(Edited by Pingpong (-_-)/ - พุธ, 4 เมษายน 2007, 08:42AM)

(Edited by Pingpong (-_-)/ - พุธ, 4 เมษายน 2007, 08:41AM)

ไม่ทราบข่าวเลยครับ  ไม่รู้หนังสือเล่มไหน

ระวังที่พิมพ์ก็นึกขึ้นได้ว่า  ได้รับหนังสือเล่มหนึ่งจากการไปร่วมประกวดสุนัขบางแก้วที่พิษณุโลก   ยังไม่ได้อ่านเลย   จึงถือโอกาสไปนั่งอ่าน   พอสรุปได้ว่า   ผู้เขียนอาจมีความเป็นห่วงว่าสุนัขสายที่คุณเพื่อนบางแก้วกล่าวถึง ว่าจะไม่นิ่ง    และบางตัวอาจได้เชื้อจากพันธุ์อื่นมาจนมีสี่ตาหรือสวมแว่นตา   ซึ่งผู้เขียนต้องการให้คัดออก

ไม่แน่ใจว่าบทความนี้ เก่าแค่ไหน  แต่คิดว่า น่าจะมีคุณค่านำมาถกเถียงหาความถูกต้องต่อไปได้  จึงใคร่ขออนุญาตจากสำนักงานปศุสัตว์จังหวัด เจ้าของหนังสือ สุนัขบางแก้ว  OTOP มีชีวิตเมืองสองแคว นำมาเผยแพร่ใด้พูดคุยกันต่อไป

โยงรูปจาก http://www.bangkaew.net/elearning/mod/forum/discuss.php?d=22

(Edited by Pingpong (-_-)/ - พุธ, 4 เมษายน 2007, 08:40AM)

รายงานผลปฏิบัติการขั้นสุดท้าย   ล้มเหลวครับ  Mission failed.

ให้ลูกชายจูงโบไว้  แล้วจูงปิงปองเข้าไป    ยังไม่ทันได้ออกเดินเลย    ก็จะฟัดกันแล้ว

ปิงปองทั้งขู่  ทั้งกระชากสายจูง   กดก้นก็แล้ว  ตีด้วยกระบองหนังสือพิมพ์ก็แล้ว    เหมือนเลือดเข้าตา  ไม่ยอมฟัง   จะเข้าไปลุยให้ได้    ส่วนโบก็ไม่ยอมอยู่เฉย   จะวิ่งมาฉะเหมือนกัน     เลยต้องจูงเข้าบ้าน   แยกย้ายกันไป    ให้พวกมันได้สงบสติอารมณ์สักพัก   ก็เข้ากันได้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

คงต้องเลิกล้มความตั้งใจที่จะให้มันออกไปเดินเที่ยวนอกบ้านพร้อมกัน

ความจริงก่อนปฏิบัติการขั้นสุดท้าย  ก็ให้โบกับปิงปองไปอยู่ในสวนร้างพร้อมกันเพื่อให้ปลดปล่อยพลังงานออกไป  โดยให้ปิงปองอยู่ในสายจูง   โบทำท่าแหยงๆอยู่  ปิงปองจะเข้าไปขู่    แต่ก็ยอมอยู่ในโอวาท  ไม่กล้าใช้กำลังกับโบ    แต่พออยู่บนถนนนอกบ้านพร้อมกัน   กลับไม่ยอมเชื่อฟังเลย

คงต้องเปลี่ยนยุทธวิธี     ใครมีไอเดียดีๆ  ช่วยชี้แนะด้วยครับ

http://www.pantown.com/board.php?id=144&area=1&name=board1&topic=39&action=view

วันนี้ ยุ่งกับการร่ำลาเพื่อนที่ทำงานทั้งวัน   เพิ่งได้เข้ามาอ่าน

ก็ไม่รู้สึกตกใจอะไร   เพราะรู้จักนิสัยคุณเพื่อนฯ ดี    เพียงแต่ห่วงว่าน้องๆจะตกใจ คิดว่าพี่ๆทะเลาะกันอีกแล้ว  ยังไงก็ช่วยอ่านให้ละเอียดนิดหนึ่ง

