คุณวิเชียร.....

เรื่องภาษีมรดกนี้  จำได้ว่าเคยมีการหยิบยกมาพิจารณากันครั้งหนึ่งแล้ว  คิดว่า  สักวันหนึ่ง  น่าจะมีทางเป็นความจริงขึ้นมาจนได้    เรื่องนี้สนับสนุนเต็มที่เหมือนกันค่ะ

การจะเปลี่ยนแปลงระบบอะไรก็แล้วแต่  แค่ในองค์กรเล็กๆ ยังมีปัญหา  เป็นเรื่องปกติ  ที่จะต้องมีทั้งคนเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย มีกระแสต่อต้าน/สนับสนุน  มีความขัดแย้ง..ฯลฯ  กว่าจะลงเอยกันได้   ผู้นำในการเสนอความเปลี่ยนแปลง จำเป็นต้องมีศักยภาพของผู้นำที่ดี  มีบารมี(และบริวาร)มากพอ ที่จะสามารถควบคุมสถานะการณ์ได้

ในองค์กรใหญ่โตระดับชาติ  ยิ่งไม่ต้องพูดถึง  หากเราต้องการผลักดันให้เกิดความเปลี่ยนแปลงในองค์กรใดๆ     น่าจะทำโดย..ช่วยกันนำเสนอแนวทางการปฏิบัติเป็นรูปธรรม  ให้เห็นได้ชัดเจน  สามารถเข้าใจได้ไม่ซับซ้อน   ช่วยกันให้ข้อมูลผลของการเปลี่ยนแปลง(ที่เราอยากให้เกิดขึ้น)  ให้กับกลุ่มเป้าหมายที่เราเห็นว่าจะเป็นผู้สนับสนุนแนวความคิดเดียวกันได้      การช่วยกันคิด ช่วยกันเสนอแนะ ช่วยกันให้กำลังใจ  ช่วยกันให้ข้อมูล    น่าจะเป็นการสร้างบรรยากาศการช่วยชาติที่ดีกับทุกฝ่าย ขอไม่ใช้คำว่า กู้ชาติ...เพราะ..ไม่ว่าจะอย่างไร  เราไม่เชื่อว่า ชาติล่ม 

เราเชื่อมั่นในพระบารมีปกเกล้าฯ และพระสยามเทวาธิราช  ประกอบกับสิ่งดีงามที่พวกเราทุกคนประพฤติปฏิบัติสืบต่อกันมา  ว่า...ประเทศไทยของเรา  ไม่มีวันล่ม

สำหรับคุณวิเชียรค่ะ...พ่อ-แม่ สอนมานักหนาว่า  แข่งเรือแข่งพาย แข่งได้  แต่ บุญวาสนานั้น แข่งกันไม่ได้ นะลูกเอ๋ย...อยากได้อะไรก็อย่าให้เกินกำลังตัวเอง  และ จงตั้งหน้าตั้งตา ทำมาหากินเก็บหอมรอมริบ  เอาไว้ซื้อหามาด้วยกำลังของตัวเอง  คือความภูมิใจของเรา  ยิ่งกว่า  คนวาสนาดี ที่เกิดมาบนกองเงินกองทอง...มั่งมีศรีสุขบนหยาดเหงื่อแรงงานของบรรพบุรุษ...นะลูกนะ    

สอนดังนี้แล้ว  พ่อ-แม่ ก็ไม่เคยมีมรดกอะไรเฟะฟะฟูมฟายมอบให้ลูก   นอกจากบ้านเล็กพออาศัยและ ความสบายใจที่ใช้ไม่เคยหมด 

