 | แด่น้องหมา...ผู้น่าสงสาร |
|
สวัสดีค่ะ เพื่อสมาชิกทุกคน เรามีสุนัขพันธุ์บางแก้ว 2 ตัว ตัวหนึ่งอายุประมาณ 2 เดือน อีกตัวอายุ 1 เดือนกะอีก 15 วัน วัยกำลังซน และน่ารักมากค่ะ เมื่อวานพาไปหาคุณหมอ เนื่องจากเจ้าตัวพี่...มีชื่อว่า ช็อกโก้ เราสังเกตุเห็นว่า ขาซ้ายค่อนข้างอ่อนและไม่มีแรง เลยพาไปหาคุณหมอแถวบ้าน คุณหมอบอกกะเราว่า กระดูกช็อกโก้มีปัญหา แต่อาจรักษาให้อาการทุเลาลงได้ โดยให้ทานแคลเซียม จากนั้นคุณหมอก็ให้ช็อคโก้ทานยาเม็ดค่ะ แต่ช๊อคโก้ดิ้นและพยายามสำลอกเอายาออกมา ป้อนอยู่หลายครั้ง ช็อกโก้ก็สำลอกออกมาทุกที จนถึงนาทีวิกฤติ...ช็อคโก้ดิ้น ดิ้นอย่างมาก น้ำลายไหลออกมาอย่างเยอะ แถมปัสสาวะด้วย โดยเราคิดว่าช็อคโก้คงจะกลัว กลัวมากๆ และแล้วช็อคโก้ก็แน่นิ่งไปในที่สุด คุณหมอพยายามปั้มที่หัวใจ เพื่อให้ช็อคโก้ฟื้น เราร้องไห้อย่างแรง เพราะไม่คิดว่าสุนัขที่น่ารักของเราจะจากเราไปเร็วอย่างนี้ คุณหมอบอกกะเราว่า ช็อคโก้สะบัดคออย่างแรง ทำให้ข้อต่อที่คอหลุด ส่วนยาที่คุณหมอให้ช็อคโก้ทานไป หลังจากที่ล้วงคอเข้าไปแล้วนั้น ยาอยู่ในสภาพที่แตก คงไม่ติดหลอดลมอย่างแน่นอน อารมณตอนนั้น พูดอะไรไม่ออกจริงๆค่ะ เราไม่มีอารมณ์มานั่งเถียงกะคุณหมอ ทำอะไรไม่ถูกจริงๆ ใจเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง เราควรทำอย่างไรดีค่ะ คุณหมอพูดได้แต่เพียงคำว่าขอโทษ หลังจากที่ชีวิตหนึ่งได้จากเราไปแล้ว เรื่องนี้สะเทือนใจเรามาก และทำให้เรากลัวไปเสียทุกอย่าง กลัวการเลี้ยงสุนัข กลัวการพาสุนัขไปหาหมอ กลัวการสูญเสีย จนคำว่า "กลัว" เป็นสิ่งที่ย้ำเตือนใจเราตลอดเวลา |
 | ตอบ: แด่น้องหมา...ผู้น่าสงสาร |
|
ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ ปิงปองก็เป็นบางแก้วที่ไม่ชอบกินยา ต้องใช้วิธีห่อหนมปังจิ้มนมข้นให้กิน ถึงจะกลืนลงคอ เคสนี้ ถ้าทำใจได้แล้ว ก็น่าจะวิเคราะห์ดูว่า น้องหมาตายเพราะหายใจไม่ออกหรืออย่างไร สบัดจนกระดูกข้อต่อที่คอหลุด เป็นไปได้หรือเปล่า ยังไงก็ทำใจให้สบายก่อน คุณมาถูกที่แล้ว เดี๋ยวคงมีเพื่อนๆมาแนะนำ |
 | ตอบ: แด่น้องหมา...ผู้น่าสงสาร |
|
ต้องขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ งง! ค่ะ คุณหมอไม่มีวิธีจับสุนัขเพื่อให้ยาหรือคะ ตามหลักแล้วคุณหมอควรเป็นผู้แนะนำวิธีจับ เค้าเพิ่งจะ 2 เดือนเองยังไม่น่าดุถึงขั้นกัด ควรจะโอบเค้าไว้ทั้งตัวรวบขาไว้ให้มั่นเค้าจะได้ไม่ดิ้น (ถ้าให้ดีเจ้าของก็ควรจะโอบเค้าเองเพราะรู้ใจกันดีอยู่) แล้วให้อีกคนจับเค้าอ้าปากเพื่อวางยาที่โคนลิ้น นี่จับวิธีไหนกันคะเนี่ยถึงดิ้นจนข้อต่อที่คอหลุด อ่านแล้วสยองจัง สงสารน้องหมาด้วยถ้าดิ้นขนาดนี้ก็ควรใช้วิธีแบบที่คุณปิงปองแนะนำแล้วค่ะ ลูกชายที่บ้านก็กินยายากเหมือนกันก็ใช้วิธียัดในขนมที่เค้าชอบค่ะ เข้มแข็งนะคะ เป็นกำลังใจให้ ยังไงก็ยังเหลือเจ้าตัวเล็กอีกชีวิตหนึ่ง คิดเสียว่าเหตุการณ์ครั้งนี้จะทำให้เราระมัดระวังในการดูแลชีวิตที่เหลือค่ะ อย่ากลัวการเลี้ยงสุนัขนะคะ |
 | ตอบ: แด่น้องหมา...ผู้น่าสงสาร |
|
เสียใจด้วยนะคะ เหมือนกันเลยคะเคยพาไปหาหมอขนาดเป็นบางแก้วตัวโตมันก็ยังตายเราก็คิดว่าเป็นเพราะหมาเราให้ยาเกินขนาดและหมอบอกว่ามันแพ้ยาฆ่าเชื้อทำให้เลือดตกภายใน(แต่ทำไมหมอไม่เชคก่อน)เราเสียใจมากๆเลยเหมือนกัน |
 | ตอบ: แด่น้องหมา...ผู้น่าสงสาร |
|
เสียใจด้วยนะครับ การพบกับการพลัดพรากเป็นเรื่องธรรมดานะครับ แต่ก็ไม่ควรจะรวดเร็วจนเกินไป มันทำใจลำบาก เข้าใจครับ ส่วนที่เหลือก็พยายามดูแลดี ๆ นะครับ ช่วงแรก ๆ ของการเลี้ยงสุนัขมีปัญหาด้วยกันทุกคนนั่นแหละครับ เราก็ต้องพยายามศึกษา ปรึกษาหาคำแนะนำจากผู้รู้ และต้องอาศัยระยะเวลากว่าทุกอย่างมันจะเข้าที่เข้าทาง จงให้ความรัก ความเอ็นดูเขาให้มาก ที่สำคัญเราต้องไม่หวั่นไหวนะครับ...สู้ว้อย |
