ตอนที่ 2 นายใหม่ บ้านใหม่ ........................... ตลอดการเดินทางกลับบ้าน เรา 2 คนคิดชื่อที่จะเรียกเจ้าตัวยุ่งอยู่พักใหญ่จนได้ข้อสรุปกันว่าจะเอาชื่อนี้ล่ะ "นีโอ" ตอนนั้นหนังฝรั่งเรื่องหนึ่งกำลังฮอต จนวันนี้เราอยากจะเปลี่ยนชื่อเค้าจัง (แต่คงช้าไปแล้ว) เลี้ยงหมาไทยแต่ดันไปตั้งชื่อออกฝรั่งเชียว อยากได้มั่ง ชื่อ "มดดำ" "มดแดง" เนี่ย การเรียกชื่อหมากับคนที่ไม่เคยเลี้ยงเลย มันกระดากปากมากเลยน่ะ ไม่รู้สิ ... แล้วเจ้านายก็บอกว่า เรียกชื่อมันบ่อยๆ มันจะได้รู้ว่ามันชื่อนี้ เค้าหลับยาวจนถึง ๑ ทุ่ม ตื่นมาเดินหาน้ำกิน มองเรา ๒ คนแบบยังไม่ไว้ใจ เราก็พยามเรียกชื่อ เค้าก็ยังไม่หัน เดินไปเดินมา ดมๆๆ ไปทั่ว ซึ่งตอนนั้นเราไม่รู้หรอกว่าเค้าดมๆนั้นหมายถึงอะไร สิ่งที่ตามมาหลังเดินดมๆ เค้าฉี่เสียนี่ เราโกรธเค้ามั๊ย ไม่เลย เรากลับมองตัวเราเอง ว่าไม่รู้เรื่องเอง ไม่เป็นเอง ก็นั่งเช็ดฉี่เป็นนังแจ๋วกันไป อาหารมื้อแรกเราให้อาหารเม็ดตามที่ทางคอกแนะนำให้มา ปรากฎว่า เจ้าตัวยุ่งไม่แตะเลย ไอ้เรา ๒ คนก็เกรงว่ากลางดึกมันหิวจะตื่นมากวนเรา ก็ลงทุนหุงข้าวเจียวไข่เจียวให้กินก็ยังไม่กินอีก เราก็หาของที่จะหาให้เค้ากินได้นั้นก็คือ นม จำได้ว่าเราให้เค้ารวดเดียว ๒ กล่อง โอ๊ย... เห็นเค้ากินเรานี่ดีใจอย่างบอกไม่ถูก(คนไม่เคยเลี้ยงก็อย่างเงี้ย) แต่ว่า... พอเค้าอิ่ม ตกหนักมาอยู่ที่เรา เล่นเอาเราไม่ได้นอนทั้งคืนเลย เราต้องตื่นทุกชั่วโมง เค้าท้องเสีย ถ่ายเหลว และก็ฉี่บ่อยมาก ๒ วันแรกเราฝึกให้เค้าถ่ายในห้องน้ำ ซึ่งเค้าจำได้เร็วมาก พอเราเปิดห้องน้ำให้ เค้าก็ไปดมๆ แล้วถ่ายทุกข์ไป วันนั้นเป็นวันเสาร์อาทิตย์ ซึ่งก็ได้รับการต้อนรับจากหมาเพื่อนบ้านอย่างอึกกระทึกมาก เห่าต้อนรับกันเสียจนบ้านอื่นคิดว่าบ้านเรามีงานอะไรกัน แต่พอวันออกไปทำงาน เราต้องเอาเค้าไว้ในบ้านซึ่งตอนนั้นกรงยังไม่มาส่ง รั้วบ้านก็ยังไม่ได้กั้น (ช่องมันกว้างพอที่เจ้านี้จะหลุดไป) และไม่มีใครคอยดูต้องกะบริเวณให้ส่วนหนึ่งในบ้านไปก่อน ปรากฏว่าที่ฝึกให้ฉี่ ถ่าย ๒ วันที่ทำได้ดีเป็นอันล้มเหลว เราไม่อยู่เค้าฉี่ไม่เป็นที่ที่เราต้องการ โดยที่เราเปิดห้องน้ำไว้ให้ .. เลยต้องมาฝึกเรื่องฉี่ อึ กันใหม่ในอาทิตย์ต่อมา คราวนี้เราฝึกให้เค้าถ่ายข้างนอกแล้ว สบายขึ้นเยอะ ในอาทิตย์แรกที่ไปทำงานแล้วเค้าต้องอยู่ในบ้าน เจ้านายจะกลับมาดูเค้าทุกเที่ยง มาให้ข้าว มาเล่นด้วยสักพัก แล้วก็ออกไปทำงานต่อ ตอนเย็นก็กลับบ้านเร็วขึ้นเพื่อมาอยู่เป็นเพื่อนเค้า พอดึกหน่อยพานั่งรถออกมารับเรา ช่วงนั้นจะเป็นอย่างนี้ทุกวัน และเป็นช่วงที่เค้าปรับตัวกับสิ่งแวดล้อมรอบๆตัวบ้าน เค้าสำรวจไปทั่ว เราก็ถือโอกาสที่จะสอนเค้า พูดคุยกับเค้า บอกเค้า เค้ารู้น่ะบ่อยครั้งที่เราพูด(ได้ยินเสียงเรา) เค้าจะหันมามอง จนอาทิตย์เต็มๆ ที่เค้ารู้แล้วว่าเค้าชื่ออะไร ครั้งแรกเราตื่นเต้นมากที่เราเรียกเค้าแล้วเค้าหันมาและก็วิ่งมาหา ... เลียๆๆๆ ตอนนั้นเรากลับไม่รังเกียจเค้าเลย กับดีใจที่มันยอมรับเราเป็นนายมัน ใครๆมักจะบอกว่า หมาบางแก้วตอนเล็กๆดูน่ารัก ขนฟูๆ นุ่มๆ แต่สำหรับเรา ไม่ใช่เลย ท่านลองอ่านไปเรื่อยๆ แล้วจะรู้ว่าบางแก้วน่ารักจริงๆตอนไหน .. ความรู้สึกตอนนั้นที่เราเลี้ยงเค้าเรามีแต่คำว่า "สงสาร" อยู่ในหัวน่ะคำว่า "รัก" ยังไม่เกิดในใจ(ณ ตอนนั้น) เอาเค้ามาเลี้ยงแล้ว ตัวก็ตัวเดียว ไม่มีเพื่อน ถ้าเราไม่เลี้ยงเค้า ไม่เล่นกับเค้า ไม่คุยกับเค้าบ้าง เค้าต้องมีปัญหาแน่ๆ และทุกวันเราจะรีบกลับเพื่อมาหาเค้า ช่วงเดือนแรกที่เค้าเข้ามาอยู่กับเราเป็นเดือนที่เครียดกับตัวเราเอง เพราะเราต้องปรับตัวเองหลายเรื่อง ตั้งแต่มีเค้ามาอยู่ในบ้าน ทุกอย่างต้องเป็นระบบมากขึ้นเพื่อให้เค้ารู้กติกา ไม่งั้นของในบ้านไม่เหลือแน่ พี่แกกัดแทะทุกอย่างที่ขวางหน้า ต้องสร้างข้อห้ามให้เจ้าตัวยุ่งก็หลายเรื่อง จนทุกวันนี้เค้าเข้าใจข้อห้ามนั้นดี ไม่ค่อยฝ่าฝืน(ถ้ามีคน) |