นิวัต เจริญชล
|
 | |
|
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ...เก้าล้านเขาไปสบายแล้วครับ ไม่เจ็บ ไม่ปวด อีกต่อไป ผมเคยผ่านประสบการณ์ของการสูญเสีย เจ้าหนูจ๋า มาเพราะไข้หัดสุนัขเหมือนกัน วันเวลาที่เราคอยพยาบาล คอยดูแลเขาในช่วงสุดท้ายของชีวิตเขาถึงแม้จะเป็นช่วงสั้นๆ เพียงอาทิตย์ หรือสองอาทิตย์นั้น ดูเหมือนจะยาวนานราวกับนานเป็นปีๆ เป็นช่วงเวลาที่ไม่สามารถบรรยายความรู้สึกได้ถูก หรือบรรยายออกมาให้ผู้อื่นรับรู้ได้ทั้งหมด บางช่วงเวลาก็มีความหวังเกินร้อย บางช่วงเวลาก็หดหู่ ไม่รู้ว่าจะจับต้นชนปลายอย่างไร....จนถึงวันนี้ เหตุการณ์ต่างๆ ก็ยังคงอยู่ในความทรงจำของผมอย่างไม่มีวันลืมเลือน เก้าล้าน เขาคงกำลังเฝ้าดูเจ้านายของเขาจากบนฟากฟ้า ถ้าเรารับรู้ความรู้สึกของเขาได้ เขาคงจะอยากให้เจ้านายของเขาคลายความเศร้าโศก เสียใจต่อการจากไปของเขาในเร็ววัน ขอเป็นกำลังใจให้คุณอนุวัฒน์ คลายความเศร้า ความอาลัย ต่อการจากไปของเก้าล้านได้ในเวลาที่สมควรนะครับ ท้ายที่สุดแล้วสำหรับคุณอนุวัฒน์เองอย่าได้ลืมการทำความสะอาด บริเวณที่เจ้าเก้าล้านอยู่ บริเวณที่เขาฉี่ เขาอึ ทำการฆ่าเชื้อโรคด้วยไฮเตอร์ หรือเดทตอล หลายๆครั้ง เป็นระยะๆ ทั้งนอกบ้านและในบ้านนะครับ เพื่อป้องกันสุนัขอื่นไม่ให้ติดเชื้อได้...ด้วยความปารถนาดีจากพ่อหนูสวย |
| |
|
ขอบคุณ น้องแจน ที่เก็บเอาบรรยากาศมาลงให้นะครับ ก่อนอื่นคงต้องขอขอบคุณ พี่ๆ ผู้หลักผู้ใหญ่ และเพื่อนๆ น้องๆทุกๆท่าน ที่ไปร่วมสร้างบรรยากาศที่เป็นกันเอง อย่างมากในงาน และทุกๆท่านที่ติดภารกิจ ไม่สามารถไปร่วมได้เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ว่างๆ ถ้าท่านใดผ่านแถวมหาชัย เมืองใหม่ ก็แวะพบปะพูดคุย เยี่ยมเยียนกันได้นะครับ ยินดีต้อนรับทุกๆท่าน สำหรับท่านที่อยู่ในรูปที่น้องแจน ลงนั้น ก็มี พี่ๆ จากชมรมไทยบางแก้ว ซึ่งน่าจะคุ้นตากันในสนามประกวด อยู่พอสมควรนะครับ ก็มี - พี่พงรักษ์ (เลขาฯ ชมรมไทยบางแก้ว และเจ้าของฟาร์ม บางแก้วอินเตอร์), - พี่ธนนันท์ หรือคุณเพื่อนบางแก้ว กับคุณต้น ของเรา (รองประธานชมรมฯ และเจ้าของฟาร์มบ้านโชกุน ที่คุ้นหูกันดีอยู่แล้วนะครับ), - และพี่วัฒนา ผู้ฝึกสอนและผู้จูงสุนัขประกวด ให้กับคอกไทบางแก้ว (ล่าสุดลงจูง เจ้ายอด ลงชิงแชมป์ถ้วยใหญ่งานสามพราน ที่ผ่านมาครับ คงจำกันได้) พี่ เพื่อนๆ ในเวป ที่ได้แวะมาเยี่ยมเยียนกันก็มี พี่วิเชียร (เจ้าของปิงปอง, โบ และดอตคอม), พี่ชนินทร์ มาพร้อมกับแฟนและลูกชาย พร้อมกับเจ้าโฟกัส และดีน่า (ที่นำมาจูงโชว์เพื่อนๆ นั้นเป็นเจ้าโฟกัสครับ), คุณจิตรใส หรือคุณแม่โอ๊ต (เจ้าของ ข้าวตัง ที่จับอาบน้ำไม่ได้มานานปี เพื่อนๆคงนึกออกนะครับ) มาร่วมแสดงความยินดีพร้อมกับแฟน คุณเหน่ง กะแฟน (เจ้าของฮานามิ ซึ่งตอนนี้ได้ตำแหน่งแชมป์ประเทศไทยไปเรียบร้อยแล้ว) น้องแจน กะแฟนหนุ่ม (เจ้าของนามแฝง Janyfer และเจ้าแก้ว) ก็มาร่วมงานและถ่ายภาพให้ด้วย คุณสุริยา และแฟน (เจ้าของนิตรยสารเพ็ดนิวส์) ที่ได้มาทำหน้าที่ช่างภาพ ในงานให้นะครับ รวมทั้งอีกหลายๆท่านที่ติดภารกิจไม่สามารถมาร่วมงานได้ ทั้ง พี่กาคาบข่าว, ป้าชัช, ป้าวิ, คุณอาทร, คุณวสันต์ และคุณนิทัสมัย, คุณตั้ม ที่ติดภารกิจระดมกำลังสกัด การลอบวางระเบิด ของกรมตำรวจ, คุณโอ๊คและแฟน และอีกหลายๆท่าน ที่อาจจะตกหล่นก็ขออภัยด้วยนะครับ นอกจากนั้น ก็เป็นกลุ่มพ่อค้าแม่ค้า จากตลาดวงศ์ส่วาง พลาซ่า และแม่ค้า พ่อค้า ตลาดมหาชัย และเพื่อนบ้านและญาติพี่น้องครับ และกลุ่มพนักงานบริษัทฯ ผมเองครับ ก็ขอขอบคุณไว้ในที่นี้เลยด้วยแล้วกัน ถ้ามีอะไรขาดตกบกพร่องไป ก็ขออภัยด้วยนะครับ เพราะจัดงานกันแบบฉุกละหุกมากเลย...ต่อๆไป คงได้มีโอกาส สังสรรค์แบบนี้อีกบ่อยๆนะครับ ขอบคุณครับ  |
| |
|
คิดถึงพี่ชนินทร์ เหมือนกันครับ บ้านใหม่น่าอยู่ดีนะครับ ผมก็ย้ายไปอยู่บ้านที่มหาชัย มาได้เกือบปีแล้วครับ.... ฝากความคิดถึง ถึงเจ้าโฟกัส, เจ้าคิงส์ และดีน่าด้วย ตอนนี้ที่บ้านมีเจ้าหนูสวย, เจ้าบัลลังค์ และเจ้าไหมฟ้า 3 ตัวพอดี...อ้อ หนูสวย ฝากความคิดถึงเพื่อนๆ ทุกคนด้วยครับ ถ้าใครอยู่ใกล้ๆ มหาชัยเมืองใหม่ อยากแวะไปเยี่ยมเยียน พูดคุยกัน ก็ได้นะครับ ยินดีต้นรับเพื่อนๆ ทุกคนครับ...  |
| |
|
