราะมีคนบอกให้หนีทันทุกนัด จะซ่อนตัวหายไปหลายวัน นี่แหละชีวิตรันทดที่อยากให้เจ้าของคนแรกของเขาได้รับรู้.. ขอร่วมรณรงค์วอนผู้เลี้ยง ลด ละ เลิก ทอดทิ้งและเอาบางแก้วไปปล่อยเสียที ทั้งสนับสนุนโครงการณ์บางแก้วในฝัน..เพื่อลูกๆหลานๆ..บางแก้วที่รักของเราชาวชุมชน