นายน้อย...ขอมาตอบที่กระทู้นี้แทนแล้วกันเน๊าะ  เดี๋ยวจะตกขอบ web ออกไป  ทำโทษสุนัขได้แต่ก็ต้องไวครับ  อย่างที่เคยบอก  แต่ถึงวันนี้นายน้อย...ก็ได้ทำถูกต้องทุกอย่าง  รวมทั้งนายพรานใหญ่ก็กล่าวได้ถูกต้องทั้งหมด  ยังมีบ้างก็เพียงการขู่ตอนดึงกะละมังข้าว  ข้า ฯ น้อยคิดว่า  ถ้าให้ข้าวเค้าแล้วก็ต้องไม่ต้องไปสนใจกะละมังเค้าอีก  จะมีอะไรเสริมให้เค้า  ก็เรียกให้เค้ารู้หรือยื่นให้เค้ามารับจากมือเรา  หรือไม่ก็เคี้ยวในปากแล้วก็กัดแบ่งให้เค้าโดยที่เค้ามาหาเรา  อาจจะช่วยได้บ้าง  พอเค้าชินก็น่าจะมีการขู่น้อยลง  ค่อย ๆ เป็น  ค่อย ๆทำ  ใส่เวทย์มนต์ในน้ำลายของเราไว้ ด้วย  พอเค้าอายุมากขึ้นก็น่าจะดีขึ้น

ผู้ชายกับผู้หญิงเลี้ยงสัตว์  เช่นสุนัข  บางครั้งก็หาเหตุผลไม่ได้เหมือนกันว่าสุนัขจะยอมรับใครในบ้านมากกว่ากัน  บางครั้งเค้าก็เกรง  บางครั้งเค้าก็เล่นกับคนที่เค้าคิดว่าปลอดภัยที่สุด  ตรงนี้จึงหลอกสุนัขไม่ได้  เค้าอ่านได้ดั่งเช่น  เค้าสามารถอ่านนายพรานใหญ่ได้  แต่เค้าก็ภักดีกับนายน้อยที่สุดเช่นกัน  ต่อไปนายน้อยเข้าใจสุนัขมากขึ้น(นามธรรม)เทียบเท่านายพรานใหญ่ล่ะก็  สุนัขทุกตัวก็จะเข้าใจและกระทำเหมือนท่านเป็นเช่นนายพรานใหญ่  อย่าลืมว่าท่านก็รู้ว่า  ความรักสุนัขของนายพรานใหญ่มีมานานแล้ว  สุนัขจรจัดในโรงอาหารยังรู้ได้  เป็นธรรมชาติที่ไม่ธรรมดา  ท่านได้ครูที่ดีที่สุดแล้วล่ะครับ  ความใจดี  บารมีที่เป็นมาโดยธรรมชาติ  เชื่อมั้ยครับ   55555ท่านรับรู้ได้มานานแล้ว  นัยที่นายพรานใหญ่ส่งให้ท่านก็คือความเมตตาต่อสัตว์  ท่านมีความละเอียดอ่อนและมีเหตุมีผล  ท่านรู้ ท่านเข้าใจ  แต่ท่านไม่สามารถบอกใครได้ 55555

สุนัขไทยมีอดีตที่ยาวไกลกว่าที่เราคาดถึง  เค้าปรับตัวมานานเพื่อมาอยู่กับคนไทย  เค้าย่อมรับรู้ถึงความใจดี  มีเมตตาของคนที่เลี้ยงได้ง่าย  เมื่อมอบความภักดีแล้ว  มอบแล้วมอบเลย  ไม่เคยลืม  ถูกทำร้ายก็หนี(ถึงแม้อาจขู่)  แต่สักพักก็กลับมาหาใหม่  บางครั้งไม่กล้าสบตาแต่ก็ต้องเดินมาหา  สับสนแต่ไม่ทอดทิ้งความภักดี  มิตรอย่างนี้จะหาที่ไหนได้  จริงมั้ยนายน้อย...