ถ้าถามว่าดุจริงไหม ก็ต้องตอบว่าดุจริงครับ ถ้าเลี้ยงไม่เป็น แล้วไม่ศึกษานิสัย หรือพฤติกรรมของเขาให้ดีก่อนที่จะนำมาเลี้ยง การเลี้ยงโดยล่ามโซ่ไว้ นี่เป็นวิธีที่ผิดครับ เพราะเขาจะสะสมความเครียดไปเรื่อยๆ แล้วจะเริ่มโชว์ความเครียด ออกมาให้เห็นในการแสดง เช่นเริ่มแยกเขี้ยว ถ้ามีใครเข้าไปใกล้ตัว ตอนนี้ที่ยังไม่แสดงออกเพราะว่าร่างกายเขายังไม่พร้อม ยังไม่แข็งแกร่ง และยังไม่ถึงเวลาครับ พอดูตอนอายุ ได้ 8-15 เดือน รอให้ร่างกายแข็งแกร่งเต็มที่ เมื่อนั้นแหละที่จะเอาอยู่เฉพาะเจ้าของแหละ ส่วนคนอื่นๆ ไม่ต้องพูดถึง ถ้าเราไม่ได้มีแนวทางการเลี้ยงดูให้เขามีนิสัยที่ดีนะครับ ข้อแนะนำเบื้องต้นสำหรับผู้ที่เลี้ยงบางแก้ว เพื่อไม่ให้หลงในความน่ารัก ไม่มีพิษสงตอนเด็กๆ คือ 1. เลี้ยงในกรง กินอาหารในกรง นอนในกรง (เลี้ยงนะครับ ไม่ใช่ขังลืม ต้องปล่อยเขาเป็นเวลา เช้า-เย็น ออกมาขับถ่าย ออกมาเล่น) 2. ฝึกเชื่อฟังคำสั่ง อย่างสม่ำเสมอ เช่น คำสั่ง นั่ง หมอบ ฯลฯ อันนี้เพื่อตัวคุณเอง ถ้าเขารับฟังคำสั่งจากเรา แสดงว่าเราเป็นเจ้านายครับ แล้วที่บอกว่าอย่างสม่ำเสมอนี่ ก็เพราะว่า จะได้รู้ว่าช่วงอายุขนาดไหนที่เขาเริ่มที่จะไม่ฟัง ก็ต้องปรับกัน ช่วงนั้นอาจจะฝึกหนัก และถี่ขึ้น เพื่อไม่ให้เขาเหลิงครับ 3. ฝึกเข้าสังคม พาเขาออกไปเดินเล่นบริเวณบ้าน ได้รู้ ได้เห็นผู้คนที่พลุกพล่าน ได้เจอหมาตัวอื่น ให้เขารู้ว่าผู้คนไม่เป็นพิษ เป็นภัยกับเขา และเขาไม่ได้อยู่ตัวเดียวในโลก 4. ศึกษาวิธีการ และพฤติกรรม ที่จะป้องกันไม่ให้เขาคิดไปเองว่าเขาเป็นจ่าฝูงในบ้าน เพราะมันจะเป็นประโยชน์กับคนรอบข้าง ที่อยู่ในบ้าน ถ้าเรายอมให้เขานอนบนที่นอนกับเรา, หรือนั่งโซฟา หรือขึ้นรถก็ต้องนั่งหน้า หรือเวลากิน ก็เอาอาหารโยนให้เขากินไปด้วยนั้น เขาก็จะคิดว่าเขาเป็นใหญ่ที่สุดในบ้านรองจากคุณ ทีนี้เขาจะเป็นอันตรายสำหรับคนอื่นๆ ที่เขาคิดว่าลำดับชั้นต่ำกว่าเขาน่ะครับ (เพราะการเลี้ยงดูของเรา ทำให้เขาคิดไปว่าเขาเป็นใหญ่) เช่น ถ้ามันนั่งบนโซฟาอยู่ แล้วลูกคุณมานั่งข้างๆ หรือเบียด มันก็จะขู่ และกัดเอาง่ายๆ หรือไม่ก็เวลาคุณมีเมีย