 | น้ำมนต์และพายุ |
สวัสดีค่ะ นี่น้องน้ำมนต์นะคะ น้องน้ำมนต์ของพี่พายุน่ะค่ะ พี่พายุบ๊ายบายไปแล้วค่ะ พี่พายุบอกว่าเค้าเป็นลูกผู้ชายตัวจริง ก็ต้องพูดจริงทำจริง พูดคำไหนต้องเป็นคำนั้น บอกแฟนๆไว้ว่าจะบ๊ายบายก็ต้องบ๊ายบายค่ะ พี่พายุเล่าให้น้องน้ำมนต์ฟังว่าพี่พายุขอร้องให้โกวป้าช่วยดูแลเว็บส่วนตัวของน้องน้ำมนต์ โกวป้าก็บอกพี่พายุว่าโกวป้าน่ะแก่แล้ว คงจะเรียกเสียงกรี๊ดจากแฟนๆอย่างพี่พายุรูปหล่อไม่ได้หรอก เพียงแค่โกวป้าออกมาแนะนำตัวว่า "สวัสดีนะคะ โกวป้าเองค่ะ" แฟนๆของพี่พายุก็จะพากันคิดไปถึงหนังสือชื่อ "เจ้าป้าเองค่ะ" แล้วก็จะพากันหายแว๊บไปหมดเลย แล้วก็จริงอย่างที่โกวป้าพูดไว้เลยค่ะ ขนาดพี่พายุฝากฝังโกวป้าไว้ในอ้อมใจของแฟนๆแล้ว แฟนๆก็ยังเรียกหาแต่พี่พายุ โกวป้าก็เลยน้อยใจ ไม่ยอมมาตอบคำถามเลยค่ะ น้องน้ำมนต์ถาม พี่พายุว่าแล้วจะทำยังไงกันดีล่ะทีนี้ พี่พายุก็บอกน้องน้ำมนต์ว่า "โกวป้าน้้อยใจตามประสาสตรีวัยทองที่เลือดจะไปลมจะมาน่ะ ปล่อยๆไปซักพัก เดี๋ยวก็หายน้อยใจเองแหละ" แต่นี่ก็ตั้งหลายวันแล้วนะคะ โกวป้ายังไม่หายน้อยใจเลยค่ะ พี่พายุก็เลยขออนุญาตอาโกว ให้น้องน้ำมนต์ออกมารับหน้าไปก่อน น้องน้ำมนต์ไม่ค่อยกล้าหรอกค่ะ เพราะน้องน้ำมนต์คุยไปโม้ไปอย่างพี่พายุไม่ได้น่ะค่ะ พี่พายุบอกให้น้องน้ำมนต์ค่อยๆทำไป อีกหน่อยก็จะคล่องขึ้น แฟนๆของพี่พายุรู้จักน้องน้ำมนต์ และเอ็นดูน้องน้ำมนต์กันทุกคนอยู่แล้ว แถมน้องน้ำมนต์ยังเอ๊าะๆ ขาวสวยหมวยอึ๋ม และคิขุอาโนเนะด้วย พี่พายุล่อใจน้องน้ำมนต์ว่าอีกหน่อยน้องน้ำมนต์จะมีแฟนๆมากกว่าพี่พายุอีก พี่พายุบอกว่า "เชื่อหัวไอ้เรืองซี่ ลุยเล้ย" พี่พายุแนะนำให้น้องน้ำมนต์เล่าเรื่องเล็กๆน้อยๆ เกี่ยวกับพี่พายุและน้องน้ำมนต์ และตอบคำถามใกล้ๆตัว แล้วถ้าน้องน้ำมนต์ไม่รู้ว่าจะเล่าเรื่องอะไร หรือไม่รู้ว่าจะตอบคำถามอย่างไร ถ้าโกวป้ายังไม่หายน้อยใจ ก็ให้น้องน้ำมนต์ไปถามอาโกวค่ะ น้องน้ำมนต์จะพยายามลองทำตามที่พี่พายุแนะนำ ถ้าน้องน้ำมนต์ตอบคำถามไม่ถูกใจหรือคุยไม่สนุกเท่าพี่พายุ น้องน้ำมนต์ก็ขอให้แฟนๆของพี่พายุเห็นแก่หน้าหล่อๆของพี่พายุ อย่าเพิ่งโห่ไล่น้องน้ำมนต์เลยนะคะ และน้องน้ำมนต์ขอความเห็นใจจากคุณ Jai อย่าโกรธพี่พายุร้อยปีเลยนะคะ น้องน้ำมนต์สงสารที่พายุน่ะค่ะ รูปที่ 101 "ซาหวัดดีคับ ผมชื่อหมาน้อยชายพายุคับ พายุเป็นยูกยักของอาโกวคับ" วันนี้น้องน้ำมนต์ขอตอบคำถามของคุณ Jai เรื่องการแปรงฟันค่ะ อาโกวบอกว่าตอนที่อาโกว ได้พี่พายุมา อาโกวอ่านหนังสือพบว่าปัญหาสำคัญข้อหนึ่งเมื่อหมาแก่ตัวลงคือเรื่องฟันผุ ซึ่งจะทำให้หมาปวดฟัน หงุดหงิด กินอาหารไม่ได้ แล้วก็เลยทำให้ร่างกายอ่อนแอลงค่ะ อาโกวเลยคิดว่าจะต้องดูแลให้ฟันของพี่พายุแข็งแรงเสียตั้งแต่พี่พายุยังเล็กๆ ไม่งั้นพอพี่พายุแก่งั่กแล้ว พี่พายุจะมีปัญหาเรื่องฟัน อาโกวคิดว่าคนยังแปรงฟันเลย หมาก็น่าจะแปรงฟันได้ อาโกวก็เลยแปรงฟันให้พี่พายุอาทิตย์ละครั้ง แล้วอาโกวก็ให้พี่พายุ กินแคลเซี่ยมและแทะแท่งฟลูออไรด์ (ที่รูปร่างเหมือนกระดูกน่ะค่ะ) ที่จริงพี่พายุควรจะกิน แคลเซี่ยมวันละ 10-15 เม็ด แต่ปรากฏว่าในวันเสาร์-อาทิตย์พี่พายุจะได้กินแคลเซี่ยมหลายสิบเม็ด เพราะพี่-น้องและหลานๆของอาโกวที่มาเยี่ยมอาม่า ต่างก็ถือว่าตัวเองมีสิทธิ์ที่จะให้แคลเซี่ยมพี่พายุ คนละ 10-15 เม็ดกันทุกคน วันไหนที่ญาติของอาโกวมากันหลายคน พี่พายุจะได้กินแคลเซี่ยมจนพุงกางเลยค่ะ น้องน้ำมนต์ตอบคำถามเรื่องการแปรงฟันยังไม่จบนะคะ แล้วยังไม่ได้พูดเรื่องการแทะฟลูออไรด์ด้วย น้องน้ำมนต์จะมาเล่าต่อในวันพรุ่งนี้ค่ะ น้องน้ำมนต์จะทำตามที่โกวป้าตั้งใจไว้ คือโพสต์รูปของพี่พายุและรูปของน้องน้ำมนต์วันละ 1 รูป ในช่วงแรกนี้จะเป็นรูปจากอัลบั้มเล่มที่ 1 ชุด "หมาน้อยชายพายุ กับ หมาน้อยหญิงน้ำหนาว" อัลบั้มชุดนี้โกวป้าทำให้เป็นของขวัญวันเกิดพี่พายุค่ะ เล่มที่ 2 โกวป้าบอกว่าจะให้เป็นของขวัญ วันเกิดอาโกวในวันนี้ และเล่มที่ 3 โกวป้าจะให้เป็นของขวัญวันเกิดน้องน้ำมนต์ค่ะ รูปในชุดที่ 1 นี้มีรูปของพี่พายุที่ยังพออนุโลมว่าเป็นหมาน้อยที่ยังพูดไม่ชัดอยู่ไม่กี่รูปเท่านั้นค่ะ เพราะอาโกวลืมถ่ายรูปตอนที่พี่พายุยังเล็กๆอยู่ ความน่ารักน่าเอ็นดูของพี่พายุ (ถ้ามี) เลยฝังอยู่ในความทรงจำของอาโกวแต่เพียงผู้เดียว ไม่สามารถขุดออกมาให้แฟนๆของพี่พายุ ได้รู้ ได้เห็น และได้ร่วมชื่นชมเลยค่ะ |
 | ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
โอ๊ะโอ๋...โอ๋..อ..ไม่เอาน่า...อย่าน้อยใจซิค๊า...โกวป้า (เดี๋ยวเลือดลมแปรปรวนนะ)....ยินดีต้อนรับน้องน้ำมนต์เข้าสู่อ้อมอกน้อยๆ ของมามี๊ เอ้ย..ของพี่ส้มเช้งคะ รอติดตามเรื่องราวของน้องน้ำมนต์อยู่นะคะ และขอให้โกวป้ามีสุขภาพแข็งแรงนะคะ...  |
 | ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
ยินดีต้อนรับค่ะนู๋น้ำมนต์ และ welcome back Khun Penporn happy birthday to อาโกวด้วยค่ะ แหม เล่นเปิดตัวในวันเกิดอาโกวเลยหรือคะนู๋น้ำมนต์ ไม่ต้องกลัวนะคะ คุยตามสบาย พี่พายุพูดถูกแล้วว่าแฟนๆ เอ็นดูนู๋กันทุกคน จะคอยเป็นกำลังใจให้นู๋เสมอค่ะ |
 | ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