สวัสดีค่ะ หนูหมวย บางกรวย ไม่ได้เจอกันนาน สบายดีหรือคะ

นานๆคุยเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับหมาเสียทีก็ดีเหมือนกัน    คงต้องยอมรับค่ะ  ว่าตัวเองไม่มีศักยภาพพอที่จะเสียสละเพื่อส่วนรวม   แต่ก็ระวังอยู่เสมอที่จะไม่เบียดเบียนใคร   ถูกอบรมสั่งสอนให้เชื่อมั่นในความถูกต้องดีงาม   และเชื่ออย่างนั้นมามาตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะ  ว่า  ในสังคมใดก็ตาม  ถ้าทุกๆคนในสังคมนั้น  ต่างรับผิดชอบในหน้าที่ของตัวเอง  และตั้งอยู่ในความซื่อสัตย์ สุจริต  ประพฤติปฏิบัติแต่สิ่งที่ดีงาม    สังคมนั้นก็จะมีแต่ความสงบ ความสุข ความเจริญ แน่นอน( รู้สึกว่า  คนที่คิดแบบนี้  สมัยนี้เขามีชื่อเรียกอีกอย่างว่า...คนโง่  ค่ะ ..ยอมรับในความเป็นตัวเราเองแบบนี้)

เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับความ ชอบ/ไม่ชอบ ใครเป็นการส่วนตัวทั้งสิ้น     แต่ขอคิดแบบโง่ๆตามที่ได้รับการอบรมสั่งสอนมาค่ะ  ว่า  รัฐบาลที่ได้มาจากการเลือกตั้ง  ภายใต้กฏหมายรัฐธรรมนูญ   ก็มีข้อกำหนด กฏหมาย ระบุชัดเจนอยู่แล้ว  ว่าควรจะปฏิบัติอย่างไร  ตามขั้นตอนของระบอบประชาธิปไตย  ในกรณีที่เกิดความไม่ไว้วางใจรัฐบาล   

ผู้มีสติปัญญา ความรู้ความสามารถ มีศักยภาพในด้านต่างๆ  และมีจิตใจที่ต้องการจะเสียสละเพื่อส่วนรวม ควรที่จะมาร่วมระดมสมอง  ร่วมแรง ร่วมใจ ร่วมมือกัน คิดหาวิธีดำเนินการให้ถูกต้อง  เหมาะสม  และเป็นไปตามข้อกฏหมายที่มีอยู่   จะไม่ได้ประโยชน์กว่าหรือคะ

**การทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด....คือสิ่งที่ทุกคนควรทำเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วไม่ใช่เหรอครับ  ไม่ได้เป็นการเสียสละรึทำเพื่อส่วนรวมเลย  **

ถูกต้องแล้วค่ะ   แต่เจ้า สิ่งที่ทุกคนควรทำเป็นเรื่องปกติ นี่แหละค่ะ  ที่ผู้คนมักจะหลงลืมที่จะทำ......ยิ่งคิด  ยิ่งเห็นชัดเจนว่า  มรดกตกทอดที่ได้รับมานั้น  เป็นสัจจะจริงๆ  คือ  การถูกสอนให้ พิจารณาตัวเองให้มากกว่าพิจารณาผู้อื่น   

ขอบคุณคุณหมากู้ชาติ  หมาหมา(ในชื่อมีหมาเยอะจัง)  ที่ช่วยกันเตือนสติ  ปลุกให้ตื่นค่ะ   

แต่ทำไม มองโลกในแง่ร้ายขนาดนี้ล่ะคะ  ประเทศไทยของเรานั้น  มีโครงสร้างทางสังคมและขนบธรรมเนียมประเพณี  ทัศนคติ  แนวความคิด ของผู้คน  และอะไรอีกมากมายหลายอย่างที่แตกต่างราวฟ้ากับดิน    ไม่สามารถเอาไปเปรียบกับประเทศอื่นๆ เช่น อาร์เจนตินาได้ค่ะ  ค่อยๆคิด  ค่อยๆพูดใจเย็นๆนะคะ  ได้ฟังอะไรมาก็หยุดตั้งสติและคิดด้วยตัวเองอย่างเป็นกลางก่อน   อย่าไปคิดตามที่ได้ยินได้ฟังมา   หรือว่าคิดด้วยความโกรธที่คนอื่นไม่คิดเหมือนเรา    สำนวนแบบของคุณนี้ ระยะนี้อ่านเจอเยอะมากในสื่ออินเตอร์เนต  คล้ายๆเขียนโดยคนเดียวกัน  หรือฟังมาจากแหล่งเดียวกันแล้วเอามาเขียนเลยค่ะ  แม้ประเทศที่หยิบยกเอามาเป็นตัวอย่างก็เป็นประเทศเดียวกันเสียด้วย   หรือว่าจะมีประเทศแบบนี้แห่งเดียวในโลกก็ไม่ทราบ  

