ยังไม่ได้หนีหายไปไหนหรอกครับพี่เพื่อนฯ ก็ยังแอบมาผลุบๆโผล่ๆอยู่นี่แหละครับ ไม่มีใครโกรธใครหรอกครับ เพียงแต่กลับมานั่งมองตัวเองแล้วก็ประเมินตัวเองว่ามีความรู้และประสบการ์ณแค่ไหนในการเลี้ยงบางแก้ว จะเอาสิ่งที่ตัวเองมีไปบอกคนอื่นเขาได้ยังไง สรุปแล้วก็คือคอยมานั่งอ่านแล้วก็เป็นขุนคอยพยัก(หน้า) ดีกว่า เก็บเกี่ยวความรู้ไปเรื่อยๆ หากใครอยากให้ช่วยตรงไหนก็ยินดี

แต่ตอนนี้คิดถึงลูกชายมาก ไม่เจอกันหลายอาทิตย์แล้ว รายงานล่าสุดยังไม่หยุดผลัดขนเลย แต่ก็ใกล้แล้ว เริ่มมีเนื้อมีหนังกับเขามั่ง ยืนดีขึ้น นิ่งขึ้น คาดว่าอีกสักเดือนสองเดือนคงพอจะหายขี้เหร่พาไปเดินข้างๆสนามให้พี่ๆพิจารณาได้ครับ ถ้าพี่เพื่อนฯเจอพี่มณเฑียรที่อยุธยาอาทิตย์นี้ ฝากดูลูกชายผมด้วยนะครับ

รูปขุนทองมาอยู่บ้านวันแรก

ขอใช้สิทธิพาดพิงครับท่านประธาน

มาถึงตรงนี้แล้วก็ต้องขอพูดมั่งครับ เรื่องที่อึดอัดอยู่ในใจมานานตั้งแต่งานสามพรานครับ งานนั้นเราไปขอความอนุเคราะห์เรื่องสถานที่กับผู้จัดงานซึ่งเป็นผู้ใหญ่ที่ผมเคารพ ท่านก็ใจดีให้มา แต่จะด้วยมุมมองที่ต่างกันก็เลยทำให้ไม่สามารถนำเอกสารที่ผมทำเตรียมไว้ไปแจกได้ เพื่อแลกกับสิ่งที่สำคัญกว่าคือสถานที่สำหรับบ้านพักนิรมลได้ประชาสัมพันธ์หาคนรับหมาไปเลี้ยงโดยไม่ต้องเสียค่าเช่าที่ แล้วก็ทำให้พี่เจ้าของเรื่องไม่คุยกับผมเหมือนเดิม ซึ่งผมเสียใจมากครับ อยากขอโทษที่ทำให้เสียความรู้สึกสักร้อยครั้งพันครั้ง ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นในครั้งนั้น ผมขอน้อมรับแต่เพียงผู้เดียว ที่ทำไปด้วยเจตนาบริสุทธิ์ ให้อภัยผมเถอะครับพี่ สิ่งที่ไม่เข้าใจกันก็เกิดจากมองคนละมุมเท่านั้น

ผมเห็นด้วยกับทั้งพี่นิวัต พี่เพื่อน ทั้งสองท่านไม่ได้ใช่อารมณ์เลยในการเขียนในที่นี้ และทำให้ผมคิดว่า ถ้าเราจะให้คนขายที่ไม่มีความรับผิดชอบเลิกขาย ก็คือต้องทำให้คนที่คิดจะซื้อเลิกซื้อกับคนขายประเถทนี้ ให้ไปซื้อกับคนขายที่มีความรับผิดชอบแทน โดยการให้ความรู้กับผู้ที่คิดจะซื้อให้มากที่สุด ทั้งปริมาณของคนที่เราจะให้ความรู้เขา และคุณภาพของความรู้ที่เราจะให้เขา ถ้าอย่างนั้น เราก็ต้องรุก ไม่ใช่ตั้งรับรอให้คนเข้ามาหาความรู้จากเรา ต้นเหตุคือคนที่ซื้อไปเลี้ยงไม่มีใจรักพอ ไม่มีความรู้พอ ไม่มีความอดทนพอ ปัญหาก็อย่างที่เห็น ถ้าเราไปมันทุกงานทุกที่ๆมีการเอาลูกหมาบางแก้วมาวางขาย เช่าที่ตั้งโต๊ะแจกเอกสาร ประกาศให้ความรู้เรื่องบางแก้ว มีผู้คอยตอบคำถาม หรืออะไรก็ตามให้คนที่เดินดูลูกหมาหยุดหันมามองเราและหาข้อมูลจากเราก่อนที่จะออกไปเดินซื้อลูกหมา น่าจะเป็นการแก้ที่ตรงจุด แต่ต้องยอมรับนะครับว่าจะต้องมีคนไม่พอใจที่เสียประโยชน์แน่นอน เราพร้อมรับมือกับสิ่งนี้หรือไม่ คงต้องช่วยกันคิดครับ