ดีใจจังได้เจอพี่น้ำมนต์อีกแล้ว "นีโม"แอบอ่านเรื่องของพี่พายุ และพี่น้ำมนต์มาตั้งแต่ตอนที่พี่พายุเข้ามาโม้แล้วล่ะ กะลังกะว่าจะเข้ามาทักทายพี่พายุ ซะหน่อยแหมรีบบ๊าย บ๊ายไปซะก่อน...นีโมจะคอยอ่านเรื่องสนุก ๆ จากพี่น้ำมนต์แทนก็ได้ค่ะ แล้วนีโมจะแอบจำเอาไว้เผื่อเอาแม่มาเมาท์บ้างไงคะ.... แต่แหมพี่พายุนี่กินแคลเซี่ยมเป็นว่าเล่นเลยนะคะ ถ้าเป็นนีโมนะ ขนาดอาหารเม็ดที่แม่ผสมในข้าวพยายามหัดให้นีโมกิัน นีโมยังสามารถกิันแต่ข้าวโดยเหลือแต่อาหารเม็ดไว้เท่ากับจำนวนที่แม่ผสมไว้ตอนแรกเลย...เก่งไม๊ล่าาา อิ อิ อิ นีโมอายุ 2 ขวบ กับ 1 เดือนค่ะ เรียกพี่น้ำมนต์ได้ใช่ไม๊ค๊ะ ???... |
 | ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
I have leaved private message for nammon, please login to read it. Everyone will get up early in the morning to read payu and nammon stories. |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
เมื่อวานนี้น้องน้ำมนต์คุยไปถึงเรื่องพี่พายุกินแคลเซี่ยม วันนี้น้องน้ำมนต์ขอคุยเรื่องการแทะแท่ง ฟลูออไรด์นะคะ ตื่นเช้าขึ้นมาอาโกวก็จะเอาพี่พายุนอนบนตัก แล้วอาโกวก็ถือแท่งฟลูออไรด์ให้ พี่พายุแทะ พี่พายุแทะแท่งฟลูออไรด์จนเป็นที่พอใจแล้ว อาโกวถึงจะได้อาบน้ำแต่งตัวไปทำงานค่ะ ตอนแรกๆอาโกวเป็นคนอุ้มพี่พายุลงนอนบนตักของอาโกว ต่อมาพี่พายุก็รู้หน้าที่ พออาโกวนั่งลง พี่พายุก็ปีนขึ้นไปนอนบนตักของอาโกวเอง พี่พายุนอนแทะแท่งฟลูออไรด์บนตักของอาโกวอยู่หลาย เดือนค่ะ แล้วทีนี้พี่พายุก็ตัวโตขึ้น... โตขึ้น... ทุกวันเลยค่ะ นานวันเข้ากว่าพี่พายุจะหามุมเหมาะๆหย่อนก้นลงบนตักของอาโกว พี่พายุก็ย่ำวนบนตักของอาโกวอยู่หลายรอบ วนไปก็เอาหางปัดหน้าอาโกวไปค่ะ บางทีพี่พายุก็ย่ำจนอาโกวเจ็บร้องโอดโอย แล้ววันหนึ่งพี่พายุก็รู้ด้วยตัวเองว่า พี่พายุจะนอนแทะแท่งฟลูออไรด์บนตักของอาโกวไม่ได้อีกแล้ว เพราะตักของอาโกวมันเล็กลงทุกวัน น่ะค่ะ พี่พายุก็เลยเปลี่ยนเป็นนอนข้างอาโกว แล้าเอาขาหน้าข้างหนึ่งหรือบางทีก็ทั้ง 2 ข้างเลยค่ะ พาดตักของอาโกวไว้ (เพื่อประกาศว่า "ตักของข้า ใครอย่าแตะ!") และแทะแท่งฟลูออไรด์ที่ อาโกวถือให้ค่ะ น้องน้ำมนต์ก็แทะแท่งฟลูออไรด์ค่ะ แต่แท่งฟลูออไรด์ของน้องน้ำมนต์เป็นแท่งผอมๆ เหมือนขนมทองม้วนน่ะค่ะ เพราะฟันของน้องน้ำมนต์ไม่คมเหมือนฟันของพี่พายุ ถ้าจะแทะแท่ง ฟลูออไรด์อันใหญ่ น้องน้ำมนต์ต้องรอให้พี่พายุแทะจนนิ่มเสียก่อนค่ะน้องน้ำมนต์ถึงจะแทะได้ ตอนที่น้องน้ำมนต์ยังเล็กๆและยังสบายดีอยู่ (ยังไม่ป่วยเป็นโรคลำไส้อักเสบและโรคหัด) อาโกวก็ถือแท่งฟลูออไรด์ให้น้องน้ำมนต์แทะด้วยค่ะ คือ มือหนึ่งถือแท่งฟลูออไรดอันใหญ่์ให้พี่พายุแทะ อีกมือหนึ่งก็ถือแท่งฟลูออไรด์อันเล็กให้น้องน้ำมนต์แทะ (โชคดีที่อาโกวมี 2 มือค่ะ) ตอนที่น้องน้ำมนต์ป่วย อาโกวก็ยังถือแท่งฟลูออไรด์ให้พี่พายุแทะทุกเช้าค่ะ แต่อาโกวลดเวลาลง เพราะอาโกวต้องมาจัดการ พาน้องน้ำมนต์ไปหาคุณหมอ พอน้องน้ำมนต์หายป่วย อาโกวก็มีเวลาถือแท่งฟลูออไรด์ให้พี่พายุแทะนานๆได้เหมือนเดิม ตอนที่น้องน้ำมนต์ป่วยน้องน้ำมนต์ไม่ได้แทะแท่งฟลูออไรด์หรอกค่ะ น้องน้ำมนต์มาเริ่มแทะแท่งฟลูออไรด์ใหม่หลังจากที่น้องน้ำมนต์หายป่วยแล้ว แล้วน้องน้ำมนต์ก็ไม่ให้อาโกวถือแท่งฟลูออไรด์ให้ด้วยคุ่ะ น้องน้ำมนต์ใช้ขาหน้า 2 ขาจับแท่ง ฟลูออไรด์ให้ตั้งขึ้น แล้วน้องน้ำมนต์ก็นอนแทะอยู่ใกล้ๆอาโกวค่ะ น้องน้ำมนต์เจียมตัวน่ะค่ะว่า น้องน้ำมนต์ทำให้อาโกวต้องยุ่งยากลำบากกายลำบากใจเพราะน้องน้ำมนต์มามาก อะไรที่น้องน้ำมนต์พอจะทำเองได้ น้องน้ำมนต์็ก็ไม่รบกวนอาโกวค่ะ ตรงนี้เป็นการตอบคำถาม ของคุณ test ไปด้วยค่ะ ที่ถามว่าพี่พายุกับน้องน้ำมนต์นิสัยใจคอแตกต่างกันอย่างไร คือ พี่พายุเป็นลูกแหง่ในเรื่องการกิน พี่พายุชอบให้อาโกวคอยช่วย เรื่องใช้ขาหน้าจับของนี่ พี่พายุไม่ชอบทำค่ะ เมื่อไม่กี่วันมานี้ พี่พายุไ้ด้ขนมมาชิ้นหนึ่ง พี่พายุก็คาบมาให้อาโกวถือให้กัดกิน แล้วเวลากัดกินอะไร พี่พายุก็ยังชอบนอนเอาขาหน้าพาดตักของอาโกวอยู่เหมือนเดิมค่ะ อาโกวซื้อยาสีฟันยี่ห้อโคโดโมะ รสสตรอเบอรี่มาให้พี่พายุใช้ค่ะ อาโกวเคยลองเปลี่ยนเป็นรสอื่น (เช่น รสผลไม้รวม หรือรสโค้ก) แต่พี่พายุไม่ชอบ ถ้าไม่ใช่รสสตรอเบอรี่ พี่พายุจะไม่อ้าปาก บางทีก็เดินหนีไปเลยค่ะ แต่อาโกวลงทุนแค่ยาสีฟันอย่างเดียวเท่านั้นนะคะ ส่วนแปรงสีฟัน อาโกวไม่ซื้ออันใหม่ๆให้หรอกค่ะ ทั้งพี่พายุและน้องน้ำมนต์ต้องใช้แปรงสีฟันมือสองค่ะ (ถ้าเป็นพี่พายุเขียน พี่พายุจะต้องโม้ว่า "พายุใช้แปรงสีฟันยี่ห้อซิสเต็มม่า แบบซุปเปอร์ซอฟครับ" น้องน้ำมนต์ว่าจะเป็นแปรงสีฟันยี่ห้ออะไรก็เถอะ มันก็เป็นแปรงสีฟันมือสองใช่ไม๊ล่ะคะ ไม่เห็นน่าจะเอามาโม้เลยค่ะ) พอแปรงฟันทั่วแล้ว อาโกวก็ใช้ผ้าชุบน้ำเช้ดเหงือกเช็ดฟันให้ ส่วนยาสีฟันที่เหลืออยู่ในปาก พี่พายุกับน้องน้ำมนต์ก็กลืนลงไปเลยค่ะ อาโกวบอกว่าไม่เป็นไร เด็กๆยังกลืนยาสีฟันได้เลย ทำไมหมาเล็กๆหรือหมาโตๆจะกลืนยาสีฟันมั่งไม่ได้ ตอนที่ น้องน้ำมนต์ป่วย อาโกวไม่ได้แปรงฟันให้น้องน้ำมนต์หรอกค่ะ อาโกวรอจนน้องน้ำมนต์หายป่วยแล้ว อาโกวถึงแปรงให้ ตอนแรกๆน้องน้ำมนต์ก็ไม่ยอมให้แปรงค่ะ แต่น้องน้ำมนต์เห็นพี่พายุยืนนิ่งๆ ให้อาโกวแปรงฟัน แล้วกลืนน้ำลายเอื๊อกๆ น้องน้ำมนต์ก็เลยอยากลองดูบ้าง พอลองแล้ว น้องน้ำมนต์ถึงได้รู้ว่ายาสีฟันมันอร่อย อร่อยจริงๆนะคะ ยาสีฟันยี่ห้อโคโดโมะรสสตรอเบอรี่เนี่ยะ เดี๋ยวนี้เวลาอาโกวเรียกให้แปรงฟัน ถ้าพี่พายุทำเป็นไม่สนใจ ไม่ยอมมาหาอาโกว อาโกวก็จะแปรงให้น้องน้ำมนต์ก่อนค่ะ พอพี่พายุเห็นน้องน้ำมนต์แปรงฟัน พี่พายุก็อยากแปรงบ้าง พี่พายุก็จะมายืนรอคิวค่ะ น้องนีโมเก่งเหมือนพี่น้ำมนต์เลยค่ะ เป็นความสามารถเฉพาะตัวของเรา 2 ตัวนะคะ น้องนีโมทำถูกแล้วค่ะ อะไรที่เราชอบกินเราก็กิน อะไรที่เราไม่ชอบกินเราก็ไม่ต้องกินค่ะ คุณอาหรือคุณลุงที่เขียนมาเป็นภาษาฝาหรั่งน่ะค่ะ น้องน้ำมนต์ไม่ตอบนะคะ เพราะน้องน้ำมนต์อ่านภาษาฝาหรั่งไม่ออกค่ะ น้องน้ำมนต์ต้องไปถามอาโกวหรือโกวป้าก่อนค่ะ รูปที่ 102 "จุ๊... จุ๊... อย่าอึงไป นี่พายุกะยังเย่นช่อนหาอยู่คับ เห็นแย้วอย่าบอกใคนะคับว่าพายุช่อนอยู่ตงนี้"  |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
