มาเอาใจช่วยนะ

วันก่อนปิงปองก็ไม่ยอมกินข้าว  นอนซมทั้งวัน   สงสัยเป็นหวัดเพราะชอบนอนตากน้ำฝนอยู่ดาดฟ้า

แม่เลยเอาพาราให้กิน   รู้สึกจะดีขึ้น   

ขอให้ คุณ g toub และ  เจ้าตัง ฟันฝ่าวิกฤติครั้งนี้ไปให้ได้นะคะ ยามนี้เจ้าตังต้องการให้คนที่เค้ารักอยู่ใกล้ๆ ต้องการการสัมผัสและพูดคุยด้วยอย่างมาก ไม่ว่าคนหรือสุนัขกำลังใจสร้างปฏิหารย์ได้เสมอ ที่บ้านบางแก้ววัยสิบกว่าปี ป่วยในชั่วคืนเดียว ตอนเย็นกินข้าวปกติ รุ่งขึ้นอาเจียรออกทุกอย่างแม้นแต่น้ำ เดินหัวทิ่มลงพื้น ตั้งแต่เลี้ยงมาตัวโตแข็งแรงสมบรูณ์มาก ทนน้ำทนฝนเพราะเป็นสุนัขเร่ร่อนมาก่อน เพียงแค่หนึ่งชั่วโมงที่แสดงอาการป่วย กลายเป็นเดินไม่ไหว ซึมและตาเศร้ามาก ไม่เคยเห็นแววตาแบบนั้นมาก่อน นั่งร้องไห้กลัวจะเสียเค้าไป อุ้มไปหาหมอทันที หมอ admitให้นอนที่คลีนิคและเติมน้ำเกลือ ตอนเข้าไปเยี่ยมขาหน้าถูกดามด้วยไม้เพื่อใส่เข็มเติมน้ำเกลือ หมอบอกว่าเป็นโรคตับขั้นรุนแรง บางแก้วแก่แล้วและหอบมาก ไม่ให้คำตอบว่าจะดีขึ้นหรือแย่ลง ขอดูอาการก่อน นอนที่คลีนิคสิบกว่าวัน เวลาไปเยี่ยมเค้าลุกขึ้นยืนร้องตาม ทำเอาใจเราท้อแท้ ลูบหัวเค้าบอกให้เค้าสู้ อยากทิ้งแม่ไป ต่อมาอาการกลับดีขึ้นหลังจากคุณหมอให้ยาเต็มที่ พอกลับบ้านต้องกินยาต่ออีกเป็นเดือน ครั้งนี้คุณหมอช่วยกู้ชีวิตให้เค้ากลับมาอยู่กับเราดังเดิม ทุกวันนี้หวั่นใจว่าอายุเค้ามากแล้ว ถ้าหมดอายุขัย หัวใจคงสลายไปนาน..ขอให้เจ้าตัง สู้..สู้ค่ะ

ผม....ข้าวตัง   ขอมาเป็นกำลังใจให้....ข้าวตัง  สู้ สู้ นะครับ

ขอให้ดีวันดีคืน.....เพี้ยง

จะเข้ามาตามข่าวบ่อยๆ ครับ

เอาใจช่วยเท่าที่กำลังใจทั้งหมดจะมีให้ได้เลยนะคะ ขอให้ข้าวตังหายป่วยไวๆ เห็นแบบนี้แล้วคงต้องให้ฮักกี้ไปเชคสุขภาพด้วยคนจะดีกว่า ไม่ชอบเลยที่จะเห็นน้องหมาที่เราเลยมากับมือ นอนทรมาน เคยผ่านความรู้สึกสูญเสียมาแล้วคะกับหมาบางแก้วตัวแรก มานเศร้ามากๆ เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้เค้านะข้าวตัง

เอาใจช่วยด้วยครับ  ขอให้สู้ ๆ และมีชีวิตต่อไป พระเจ้าคุ้มครอง

อือ ขอบคุณทุกๆคนเรยอ่า  ตอนนี้ข้าวตังยังทรงๆทรุดๆอ่ะ   เมื่อวานก็ไปให้น้ำเกลือที่คลีนิกอีกรอบอ่ะ

