"ใกล้เกลือกินด่าง"   ข้อมูลใกล้ตัว55555  ร่ายเวทย์สิ่งที่อยู่ใกล้ตัว(บทความ)ให้นายน้อย...มาตั้งนาน   มีโอกาสก็คุยกับท่านน่ะครับ  ดูรูปท่านและอ่านบทความท่านแล้ว  รู้ว่าท่านอาจารย์ต้องใจดีและเข้าใจสัตว์อย่างมากครับ

มันตรัย 

นายน้อย...ดูรายละเอียดจากบทความนี้ก่อนน่ะ

การแพ้วัคซีน (Vaccine Reaction)

การแพ้วัคซีนอาจเกิดขึ้นได้หลังจากทำวัคซีนให้สัตว์  การแพ้อาจแบ่งออกได้ 4 ลักษณะ คือ

1.       การแพ้วัคซีนธรรมดา  เป็นปฏิกริยาของร่างกายในการต่อสู้กับสิ่งแปลกปลอมที่เข้าสู่ร่างกายโดยทั่ว ๆ ไป   การให้วัคซีนเข้าไปในร่างกายเป็นการให้สิ่งแปลกปลอมเพื่อกระตุ้นให้ร่างกายสร้างภูมิคุ้มโรค  ปฏิกริยานี้จะพบในวัคซีนเกือบทุกชนิด  ทำให้เกิดไข้ในระยะเวลาประมาณ 72 ชั่วโมง  ก็จะหายไปเองตามธรรมชาติของร่างกาย

2.       การแพ้ที่ทำให้เกิดการอักเสบ  เกิดขึ้นเนื่องจากการใช้วัคซีนจำนวนมากแก่สัตว์  ความสะอาดในการทำวัคซีน  และการใช้วัคซีนกับสัตว์ที่อ่อนแอ  การอักเสบที่เกิดขึ้นจะทำให้เกิดการบวม  ร้อนและมีไข้อย่างรุนแรง  อาการแพ้นี้จะต้องระมัดระวังสัตว์ห้ามอาบน้ำหรืออยู่ในที่ไม่เหมาะสม  ทำให้เกิดอาการของโรคแทรกซ้อนได้ง่าย  เช่น โรคปอดบวม  โดยเฉพาะในสุกร  อาการแพ้นี้จะหายไปเองใน 2-3 วัน  หลังฉีดวัคซีน

3.       การแพ้สิ่งที่ใช้ในการผลิตวัคซีนโดยเฉพาะ เช่น  น้ำมัน  สารฆ่าเชื้อโรคบางชนิดในวัคซีน  อาการแพ้ชนิดนี้จะเกิดขึ้นมากหรือน้อย  ขึ้นอยู่กับการตอบสนองของสัตว์แต่ละตัว  การแสดงอาการแพ้จะเกิดขึ้นโดยฉับพลันหรือหลังฉีดวัคซีนไม่กี่ชั่วโมง  โดยจะพบมีอาการน้ำลายไหล  หยุดกินอาหาร  หายใจถี่ หอบ  คันตามบริเวณผิวหนังบริเวณที่ฉีดวัคซีนและขยายออกทั่วร่างกาย  ล้มลงชักและตายได้  อาการแพ้นี้จะต้องแก้ไขโดยทันทีโดยการฉีดอะดรีนารินและแอนตี้ฮีสตามิน  ช่วยจะแก้ไขได้

4.       การแพ้วัคซีนทำให้เกิดโรค (Vaccine Break) เป็นการใช้วัคซีนเชื้อเป็น  แล้วทำให้เกิดโรคระบาดขึ้น  ปัจจุบันพบน้อยมากเนื่องจากวัคซีนที่ใช้ไม่ได้คุณภาพ  การตรวจทดสอบไม่ถูกต้อง  ทำให้เชื้อในวัคซีนทำให้เกิดโรคระบาดขึ้น  หรืออาจจะใช้วัคซีนเมื่อมีโรคระบาดอยู่ก่อนแล้ว  การเพิ่มวัคซีนเข้าไปทำให้โรคระบาดนั้นระบาดได้รวดเร็วยิ่งขึ้น  เป็นต้น

(ที่มา: สุขศาสตร์สัตว์  หน้า141-142  ผศ.จำเนียร  สัตยาพันธุ์ ส.พ.บ.)

เจ้าตัวยุ่งน่าจะอยู่ที่ข้อ 3  (ไม่แน่ใจน่ะ)แต่อาการไม่ได้รุนแรงอะไร  ทำตามขั้นตอนที่นายน้อย...ทำถูกต้องแล้ว  อาจจะเสริมยาแก้แพ้ ( เป็นอันรู้กันน่ะ)ก็ได้  ตรวจจาก web ต่างประเทศแล้วเห็นรูปแล้ว 5555 ตุ่มพุพองเพียบ  เอาเป็นว่าเดี๋ยวอ่านดูก่อนน่ะแล้วค่อยทำ link ให้เข้าไปดู  เจ้าตัวยุ่งของข้า ฯ มันเกิดที่ข้อ 2 เป็นฝีครับ ไว้ค่อยคุยกันอีกทีครับ

มันตรัย

เยี่ยมที่สุดครับคุณอาทร  มีอะไรให้ช่วยแปลบอกด้วยก็แล้วกันครับ(ถ้าแปลไม่ทันและสนใจ)  ลองเข้าไปดูที่ web AKC ด้วยก็ดีครับมีบทความที่น่าสนใจอีกมากครับ

สำหรับนายน้อย...เรื่องแพ้วัคซีนรอหน่อยนะครับ  คงต้องพิมพ์บทความและหาหนังสืออ้างอิงมาให้ครับ  ตอนนี้ตรวจสอบอยู่กับ web ต่างประเทศอยู่ครับ  ว่ามีบทความเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างไรบ้าง  ดันพิมพ์คำผิดไปเลยหาไม่เจอ55555  แก่แล้วหลง ๆ ลืม ๆ

ชายชรากับหมาบางแก้ว(ตัวจริง)

ข้า ฯ รู้ว่านายน้อย....ย่อมไม่น้อยใจอะไรง่าย ๆ  หญิงเหล็กซะอย่างสิ่งที่มีค่าของท่าน ๆ ย่อมรู้ดีกว่าใคร 555555  สิ่งที่ไม่เคยเลี้ยง  ยังต้องเลี้ยง  ดินแดนที่ไม่เคยเข้าไปก็ยังต้องเข้า  เพราะใครหนอ ?