พูดถึงฟลูออไรด์นี่ปิงปองขอแจมหน่อย ปิงปองชอบมาก ไม่รู้เป็นอะไร ปิงปองชอบนอนกลิ้งทับฟลูออไรด์ก่อนที่จะนอนท่าไก่ย่างใช้ ๒ มือจับแท่งฟลูออไรด์มาแทะกินเหมือนน้ำมนต์ ไม่รู้ว่ากินวันละแท่งมากไปหรือเปล่า ตอนหลังอ้วนเอาอ้วนเอาจนไม่มีเอวแล้ว เห็นว่าทำจากหนังด้านในของเนื้อวัวหรือเนื้อหมูนี่แหละแล้วเอาไปชุบฟลูออไรด์ นัยว่าแก้ฟันผุ ไม่รู้ผ่าน อ.ย มาหรือเปล่าเนี่ย ลองดูวีดิโอคลิป ปิงปองอยากให้ขนสวยเป็นเงางามเหมือนเคลือบฟลูออไรด์ http://www.bangkaew.com/MOV00508.MPG แต่ไฟล์ขนาด 4 MB ดาวน์โหลดนานหน่อย เดี๋ยวทำเป็นฉบับเบาๆให้ดูกัน จะได้ไม่ต้องโหลดนาน ใช้ Windows Movie Maker ทำให้เบาลงแล้วเหลือ 400 MB ลองคลิกดูที่ http://www.bangkaew.com/media/fluoride.wmv |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
สงสัยพี่พายุคงนอนหนุนตักไปร้องในใจไปว่า "ตักอาโกวน่าหนุนนอนแทะฟลูออราย" อยากรู้ว่ามีใครแปลงฟันให้ลูกสี่ขาของตัวเองบ้าง  ของเราสงสัยจะแก่เกินลองเป็นแน่แท้ เอ!ชอบโคโดโมะรสสตรอเบอรี่ เป็นน้องหมาน่าจะชอบรสเนื้อมากกว่าเนอะ  แล้วชอบอย่างอื่นที่มีรสสตรอเบอรี่ด้วยมั๊ย นอกจากแปรงฟันแล้ว อาโกวทำอย่างอื่นให้พวกนู๋ด้วยมั๊ยคะ นู๋น้ำมนต์อย่าลืมลงรูปตัวเองด้วยนะ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
วันนี้น้องน้ำมนต์ขอตอบคำถามของคุณ test ที่ถามไว้เมื่อวันศุกร์ที่แล้วว่า ดูๆแล้วพี่พายุเป็นหมาที่มีความเพียบพร้อมสมบูรณ์ คุณ test อยากรู้ว่าพี่พายุมีจุดอ่อนบ้างไหม และนิสัยใจคอของพี่พายุกับน้องน้ำมนต์แตกต่างกันหรือไม่ ต่างกันอย่างไร จุดอ่อนข้อแรกของพี่พายุเป็นจุดอ่อนด้านร่างกาย อย่างที่พี่พายุเคยคุยเกี่ยวกับตัวเองไว้เมื่อวันที่ 1 มิถุนายน น่ะค่ะว่า ถ้าเปรียบกับขนมไหว้พระจันทร์ พี่พายุก็จัดอยู่ในประเภทโหงวยิ้งไข่เดี่ยว ซึ่งเป็นลักษณะด้อยที่สำคัญประการหนึ่งของหมาพันธุ์บางแก้ว อาโกวเคยอ่านพบว่าพวกไข่เดี่ยวนี่จะดุมาก พี่พายุก็เป็นอย่างนั้นแหละค่ะ พี่พายุดุมาตั้งแต่เล็กๆ พอโตขึ้นมาก็กัดคนในบ้าน กัดแบบเอาจริงเอาจัง กัดโดยไม่มีเหตุผล พี่พายุเคยคำรามแยกเขี้ยวใส่โกวป้าตอนที่พี่พายุนั่งอยู่ตรงกลางระหว่างอาโกวกับโกวป้าบนชิงช้า เพราะพี่พายุได้กลิ่นหมาตัวอื่นจากเสื้อผ้าของโกวป้า และที่สำคัญคือพี่พายุไปคำรามและแยกเขี้ยวใส่อาม่าน่ะค่ะ คือ อาม่านั่งอ่านหนังสือพิมพ์ที่โซฟา พี่พายุก็นอนอยู่ใกล้ๆอาม่า พอพี่พายุลืมตาขึ้นมาอาม่าก็กำลังพลิกหนังสือพิมพ์แกรกกรากอยู่พอดี พี่พายุรีบชันตัวขึ้น อาม่าก็เรียกออกไปว่า "พาย" พี่พายุก็ส่งเสียงขู่อาม่าเลยค่ะ อาม่าเรียกพี่จอยให้เอาตัวพี่พายุออกไป พี่พายุก็ออกไปดีๆ พี่ชายของอาโกวเป็นห่วงอาม่า เลยบอกว่าถ้าอาโกวไม่อยู่ในบ้าน ก็อย่าให้พี่พายุเข้าบ้าน เพราะความดุอย่างไม่มีเหตุผลของพี่พายุนี่แหละค่ะ ทำให้เกิดจุดอ่อนด้านร่างกายข้อที่ 2 ตามมา คือ พี่พายุโดนผ่าตัดทำหมันค่ะ การที่จะทำให้พี่พายุดุน้อยลงหรือกัดคนได้น้อยลงนั้นมีทางเลือกอยู่ 2-3 ทางค่ะ คือ ตัดเขี้ยวและ/หรือตัดไข่ อาโกวคิดว่าถ้าพี่พายุถูกตัดเขี้ยว พี่พายุก็จะยังคงดุอยู่เหมือนเดิม เพียงแต่กัดไม่ค่อยเข้าเท่านั้น และอาโกวเห็นว่าพี่พายุชอบกัดโน่นแทะนี่อยู่ตลอดเวลา ถ้าพี่พายุไม่มีเขี้ยวพี่พายุคงจะหมดความสุขไปเยอะเลย อาโกวเลยพาพี่พายุไปผ่าตัดทำหมัน ซึ่งทำให้รู้ว่าที่จริงพี่พายุมีไข่ 2 ใบ แต่ตกลงมาเพียงใบเดียว ส่วนไข่อีกใบหนึ่งนั้นซ่อนอยู่ที่ขาหนีบ ซึ่งใบที่ซ่อนอยู่นี้ถ้าทิ้งไว้ ต่อไปก็อาจทำให้เป็นมะเร็งได้ค่ะ แต่หลังจากที่ผ่าตัดทำหมันแล้วพี่พายุก็ยังดุอยู่ อาโกวบอกว่าถ้ารู้ว่าผ่าตัดทำหมันแล้วพี่พายุยังดุอยู่อย่างนี้ อาโกวก็จะไม่ทำหรอกค่ะ แต่โกวติ๋มบอกว่าถ้าไม่ผ่าตัดทำหมันพี่พายุอาจจะดุกว่าที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ อาโกวก็เลยต้องปลอบใจตัวเองโดยคิดถึงข้อดีที่พาพี่พายุไปผ่าตัดทำหมัน คือได้ตัดไข่ใบที่ซ่อนอยู่ออกไปน่ะค่ะ พี่พายุมีจุดอ่อนด้านจิตใจด้วยค่ะ คือ พี่พายุกลัวเสียงดัง โดยเฉพาะเสียงพลุ เสียงประทัด เสียงฟ้าร้องฟ้าผ่า พี่พายุหูไวมาก เสียงพลุจากที่ไกลๆ พี่พายุก็ได้ยินค่ะ เวลามีงานเทศกาลที่เขาจุดพลุกันตอนกลางคืน พี่พายุจะไม่มีความสุขเลย พอใกล้ค่ำพี่พายุจะกระวนกระวาย ถ้ามีเสียงพลุตอนใกล้ค่ำพี่พายุจะรีบเข้ากรงโดยไม่ยอมกินข้าว ช่วงที่เขาจุดพลุจุดประทัดกันนี้อาโกวต้องรีบให้พี่พายุกับน้องน้ำมนต์กินข้าวก่อนค่ำค่ะ ส่วนเรื่องนิสัยใจคอของพี่พายุกับน้องน้ำมนต์ก็มีแตกต่างกันมากเหมือนกันค่ะ ซึ่งก็คงจะทยอยออกมาตอนน้องน้ำมนต์เล่าถึงเรื่องต่างๆในวันต่อๆไป คุณ test คงจะติดตามอ่านนะคะ คุณ test น่ะเหมือนโกวป้าเลยค่ะ คือ รักแต่พี่พายุ คุณ test ยังไม่เคยเข้ามาทักน้องน้ำมนต์เลยนะคะ คุณ Jai คะ น้องน้ำมนต์ก็อยากโพสต์รูปของน้องน้ำมนต์นะคะ แต่ตอนนี้กำลังเล่าถึงเรื่องของพี่พายุตอนที่พี่พายุยังเล็กๆอยู่น่ะค่ะ แล้วตอนนั้นน้องน้ำมนต์ยังไม่ได้มาอยู่กับอาโกวเลยค่ะ พอน้องน้ำมนต์บอกพี่พายุว่าน้องน้ำมนต์อยากจะโพสต์รูปของน้องน้ำมนต์บ้างพี่พายุก็บอกว่า "ยังโพสต์รูปน้องน้ำมนต์ตอนนี้ไม่ได้หรอก มันข้ามขั้นตอน" น้องน้ำมนต์ก็ค้อยคอยค่ะว่าเมื่อไหร่จะถึงตอนที่น้องน้ำมนต์มาอยู่กับอาโกวแล้วซะที ตานี้ละ น้องน้ำมนต์จะโพสต์รูปของน้องน้ำมนต์ติดๆกันหลายๆวันเลยค่ะ รูปที่ 103 "พายุชอบไอ้ปุ่มๆพวกนี้คับ เคี้ยวมันจิงๆเยย พายุจาเคี้ยวให้หมดทุกอันเยย อันข้างบนโน้นพายุก้อหมายตาไว้แย้วคับ"  |
 | ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
ดีใจจัง...น้องวงศ์มินตรา...มาแล้วจ้า จะตามอ่านไปเรื่อยๆ อย่าหนีไปไหนแบบพี่พายุนะ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
นั่นแน่ะ! คุณน้อยหน่ามาแล้ว! พี่พายุฝากคิดถึงคุณน้อยหน่าค่ะ น้องน้ำมนต์ก็คอยจะบอกคุณน้อยหน่าอยู่ทุกวัน เพิ่งจะมีโอกาสได้บอกวันนี้เองค่ะ พี่พายุบอกว่าสงสัยคุณน้อยหน่าจะเอาจริงตามที่ติดประกาศไว้ในข้อความด่วนทันใจเมื่อวันที่ 17 มิถุนายน 2548 เวลา 10.37 น. ว่า "พายุไม่มา ปาริฉัตรไม่มีนะเอ้า" พอพี่พายุรู้ว่าคุณน้อยหน่ามาแล้ว พี่พายุก็กระหยิ่มยิ้มย่องและโม้ตามสไตล์ของพี่พายุว่า "ไม๊ล่ะ! ถึงพายุไม่มี... แต่ปาริฉัตรก็มา!" อย่างนี้แหละค่ะคุณน้อยหน่า อาโกวจดบันทึกไว้ว่าพี่พายุผ่าตัดทำหมันเมื่อวันที่ 4 พ.ย. 2546 (อายุ 1 ปีกับเกือบ 5 เดือน) คุณหมอให้กินยา 3 วัน พอกินยาครบแล้วอาโกวก็พาไปตัดไหมในวันที่ 8 พ.ย. 2546 ค่ะ (อายุ 1 ปี 5 เดือน กับ 2 วัน) วันก่อนนี้น้องน้ำมนต์ลืมบอกเหตุผลอีกข้อหนึ่ง ที่อาโกวพาพี่พายุไปผ่าตัดทำหมัน คืออาโกวไม่อยากให้น้องน้ำมนต์ตั้งท้องน่ะค่ะ อาโกวบอกว่าลำพังตัวของน้องน้ำมนต์เองก็จะเอาตัวไม่รอดอยู่แล้ว เพราะน้องน้ำมนต์ไม่แข็งแรง เหนื่อยง่าย และหายใจติดขัดบ่อยๆ อาโกวกลัวว่าถ้าน้องน้ำมนต์ตั้งท้อง น้องน้ำมนต์จะรับไม่ไหวน่ะค่ะ อาโกวก็เลยต้องขอให้พี่พายุเป็นผู้เสียสละอีกเช่นเคยค่ะ น้องน้ำมนต์ขอเล่าเรื่องความดุของพี่พายุต่ออีกหน่อยนะคะ นอกจากพี่พายุจะกระโจนกัดแขนพี่พลอย (หลานสาวของอาโกว) ตอนที่พี่พลอยถือชามข้าวไปให้พี่พายุกินในอาณาจักรของพี่พายุแล้ว พี่พายุยังกัดแขนคุณแม่ของพี่พลอย แถมพี่พายุยังเคยคำรามและแยกเขี้ยวขู่โกวป้าด้วยค่ะ เพราะก่อนจะมาบ้านอาโกว โกวป้าแวะไปเล่นกับน้องปอมมาก่อน (เจ้าหมา"ปลอม"เมอเรเนี่ยน ที่พี่พายุเคยคุยถึงน่ะค่ะ) ก่อนที่จะออกจากบ้านน้องปอมโกวป้าก็ล้างมือล้างแขนถูสบู่ เพื่อกลบเกลื่อนกลิ่นของน้องปอม ตอนโกวป้ามาที่บ้านอาโกว อาโกวกำลังนั่งชิงช้าอยู่กับพี่พายุในอาณาจักรของพี่พายุ โกวป้าก็เข้าไปนั่งใกล้พี่พายุ พี่พายุก็ทักทายโกวป้าด้วยการเลียหน้าโกวป้า เสร็จแล้วพี่พายุก็ได้กลิ่นน้องปอมที่ติดอยู่ที่เสื้อโกวป้า พี่พายุดมๆแล้วก็ทำเสียงฮื่อในลำคอพร้อมกับแยกเขี้ยว อาโกวรีบกอดพี่พายุไว้ บอกว่า "พายุใจเย็นๆ" แล้วอาโกวก็บอกให้โกวป้าออกไปจากอาณาจักรของพี่พายุ หลังจากวันนั้นอาโกวไม่ยอมให้โกวป้าเข้าไปหาพี่พายุอีกเลยค่ะ โกวป้าน่ะไม่กลัวพี่พายุหรอกนะคะ คอยขออาโกวเข้าไปในอาณาจักรของพี่พายุอยู่เรื่อย แต่อาโกวใจไม่ถึง อาโกวไม่อยากเสี่ยงค่ะ วันนี้น้องน้ำมนต์พอแค่นี้ก่อนนะคะ พรุ่งนี้น้องน้ำมนต์จะมาเล่าเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างพี่พายุกับโกวป้า หลังจากที่โดนอาโกวกีดกันไม่ให้โกวป้าเข้าไปในอาณาจักรของพี่พายุค่ะ รูปที่ 104 "ไม่อ๊าว ว ว ว! ไม่อาว ว ว ว! อย่าเย่นข่มขืนใจกันแบบนี้ฉิคับ พายุไม่อยากขึ้นโต๊ะกาจกจิงๆน๊าคับ"  |
 | ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
น้องน้ำมนต์ครับ พี่พายุขอแก้ข่าวหน่อยได้ไหมครับ วันนั้นน่ะพี่พายุยอมรับว่าพี่พายุส่งเสียงฮึ่มฮั่มและแยกเขี้ยวใส่โกวป้าจริง แต่พี่พายุทำไปเพราะพี่พายุรักโกวป้านะครับ ก็น้องน้ำมนต์ลองคิดดูสิ อยู่ดีๆโกวป้าก็ไปแนบชิดกับเจ้าหมาหนุ่มน้อยที่ไหนก็ไม่รู้ พี่พายุก็ไม่พอใจน่ะสิครับ พี่พายุเพียงแต่จะบอกให้โกวป้ารู้ว่าพี่พายุไม่ชอบที่โกวป้าทำอย่างนั้นเท่านั้นเอง ถ้าพี่พายุพูดได้นะน้องน้ำมนต์ พี่พายุจะบอกโกวป้าว่า "อย่าปันใจให้กับฉัน เมตตาฉันแล้วจงรักฉันให้หมดใจ ต้องการฉันมั่นเพียงไหน หากจริงใจมิควรรักใครนอกจากฉัน" อาโกวก็ไม่เข้าใจจิตใจของพี่พายุเลย นี่ดีนะที่โกวป้ายังพอเข้าใจ ถึงอาโกวจะไม่ให้โกวป้าเข้ามาหาพี่พายุในอาณาจักรของพี่พายุอีก แต่โกวป้าก็ยังมาหาพี่พายุที่รั้วหน้าอาณาจักรของพี่พายุทุกเช้าวันเสาร์ ให้พี่พายุได้มีโอกาสบอกโกวป้าว่าพี่พายุน่ะรักโกวป้า  |
 | ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
สวัสดีพี่พายุและน้องน้ำมนต์ คิดถึงพวกเจ้ามาก แต่ไม่ว่างเลย ต้องเดินทางตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมา เลยไม่ได้เข้ามาทักทายและต้อนรับน้องน้ำมนต์ในวันแรกๆ อย่าน้อยใจหล่ะ ดีใจนะที่พี่พายุก็กลับมาด้วย น้องน้ำมนต์ยังคุยไม่เก่งก็ไม่เป็นไร แฟนๆ จะคอยให้กำลังใจอยู่นะ เราเป็นเด็กผู้หญิงจะให้ขี้โม้เหมือนเด็กผู้ชายได้ยังไง จริงม๊ะ แน่ะ! พี่พายุตาขวางแล้ว ไปก่อนดีกว่า สงสัยคงต้องเปลี่ยนมาเป็นแฟนน้องน้ำมนต์ตาหวานดีกว่า ฮิฮิฮิ บ๊ายบาย |
 | ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
