ก็มีแต่ท่านกับนายพรานใหญ่เท่านั้นล่ะ  ที่จะอ่านนัย(ที่เราส่งผ่านเจ้าหมาบางแก้วและตัวละครตัวอื่น)ออกเท่านั้น  หลายท่านก็ให้ความกรุณาข้า ฯ มากเหลือเกิน ไม่ถามข้อเท็จจริงก่อน  (เหมือนดั่งท่าน  จะถามข้า ฯ ทุกทียามที่คำตอบคลุมเคลือ)  ข้า ฯ เองก็คงจะไปตอบอะไรให้คงไม่ได้  และนัยที่เค้าส่งมาให้ข้า ฯ   แล้วข้า ฯ จะนำทางเอาศาสตร์นั้นมาให้ได้อย่างไรเล่านายน้อย...

เจ้าตัวยุ่งของนายน้อย ผ่านช่วงเวลาที่สำคัญของชีวิตเค้าแล้ว  เค้าย่อมเป็นปีศาจน้อยอารมณ์ดีประจำบ้าน  เป็นรางวัลให้กับข้า ฯ น้อยที่สุดแล้วเช่นกัน  ประเมินเป็นค่าทางสถิติมิได้  แต่ย่อมอนุมานอย่างนามธรรมได้ว่าสุนัขที่ลือว่ากันดุ  ถูกหญิงเหล็ก(ที่ไม่เคยเลี้ยงสุนัขมาก่อนในชีวิต)วัดใจ  จนกลายเป็นสุนัขอารมณ์ดี 

เลี้ยงด้วยใจ(ใจรัก ใจใส่ ใจจริง) เลี้ยงด้วยปัญญา คือค้นหาข้อมูลจากที่ใดก็ได้  ไม่ถือตัวตน(ตัว ku ของ ku)  ศรัทธาที่จะเลี้ยง  พอมาเลี้ยงด้วยมือจริง  ก็ทำได้ดี  จนสามารถเขียนออกมาให้พวกเราได้อ่านกัน  แล้วจะให้งาดำไปเอาเรื่องที่มีประโยชน์ที่ไหนมาอีกละครับนายน้อย...  ถ้าทุกคนที่นำสุนัขบางแก้วไปเลี้ยงแล้ว  ทำได้อย่างนี้  เรื่องอื่น ๆ ถึงจะมาคุยกันต่อได้(เช่นเรื่องพันธุ์)ครับ

ถ้าจำได้ข้า ฯ บอกเสมอ ๆ ว่าพันธุกรรม + สิ่งแวดล้อม  สิ่งแวดล้อมที่ดีรวมทั้งวิธีการยังหากันไม่ได้  แต่ทำไมข้ามไปดูที่พันธุ์กันเสียแล้ว(ดุ ไม่ดุ)   ไม่ตรึงสภาพแวดล้อมให้คงที่(ที่ดี ๆ)แล้วจะหาข้อมูลของพันธุ์สัตว์ได้อย่างไร

ข้อมูลคนที่เลี้ยงกันเป็นอาชีพและคอยส่งเสริมให้คนได้อ่านกันทั่วโลก  นัยก็ไม่ได้เลี้ยงต่างจากที่นายน้อย...เลี้ยง  เพียงแต่ของนายน้อยผูกเป็นเรื่อง  ไม่ได้แยกหัวข้อออกมาเท่านั้นเอง  อ่านแล้วสนุกกว่ากันครับ

สุนัขบางแก้วของไทย  ถ้าคนต่างประเทศได้มาเลี้ยง  คงได้เปลี่ยนแนวทางการเลี้ยงแน่ ๆ ครับ  แถมอุทาน oh my..........ทำมายมันแสนดื้อจังว่ะ  ไอมายเข้าใจเลย

พอเสียที  พี่ห้าแต่เหมียวหายไป

"อิทธิฤทธิ์เยอะจ๊ะ " แล้วใครที่ยิงมัน  จนต้องไปแอบตายอยู่ในถ้ำล่ะนายน้อย...  เจ้างาดำข้า ฯ จึงไม่ขอเป็นไงล่ะ(คงไม่ได้จำผิดน่ะ) 55555

สุนัขบางแก้วน่ารักทุกช่วงอายุครับ  ตอนโตก็น่ารัก  เป็นสุนัขที่สง่ามาก  แววตายามดูลูกพี่ก็มีแววตาที่งดงาม  จ้องมองเค้าเห็นแล้วต้องถามเค้าทุกทีว่า "มองทำไม" ก็เลยอดแกล้งกันไม่ได้ทุกที  ชอบยกเท้าด้วยน่ะ  แกล้งแรง ๆ ก็ไม่มีบ่น  สัมผัส(กอด)เจ้าตัวยุ่งบ่อย ๆ เค้าจะชอบ  เกาพุงด้วยล่ะก็  ไม่อยากไปไหนเลย  เอ!หญิงชราในเรื่องเมื่อไหร่จะออกมาล่ะครับ  รออ่านอยู่นะครับ

