มาอ่านครับคุณอาทร  คราวนี้ก็แล้วแต่พี่ลี้ล่ะครับ  จะจัดเก็บอย่างไรไม่ให้ซ้ำซ้อนกับข้อมูลเดิม(ต้นฉบับ)

มี web แนะนำให้คุณอาทรได้เก็บข้อมูลไว้เขียนเรื่องสุนัขบางแก้ว  ลองเข้าที่  canismajor.com/dog/topic1.html ดูนะครับ  จะมีข้อมูลเกี่ยวกับสุนัขที่น่าสนใจใน web นี้มากมายครับ   สามารถนำมาเปรียบเทียบขณะที่เราเลี้ยงสุนัขบางแก้วได้  อย่างไรก็ตาม web นี้เค้ามี policy อยู่  ก็ถือโอกาสให้แต่ชื่อ(ต้องเข้าไปดูเอง)  ไม่ได้ทำ link (เป็นข้อห้ามของ  web เค้า)  ลองดูบทความของเค้าดูนะครับ   save เข้า hard disk เราก็ประมาณหลายร้อยหน้าของ word (save ไว้ดีที่สุดครับเพราะจะหาอ่านได้ยากในบ้านเรา-ไม่ค่อยมีคนเขียนให้อ่านกัน)  บางเรื่องเมื่อเลี้ยงจริงแล้วสามารถนำกลับมาเปรียบเทียบแล้วจะได้คำอธิบายเป็นวิทยาศาสตร์ได้ง่ายขึ้น  อย่างเช่นช่วงที่ลูกหมาโตพอ...(ย่อหน้าก่อนถึงสัปดาห์ที่ 2) ตรงนี้จะมีรายละเอียดอย่างมากครับ

สุนัขบางแก้วที่เลี้ยงจริง  ภายใต้สภาพแวดล้อมที่กำหนดโดยคุณอาทร  เมื่อเปรียบเทียบกับที่คุณน้อยหน่าเลี้ยง  สุนัขบางแก้วมีอารมณ์และพฤติกรรมแตกต่างกันหรือไม่  ข้อมูลนี้น่าสนใจมากครับ  อย่าลืมเขียนมาเล่าให้ฟังด้วยนะครับ

ลืมขยายแนวคิดให้นายน้อย...เรื่องสัตว์พื้นเมือง

ข้อกฎหมายที่ยังเป็นร่างพระราชบัญญัติ  เห็นมีอยู่ที่ web กรมปศุสัตว์(อันนี้ยังไม่ได้เป็นกฎหมายบังคับใช้)  แต่คาดว่าในอนาคตคงต้องมีการประกาศใช้กัน  สำหรับสุนัขบางแก้วจะเป็นสัตว์พื้นเมืองด้วยหรือไม่นั้น ข้า ฯ ก็ไม่ทราบครับ  อาจจะมีการกำหนดรายชื่อสัตว์พื้นเมืองอีกทีมั้งครับ(เช่นกฎกระทรวง ประกาศ ฯลฯ) 

ถ้าเกิดประกาศรายชื่อขึ้นมาว่าเป็นสัตว์พื้นเมือง  ก็คงต้องดูมิติที่กว้างขึ้นว่าจะไปกระทบกับอะไรบ้างต่อผู้มีส่วนได้ส่วนเสียกับสุนัขบางแก้ว  แต่ที่แน่ ๆ ก็คือการวิจัยสัตว์พื้นเมืองต้องได้รับการอนุญาตจากคณะกรรมการ ฯ  ทำผิดหลักเกณฑ์ก็คือผิดกฎหมายครับมีทั้งจำและปรับ  เรื่องสัตว์พื้นเมืองจึงต้องจับตาดูครับ  เกี่ยวหรือไม่เกี่ยวกับสุนัขบางแก้ว

สำหรับการนำสัตว์จากต่างประเทศนำมาผสมพันธุ์กับสัตว์พื้นเมือง  โดยส่วนมากมักจะกระทำในสัตว์เศรษฐกิจ เช่นโคเนื้อ โคนม ฯลฯ

เป็นการปรับปรุงกันในด้านให้เนื้อ นม ไข่และการทนทานต่ออากาศร้อนในบ้านเมืองเราครับ ข้อเสียมีไม่มาก แต่เราจะได้สัตว์ที่มีขนาดใหญ่ขึ้น  ให้ผลผลิตที่สูงขึ้นกว่าพันธุ์พื้นเมืองที่เรามีอยู่  ได้เนื้อ ได้นมมากขึ้น  เวลาคัดทิ้งก็ทำได้ง่ายขายออกไปเป็นสัตว์เศรษฐกิจได้ตลอดเวลา   แต่ผิดกับสุนัขครับนายน้อย...ไม่มีแบบแผนการผสม  ย่อมได้แค่สุนัขพันธุ์ทางที่ไม่มีสมาคมไหนเค้ายอมรับ  ผสมดีไม่ดีล้วนเกิดปัญหาให้สังคม  ได้สัตว์ที่เป็นอันตรายต่อมนุษย์  คัดทิ้งก็ยาก  ไม่สามารถขายเนื้อได้เหมือนสัตว์เศรษฐกิจ

