ขอตอบจากประสพการณ์ที่ได้เจอมากะตัวเองนะคะ  

     ข้าวตัง....เป็นสุนัขบางแก้วเพศผู้  ดุ....เพราะวิธีเลี้ยงที่ขาดการศึกษาสายพันธ์ของเราเองแหละค่ะ  จำได้แค่ 3 คน คือ คุงพ่อกะคุงแม่ และคุงแม่บ้าน  นอกนั้นไม่อยู่ในสายตา  ตอนที่ข้าวตังติดตัวเมียครั้งแรกอายุประมาณ ขวบหนึ่งได้  โอ้โห! ใครอย่าได้ไปเข้าใกล้เลยจะแยกเขี้ยวใส่ตลอดแม้แต่พ่อแม่ตัวเอง (ตอนนั้นยังคุมเค้าไม่ค่อยได้ด้วย) แต่ถ้าใครไม่ไปแหย่ไปยุ่งกะเค้าเค้าก็ไม่ยุ่งกะใครนะ คิดอยู่ว่าจะทำไงดีเนี่ย  สุดท้ายต้องแยกตัวเมียไปค่ะเอาเค้าไปไว้ต่างจังหวัดชั่วคราว  ข้าวตังเห็นว่าตัวเมียหายไปก็มีตามๆ หา แล้วก็มีหอนหา  แต่พอไม่เห็น  เค้าก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม  พอพ้นช่วงมีประจำเดือนของตังเมียไปคงสักประมาณ 3 อาทิตย์ได้  ก็เอาตัวเมียกลับมาได้เหมือนเดิมค่ะ

     ส่วนเรื่องว่าเค้าจะจำเราได้มั๊ยเนี่ย  รับรอง รับประกัน ยืนยัน ว่าเค้าไม่มีวันลืมเจ้าของแน่นอนค่ะ  ตอนนี้โบโบ้ไปอยู่กะสัตวบาลก็ต้องไม่มีตัวเมียอยู่ด้วยนะคะไม่งั้นเค้าก็ไปติดตัวเมียตัวอื่นอีกนั่นแหละค่ะ  หรือเค้าจะใช้วิธีแยกคอกกัน

     อย่าเอาเค้าไปให้คนอื่นเลี้ยงนะคะ  ที่เค้ากัดเพราะมีสาเหตุคือเค้ากำลังติดตัวเมียนี่แหละค่ะ  พอผ่านช่วงนี้ไปทุกอย่างก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมยังกะไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น  บางแก้วกัดย่อมมีสาเหตุค่ะ  เราต้องคอยสังเกตุเอง  เค้าไม่สุ่มสี่สุ่มห้ากัดหรอกค่ะ  ที่สำคัญคือเราต้องแสดงให้เค้ารู้ว่าเราเป็นจ่าฝูงนะคะ  อย่าให้เค้ามาเป็นเจ้านายเรา