แต่ที่แย่ไปกว่านั้นคือ ตอนนี้ ข้าวตังเดินไม่ค่อยได้แล้วล่ะ   ขาหลังที่เคยโดนร้านแรกที่รักษาผิดฉีดยาให้น่ะ  มันมีผล หมอปัจจุบันบอกว่า  อาจจะโดนเส้น  แล้วยาที่ฉีดให้ผิดน่ะ มันแรงมาก  มีฤทธิ์ทำลายตับ

สงสารตังมากอ่ะ  คือมันอยากเดิน  แล้วก็พยามเอา2ขาหน้าเดิน แล้วขาหลังก็ถลอกหมด   หมอเลยให้หาผ้ามาพันให้   ตอนนี้ตัวเราเองอยู่กทม.  พี่ชายกับแม่โทรมาเล่าให้ฟังทุกวันอ่ะ  สงสารมัน  จะร้องไห้ทุกทีเลย.....T__T

ตอนแรกว่าอาทิดนี้จะกลับตจว. แต่ก็ดันมีธุระกะทันหันอ่ะ  อยากจะหยุดเรียนกลับไปหามันมากๆเลย...

คุนหมอคนปัจจุบันที่ดูแลตังอยู่ใจดีมากๆนะโทรมาถามอาการทุกวัน 2วันเอาไปหาหมอทีนึง ....... คุณหมอบอกว่าร้านแรกที่เราพาตังไปรักษาอ่ะ มีเจ้าของหมาคนอื่นมาเล่าว่า รักษาตายไปหลายตัวแล้ว.......โหย.....บ้านเราก็ไม่รู้ไง เห็นว่าเปิดมานาน ร้านเก่าแก่.......ฮือๆๆๆ

หมอที่ใจดีๆบอกว่า ฟ้องร้านแรกได้นะ ถ้าต้องการให้รับผิดชอบ  เหอๆๆ แต่บ้านเราคงไม่อยากทำอะไรยุ่งยากอ่ะ อย่างมากก็แค่ไปถามว่า ทำไมถึงทำอย่างนี้กับหมาเรา.....เราเองก็รู้จักกะร้านหมอนี้มานาน  ลูกสาวร้านก็เป็นรุ่นน้องเรา  โหย....ตอนนี้เกลียดมากกกกก++   หัวใจของเจ้าของสุนัขอ่ะ  เค้าไม่เข้าใจรึไง เป็นสัตวแพทย์น่ะ

ตอนนี้ก็ได้แต่สวดมนต์ให้ข้าวตังทุกวันอ่ะ  เป็นหมาที่ทั้งบ้าน ทั้งซอยรู้จักอ่ะ  ฮือๆๆๆๆ  หายเร็วๆ นะไอ้หล่อ

ข้าวตังเป็นหมาแข็งแรงมากค่ะ อารมณ์ดี ขี้เล่น ไม่ดุมากเท่าไหร่  ไม่เคยป่วยเลนตั้งแต่เลี้ยงมาค่ะ

อาม่า(คุณย่า) เป็นคนให้ข้าวตังทุกวัน แต่ก็เป็นคนดุไอ่ตังมากที่สุด  แต่พอตังป่วยอาม่า ห่วงมันมากที่สุดเหมือนกันค่ะ  ขาดคนทะเลาะ  ป้อนยามันจนโดนตังงับ แบบข่วนๆมาด้วย  

อาม่ายังเคยแซวเลยว่า ไม่เคยป่วยเลยหมาตัวนี้  ป่วยทีเอาทุกโรคเลยนะ  เหอๆๆ ร้องไห้ทุกวันเรยค่ะ  เล่าให้เพื่อนฟังมันอาจจะขำๆว่าทำไม จะอะไรกับหมามากขนาดนี้    คนไม่เลี้ยงหมาไม่เข้าใจอ่ะค่ะ

เศร้าจิงๆนะเนี่ย สู้เค้านะ ตังแหง่ว สู้ๆสู้ตาย (แต่อย่าเพิ่งตายนะ)