จึงเป็นสิ่งที่ค่อนข้างน่ากลัว  วิชาการเรื่องการปรับปรุงพันธุ์สุนัขหรือสัตว์ต่าง ๆ  บ้านเรา(โดยมนุษย์)จึงยังห่างไกลกับต่างประเทศอยู่มาก  เป็นไปได้ยากในเรื่องนี้สำหรับบ้านเราครับ 

รายละเอียดมีมากกว่านี้ครับนายน้อย...ข้อมูลอาจคลาดเคลื่อนบ้างเพราะเป็นข้อมูลเก่าที่อยู่ใน hard disk ของข้า ฯ น้อยนานมาแล้ว  ปัจจุบันอาจเปลี่ยนแปลงไปบ้าง ข้า ฯ ขออภัย  อ่านเล่น ๆ ไว้เป็นแนวคิดก็แล้วกันนะครับ

แงซาย

สมแล้วที่เป็นนายน้อย...

การเลี้ยงสัตว์ใด ๆ ครูท่านถึงคอยบอกให้เข้าใจในความเป็นมนุษย์ให้ได้ก่อน  สัตว์ที่เลี้ยงต่าง ๆ มีพฤติกรรมที่เป็นไปโดยธรรมชาติ  ไม่หลอกลวง ไม่ยากที่จะเข้าใจ

เอาเป็นว่านายน้อย...สบายใจได้  แงซาย(ผู้นำทาง-ผู้เป็นสหาย)ย่อมขานรับใน cyber space  พวกเรามีหน้าที่แต่เพียงนำบทความที่ดี(เรื่องจริง)ของเพื่อนเรา(เจ้าตัวยุ่ง)มาให้คนอื่นได้รับรู้เท่านั้น  ส่วนได้ส่วนเสียอย่างอื่นคงไม่เกี่ยวกับพวกเรา  เบื่อเมื่อไหร่บอกด้วยน่ะนายน้อย...  ผู้ขานรับจะได้กลับไปนอนต่อที่นิทรานคร

สำหรับการเสริมบทความของคุณอาทร  นายน้อย...ลองพิจารณาดูนะครับ

นายใหญ่กับเจ้าตัวยุ่งคงสบายดีนะครับ

มันตรัย

นายน้อย...ข้อมูลอยู่ในคลังข้อมูลแล้ว  ก็ไม่น่าต้องกังวลอะไรหรอกครับ  แค่เขียนให้อ่าน  ข้าฯ ถือว่าได้สร้างกุศลกรรมให้สุนัขบางแก้วแล้วล่ะครับ  ถ้าคนเลี้ยงรุ่นใหม่ ๆ เค้าสนใจ  เค้าย่อมหาข้อมูลได้ภายใน cyber space  ตอนนี้ก็ได้ตรวจสอบข้อมูลที่นายน้อย...เขียนเล่าจากการเลี้ยงจริง  กับข้อมูลที่มีการเขียนเรื่องสุนัขใน web ต่างประเทศก็จะคล้ายกัน  ไม่มีอะไรที่เป็นข้อขัดแย้งกัน  ไปในทิศทางเดียวกันครับ(คล้ายกันมาก)  เลี้ยงด้วยมือจนได้ good temperament นี่มันคือกัน  เป็นภาษาสากลเวลาตรวจกลับไป  ก็ถึงบางอ้อ  ของต่างประเทศเค้าเขียนไม่เป็นเรื่องเป็นราวอย่างนี้  บางครั้งก็เอา กรณีศึกษาขึ้นมา  อ่านแล้วตาลายไปหมด 

เรื่องที่จะให้ช่วย ๆ เป็นเรื่องอะไรหรือครับ  งานเขียนก็ส่งเป็นประจำให้พี่ลี้  ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนี่ครับ  เจ้ามันตรัยก็เข้ามาอ่านอย่างต่อเนื่อง  เนื้อเรื่องก็น่าติดตาม  ทำกันอย่างง่าย ๆอย่างนี้แล้วสบายใจได้ครับ do not worry,to be happy  

สำนักพิมพ์นี้เค้าไล่เมื่อไหร่(ไม่ให้ออกความคิดเห็น)  แล้วเราค่อยเผ่นกัน  ฝูงสุนัขบางแก้วซะอย่างเราก็แอบหนีไปอยู่ใต้โต๊ะได้(เหมือนเจ้าตัวยุ่ง)  เผลอ ๆ ก็หอนเสียงยาว ๆ ชูคอเป็นยีราฟให้มันหมดเรื่องหมดราวไป(ต้องทำตาเหลือกหน่อย ๆ เอียงดูจ่าฝูงด้วยน่ะ)  ถ้าเบื่อก็ต้องจำท่าเจ้าตัวยุ่งมาใช้บ้าง  อย่ายุ่งจะนอน(ทิ้งตัวนอนสี่เท้าแยกแขนแยกขา  ยือหัวออกยาว ๆ เอียงคอหน่อย ๆ) ปลุกเท่าไหร่ก็จะไม่ตื่น  คิดถึงเจ้าตัวยุ่งขึ้นมาทีไร  มีความสุขทุกทีครับ

ยินดีที่ได้รู้จักครับ  อย่าลืมนำสิ่งดี ๆ ของสุนัขบางแก้วที่คุณโยเลี้ยงไว้  มาเล่าสู่ให้ชาว web ได้อ่านกันนะครับ