หวัดดี น้องน้ำมนต์ -- จะน้ำมนต์หรือพายุน้อยหน่าก็รักเหมือนกันแหละ น้ำมนต์ก็น่ารักตามสไตล์หมาผู้หญิง แต่ที่น้อยหน่าเอ็นดูพายุเพราะเค้ามีพฤติกรรมหลายอย่างเหมือนเจ้าตัวที่บ้านเลยเข้าใจพี่พายุเค้า บางทีคนเลี้ยงอาจจะกลัวเกินไป ยิ่งกีดกันโกวป้าออกจากพายุมันจะไม่ดีนาอาโกวจ๋า โกวป้าไม่กลัวก็ดีแล้วค่ะ ถ้าเค้าคุ้นกับใคร การที่เค้าทำเสียงแบบนั้นอย่าตกใจให้นิ่ง ถ้าเค้าจะงับที่แขนก็ขอให้นิ่งเช่นกัน อย่ากระชากหรือสะบัดแขนกลับด็ดขาด รับรองไม่มีกัด พายุกับนีโอก็หมาสายเดียวกัน ไม่ได้หมาสายประกวดที่มีความสวยงามเกินห้ามใจ(อยากขโมย) หรือนิ่งเป็นมิตรกับใครง่าย ๆ ถ้าคนเลี้ยงไม่เข้าใจหมาตัวเองที่เลี้ยงจะไม่มีความรักให้เค้าเลย(พูดเผื่อคนอื่นที่กำลังเลี้ยงบางแก้วนะอาโกว) เพราะเราจะคิดแต่ว่ามันคือปัญหา ความสนุกความสุขในการเลี้ยงหมาพันธุ์นี้ก็จะไม่เกิด บางครั้งเจอหมาแบบนี้คนเลี้ยงต้องใจถึง และเข้าใจเค้าอย่างมาก แล้วคุณจะได้อะไรกลับมามากกว่าที่เราคิด อย่างที่อาโกวได้จากพายุ จากภาพที่มาโพสต์ให้ดู ก็บอกได้ว่าอาโกวรักพายุแค่ไหน ถึงได้เลี้ยงอิสระในบ้านแบบนี้ การที่เค้าดุ ไม่เป็นมิตรกับใครง่าย ๆ(ไม่ใจดี) แต่เค้าก็เป็นหมาอารมณ์ดีของครอบครัว(ในอาณาจักรเค้า)ได้ // เราพูดเสมอๆว่านีโอเป็นหมาอารมณ์ดี ยิ้มหัวเราะทั้งวันแต่เค้าไม่ใจดีกับคนอื่น การที่หมาสายนี้เป็นแบบนี้ถ้าคนเลี้ยง ๆ เค้าให้เป็นหมาอารมณ์ดีไม่ได้ รับรองเค้าดุแน่ (แบบกัดเจ้าของ) -- เฮ้อ..........ว่าแล้วก็อยากมีหมาสวย ๆ แบบมีสายเลือดหมาประกวดหมาแชมป์กับเค้าบ้างเนอะ คงต้องให้น้ำมนต์เล่าต่อแล้วล่ะว่าพี่พายุเป็นแบบนี้ แต่ทำไมอาโกวถึงได้รักพี่พายุขนาดที่ว่าเลี้ยงอิสระให้เข้าบ้านได้ด้วย อย่างน้อย ๆ พี่พายุเค้าก็ต้องเป็นหมาอารมณ์ดีของอาโกวใช่มั๊ยจ๊ะ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
สงสารพี่พายุเนอะที่โดนทำหมันแล้วยังถูกกีดกันไม่ให้เล่นกับโกวป้าอีก แต่จากการติดตามอ่านมาตั้งแต่ต้น คิดว่าอาโกวน่าจะมีเหตุผลอื่นมากกว่านี้ที่โกวป้าไม่รู้หรือไม่ได้บอกอย่างละเอียด แต่อาโกวคงเลือกในสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับทุกฝ่าย (ทั้ง 2 และ 4 ขา) เป็นแน่แท้ ถ้านู๋น้ำมนต์รู้ก็เล่าให้ฟังบ้างนะ พี่พายุยังมีความสุขดีมั๊ย ตอนผ่าตัดมีอาการอะไรบ้างมั๊ย และเดี๋ยวนี้เปลี่ยนแปลงจากเมื่อก่อนบ้างมั๊ย หลายมั๊ยแล้ว ไปก่อนนะ จะคอยอ่านและเป็นกำลังใจให้ทั้งพี่พายุ นู๋น้ำมนต์ และอาโกวค่ะ สู้ตายนะพี่พายุ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
มาคุยกันเรื่องความรักและความผูกพันระหว่างพี่พายุกับโกวป้ากันค่ะ ทุกวันนี้ เวลาโกวป้ามาที่บ้านตอนเช้าวันเสาร์ พอพี่พายุได้ยินเสียงรถโกวป้า พี่พายุจะไปยืนร้องงี๊ดๆคอยโกวป้าที่ประตูรั้วหน้าอาณาจักรของพี่พายุ พอโกวป้าเปิดประตูรั้วใหญ่เข้ามา แล้วเรียกพี่พายุว่า "พายุครับ สวัสดีครับ สุดหล่อครับ" พี่พายุจะยิ่งร้องงี๊ดๆ และส่ายก้น แกว่งหาง โกวป้าก็จะวางของที่ถือมาลงกับพื้นแล้วรีบวิ่งไปหาพี่พายุ พี่พายุจะยืน 2 ขาเลียหน้าโกวป้า (พี่พายุจะยืนตรงที่ลูกกรงประตูรั้วด้านบนหักไปซี่หนึ่ง ตอนแรกอาโกวว่าจะซ่อม แต่ตอนนี้คงเปลี่ยนใจแล้วละค่ะ ปล่อยให้มันโหว่ไป พี่พายุกับโกว ป้าจะได้ทักทายกันอย่างใกล้ชิด) พี่พายุเลียหน้าโกวป้าจนพอใจแล้ว พี่พายุก็จะลงยืน 4 ขา ให้โกวป้าลอดมือเข้าไปเกาสะโพกให้ พี่พายุคอยหันตัวให้โกวป้าเกาสะโพกข้างซ้ายบ้าง ข้างขวาบ้าง บางทีโกวป้าก็จะเกาให้พร้อมกันทั้ง 2 ข้างเลยค่ะ แล้วพี่พายุก็จะยืน 2 ขาเลียหน้าโกวป้าใหม่อีก วนเวียนกันอยู่หลายรอบ เมื่อก่อนนี้พอโกวป้ามา น้องน้ำมนต์ก็จะไปรับโกวป้าด้วย พอโกวป้าหันมาทักน้องน้ำมนต์ พี่พายุก็จะไม่พอใจส่งเสียงฮื่อ แล้วก็ดันน้องน้ำมนต์ออกไป น้องน้ำมนต์ก็จะยังยืนรีๆรอๆอยู่ อาโกวก็จะส่งเสียงกำกับมาว่า "ทักพายุก่อน อย่าเพิ่งทักน้ำมนต์" แต่เวลาพี่พายุมัวเพลินให้โกวป้าเกาสะโพก โกวป้าก็จะแอบมาลูบตัวน้องน้ำมนต์ค่ะ ถ้าพี่พายุหันหน้ามา โกวป้าก็จะรีบเอามือออกจากตัวน้องน้ำมนต์ ขนาดอาม่าโผล่หน้าออกมาจากข้างในบ้าน โกวป้าจะวางมือจากการทักทายพี่พายุหันไปสวัสดีอาม่า อาโกวยังบอกโกวป้าว่าอย่าเพิ่งสวัสดีอาม่า ให้ทักพี่พายุให้เสร็จเสียก่อนเลยค่ะ หลังๆมานี่ ตั้งแต่น้องน้ำมนต์เริ่มรู้จักงอนอาโกว (โดยการไม่ไปรับหน้าอาโกวตอนอาโกวกลับมาจากที่ทำงานน่ะค่ะ) เวลาโกวป้ามา ถ้าน้องน้ำมนต์อยู่ในอาณาจักรของพี่พายุ น้องน้ำมนต์ก็จะนั่งห่างออกไปไกลๆเลยค่ะ ปล่อยให้พี่พายุกับโกวป้าเขาตื่นเต้นดีใจทักทายกันไปให้สมกับที่คิดถึงกัน พอโกวป้าทักทายกอดจูบลูบคลำพี่พายุเสร็จแล้วโกวป้าถึงจะเรียกน้องน้ำมนต์ น้องน้ำมนต์ก็จะไม่สนใจค่ะ น้องน้ำมนต์ไม่เดินไปหาโกวป้าหรอกค่ะ โกวป้าจะได้รู้สึกเสียบ้างว่าเวลาเราทักทายใครแล้วเขาไม่สนใจเราน่ะมันน่าน้อยใจขนาดไหน แต่เวลาน้องน้ำมนต์อยู่ในบ้าน พอโกวป้าทักน้องน้ำมนต์ น้องน้ำมนต์ก็จะนอนหงายให้โกวป้าลูบท้องค่ะ โกวป้าจะได้ดีใจที่น้องน้ำมนต์ให้ความร่วมมือให้โกวป้าได้ลูบท้องของน้องน้ำมนต์ นอกจากลูบท้องแล้วโกวป้ายังแถมเกาใต้คางให้น้องน้ำมนต์ด้วยค่ะ เรื่องที่เล่าวันนี้ทำให้เห็นความแตกต่างระหว่างพี่พายุกับน้องน้ำมนต์ 3 อย่างค่ะ อย่างแรกคือ น้องน้ำมนต์ไม่ร้องงี๊ดๆ เวลาดีใจค่ะ น้องน้ำมนต์จะใช้วิธีแกว่งหางอย่างเดียว ถ้าดีใจมากๆ น้องน้ำมนต์ก็จะแกว่งหางเร็วมาก (โกวติ๋มบอกว่าน้องน้ำมนต์ควงสว่านค่ะ) ความแตกต่างอย่างที่ 2 คือ น้องน้ำมนต์ไม่ชอบเลียคน