คนที่รู้จักตัวตนของเรา(Carnivore..The Alpha Wolf)  จะรู้ดีว่าเราไม่เคยหลับ   เราพยายามทำหน้าที่ของตัวเองในทุกเรื่องมาตลอดชีวิต    ไม่เคยปล่อยปละละเลยให้เป็นไปตามยถากรรม  หรือทำตามๆกันไปทั้งที่รู้ว่าไม่ควรทำ โดยคิดแค่ว่า คนอื่นเขาทำได้เราก็ทำมั่ง    แต่เรามีแนวทางที่ยึดมั่นในการดำเนินชีวิตเป็นของตัวเอง  และช่วยเหลือผู้อื่นเมื่อมีโอกาสในสิ่งที่เราสามารถทำได้เสมอมา     ไม่เคยงอมืองอเท้า  ไม่เคยจนตรอกหมดหนทาง แต่เราตื่นอยู่เสมอค่ะ   ด้วยปรัชญาชีวิตง่ายๆ โง่ๆว่า...ทำวันนี้ของตัวเองให้ดีที่สุดสำหรับตัวเองและส่วนรวม

ทำทุกสิ่งทุกอย่างให้ถูกต้องตามกฏหมายให้ดีที่สุดเท่าที่ความรู้จะอำนวย  แม้แต่เรื่องเล็กๆน้อยๆ   เช่นการขับรถ  ก็จะพยายามทำตามกฏจราจรอย่างเคร่งครัดที่สุด   แต่ยังมีโอกาสที่ผิดพลาดโดยความไม่รู้...เมื่อถูกตำรวจจราจรเรียก    ก็ยอมลำบากไปจ่ายที่สถานีตำรวจให้ถูกต้อง  ไม่เคยยอมเสียเล็กๆน้อยๆเพื่อสนับสนุนให้เกิดคอรับชั่น   

การประกอบอาชีพ    ก็พยายามทำทุกอย่างให้ถูกต้องและดีที่สุดในสำหรับทุกฝ่าย  แม้เป็นคนกรุงเทพมาแต่กำเนิด   แต่ก็ยอมย้ายกิจการบ้านช่อง ครอบครัว ออกมาอยู่ต่างจังหวัด  เพื่อสนองนโยบายสร้างงานให้คนในท้องถิ่น    กิจการที่ทำอยู่แม้จะเป็นกิจการเล็กๆก็จดทะเบียน เสียภาษีเต็มรูปแบบในทุกเรื่อง   

เมื่อเจ้าหน้าที่เข้ามาตรวจสอบเพื่อหาข้อผิด  มีคนเคยบอกให้พาเจ้าหน้าที่ไปเลี้ยงหรือยื่นซอง..จะได้เร็วและง่าย   แต่เราไม่เคยยอมทำ   เพราะมั่นใจว่าไม่เคยมีเจตนาทำผิด  เมื่อเจ้าหน้าที่พยายามหาข้อผิดและดำเนินการ  เรื่องที่เราไม่เห็นด้วยเราก็ทำเรื่องร้องเรียนไปตามขั้นตอนในระบบ   ไม่เคยคิด และไม่ยอมทำเรื่องการสนับสนุนให้มีการคอรับชั่นในระบบงานใดๆ   เรื่องที่เราเห็นด้วยว่าเราผิดจริงจากความไม่รู้ในข้อกฏหมาย  ก็ยอมเสียค่าปรับและถือเป็นบทเรียนที่จะจดจำไว้ปฏิบัติให้ถูกต้องต่อไป