ขออนุญาตชี้แจงทำความเข้าใจทีละประเด็น ไม่ให้สับสนดังนี้

เรื่องที่คุณ k. niyomluck ว่านั้น    จะมีคำตอบอยู่ข้างบนแล้วว่า  ส่วนที่คุณเพื่อนฯถามมา  ไม่มีอะไรจะโต้แย้งครับ  เห็นด้วยครับ ถ้าสุนัขมีอาการเดินผิดปกติมาก  เจ้าของก็ไม่ควรนำลง  และกรรมการก็คงไม่ให้สุนัขตัวนั้นชนะอยู่แล้ว

ประเด็นของผมมีอยู่เพียงว่า ถ้า movement ดีมาก  ก็เอาคะแนนไปมากหน่อย   ถ้า movement แย่   ก็ได้คะแนนน้อยหน่อย  หรืออาจติดลบก็ได้  น่าจะเป็นแบบนั้นใช่ไหม   เพราะไม่เห็นมีระบุไว้ในข้อบกพร่องร้ายแรงที่ต้องคัดออก

ที่ยกตัวอย่างแชมป์ในอดีต  เพราะอยากจะชี้ให้เห็นว่ากรรมการเขาคงไม่ได้ดูที่ตรงจุดนั้นจุดเดียว   มันคงขึ้นกับระดับความรุนแรงด้วย  ไม่ใช่ว่าเจอหมาเดินไม่สวย  ก็ไม่ให้ผ่านหมด    กรรมการคงเห็นข้อดีอย่างอื่นของแชมป์ตัวนั้นที่มาหักล้างข้อด้อยได้และยังสามารถมีคะแนนนำคู่แข่ง   ที่พูดไปก็ไม่ได้ไปว่าเขาเสียหายอะไร  ขอให้จับประเด็นให้ถูก

ทีนี้  คุณมาบอกว่า สุนัขตัวนั้นมีเพียงคนที่ไปขอเขาผสม แล้วลูกสุนัขเกิดมาเป็นโรคข้อสะโพก แล้วก็ไปโทษว่า พ่อพันธุ์ตัวนี้เป็นอย่างนั้น  เป็นข้อมูลใหม่ครับ  เพิ่งได้ยินจากคุณเป็นครั้งแรก   เลยไม่แน่ใจว่าใช่สุนัขตัวเดียวกันหรือเปล่า   ที่ผมได้ยินมา  ก็มีเพียงว่าแชมป์ไม่ได้เพอร์เฟ็คไปเสียหมด  บางตัวขาหลังไม่ดี  แต่เด่นกว่าตัวอื่นๆ  ก็อาจชนะใจกรรมการได้   ไม่เข้าใจว่าคุณทำไมต้องคิดไปเสียไกล   ผมไม่มีคำตอบอะไรอยู่ในใจ    นอกจากคิดว่าไม่ถูกต้องที่กรรมการจะมาตัดสินว่าให้ผ่านหรือไม่ให้ผ่านด้วยการดูที่  movement อย่างเดียว  เพราะไม่เห็นมีระบุไว้ในข้อบกพร่องร้ายแรงที่ต้องคัดออก   ถ้าจะระบุ  ก็น่าจะระบุเรื่องข้อสะโพกเสื่อมมากกว่า(โดยหารู้ไม่ว่าคุณจะไปคิดโยงกับแชมป์ตัวนั้น  ความจริงก็พิสูจน์ง่ายนิดเดียว  ไปถ่ายเอ็กซเรย์ก็สิ้นเรื่อง  ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตที่ชี้แจงไม่ได้)

คุณสบายใจได้ครับ  ไม่มีใครกล้ามาให้ข้อมูลลึกๆกับผมหรอก   เพราะเขารู้ว่าผมเป็นคนยังไง    ขนาดหมาที่ผมซื้อมาเอง ยังถูกผมเอามาสับ เอามาเป็นกรณีศึกษาให้สมาชิกได้อ่านเป็นความรู้  จนไม่มีใครกล้าขายหมาให้ผมแล้ว   ผมมีความเชื่อเหมือนคุณเพื่อนฯครับ ที่ว่า เราควรมีมาตรฐานเดียว  ไม่ว่าหมาตัวนั้น จะเป็นของเขาหรือของเรา  หรือว่า  คนๆนั้นจะเป็นพวกเขาหรือพวกเรา