น้องน้ำมนต์ไม่เคยเลียใครเลยค่ะ อย่างมากก็แค่ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆเท่านั้น ก้อน้องน้ำมนต์เป็นผู้หญิงนี่คะ น้องน้ำมนต์ทำประเจิดประเจ้ออย่างพี่พายุไม่ได้หรอกค่ะ และความแตกต่างอย่างที่ 3 คือ น้องน้ำมนต์ชอบให้ใครๆลูบท้องค่ะ (ส่วนพี่พายุชอบให้เกาสะโพก) เวลามีคนลูบท้องให้นี่น้องน้ำมนต์มีความสุขมาก มันสบายพุงจริงๆเลยนะคะ วันนี้น้องน้ำมนต์ขอแถลงความจริงที่โกวป้าซ่อนเร้นไว้นานแล้ว เพราะน้องน้ำมนต์อยากให้ทุกอย่างโปร่งใส แฟนๆของพี่พายุจะได้หายอึดอัดคับข้องใจเสียทีค่ะ อาโกวไม่ได้กีดกันโกวป้าออกจากพี่พายุเพียงเพราะพี่พายุส่งเสียงฮึ่มฮั่มและแยกเขี้ยวใส่โกวป้า ในวันนั้นหรอกค่ะ ตรงนี้เป็นปลายเหตุ ต้นเหตุเอยู่ที่พี่พายุเคยกัดโกวป้ามาก่อนน่ะค่ะ (แต่โกวป้ากลัวเสียหน้า เลยไม่ยอมให้พี่พายุหรือน้องน้ำมนต์เล่าให้แฟนๆ ฟังว่าโกวป้าโดนสุดรักสุดหล่อกัดเอาค่ะ) หลังจากที่โกวป้าถูกพี่พายุกัดแล้ว โกวป้าก็ยังเข้าไปเล่นกับพี่พายุในอาณาจักรของพี่พายุ แต่อาโกวจะคอยตามติดตลอดเวลา และพยายามหาอะไรให้พี่พายุคาบเอาไว้ค่ะ อาโกวไม่อยากให้โกวป้าเข้าไปหาพี่พายุ เพราะอาโกวรู้มาว่าหมาที่เคยกัดคนคนไหนมาแล้ว มีแนวโน้มที่จะกัดคนคนนั้นอีก แต่อาโกวก็ไม่อยากให้โกวป้าเสียน้ำใจ เลยจำใจต้องให้โกวป้าเข้าไปหาพี่พายุ แล้วอาโกวก็ใจตุ๋มๆต่อมๆ ไม่รู้ว่าโกวป้าจะโดนพี่พายุกัดเอาอีกในวันไหน และถ้าพี่พายุกัดโกวป้าอีก ถึงอาโกวอยู่ก็คงจะช่วยโกวป้าไม่ได้ เพราะพี่พายุแรงมาก อาโกวเลยถือคติ "กันไว้ดีกว่าแก่ แย่แล้วแก้ไม่ทัน" พอพี่พายุมาฮึ่มฮั่มแยกเขี้ยวใส่โกวป้าต่อหน้าอาโกว อาโกวเลยถือโอกาสขอโกวป้า (อย่างเกรงใจมากๆ) ว่าอย่าเข้าไปหาพี่พายุอีกเลย ให้พบกันที่หน้าประตูรั้วก็พอแล้ว พรุ่งนี้น้องน้ำมนต์จะเล่าให้ฟังนะคะว่าทำไมพี่พายุถึงได้กัดโกวป้า รูปที่ 105 "พายุไม่ชอบนอนบนโต๊ะกาจกหย็อกคับ เพาะว่ามันไม่ฉุภาพ คือมันโป๊โฉ่น่ะคับ เผื่อใคมาแอบดูพายุจากใต้โต๊ะ พายุก้ออ๊ายอายแย่เยยฉิคับ"  |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
มั๊ยหล่ะ ว่าแล้วว่าเรื่องที่พี่พายุถูกกีดกันต้องมีวาระซ่อนเร้น เพราะถ้าแค่ทำเสียงฮึ่มฮั่ม อาโกวคงไม่แยก 2 ขาออกจาก 4 ขาหรอกน่า (เอ หรือว่าแยก 4 ขาออกจาก 2 ขา) โกวป้าเจ็บมากมั๊ยคะ คิดซะว่าลูกรัก (หรือหลานรัก) ฝากรักก็แล้วกันเน๊าะ ดูจากรูป โกวป้ากับพี่พายุก็รักใคร่กลมเกลียวกันดี ทำไมถึงแตกคอกันขนาดลงไม้ลงมือล่ะคะ ทุกวันนี้ยังกัดใครอีกหรือเปล่า แล้วนู๋น้ำมนต์ล่ะ ดุมั๊ยจ้ะ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
เรื่องพี่พายุกัดโกวป้านี่ต้องไปเริ่มต้นไกลๆโน่นเลยค่ะ คือ พี่พายุน่ะรักโกวป้าแต่ไม่รักโกวติ๋มค่ะ อาโกวบอกว่ามีสาเหตุมาจากตอนที่พี่พายุเจอกับโกวป้าและโกวติ๋มเป็นครั้งแรกเมื่อตอนพี่พายุยังเล็กๆ อยู่ (เพิ่งจะมาอยู่กับอาโกวได้ไม่กี่วันน่ะค่ะ) วันนั้นโกวป้าต้อนรับพี่พายุอย่างอบอุ่น แต่โกวติ๋มไม่ทักทายพี่พายุเลยค่ะ โกวติ๋มแก้ตัวให้น้องน้ำมนต์ฟังว่า ที่โกวติ๋มไม่ทักทายพี่พายุนั้นเป็นเพราะโกวติ๋มไม่อยากให้อาโกวเลี้ยงหมาอีก เพราะอาโกวจะผูกพันกับหมาที่อาโกวเลี้ยงมาก อย่างเมื่อตอนที่อาโกวเลี้ยงเจ้านมชงกับเจ้าโซดา พอหมาของอาโกวตาย อาโกวก็เสียใจมาก กินไม่ได้นอนไม่หลับ โกวติ๋มไม่อยากจะเห็นอาโกวเสียใจอย่างนั้นอีก แต่ตอนนี้โกวติ๋มยกธงขาวแล้วค่ะ เพราะทนความน่ารักของน้องน้ำมนต์ไม่ได้น่ะค่ะ เวลาโกติ๋มมาที่บ้านอาโกวพี่พายุจะเห่าแบบเห่าคนแปลกหน้าค่ะ โกวติ๋มซื้อข้าวเหนียวหมูปิ้งของโปรดของพี่พายุมาฝาก ซื้อขนมกูลิโกะเคลือบช็อคโกแล็ตและเคลือบสตรอเบอรี่มาฝาก (พี่พายุชอบรสช็อคโกแลต น้องน้ำมนต์ชอบรสสตรอเบอรี่ค่ะ) ซื้อข้าวโพดคั่วอบเนยมาฝาก ฯลฯ พี่พายุก็กินค่ะ พี่พายุถือว่าเรื่องกินมันก็เรื่องหนึ่ง เรื่องความไม่เป็นมิตรมันก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งค่ะ บางทีโกวติ๋มมาถึงที่บ้านอาโกวพร้อมกับโกวป้า โกวป้าก็จะเปิดประตูรั้วอาณาจักรของพี่พายุเข้าไปหา พี่พายุก็ดีอกดีใจทักทายโกวป้า โกวติ๋มก็ยืนดูอยู่ พอโกวติ๋มเรียก "พายุ" พี่พายุก็กระโจนเกาะประตูรั้วแล้วเห่าโกวติ๋ม เห่าแบบเอาเป็นเอาตายเลยค่ะ จนโกวติ๋มระอาใจบ่นอุบอิบว่าพี่พายุไม่รู้เลยรึไง ว่าโกวติ๋มกับโกวป้าเป็นพรรคพวกกัน มาด้วยกัน ทำไมถึงได้คอยเห่าโกวติ๋มไม่เลิกสักที ด้วยความที่พี่พายุไม่ยอมเป็นมิตรกับโกวติ๋ม เวลาโกวติ๋มมาที่บ้าน อาโกวเลยต้องคอยสับหลีก ไม่ให้พี่พายุกับโกวติ๋มเจอกันซึ่งหน้าค่ะ พอโกวติ๋มมาถึง พี่พายุก็จะถูกเชิญให้ออกไปอยู่นอกบ้าน และถ้าพี่พายุอยู่ในบ้าน ก็เป็นอันว่าโกวติ๋มเข้าบ้านไม่ได้ ต้องแกร่วอยู่ข้างนอกจนกว่าอาโกวจะจัดการเอาพี่พายุออกไปเสียก่อนค่ะ ถ้าโกวติ๋มมาถึงแล้วไม่เห็นพี่พายุอยู่ในอาณาจักรของพี่พายุ โกวติ๋มจะยืนตะโกนอยู่หน้าห้องครัวว่า "พายุอยู่ไหน พายุออกไปรึยัง โกวติ๋มเข้าไปได้ไม๊" หรือถึงจะเห็นพี่พายุอยู่ในอาณาจักรของพี่พายุ โกวติ๋มก็ยังต้องถามให้แน่ใจว่าประตูห้องนั่งเล่นปิดอยู่ โกวติ๋มจะยืนรอจนได้รับสัญญาณไฟเขียวแล้ว โกวติ๋มถึงจะเดินอย่างสง่าผ่าเผยเข้าบ้านไป เวลาโกวติ๋มอยู่ในบ้าน อาโกวกับโกวป้าจะผลัดกันออกไปเล่นกับพี่พายุค่ะ หลังๆมานี้พี่พายุญาติดีกับโกวติ๋มมากขึ้น เพราะโกวติ๋มมาปลูกบ้านอยู่ในหมู่บ้านเดียวกันกับอาโกว อาโกวกับโกวติ๋มเลยใช้ระบบคาร์พูล ผลัดกันขับรถไปทำงานคนละวัน