ขอบคุณทุกความเห็นค่ะ ไว้จะมารายงานความคืบหน้านะ  แล้วหวังว่าจะเป็นข่าวดีด้วย

ขอบคุณทุกท่านเลยน๊า ที่ให้กำลังใจมา

วันนี้ข้าวตังก็ไปให้น้ำเกลือที่คลีนิค อาการยังเหมือนเดิม พี่ชายต้องไปนั่งเฝ้า  จนบอกกะเราว่า จะจีบคุณหมอสาวสวยซะแล้ว  อ๊านะ...... ตอนนี้ที่บ้านประคบประหงมกันเต็มที่  ถึงหมอจะบอกว่า ถ้าผ่านวิกฤตินี้ไป อายุก็คงจะไม่ยืนนัก  ให้เตรียมใจไว้บ้าง ......  ตอนนี้โทรคุยกับคนที่บ้าน ก็คุยกันแต่เรื่องหมา ไม่ได้คุยถึงคนเท่าไหร่เรย   แหะๆ

วันศุกร์นี้เราเรียนแค่ครึ่งวันอ่ะ ว่าจะกลับตจว.  แค่ระยองเอง นั่งรถแป๊บนึง  แต่เด๋ววันเสาร์ก็ต้องรีบกลับมาทำธุระอ่ะ   อยากกลับไปหามันจิงๆ คิดถึงมาก   มันคงจะดีใจแล้วก็ดีขึ้นถ้าเรากลับไปหา......

ยังไงเป็นห่วงสุขภาพน้องหมาทุกตัวที่นี้ด้วยน๊า เห็นหมาตัวเองเป็นงี้แล้วไม่อยากให้หมาคนอื่นเป็นมั่ง

เห็นรูปน้องหมาของแต่ละคนแล้วอดคิดถึงข้าวตังไม่ได้จิงๆเรยค่า

ตอนนี้อยู่บ้านที่ระยองค่ะ มาถึงตอน5โมง(อดไปดูสนธิเลย)  วันนี้คุณหมอไอ้ข้าวตังไม่อยู่  เลยให้คนที่บ้านฉีดน้ำเกลือเองอ่ะ  พี่ชายก็ทำเป็น  เลยช่วยกันจับตังให้นอนนิ่งๆ  แล้วก็ทำแผลที่ขาหลังที่กะแผลกๆ จนเป็นแผลถลอก.......

เป็นอะไรที่ประหลาดใจมาก  อาม่าบอกว่าตังไม่แหวะยาแล้ว  แล้วก็กินข้าวเยอะขึ้น  ตอนนี้น้ำหนักขึ้นมาครึ่งโล  วันอาทิตย์นี้หมอนัดไปอีกรอบ  โดยรวมดูดีขึ้นนะ  แต่ต้องรอผลตรวจฉี่อีกที    สงสารมันมาก วันนี้เจอหน้ามัน คิดถึงมันมากเลย   คิดว่าเจ้าตังคงรอดจากภาวะเลวร้ายตรงนี้แล้วล่ะ  แต่ก็นะ  หมอบอกว่าตังคงอายุไม่ยืน เพราะอวัยวะข้างในเสียหายหลายอย่าง  ตับ ไต หัวใจ  ยิ่งตอนนี้เม็ดเลือดต้องรีบสร้าง เพราะเลือดจาง   แต่ยังไงก็ดีใจที่มันดูดีขึ้น....

พี่ชายยังบอกเลยว่า ถ้าเห็นวันที่มันชักแด่กๆๆ ฉี่ราด น้ำลายไหล ตาแข็ง เหงือกซีด  เหอๆๆๆแทบไม่น่าเชื่อเลยว่ามันจะรอดมาถึงวันนี้อ่ะ

ขอบคุนทุกคนน๊าคะที่เป็นกะลังใจให้ตัง  ยังไงเราก็คนรักหมาเหมือนกานอ่ะเนอะ

สุดหล่อ  ( ตัง เป๋ ห่าว )

ข้างบนรูปมันเล็ก ตอนมันยังดีๆ

อันนี้เพิ่งถ่ายเมื่อเย็นเอง  เห็นขาหลังไม๊  แผลจากการลากขา

ขาหน้าก็ขนโดนโกนไปเจาะเลือด  ตอนนี้ผอมไปมากเลย  ซู่ๆหน่อยตัง  กินตังค์แม่ไปเยอะแว้ว นะ อิอิ

พุ่งนี้เช้าก็กลับกทม.อีกละ ต้องคิดถึงไอ่ ตัง เป๋ ห่าว อีกแล้ว

เห็นตอนมันเดินเอาขาหลังข้างซ้ายลากพื้นแล้ว โอย เสียวแปร๊บบ  ถลอกหมดแล้วเป๋ห่าวเอ๋ย...