เคยอ่านฤทธิ์มีดสั้นหรือเปล่านายน้อย...  ยิ่งกว่าเพชรพระอุมาน่ะท่าน  มิตรภาพที่ยอมทำได้ทุกอย่างแม้จะต้องตัดใจของการมีตัวตน  น่าให้พี่ลี้มาเล่าและเปรียบเทียบในความรักมิตรของลี้คิมฮวง

ถ้ามิตรนั้นเป็นสุนัขบางแก้วด้วยล่ะก็  จะสนุกกว่าเรื่องแงซายหรือมันตรัยเสียอีก(ลองหาอ่านดูน่ะครับ)  คนแต่งก็เข้าถึงบทบาทของน้ำมิตรยากที่จะพบได้บนโลก  ตัวละครทุกเรื่องของผู้แต่งท่านนี้  จึงมีแต่ความรักมิตรมากกว่าความรักของคนหนุ่มสาว    เสียดายที่น่าจะมีเรื่องแต่งมิตรภาพของสุนัขบางแก้วบ้าง  รอพี่ลี้ตัวจริงมาแต่งดีกว่า

มันตรัย

มิได้นายน้อย...  กลับไปนอนครับ  5555เดี๋ยวดูมวยไม่ไหว  สุนัขบางแก้วอย่างที่นายน้อย...และนายพรานใหญ่เจอ(ข้า ฯ ก็เจอ)จะมีลักษณะพฤติกรรมที่คล้าย ๆ กัน  ไอ้เรื่องขี้อ้อนนี้ไม่รู้ว่าเค้าเป็นกันมาแต่เมื่อไหร่  ยังมีอีกอย่างก็คือการกลัวถูกทอดทิ้ง  วันธรรมดาถ้าเราแต่งตัวทำงาน  เค้าจะรู้และจะไม่ยุ่งเกี่ยวด้วย  ไม่กวน  แต่ถ้าวันใดจะต้องออกจากบ้านและทิ้งเค้าไปต่างจังหวัด(โดยที่เอาเค้าไปด้วยแทบทุกครั้ง)  เค้าจะรู้ตัวก่อน  จะอยู่ไม่เป็นสุข  คอยเกาะรถ  ร้องบอกว่า  จะขอมีเอี่ยว(ไปด้วย)  กลัวถูกทอดทิ้ง  เปิดประตูรถปุ๊บ  บอกว่า "ไปเปล่า"เท่านั้นแหละ  จะกระโดดขึ้นในรถทันที  มันตลกดีครับ  แล้วก็เสียงรถ  เสียงเปิดประตู  เสียงฝีเท้า ฯลฯ  เค้าก็เก่งในการแยกเสียง  รถยังมาไม่ถึงบ้าน  กระดิกหางและคาบของคอยเสียแล้ว  ไอ้ตัวยุ่งของนายน้อย..และนายพรานใหญ่ก็น่าจะไม่ผิดไปจากนี้