หน้าที่ในครอบครัว ก็สอนให้ลูกรู้จักช่วยตัวเอง และรู้จักทำประโยชน์ให้สังคมตั้งแต่เด็กๆ  ในเรื่องง่ายๆ เช่น เวลาไปไหนด้วยกัน ก็จะถือถุงก๊อบแก๊บไปด้วย คอยเดินเก็บขยะที่คนอื่นทิ้งไว้ตามถนน  เอาไปทิ้งให้ลงถังขยะ  ฯลฯ  เมื่อโตขึ้น  ก็ใช้เวลาว่างช่วงปิดเทอมด้วยการช่วยทำงานต่างๆในบ้าน  และไปทำงานช่วยเหลือเด็กพิการตามโรงเรียน  เช่น อ่านการบ้านให้เด็กตาบอด ฯลฯ   เมื่อถึงระดับมหาวิทยาลัย  ก็เข้าร่วมกิจกรรมช่วยสอนหนังสือเด็กในที่ทุรกันดาร เช่นกิจกรรมครูดอยสอนเด็กชาวเขา ฯลฯ

เราเชื่อมั่นในตัวเอง และแนวความคิดที่สืบทอดมาจากรุ่นปู่ ย่า ตา ทวด ของเรา  ว่า นี่คือวิถีชีวิตที่เหมาะที่ควรจะยึดถือเป็นแนวทาง ให้ลูกหลานยึดถือ และดำเนินต่อไป   แนวคิดในการดำเนินชีวิตอย่างถูกต้อง เหมาะสม เรียบง่าย ทำประโยชน์ให้ผู้อื่นเมื่อมีโอกาส และไม่เบียดเบียนผู้อื่น  ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด...สิ่งเหล่านี้ต่างหาก  คือมรดกตกทอดที่เราได้รับสืบทอดมาจากบรรพบุรุษของเรา   และมอบให้ลูกหลานของเรา  สืบทอดแนวคิดและวิถีชีวิตที่เหมาะสมนี้ต่อไป  เราไม่สะสมมรดก ลาภ  ยศ  เงินทอง ศักดิ์ศรี ชื่อเสียง หน้าตา หรือมรดกทางวัตถุเพื่อลูกหลาน   เพียงแต่ให้เขาได้เข้าใจและยึดถือแนวทางการดำเนินชีวิตแบบ(เศรษฐกิจ)พอเพียง  ตามแนวพระราชดำริ    และพิจารณาตัวเองให้มากกว่าพิจารณาผู้อื่น

ขอบคุณคุณวิเชียรที่เป็นห่วงค่ะ

เราต่างคนต่างทำหน้าที่พลเมืองดี   ของเราไปตามกำลังความสามารถ ที่จะทำได้  ในส่วนของเราค่ะ  หน้าที่ใครหน้าที่มัน  ถึงเวลาต้องปฏิบัติงานจริงก็ร่วมมือประสานงาน ปรึกษาหารือกัน ในแต่ละสถานะการณ์   ว่าใครควรจะทำอย่างไรให้ดีที่สุดสำหรับสถานะการณ์นั้นๆบ้าง เพื่อให้งานดำเนินไปอย่างราบรื่นเท่าที่จะทำได้ 

ส่วนจะสำเร็จหรือล้มเหลวอย่างไรนั้น  เป็นเรื่องที่เราไม่อาจคาดเดาได้ล่วงหน้าค่ะ  ถ้าเราได้ทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ในทุกภาระกิจที่ได้รับมอบหมาย  หรือที่จำเป็นต้องทำแล้ว   หาก สำเร็จก็ถือเป็นรางวัล   หาก ล้มเหลวก้ถือเป็นบทเรียน  ง่ายๆแค่นี้  ไม่มากไม่น้อยไปกว่านี้  ถ้าคิดมากเกินไป  ชีวิตจะวุ่นวายสับสน ทำอะไรไม่ถูก  หรืออาจจะไม่กล้าลงมือทำอะไรที่กิดประโยชน์ต่อส่วนรวมอย่างเป็นรูปธรรม   อาจทำได้ แค่  วิพากษ์วิจารณ์คนอื่นอย่างที่ปรากฏในข่าวต่างๆนั่นแหละค่ะ