แถมเดินไม่เท่าไหร่ก็เหนื่อย ต้องนั่งพัก อ่านะ

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่าเรื่องการพาน้องหมาของเราไปหาหมอเพราะเสียหมาตัวแรกไปก็เพราะหมอเช่นกัน คิดดูนะคะพไปทำแผลปกติ แถมบัดดี้(บางแก้วตัวแรก) เดินไปเองด้วยหมอยังทำหมาเราตายได้เลย คิดแล้วให้ทรมานในการนึกถึงการจากไปของเขาจริงๆ

เห็นใจคุณ waraiporn กับ คุณ นิตยา ด้วยนะคะ

บ้านเราอยู่ทางอำเภอแกลงค่ะ แต่คุณพ่อกับคุณแม่ก็ทำงานที่แบงค์กรุงเทพระยอง ขับรถไปกลับค่ะ

ที่คุณ waraiporn เล่ามาน่าจะเป็นทางไปตัวเมืองใช่มะคะ ร้านนั้นเหมือนจะเคยเห็นค่ะ แต่ของเราร้านแรกที่ไปรักษาคือ แถวอำเภอแกลงค่ะ ตรงใกล้ๆองค์การโทรศัพท์ ทางเข้าโรงเรียนรุ่งนภาค่ะ ที่เอาไปร้านนันเห็นว่าเป็นร้านที่เปิดมานาน  ทั้งที่เมื่อก่อนรักษาอีกร้านนึง แต่หมอย้ายร้านไป  ปรากฎว่าเจ้าตังก็เป็นอย่างที่เห็น

แถมตอนที่เค้าบอกว่าร้านยังไม่เปิด ตอนนี้ 8 โมง เปิด 8 ครึ่ง เหอๆ พี่ชายเราล่ะเซงเลย อาไรกัน  แต่ก็โชคดีที่ไปเจออีกร้านนึง ซึ่งหมาที่บ้านป้าเค้ารักษาอยู่ แต่ก็ยังไม่เปิดเหมือนกันค่ะ แต่พอดีหมอรุจักกับป้า เค้าเห็นอาการเจ้าตังเลยรีบมาดูให้ แล้วก็รักษาจนถึงทุกวันนี้  คุณหมอน่ารักมาก (พี่ชายบอก เหะๆๆ)  โทรมาถามอาการเจ้าตังที่บ้านประจำเลย  ตอนนี้ตังอาการดีขึ้นแต่ยังไม่มาก  และคุณหมอบอกว่าก็คงต้องรักษาไปตลอด เพราะไตวายเรื้อรัง 

เรื่องหมอนั้น เราไม่อยากคิดมากล่ะค่ะ  เด๋วจะหาว่าไปกล่าวหาเค้า ถือเป็นบทเรียนไปว่าจะไม่มาร้านนี้

แต่ก็ธรรมดานะคะ ใครเจออย่างนี้ก็ต้องโกรธ....เนอะ

ตังดีขึ้นเรื่อยๆทุกวันเลย  กินขนมปังเป็นแถวๆเลยค่ะ  ไม่ทาแยมไม่กินอีกต่างหาก

ตอนนี้ดีขึ้นค่ะ แต่วิ่งแรงๆแบบเก่าไม่ได้แล้ว  พอไปคลีนิค เริ่มมีปากเสียงกับหมาตัวอื่นด้วย อิอิ

ตอนนี้อาม่าเป็นคนป้อนยาทุกมื้อเลย แล้วต้องกินยาพร้อมขนมปังนี่หละค่ะ  เพื่อนแม่ถามว่าซื้อขนมปังทำไมเยอะแยะ แม่บอกว่า ซื้อให้หมากิน    เพื่อนแม่ งง？  อิอิ

ตังชอบกินการ์ดีเนีย ทาแยมส้มค่ะ

ตอนนี้ตังซ่าขึ้นมากเลย  ไปคลีนิคเริ่มก่อกวน อิอิอิ

ขาหลังตังเริ่มดีขึ้นแล้ว  แต่ก็ยังวิ่งเขยกๆอยู่ อ่ะค่ะ เมื่อวานเพิ่งอาบน้ำให้มันเอง   ดีใจจัง ตังดีขึ้นทุกวันเลยค่ะ