ช่วงนี้ก็พยายามอ่านที่นายน้อย...เขียนเล่ามา  กะว่าจะหาบทความเสริมให้  ในการออกความคิดเห็น  อย่างตอนที่ 3 ก็อาจจะเล่าให้อ่านในเรื่องการแพ้วัคซีน  ที่อักเสบจนกลายเป็นฝี  รอรวบรวมก่อนน่ะครับ  แล้วจะเขียนแทรกในความคิดเห็น  ขออนุญาตด้วยนะครับ 5555 ทุกทีไม่ค่อยได้ขอแทรกเลย(เหมือนเจ้าตัวยุ่ง)  พอดีช่วงวันหยุดต้องยุ่งกับเจ้า 2 ตัวครับ(อีกตัวกลับมาจากบ้านต่างจังหวัดของพี่ชาย)  ก็เลยวุ่น ๆ  ปล่อยออกหน้าบ้านไอ้เจ้าตูบบ้านอื่น ๆ(พวกเจ้าถิ่น)ก็ค่อนข้างจะวุ่นวาย  ปล่อยเจ้าตัวผู้ออกไปเดินเล่น  นังสาวงามประจำบ้านก็แทบจะพังบ้านออกไปแจมด้วย  หน้าต่างมุ้งลวดหมดไปเป็นบาน  ตอนนี้ก็เลยไม่ได้ซ่อม   หาตาข่ายมากั้นก็เลาะของเราจนหมดแผง 5555  มุ้งลวดที่บ้านจึงมีแต่รอยปะเป็นพรรคกะยาจกทุกบาน  แต่ก็ไม่เป็นไรหอนรับเสียงเดียวกันได้  ดูบอลตอนตีหนึ่งเค้าก็มานั่งดูด้วย  พร้อมกับชวนเราเล่นบอลลูกเล็กที่เท้าเค้า  ต้องถามกันว่าอยู่ทีมไหน(ว่ะ)  ไม่เล่นด้วยก็คาบลูกบอลมายัดใส่ตักของคนทั้งบ้าน  น้ำลายเต็มลูกบอล  5555 เขารู้แกวเจ้าปีศาจน้อยกันดี  อีกตัวหนั่งอยู่บนหัว(มีโต๊ะอยู่หลังอีกตัว)  ดูมวยไปเค้าก็เอาเท้ามาสะกิดที่ศรีษะผู้อาวุโสประจำบ้าน  แถมน้ำลายหยดอีก 3 แมะเป็นปลากระป๋องปุ้มปุ้ยเลยครับ   ผู้อาวุโสก็ได้แต่บ่นและบอกว่าชั่งมัน  หยดได้หยดไป  แห้งแล้วก็มาหยดใหม่  มันคงไซร้จัดตอนดูมวยกับผู้อาวุโส  พอก่อนนะนายน้อย...ขอไปเลือกตั้งก่อนน่ะ

มันตรัย

อ่านแล้วครับนายน้อย... ก็หวังว่าเป็นเรื่องจริงที่ส่งผ่าน cyber space  ข้า ฯ ดีใจที่ได้อ่านความคิดเห็นแต่ละท่านที่มีความรักให้กับสุนัขบางแก้ว  จนเจ้าของกระทู้รับเอาไปพิจารณา

วันนี้ข้า ฯ ได้ไปเดินสำรวจตลาดสุนัขที่สวน ฯ (เดินเที่ยว)มาครับนายน้อย...  โชคดียังไม่เห็นสุนัขบางแก้วอยู่ในตะกร้า  ร้านขายก็ไม่ค่อยเห็นลูกสุนัขบางแก้วเท่าไหร่  สงสัยเจ้าตัวยุ่งคงยังอยู่ในท้องกัน 

เรื่องการขู่ของสุนัขบางแก้วตัวผู้ที่โตเต็มวัยแล้ว  ก็ถือโอกาสคุยกับนายน้อย...น่ะครับ(ให้เป็นรายละเอียดไว้ เท่าที่สังเกตมา)

สุนัขบางแก้วตัวผู้จะกลัวการถูกทำร้ายจากเจ้านายครับ  อารมณ์ของเจ้านายเป็นสิ่งสำคัญ  ถ้าไปตีเค้าแล้ว  สิ่งแรกที่เค้าทำได้คือหนีไปแอบไปซ่อนที่มุมหนึ่งมุมใดของบ้าน  ถ้ายังตามราวีเค้าจน ๆตรอกเค้าก็จะขู่  แต่ก็ไม่ได้ทำร้ายอะไรกับเจ้าของ  ดู ๆ เค้าจะน่าสงสารมากครับ  ถ้าลูกพี่เข้าใจเค้า  ก็ควรหยุดเมื่อเค้าหนีไปซ่อนแล้ว  ผู้เลี้ยงคงต้องระงับอารมณ์โกรธให้หมดก่อน  ปล่อยเค้าปล่อยเราไปสักพักหนึ่ง  ไปนานเจ้าตัวยุ่งก็จะค่อย ๆ กลับมา(โดยยังกล้า ๆ กลัว ๆ อยู่-หูหลู่ หางตกเดินมาหา)  ถ้าเข้าใจกันและกันน่าจะต้องปลอบกัน  สื่อสารโดยการจับตัวกันบ้าง  เค้าก็จะเกิดความมั่นใจมากขึ้น 