เมียคุณก็จะเข้าห้องนอนไม่ได้ เพราะน้องหมาไม่ยอม นี่แหละ, หรือพอแขกเข้าบ้าน ต้องเอาแขกขังไว้ เพราะหมาไม่ยอมให้ออกมา เป็นต้น ถ้าจะเลี้ยงบางแก้ว ต้องพร้อม และต้องมีเวลา และต้องศึกษาพฤติกรรม อย่างดี เพื่อป้องกันปัญหาที่จะเกิดในอนาคต อย่าชะล่าใจ และอย่าคิดว่าเลี้ยงเขาเล่นๆ ต้องเลี้ยงอย่างจริงจังครับ ถ้าไม่พร้อมก็อย่าเพิ่งหามาเลี้ยง ศึกษาให้ดีก่อนดีกว่า ว่าเราเหมาะและพร้อมที่จะเลี้ยงหมาพันธุ์นี้หรือไม่ |
| |
|
คุณ ramarita Ritt : การปล่อยให้เขาจัดลำดับกันเอง นั้นไม่ถูกทั้งหมดครับ ถ้าเขายังไม่ถึงวัยที่จะฟัดกันเพื่อแย่งชิงลำดับกัน การจัดลำดับกันเองนั้น จะเป็นแค่การประลองกำลังกัน เล็กๆ น้อยๆ เฉยๆ แต่ถ้าถึงวัยประมาณ 8-12 เดือนแล้วนี่ ยากที่เขาจะจัดลำดับกันเองได้ เราจะต้องเป็นผู้ที่ทำหน้าที่ชี้นำครับ การที่เมื่อก่อนไม่มีปัญหา ก็เพราะเจ้าตัวที่อายุน้อยกว่านั้นยังไม่ถึงวัย ที่เป็นวัยรุ่น และอีกอย่างก็คือตัวคุณเองละเลย ที่จะจัดลำดับ และฝึกการเชื่อฟังคำสั่งของเขาทั้งคู่อย่างสม่ำเสมอ ซึ่งเป็นขั้นตอนสำคัญที่จะทำให้สุนัขทั้งสองตัวรู้ว่าเราเท่านั้นที่เป็นจ่าฝูง ตัวเขาทั้งสองเป็นผู้ตาม ไม่ว่าใครจะใหญ่กว่ายังงัย ก็จะต้องฟังเรา เราถึงจะควบคุมสถานะของฝูงไว้ได้นะครับ อาจจะเป็นเพราะเวลาน้อยที่จะมาดูแลเขา คือออกจากบ้าน 6 โมง กลับถึงบ้านสี่ทุ่ม ดังนั้นสุนัขที่อยู่จึงจินตนาการลำดับของตัวเอง ในหัวขึ้นมาเอง โดยที่เราไม่ได้คอยที่จะชี้แนะเขา หรือชี้นำเขา สิ่งที่เกิดขึ้นกับหมาทั้งสองตัวของคณก็คือ เจ้าตัวเล็กตอนนี้จินตนาการว่าตัวเองก็แข็งแกร่ง และมีดีกว่าเหมือนกันเนื่องจากย่างเข้าสู่วัยรุ่น จึงค่อยๆประลองกำลัง กับตัวใหญ่มาเรื่อยๆ จนวันนี้มันพร้อมที่จะก้าวมาเป็นจ่าฝูงแทนเจ้าตัวพี่แล้ว ถึงวันนี้จะแพ้ เมื่อมีโอกาส มันก็จะลองอีก และตัวพี่ซึ่งก็ยังอยู่ในวัยรุ่นเหมือนกัน ก็จะไม่มีทางยอมลงจากตำแหน่งอยู่แล้ว เพราะก็แข็งแกร่งพอๆกัน สิ่งที่ต้องทำ ในวันนี้เลยคือ ต้องแยกบริเวณเขาอย่างเด็ดขาดก่อนอื่น เอาประตูอย่างที่พี่วิเชียรใช้มากั้นก็ได้ครับ...