หมาโตขึ้นก็จะเรียบร้อยและรู้จักขับถ่ายเป็นที่เป็นทางมากขึ้น เป็นเวลามากขึ้น เป็นเรื่องปกติครับ ถ้า8 เดือนแล้วยังขับถ่ายเรี่ยราดไม่เป็นเวลานี่สิ น่าเป็นห่วง

การที่ปล่อยสายจูงหมานอกบ้านเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยน่าจะทำเท่าไหร่ เพราะหมาจะวิ่งเตลิดไปจนควบคุมไม่ได้ หากต้องการจะปล่อยให้หมาวิ่งเล่นเป็นอิสระนอกสายจูง จำเป็นต้องฝึกให้เชื่อฟังคำสั่งได้ก่อน เมื่อเรียกให้มาต้องมา ให้หยุดต้องหยุด สั่งนั่งต้องนั่ง ถ้ายังทำไม่ได้ถึงขนาดนี้ ก็ควรจะหาที่ๆปลอดภัยต่อทั้งหมาและคนจริงๆ ถึงจะปล่อยได้ นั่นคือในรั้วบ้านของเราเอง แต่จะมีข้อยกเว้นคือที่กระทรวงสาธารณสุข ที่ชาวบางแก้วเราไปกันประจำ แต่ไม่ใช่ไปถึงปล่อยได้เลยนะครับ ต้องดูอาการของหมาเราก่อนว่าจะไปกัดกับตัวอื่นมั๊ย ถ้าเห็นหมาด้วยกันแล้วพุ่งเข้าไปแห่ใส่เนี่ย ก็ปล่อยไม่ได้ครับ และถ้าจะให้ปลอดภัยต่อคนก็ควรจะสวมที่ครอบปากแน่นหนามั่นใจได้ครับ กันไว้ดีกว่าแก้

การที่น้องเรียกหมาแล้วไม่มาจนต้องวิ่งตามเนี่ย เท่ากับเป็นการกระตุ้นให้หมาวิ่งออกไปมากขึ้น เพราะเขาจะนึกว่าเรากำลังจะวิ่งเล่นไล่จับ เขาก็จะยิ่งหนี ให้เปลี่ยนเป็นหยุดอยู่กับที่ เรียกชื่อ หาอะไรที่เขาชอบมาล่อให้เขาวิ่งมา เมื่อหมาหันมาแล้ว ให้หันหล้งแล้ววิ่งหนีมันแทน ส่วนใหญ่หมาก็จะวิ่งมาไล่เรา ต้องคอยหันไปมอง แต่ถ้าไม่ยอมมาวิ่งไล่เรา ก็ให้หยุดวิ่ง อยู่เฉยๆ เดี๋ยวสักพักก็จะกลับมาเอง หรือจะเดินตามไปช้าๆ ทำเป็นชมนกชมไม้ไม่สนใจ เดี๋ยวมันก็จะมาเรียกร้องความสนใจจากเรา แต่ทางที่ดีที่สุด อย่าปล่อยสายจูงครับจนกว่าจะแน่ใจว่าอยู่ในที่ปลอดภัยจริงๆ