ให้ความรู้ด้วยมือ(ให้เรียนรู้ด้วยตนเอง)  ย่อมมีค่ากว่า  การให้ความรู้กว่าสิ่งใด  พอทำได้จริง  5555ความภูมิใจก็จะเกิดขึ้นเอง  เจ้าตัวยุ่งของพวกเราก็ถูกฝึกกันไม่เยอะ  มิใช่หรือนายน้อย   5555ไม่ต้องไปโรงเรียน  วัน ๆ ก็สอนกันไม่กี่อย่าง  ที่เหลือเอ็งคิดกันเอาเองน่ะว่ะ  ข้า ฯ ทำอะไรเอ็งก็ดู ๆ เอาก็แล้วกัน  ข้า ฯ ไม่อยู่  ต้องออกไปทำงานก็นอนทั้งวันซะ  จะนอนกินทวีปยุโรปหรืออเมริกาแถมเอเชียด้วยก็ได้(กินบ้านกินเมือง)  ขอไม่กี่อย่างที่ไม่ต้องไปทำให้เช่น ช่วยเปิด gas  เปิดน้ำ  หรือเล่นกับไฟฟ้าภายในบ้านเท่านั้นเอง

อ่านบทความของอ.หมอปานเทพ  อดหัวเราะไม่ได้ครับนายน้อย...(ลงในหนังสือพิมพ์หลายเดือนมาแล้ว)  เรื่องการฝึกสุนัข  อาจารย์หมอท่านสรุปได้ดีว่า  เรื่องการฝึกสุนัขในบ้านถ้าจะเหลือที่ต้องฝึกที่สำคัญที่สุดก็คือการขับถ่ายให้เป็นที่เป็นทางเท่านั้น  ที่เหลือนั้นก็อาจไม่จำเป็น  ข้า ฯ อ่านแล้วทันทีเลย  อาจารย์ท่านเก่งมากครับ(คงอาจจะบอกเป็นนัย ๆ ว่าที่เหลือไอ้ตูบน้อยก็ไปจำเอาเองกับคนเลี้ยง5555  ว่าจะสอนอะไร)

เรื่องพฤติกรรมเรื่องการฝึก  จึงได้เคยบอกนายน้อย...หลายครั้งว่าสุนัขบางแก้วเรา  ยังไม่มีข้อสรุปว่าเค้ามีคุณสมบัติในเรื่องการฝึกเป็นอย่างไร  ที่เลี้ยงมาดูเหมือนว่าเค้าจะฉลาดมากและฝึกคำสั่งต่าง ๆ ได้ง่าย  มีความจำที่แม่นยำ  บางคำสั่งสอนแค่ครั้งเดียวก็จำได้  งงเหมือนกันว่าทำไมเป็นเช่นนั้น  เสียดายช่วงเวลาในการจะฝึกเค้าเป็น super dog นั้นไม่เคยได้คิดมาก่อน  ถ้าผู้ใดมีโอกาสได้ทำจริง ๆ ก็คงจะดีไม่น้อย  ช่วงนั้นแค่ดูมันเป็นปีศาจน้อยแต่เพียงอย่างเดียว  ก็กระอักเป็นโลหิตแล้วครับ  จริงมั้ยครับนายน้อย...(บางคน ใครหว่า...ยังต้องเลย 5555  ไม่รู้มันจะเล่นกับเราไม้ไหน  ถ้าให้ไม้เรียวกลับไป  ก็กลัวมันจะเสียสุนัข  แล้วคนที่ต้องรับกรรมก็คือเราแต่เพียงผู้เดียว)  ผ่านเวลานั้นมาได้  ขอแค่เอ็งเป็นสุนัขอารมณ์ดีประจำบ้านเท่านั้นก็เพียงพอแล้ว(เรื่องอื่น ๆ ไม่ได้คิดเลย)  5555 ลุ้นจนตัวโก่งอยู่หลายเดือน  วันนี้เค้าน่าร๊ากม๊ากมาก  เมื่อคืนนี้นังตัวดีของผมมันแอบปีนรั้วขึ้นมาถึงข้างบนบ้าน  555 ดีที่ประตูปิดหมด  เค้าก็เลยย่องไปนอนในห้องน้ำ  เช้ามาเจอกันต๊กใจหมดเลย  มาได้ไงว่ะ  มันบอกด้วยแววตาว่า นายโชคดีน่ะไม่งั้นปากนายจะถูกแอบจุ๊บยามไม่รู้ตัว  ผู้อาวุโสที่บ้านจะโดนบ่อย  โดดขึ้นเตียงนอนทันที  จุ๊บไม่มีวันพลาดเป้า  ดั่งกับลี้น้อยมีดบิน  555 เวลาอุ้มลงหนักฉิบเป๋งเลยครับ  โลกใบเล็กในเช้าวันใหม่  อันสดใสกับสุนัขตัวน้อยของเรา....

มันตรัย