จะมีใครอ่านข้อความนี้แล้วเป็นแบบนี้บ้าง วันนี้ดูข่าว สุนัขเดินตามพระออกบิณฑบาตร มีสุนัขไทย รวมกับสุนัขบางแก้วพันธุ์ทางด้วย(สงสัยจะตาบอดข้างหนึ่ง-ไม่แน่ใจ) ช่วยกันเดินตามพระ มีย่ามคล้องคอให้คนเอาเงินใส่ เพื่อช่วยเหลือในการซื้ออาหารให้เพื่อน ๆ ที่วัด(ที่ข้างย่ามเขียนไว้) เห็นแล้วน้ำตาคลอเลยครับ สุนัขเค้าคิดและทำกันได้อย่างไรก็ไม่รู้(มองเห็นแววตาพวกเค้าแล้ว มันมีอะไรอยู่ในนั้น ที่เห็นแล้วสงสารมากครับ) นายน้อย...คงเคยเห็น สุนัขไทยข้างถนน บางครั้งเจ้าของเองไม่ได้มีสภาพของความร่ำรวยอะไร หากินกันอยู่บนท้องถนน กลับมีมิตรที่แสนดี คอยอยู่ข้าง ๆ บางตัวก็นอนอยู่ในรถเข็น บางตัวก็ออกเดินไปกับเจ้าของ ไม่สนใจอะไรแม้แต่สุนัขเจ้าถิ่นที่เดินผ่าน สภาพอดและอิ่มด้วยกันกับเจ้าของ แต่ในแววตานั้นเล่า ยังใสเต็มไปด้วยความภักดี เจ้าตัวยุ่งถ้าเค้าบอกได้ เค้าคงบอกให้นายน้อย...รู้ว่า นี่ลูกพี่ของผมไปไหนมา ผมคอยนายอยู่ทุกนาทีน่ะ หมดห่วงเสียทีนายกลับมาแล้ว(พร้อมกับนอนลง-แสดงถึงความยอมรับในการเป็นลูกฝูง) เกาพุงแบ่งความสุขให้ผมหน่อยซิ ผมรู้ว่าลูกพี่ต้องจากผมไปเพื่อหาอาหาร(ทำงาน-หาเงิน)มาเลี้ยงผม ดีใจจังนายกลับมาแล้ว(พร้อมยิ้มอย่างภักดี) เราอยากให้นายพรานมาอ่านเจอจัง ไม่รู้ว่าเข้ามาดูบ้างหรือเปล่านะอยู่ไกลเสียขนาดนั้น เจ้าตังยุ่งยิ่งโตยิ่งน่ารักนะท่าน เค้ามีประพฤติกรรมที่ดีขึ้น มีการเรียนรู้กับสิ่งที่เรามอบให้เค้า การอยู่คนเดียวไม่โดดเดี่ยว ไม่เหงาเลยท่าน มีบ้างที่รู้สึกแต่ไม่เหมือนเมื่อก่อนก่อนที่จะมีเค้า(เจ้าตัวยุ่ง) สงสารและผูกพันธ์มันเป็นอย่างนี้มั่ง เห็นหมาจรจัดก็นึกถึงหมาตัวเอง มองตาเจ้าตัวยุ่งแววตาเค้าบอกอะไรเราเยอะแยะ บางครั้งแววตาเค้าทำให้เรา ไม่รู้สิ |