แล้วคุณ ramarita Ritt ต้องเริ่มจริงจังกับการฝึกเขาให้เชื่อฟังคำสั่ง ทั้งคู่ ฝึกทีละตัว เอาแค่คำสั่งนั่งก่อนก็ได้ ก่อนให้เขากินอาหารก็ให้เขานั่งก่อน ก่อนที่จะให้ของเล่นก็ให้เขานั่ง การที่แต่ละตัวยอมทำตามที่เราสั่ง นั่นแสดงว่าเขายอมรับคำสั่งจากเรา และถือว่าเราเป็นเจ้านายเขา เราเป็นจ่าฝูง - ถ้าตัดสินใจเลี้ยงในกรง ก่อนออกจากกรงก็ต้องสั่งให้เขานั่ง แล้วใช้เชือกจูงคล้องเขาแล้วพาเขาเดิน ไปฉี่ ไปอึ เดินเล่นสักระยะ แล้วก็พามาเข้ากรง อย่าปล่อยให้เขาวิ่งเล่นเองโดยอิสระ เพราะการใช้เชือกจูง พาเขาไปที่ต่างๆ นั้นจะทำให้เขารู้ว่าเราสามารถควบคุมเขาได้ตลอดเวลา มันจะเพิ่มความยอมรับในตัวเรา มากยิ่งขึ้นไปอีก ทีนี้ เมื่อมีเวลา วันเสาร์หรืออาทิตย์ ก็อาจจะใส่เชือกจูงทั้งสองตัว มาเดินเล่นรวมกัน (ต้องมีสองคนด้วยนะ คนละตัว) ถ้าตัวใดตัวหนึ่งก้าวร้าวก็ให้เตือน โดยอาจจะกระตุกเชือก และสั่งว่าไม่ดังๆ ให้เขาเลิกก้าวร้าวใส่อีกตัวหนึ่ง ทำเช่นนี้เรื่อยๆ จนกระทั่งเขาทั้งสองยอมรับเรา และยอมรับกันเอง ก็จะแก้ปัญหาได้...แต่ต้องใช้เวลานะครับ อย่างน้อยก็หลายอาทิตย์ ไม่ใช่อยู่ดีๆมันจะยอมรับกันเลย ขึ้นอยู่กับความเอาใจใส่ของเราด้วย การเอาเข้ากรง หรือกั้นบริเวณนั้นเป็นการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าเท่านั้น ปัญหาจริงๆ อยู่ที่ตัวเรามากกว่าว่าจะสนใจกับการฝึกเขาให้เชื่อฟังคำสั่งขนาดไหน - เวลาเป็นสิ่งที่เราต้องหามาให้ได้ ไม่ว่าจะเลี้ยงตัวเดียว หรือหลายตัวก็ตาม ไม่อย่างนั้น มันก็ไม่สามารถแก้ปัญหาได้หรอกครับ และอีกอย่างสุนัขที่ตั้งแต่เด็กไม่เคยอยู่ในกรงเลย มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนักที่จะให้เขายอมรับกรงเป็นบ้านทันที จะมีปัญหาเรื่องการเห่า การหอน ซึ่งรบกวนเพื่อนบ้าน เราจะต้องฝึกเขาให้ชินกับกรงเสียก่อน ซึ่งก็ใช้เวลาเป็นอาทิตย์อยู่เหมือนกัน เลี้ยงสุนัขอย่างบางแก้ว นี่ต้องฝึกครับ แล้วต้องฝึกอย่างสม่ำเสมอด้วย ตั้งแต่สี่เดือนเลย ไม่เช่นนั้นคุณจะมาเจอปัญหาตอนประมาณ 8-15 เดือนนี่แหละครับ ยิ่งเลี้ยงหลายตัวยิ่งแล้วใหญ่ |