แต่ละตัวจะมีนิสัยและอารมณ์ไม่เหมือนกันครับ  งับเล่น ๆ (เจ้าตัวยุ่งของข้า ฯ)ก็ยังคงมีอยู่ทั้ง 2 ตัว(ทั้งผู้และเมีย)  บางอารมณ์ชวนเล่นจนน่ากลัว  ไม่รู้ว่ามันหัวเราะหรือมันแยกเขี้ยวยิงฟัน  ใส่เรา  เจ้าตัวเมีย  จะยังคงมีการชอบแหนบ(Snapping)อยู่บ้าง  ยามที่ผมชอบไปแกล้งเค้าคือเอามือไปแกล้งแถว ๆ ไปบริเวณหน้าหรือบริเวณปาก  แต่ก็เพียงแสดงอาการการแหนบเบา ๆ เท่านั้นครับ

การเล่นกับเค้าก็ควรระมัดระวังมากหน่อยครับ  ในกรณีที่เป็นผู้หญิงและเส้นเลือดฝอยแตกง่าย  จะมีรอยช้ำได้ง่ายเมื่อโดนกระแทก ยามเค้าโถมเข้ามา(แรงส่งจะมาก ปากหรือฟันกระทบจึงเหมือนแรง)  ผู้ชายไม่ค่อยเป็นกันเพราะจะฝืนกำลังกันได้ครับ  การแก้ปัญหาเรื่องนี้ก็ทำได้ครับ  คือทำตัวเป็นผู้สูงอายุ  เจ้าตัวยุ่งจะอ่านเคมีออก  แล้วก็จะชักไม่ค่อยกล้า มีความเกรงใจมากขึ้น  เรื่องนี้สำคัญเวลาดูการจัดลำดับสังคมในครอบครัว  สุนัขบางตัวจึงกลัวนายหญิงหงอเลย  ดุเมื่อไหร่ถอยหนีทันที  แสนรู้ตามกันครับ ไม่ใช่อะไรหรอกครับแม้แต่นายผู้ชายก็ยังกลัวเลย ไอ้ตัวยุ่งจึงกลัวไปด้วย  เป็นเรื่องจริงครับ

นายน้อย...ใจดีและยังชอบเล่นกับเจ้าตัวยุ่งอยู่  ก็จะเกิดโอกาสที่เนื้อจะช้ำได้ง่าย  เจ้าตัวยุ่งยามได้เล่นจะทำหน้ายิ้ม ๆ ด้วยใช่มั้ยครับ   อันนี้ก็ต้องขึ้นอยู่กับนายน้อย...แล้วล่ะ  เจ้าตัวยุ่งจะปรับตัวตามนายน้อย... ไม่เล่นก็จะนอนมองดู(ในใจคิดว่าเมื่อไหร่หนอเจ้านายจะเล่นซักที)  เรื่องอารมณ์ของครอบครัวและของแต่ละบุคคล  เจ้าตัวยุ่งฉลาดในการเรียนรู้ได้อย่างแน่นอนครับ  

เวลาถึงตอบให้ไม่ได้ครับ  ขึ้นอยู่ที่อารมณ์  วุฒิภาวะ ที่เปลี่ยนไปของลูกพี่(นายน้อย...)  แต่สำหรับข้า ฯ น้อยอย่างไรก็ไม่ยอมแก่กับเจ้าตัวยุ่งหรอกครับ  ความชราย่อมมาถึงอย่างแน่นอน  ดังนั้นต้องฝืนเอาไว้ก่อนเพื่อได้สนุกกับเค้า  เพราะเค้ามีชีวิตอยู่กับเราได้ไม่นาน  อย่างเช่นเจ้าด่างที่บ้านตอนนี้ก็เห็นแววตาที่ฝ้าฝางของเค้าแล้ว  ก็รู้สึกเศร้าใจ  ไม่นานนี้ยังเป็นเด็กให้เราได้เล่นสนุกกัน  แววตาวันนี้  เค้าบอกข้า ฯ ว่า  เค้าอาจจะอยู่กับลูกพี่  อีกไม่นานแล้วน่ะ  ทั้งหมดจึงแฝงไปด้วยเพลงแห่งความเศร้า  ความภักดีที่มีค่า  อีกไม่นานก็จะไปพร้อมกับเค้า  บางครั้งเหนื่อยใจยามที่ดูดาวสุนัขใหญ่และสุนัขเล็กครับ  เพื่อน ๆ ที่ภักดีไปอยู่ที่นั่นมากมายเหลือเกิน  ในคืนที่เหน็บหนาว  เปลี่ยวเหงา  คิดถึงเค้าทุกตัวครับ

เสือดำและเจ้างาดำ  ลูกสมุนของมันตรัย

"I want to link to your web site...."

No permission from us is ever necessary. You're more than welcome to link directly to any page of ours, not just the home, index or topics pages. We're flattered you like our material enough to share it with your own visitors.

พี่ลี้บาง web เค้าคงมีเหตุผลของเค้า ข้อความนี้ข้า ฯ น้อยก็นำมาจาก web เค้าและคงไม่ได้สับสนอะไรหรอกครับ  การ link ข้า ฯ น้อยก็ทำบ่อยมาก(เข้าไปชมแต่สิ่งที่เราสนใจและบ่อยมากที่ link ให้คนอื่น ๆ)  แต่บางที่เค้าอาจต้องการให้เราได้เยี่ยมชมเค้าทั้ง web ก็ได้

"การทำลิงค์เป็นการช่วยประชาสัมพันธ์ให้คนไปเยี่ยมเว็บเขาครับ"  เห็นด้วยทุกประการครับ  แต่อย่างไรก็คงต้องดูเหตุผลของ web เค้าด้วยครับ

เคารพพี่ลี้เสมอ

อาฮุย