ความจริงแล้ว  หมาที่เหยียบโดนกับระเบิดตาย หรือโดนยิงตายกันไปส่วนใหญ่นั้น  เป็นเพราะผู้ควบคุม(Handler) ประมาท , ไม่สนใจรับรู้สัญญาณของหมา , หรือไม่สังเกตุ , หรือไม่เข้าใจภาษากายของหมา   เนื่องจากขาดการฝึกทบทวน  แม้ทหารที่เป็นคนด้วยกันเอง  ผู้บังคับบัญชาสั่งเป็นภาษาคน  แต่ถ้าประมาท ไม่ระวังตัว หรือขาดการฝึกทบทวนสม่ำเสมอให้เกิดความเชี่ยวชาญ ก็เพลี่ยงพล้ำได้ เช่นเดียวกัน

ไม่อยากพูดถึงสถานะการณ์ภาคใต้  ตัวเองก็ได้เคยลงไปคลุกคลีอยู่ในกลุ่มผู้ปฏิบัติภาระกิจ   จึงได้พบปะผู้คน   ได้เห็นและได้ยินได้ฟังสิ่งต่างๆมากมาย    อยากทราบเหมือนกันว่า  พวกเราคิดว่าใครที่เป็นนายกฯจะต้องมีสติปัญญาเฉียบแหลมขนาดไหนจึงจะแก้ปัญหาเรื่องคนที่ไม่ใช้สติปัญญาได้...(ถ้าจะอ้างถึงประโยคของคุณวิเชียรว่า..อย่าให้พวกสิ้นคิดมาเผามาทำลาย.....)

ตัวเองไม่ชอบคิดอะไรไกลตัวมากๆ  เพราะจะตอบคำถามของตัวเองไม่ได้..ต้องไปคอยถามคนอื่น  ถือเป็นการสูญเปล่าทางความคิด   จึงมักจะคิด และทำอะไรที่รู้ว่าตัวเองทำได้  สามารถตอบคำถามทุกคำถามได้ด้วยตัวเอง   ถ้ามีปัญหา  ก็รู้ว่าตัวเองจะแก้ไขได้อย่างไร    และสุดท้าย...ถ้าแก้ปัญหาไม่ได้  ก็ยอมรับความล้มเหลวของตัวเองเป็นบทเรียนได้...ค่ะ  ก็อย่างที่เคยบอกว่า...ชีวิตนี้ได้เคยทำอะไรต่ออะไรมามากมาย...ไม่ว่าจะสำเร็จหรือล้มเหลว  ก็ถือเป็นประสบการณ์ที่มีค่าค่ะ

สนับสนุนนโยบาย เรื่องภาษีมรดก ของคุณวิเชียรค่ะ (เพราะเราเองไม่มีมรดก อิอิ )

ผมไม่คิดว่า เพียงแค่ไล่นายกทักษิณแล้วจะแก้ปัญหาอะไรได้

ถ้าไล่ คุณทักษิณออก แล้วได้คุณวิเชียร เข้าไปแทน  นอกจากจะได้ผลักดันเรื่อง กฏหมายภาษีมรดกได้เต็มที่แล้ว  ยังจะได้เรื่องกฏหมายป้องกันการทารุณกรรมสัตว์อีกด้วยนะ  พวกเราคนรักหมา  จะได้มาช่วยกันแก้ปัญหาหมาถูกทอดทิ้งทารุณ และหมาจรจัดกันได้สำเร็จเสียที....จริงมะ

เราเองไม่กู้ชาติ เพราะชาติไม่ได้ล่ม (จนต้องไปกู้)....แต่พยายามทำอะไรเท่าที่มีกำลังความสามารถจะทำได้เพื่อ ช่วยชาติอย่างเป็นรูปธรรม

เราฝึกพื้นฐานให้หมา เอาไปบริจาคให้ทางราชการเพื่อฝึกเฉพาะทาง สำหรับทำงานช่วยชาติ  ส่งรุ่นแรกไปทำงานแล้วได้ผลดี   รุ่นที่ 2 บริจาคไปอีก 8 ตัว ส่งไปแล้วกำลังดำเนินการฝึก  จะลงไปในสัปดาห์นี้   เพื่อไปสมทบฝึกหมาช่วยชาติ...ปฏิบัติงานจริง ในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้...

หมาที่เห็นในรูปเป็นส่วนหนึ่งในผลงานของรุ่นที่แล้ว (เยอรมันเชพเพอด และลาบราดอร์)