ถ้าถูกทำร้ายบ่อย ๆ(จนขู่)  เค้ายังคงภักดีอยู่แต่การเข้าหาเจ้านายจะมีอาการที่กลัว  บางครั้งไม่กล้าสบตาคนที่ชื่อว่าเป็นเจ้านายและคนที่เป็นผู้ทำร้ายเค้าครับ  เค้าจะสับสน  บางครั้งก็อาจจะมีอาการสั่นยามที่เจ้านายอยู่ใกล้และดุเค้า  เศร้าใจครับนายน้อย...ข้า ฯ ได้เห็นพฤติกรรมของเจ้าตัวยุ่งอย่างนี้มาหมดแล้ว  มันเป็นปัญหาของความไม่เข้าใจในการเลี้ยงสุนัขที่มีอารมณ์ดี  เป็นอารมณ์ของคนเลี้ยงที่ทำร้ายสุนัขโดยไม่รู้ตัว  ความผิดควรจะอยู่ที่ใครกัน...

เรื่องละเอียดอ่อนภายในครอบครัว  ที่เคยเล่าให้นายน้อย...ได้อ่าน  ผู้กุมอำนาจในบ้านได้เบ็ดเสร็จบางครั้งก็ลืมนึกไป  จนทำร้ายเพื่อนในบ้าน  ใครจะบอกอย่างไรก็ไม่ฟัง  จะเถียงเสมอว่าเจ้าตัวยุ่งมันดื้อ  มันทำลายของ  แต่ถ้าย้อนกลับไปหาสาเหต  อารมณ์ทั้งนั้นครับ  เพื่อนที่แสนดีรับกรรม

ในกรณีที่เลี้ยงแล้วเคารพในกันและกัน  ไม่คิดจะทำร้ายเค้า  ข้า ฯ ก็ได้สังเกต(จากการเลี้ยงเอง)  สุนัขบางแก้วจะไม่ขู่เจ้าของครับ  เค้าจะมีความมั่นใจในการเข้าหาเรา  กล้าเถียง  ชอบนอนข้างตัวเรา  จับอุปกรณ์ต่าง ๆ เค้าจะไม่มีอาการชะงักหรือแสดงอาการกลัว  เดินและวิ่งหนีอย่างสุนัขอารมณ์ดี  ที่ชอบเล่น(5555 ถ้าได้ลูกบอลสักลูกก็จะยิ่งดี  ลูกเทนนิสก็ได้ครับ)  แล้วถ้าคนในฝูงทำร้ายเค้า  เค้าก็จะหาที่พึ่งคือมาแอบข้าง ๆ เรา(หางตก)   บางตัวถึงกลับโผเข้าหาลูกพี่(โดดเข้ากอด)  ไม่ยอมหนีไปไหน  เค้าทำได้จริง ๆ ครับ  ได้เห็นและสัมผัสมากับตัวแล้ว  สุนัขบางแก้วฉลาดมากในการเอาตัวรอด  ที่หลบไปแอบมุมใดมุมหนึ่งนั้น  ก็เพราะเค้าไม่มีใครให้โผไปหาครับ

