เศร้าจริง ๆ เลยค่ะ  เพิ่งเสียเค้าไปเหมือนกันเมื่อ  8 มิ.ย. ที่ผ่านมา   เป็นหมาตัวแรกในชีวิตอยู่ด้วยกันมา  14 ปีค่ะ  เลี้ยงแบบใกล้ชิดกันมาก  กินนอนในบ้าน   ไปเที่ยว ตจว.ก็หอบหิ้วกันไปด้วย  นี้ขนาดทำใจไว้ล่วงหน้าก่อนแล้วนะ   พอถึงวันที่เค้าไปจริง ๆ ก็เสียใจอยู่ดีแหละ   ตอนเค้าตายก็นิมนต์พระมาสวดบังสุกุลให้   แล้วขุดหลุมใหญ่ ๆ  ฝังเค้าไว้ตรงสวนหน้าบ้าน   ทุกวันนี้ยังคิดถึงเค้ามากเลยค่ะ  ใครที่ไม่เคยเลี้ยงหรือผูกพันกับสัตว์   คงไม่เข้าใจความรู้สึกหรอกนะคะ   เค้าก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดคน (ตัว) นึง   จริงมั๊ยค่ะ...

ขอให้ " ดุ๊ยดุ่ย "  ไปสู่สุคตินะ