ถ้าคิดย้อนกลับดูก็จะพบว่าสมัยเด็ก ๆ ของเค้า  ยามที่ได้เค้ามาใหม่ ๆ ตอนขับรถ  สุนัขน้อยตัวไหนล่ะที่ขึ้นหรือโผไปนั่งตักคนที่กำลังขับรถล่ะ    โตแล้วก็ยังทำ  แต่เราไม่ค่อยได้เห็นกันเท่านั้นเอง  555555555นายน้อย...คงยังไม่เคยเห็นเพราะนายน้อย...มิได้ทำร้ายเจ้าตัวยุ่งและไม่เคยคิดทำร้ายเค้า  จริงใช่มั้ยครับ   มันตรัยเลยต้องมาร่ายเวทย์บอกกล่าว  ชักเหนื่อยแล้วครับนายน้อย...

โฮ่ง ! กลับนิทรานครก่อนแล้วน่ะ 

แม้แต่พันธุมวดียังหนี   มันตรัยเจ้าเก่า 

เจ้าตัวยุ่งของท่าน  มีหน้าที่ ๆ ยิ่งใหญ่อยู่คือการปกป้องท่าน  ยามนายพรานใหญ่ไม่อยู่  ถูกแล้วที่มีนายน้อย...กับนายพรานใหญ่เท่านั้นที่จะแตะต้องตัวเค้าได้  เค้าถึงเป็นสมบัติที่มีค่าใกล้ตัวท่าน  มีอะไรไม่ชอบมาพากลย่อมใช้เจ้าตัวยุ่งได้ทันทีโดยไม่ต้องสั่ง  เป็นแสนยานุภาพประจำบ้านครับ  ที่ทุกคน(ถ้าไม่หวังดี)ต้องเกรง  เค้าเหมาะสำหรับการปกป้องเจ้านายครับ

อีนี่อาไรจ๊ะนายจ๋า   หมาหรือหมูกันนี่  ทำมายดุจังละนายจ๋า  แขกกลัวล่ะจ้า  อย่าเปิดประตูออกมานา  เดี๋ยวแขกวิ่งผ้าหลุดจ้า  อีนี่เดี๋ยวน่าขายหน้าน่ะจ๊ะนายจ๋า  โอ้...บางแก้วตัวจริงเสียงจริง  บังถอยดีกว่า 55555มันหวงเจ้านาย

อ่านหรือดูเรื่องดิงโกบ้างหรือยังนายน้อย... ข้า ฯ อ่านบทความของเค้ามา  อดหัวเราะไม่ได้ทุกที  และอดคิดถึงท่านไม่ได้  ในบทความเค้าบอกว่าก่อนจะเลี้ยงสุนัขพันธุ์นี้ให้คิดให้แน่ ๆ ก่อน 2 ครั้งและหลังจากนั้นก็ให้คิดอีก 2 ครั้งถึงจะสามารถเลี้ยงสัตว์พันธุ์นี้ได้  ที่สำคัญเค้าเน้นด้วยน่ะไม่เหมาะอย่างยิ่งที่คนเลี้ยงสุนัขครั้งแรกจะเลี้ยงสัตว์ชนิดนี้   555555ดีน่ะที่เป็นสุนัขบางแก้ว(ในความหมายทั่วไป)  แต่สำหรับข้า ฯ เองกลับคิดว่ามันก็คือกันนั่นแหละ  นิสัยพวกเดียวกันเลย 55555  สำหรับนายน้อย...ผ่านการเลี้ยงสุนัขบางแก้วไปแล้ว  ถ้าไปเลี้ยงพันธุ์อื่นคงได้ขำกลิ้งแน่ ๆ  เจ้าพันธุ์ที่ท่านเลี้ยงอยู่นี้  55555 ท้าทายที่สุด  เหลืออีกไม่กี่พันธุ์ที่จะแนะนำให้เลี้ยงก็คือ ดิงโก  ลูกผสมสุนัขป่า ฯลฯ   ถ้ากลับมาเลี้ยงพันธุ์ธรรมดา  มันไม่ท้าทาย55555  จริง ๆน่ะนายน้อย...

จากชาวอะบอริจิ้น