ตอนเย็นโกวติ๋มก็ถีบรถจักรยานมากินข้าวที่บ้านอาโกว พี่พายุเลยได้เห็นหน้าโกวติ๋มทุกวัน พอโกวติ๋มเข้าประตูรั้วใหญ่มาพี่พายุก็ยืนดูโกวติ๋มที่ประตูรั้วของพี่พายุ และไม่เห่าโกวติ๋มอีกแล้ว พอโกวติ๋มเรียก พี่พายุก็จะกระดิกหางเล็กน้อยอย่างไม่เต็มใจ ไม่แสดงอาการว่าดีใจ แต่ก็ไม่เห่ากระโชกให้โกวติ๋มใจเสียอีก โกวติ๋มถึงได้บอกอาโกวว่าพี่พายุ "ห่าม" น้อยลงกว่าเมื่อก่อนที่จะผ่าตัดทำหมัน แต่พี่พายุก็ยังดุอยู่ค่ะ ถ้าคนแปลกหน้าเข้าบ้านมาพี่พายุก็จะเห่ากระโชกและพร้อมที่จะกัด ถึงคนในบ้านก็เถอะค่ะ ถ้าพี่พายุไม่พอใจ พี่พายุก็จะคำรามและแยกเขี้ยวขู่ ตอนที่พายุผ่าตัดทำหมันพี่พายุฟื้นตัวเร็วมากค่ะ พี่พายุไปผ่าตัดตอนเย็น อาโกวอยู่ด้วยตลอดเวลาและคอยจับให้พี่พายุนอนตะแคงให้ลิ้นห้อยออกมา ไม่งั้นลิ้นจะปิดหลอดลม หายใจไม่ออกค่ะ พอผ่าตัดเสร็จคุณหมอก็ใส่หมวกโทรโข่งให้พายุ กลับถึงบ้านสัก 1 ชั่วโมงพี่พายุก็ฟื้น พอรู้สึกตัวพี่พายุก็ร้องโหยหวนแบบเสียใจอย่างสุดซึ้งทั้งๆ ที่พี่พายุยังหลับตาอยู่ อาโกวบอกว่าพี่พายุคงเสียใจที่ถูกเจี๋ยนน่ะค่ะ แล้วพี่พายุก็พยายามจะลุกขึ้น แต่ลุกแล้วก็เซทรุดลง อาโกวก็น้ำตาซึมเฝ้าอยู่ข้างๆ และกอดพี่พายุไว้ไม่ให้ลุก และปลอบพี่พายุว่า "ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร" (คุณหมอสั่งไว้ว่าอย่าให้พี่พายุลุกขึ้นยืน เพราะตอนที่ฟื้นใหม่ๆ จะยังเมายาอยู่ ถ้าลุกแล้วหัวจะทิ่มค่ะ) หลังจากนั้น 2 ชั่วโมงเมื่อหมดฤทธิ์ยาสลบ อาโกวก็ให้พี่พายุกินอาหารอ่อนๆ และยา แล้วก็พาพี่พายุไปฉี่ และเข้านอน พอตื่นเช้ามาพี่พายุก็เป็นปกติค่ะ แต่พี่พายุรำคาญหมวกโทรโช่งนิดหน่อย เมื่อตัดไหมแล้วอาโกวบอกว่าไม่เห็นรอยแผลที่ผ่าตัดเลยค่ะ ตอนที่อาโกวคิดว่าน้องน้ำมนต์ตั้งท้อง อาโกวสั่งทำกรงอันใหญ่ กะจะเอาไว้ให้น้องน้ำมนต์นอนกับเจ้าตัวเล็กๆ น่ะค่ะ โกวติ๋มปักใจว่าน้องน้ำมนต์จะมีลูก 3 ตัว เลยตั้งชื่อรอไว้ 3 ชื่อ คือ น้ำพุ (เป็นชื่อที่ผสมคำว่าน้ำมนต์กับพายุ) น้ำยา (เพราะเป็นลูกตัวกลาง คงจะไม่มีน้ำยา) และน้ำนม (เพราะเป็นลูกตัวสุดท้อง คงจะน่ารักน่าเอ็นดู) แต่โกวติ๋มก็เก้อไปเลยค่ะเพราะปรากฏว่า ไอ้ตัวที่ไม่มีน้ำยาน่ะไม่ใช่ลูกของน้องน้ำมนต์หรอกค่ะ แต่เป็นตัวพี่พายุเองแหละที่ไม่มีน้ำยา ก็เหมือนอย่างที่คุณ Jai เคยว่าไว้นั่นแหละค่ะว่าพี่พายุน่ะ "บ่มิไก๊" เป็นอันว่าน้องน้ำมนต์เล่าไม่ถึงตอนที่โกวป้าโดนพี่พายุกัดเลยค่ะ ไว้พรุ่งนี้นะคะ รับรองว่ากัดแน่ๆค่ะ รูปที่ 106 "พายุชอบนอนบนโชฟายังงี้มากกว่า มันช่วยเติมฉีฉันให้ชีวิตได้คับ เวยามีใคโวยวายวี้ดว้ายกะตู้วู้ตอนที่พายุกาโดดขึ้นบนโชฟา พายุจายิ่งฉะหนุกใหญ่เยยคับ"  |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
น้องน้ำมนต์คร๊าบ พี่พายุขอร้องละคร๊าบ กรุณาอย่าเผาพี่พายุให้มากนักเลย พี่พายุทั้งเกรียมทั้งกรอบไปหมดทั้งตัวแล้วคร๊าบ ยังไงยังไงก็ขอให้เห็นแก่อาโกว ขอให้คิดว่าเราต่างก็เป็นลูกของอาโกวด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้นนะคร๊าบ  |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
พี่พายุอย่าเบรคน้องซิคร๊าบ ปล่อยให้น้องเล่าเถอะ กลัวทำไม ลูกผู้ชายตัวจริง (แน่ใจนะคร๊าบ ฮิฮิ ล้อเล่นน่า) ไม่กลัวร้อก จริงมะ พี่พายุนอนเท่ไปเลยนะนุ่มๆแบบนี้ นู๋น้ำมนต์คุยน้อยจัง แต่ก็ไม่ว่ากันนะ ยังไงก็รออ่าน ก็คุยสนุ๊กสนุกนี่นา ชื่อว่าที่ลูกๆของนู๋ก็น่ารักดีนะ แต่แหมเสียด๊ายจัง บ๊ายบายก่อนนะ เจ้านายเหล่แล้ว |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
วันพี่พายุกัดโกวป้าเป็นวันเสาร์ ซึ่งโกวป้ากับโกวติ๋มมาที่บ้านอาโกวแต่เช้าตามปกติ ช่วงสายๆ หลังจากที่กลับมาจากจ่ายตลาดแล้ว อาโกวกับโกวติ๋มออกไปนั่งวิพากษ์วิจารณ์ กรงอันใหม่ของน้องน้ำมนต์ น้องน้ำมนต์ก็อยู่ร่วมชื่นชมกรงใหม่ด้วยค่ะ ส่วนโกวป้าอยู่กับพี่พายุในบ้าน แล้วโกวป้าก็เกิดอยากร่วมวิจารณ์กรงอันใหม่บ้าง โกวป้าก็เลยออกไปร่วมเสวนาด้วย ทิ้งพี่พายุไว้ตัวเดียว โกวป้าคุยกับอาโกวและโกวติ๋มอยู่นานพอสมควรค่ะ พี่พายุก็คงจะอยากออกไปบ้าง พี่พายุเลยพยายามขุดพื้นกระเบื้องที่หน้าประตูห้องนั่งเล่น จะให้เป็นอุโมงค์ พี่พายุจะได้ลอดประตูห้องนั่งเล่นออกไปที่ระเบียงได้ อาโกวก็ตะโกนบอกพี่พายุว่า "พายุไม่ต้องขุด หนูอยู่ข้างในน่ะดีแล้ว" พี่พายุก็ไม่ฟังเสียง ทั้งขุดพื้นทั้งขย่มประตูใหญ่เลยค่ะ โกวป้าสงสารพี่พายุ เลยบอกว่าจะเข้าไปอยู่เป็นเพื่อนพี่พายุ โกวป้าอ้อมเข้าบ้านทางห้องครัว พี่พายุกำลังก้มหน้าก้มตาขุดพื้นกระเบื้อง โกวป้าหยิบแท่งฟลูออไรด์ (ของโปรด) ให้พี่พายุ บอกว่า "พายุเอานี่ดีกว่า" พี่พายุมองแท่งฟลูออไรด์แล้วก็ไม่สนใจ หันไปขุดพื้นต่อ โกวป้าเลยก้มตัวลงโอบช่วงหน้าอกของพี่พายุแล้วยกตัวพี่พายุขึ้น จะให้พี่พายุเดิน 2 ขาออกไปจากที่ตรงนั้น (ท่านี้เป็นท่าที่อาโกวและโกวป้าเล่นกับพี่พายุเป็นประจำค่ะ) พี่พายุคำรามฮื่อ! สลัดตัวหลุดจากโกวป้า แล้วกระโจนกัดแขนโกวป้า โกวป้าก็เดินหนี พี่พายุก็ตามไปกระโจนกัด โกวป้าเลยหยุดเดินแล้วยืนนิ่งๆ ปล่อยให้พี่พายุกัด ตอนที่อาโกวซึ่งนั่งอยู่ข้างนอกได้ยินเสียงพี่พายุคำราม อาโกวก็ร้องบอกโกวป้าว่า "พี่อย่าไปยุ่งกับพายุ" แต่ก็สายไปเสียแล้วค่ะ สักพักอาโกวก็ได้ยินเสียงโกวป้าตะโกนบอกว่า "หนูเข้ามาช่วยพี่หน่อย" อาโกวไม่คิดว่าจะมีอะไรรุนแรง แต่ก็รีบวิ่งอ้อมเข้าบ้านมาทางห้องครัว อาโกวเห็นโกวป้ายืนนิ่งๆ ส่วนพี่พายุก็ยืนจังงังอยู่ (คงจะตกใจว่าตัวเองทำอะไรลงไป เพราะโกวป้าเคยขอให้พี่พายุสัญญาว่าพี่พายุจะไม่กัดโกวป้าน่ะค่ะ) อาโกวรีบตะโกนบอกโกวติ๋มให้ออกไปจากอาณาจักรของพี่พายุ และให้ปิดประตูลงกลอนรั้วของพี่พายุด้วย แล้วอาโกวก็อุ้มพี่พายุให้เดิน 2 ขาออกไป จากนั้นอาโกวกับโกวป้าก็ขึ้นรถโกวติ๋มบึ่งไปโรงพยาบาลใกล้บ้าน อาโกวนั่งพร่ำพูดไปตลอดทางว่า "หนูขอโทษ หนูขอโทษ" โกวป้าก็กัดฟันตอบไปตลอดทางเหมือนกันค่ะว่า "ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร" ไม่มีใครคิดเลยว่าพี่พายุจะกัดโกวป้า เพราะพี่พายุกับโกวป้ารักกันมาก เรียกได้ว่าเป็นคู่รักหวานแหววเลยแหละค่ะ ตั้งแต่โกวป้าโดนพี่พายุกัด หลานๆของอาโกวก็ไม่กล้าเข้าไปนัวเนียกับพี่พายุเหมือนแต่ก่อน อย่างเช่นเมื่อก่อนนี้เวลาพี่พายุงอนและเข้าไปอยู่ในกรง พี่แพร์ (หลานสาวของอาโกว คนที่โดนน้องน้ำมนต์กัดที่ง่ามมือน่ะค่ะ) จะเข้าไปง้อพี่พายุถึงในกรง ตอนหลังนี่พี่แพร์ก็ไม่กล้าทำอย่างนั้นอีก เวลาอาโกวออกไปนั่งเล่นกับพี่พายุ อาโกวจะพูดกับพี่พายุบ่อยๆว่า "รักหนูน๊า แต่หนูดุน่ะ ถ้าหนูไม่ดุก็จะมีคนมาเล่นด้วยเยอะแยะ จะได้อยู่ในบ้านด้วย" น้องน้ำมนต์แอบได้ยินอาโกวบอกพี่พายุว่าอาโกวรักพี่พายุวันละหลายๆ ครั้งเลยค่ะ วันอาทิตย์เป็นวันที่อาโกวไม่อยากให้ใครมาที่บ้านเลย เพราะถ้าไม่มีใครมาพี่พายุก็จะได้เข้าบ้าน ได้นอนในที่เย็นๆ ได้กินน้ำเจ้าที่ที่พี่พายุชอบ โกวป้าจะถามอาโกวทุกวันจันทร์ว่า "เมื่อวานนี้พายุได้เข้าบ้านหรือเปล่า" ถ้าอาโกวบอกว่าพี่พายุได้เข้าบ้าน โกวป้าก็จะพออกพอใจมากค่ะ น้องน้ำมนต์ขอเสริมเรื่องน้ำเจ้าที่นิดนึงนะคะ ที่บ้านอาโกวมีหิ้งเจ้าที่แบบจีนวางอยู่ในห้องนั่งเล่นตรงเชิงบันไดขึ้นไปชั้นบน อาโกววางแจกันที่ใส่ต้นไม้แช่น้ำไว้บนพื้นหน้าหิ้งเจ้าที่ 1 แจกัน ตอนที่พี่พายุเล็กๆ ถึงแม้อาโกวจะมีชามใส่น้ำไว้ให้พี่พายุกิน แต่พี่พายุก็ไม่ชอบกินน้ำในชามค่ะ พี่พายุชอบกินน้ำจากแจกันหน้าเจ้าที่ พอน้ำงวดลงมากๆ พี่พายุก็จะเอียงแจกันแล้วกินน้ำต่อไป พอน้ำงวดถึงที่สุด กินต่อไปไม่ได้แล้วพี่พายุก็จะถอนปากออกทันที แจกันก็ตกกระทบพื้นเสียงดังเพล้ง! พี่พายุทำแจกันแตกไปหลายใบเลยค่ะ หลังจากที่พี่พายุทำแจกันใบแรกแตก พออาม่าได้ยินเสียงเพล้ง! อาม่าก็จะบ่นว่า "พายุทำแจกันแตกอีกแล้ว" แต่พอหลายๆเพล้งเข้าอาม่าก็เลิกบ่นไปเองค่ะ น้องน้ำมนต์เห็นพี่พายุกินน้ำเจ้าที่ น้องน้ำมนต์ก็เอาอย่างพี่พายุค่ะ แต่น้องน้ำมนต์ไม่เคยทำแจกันแตกเลยนะคะ แล้วพอพี่พายุโตเป็นหนุ่มพี่พายุก็เอาอย่างน้องน้ำมนต์ค่ะ คือ พี่พายุไม่ทำแจกันแตกอีกเลยค่ะ รูปที่ 107 "ถึงพายุจาไม่ชอบนอนบนโต๊ะกาจก เพาะกัวจาไม่ฉุภาพ แต่เยื่องนั่งซาหวัดดีบนโต๊ะกาจก พายุหยวนๆให้ เพาะเป็นเยื่องจิ๊บจ๊อยคับ (แค่ใช้มือข้างเดียวมาปิดนิดๆก้อมิดแย๊ว!)"  |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
ไม่ได้เข้ามาแค่ 2 วัน พี่พายุแปลงร่างเลยหรือ รักษาเอกลักษณ์ของไทยบางแก้วดีจริงจริ๊ง อ่านแล้วก็เข้าใจได้ว่าทำไมโกวป้าจึงไม่คิดที่จะเล่าเรื่องนี้ตั้งแต่แรก และถึงแม้จะมีคนถาม โกวป้าก็เลือกที่จะเล่าแบบประหยัดถ้อยคำ ต้องขอบคุณที่เห็นแก่หน้าพี่พายุ และเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ก็คงไม่โทษอะไรทั้งนั้น เพราะอุบัติเหตุเกิดขึ้นได้ทุกเวลาและสถานที่ ถึงอย่างไรพี่พายุก็ยังน่ารัก (น่าชัง555) เสมอสำหรับเรา และดีใจที่อาโกวก็รักพี่พายุไม่เปลี่ยนแปลง จะคอยอ่านเรื่องของพี่พายุและน้องน้ำมนต์นะ เป็นกำลังใจให้เสมอ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
เสียใจเช่นกันกับเรื่องที่เกิดขึ้น และหวังว่าคุณ penporn คงไม่เป็นอะไรมากนะคะ นู๋น้ำมนต์มาเล่าเรื่องสนุกของนู๋กับพี่พายุดีกว่าเนาะ ช่วงนี้ฝนตกแทบทุกคืนเลย พี่พายุกลัวมั๊ย แล้วทำอย่างไร นู๋น้ำมนต์หล่ะ สบายดีมั๊ยคะ เทคแคร์นะ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
ติดตามความช่างพูดช่างเจรจาของเจ้ามาตั้งแต่ต้น คอยลุ้นและเป็นกำลังใจให้น้องเจ้ามาตลอด และตามติดมาเป็นแฟนน้องเจ้าอีก ถ้าพูดเป็นภาษาวรรณกรรมชาวดินก็ต้องว่าเราผ่านร้อนผ่านหนาวผ่านทุกข์ผ่านโศกกันมาหลายเพลาแล้ว ก็อยากบอกเจ้าว่าจะดีจะ(ดุ)ร้าย เจ้าพี่น้องก็อยู่ในใจเราแล้วหละ และแน่ใจว่าเจ้าและน้องจะเป็นลูกรักของอาโกวตลอดไป เห็นด้วยกับทุกคนที่ว่าเจ้าโชคดีมากที่ได้อยู่ในครอบครัวที่รักเข้าใจและให้อภัยเจ้า ดูแลพวกเจ้าทั้งยามดียามร้าย ขอให้พวกเจ้าเป็นลูกที่ดีของอาโกวให้สมกับความรักความเอาใจใส่ที่พวกเจ้าได้รับ ขอชมเชยโกวป้าด้วยใจจริงที่ไม่ถือสาพายุ คนยังมีภาษิตว่ารักวัวให้ผูกรักลูกให้ตี หมาก็อาจมีภาษิตว่ารักหมาให้กัดรักคนให้ฟัดก็ได้นะ ปลอบใจน่ะ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
"เวลาอาโกวออกไปนั่งเล่นกับพี่พายุ อาโกวจะพูดกับพี่พายุบ่อยๆว่า "รักหนูน๊า แต่หนูดุน่ะ ถ้าหนูไม่ดุก็จะมีคนมาเล่นด้วยเยอะแยะ จะได้อยู่ในบ้านด้วย" น้องน้ำมนต์แอบได้ยินอาโกวบอกพี่พายุว่าอาโกวรักพี่พายุวันละหลายๆ ครั้ง" ----------- ประโยคนี้ ถ้าใครลองเข้าไปนั่งในใจอาโกว คงรู้ว่าอาโกวเศร้า ทุกข์ใจ สงสารพายุแค่ไหน (ณ ช่วงเวลานั้น) บอกตรง ๆ นะ เรื่องที่เล่ามาเรายังพูดคำเดิมว่า สงสารและเอ็นดูพายุ ทำไมนะเหรอหนูน้ำมนต์ -- เค้าเข้ามาเป็นสมาชิกของบ้านแล้ว เค้าเป็นของเราเท่านั้นไม่ว่าเค้าจะเป็นอย่างงัย ถ้าเหตุการครั้งนั้นไม่ว่าอาโกว โกวป้า เกิดโกรธหมดรักหมดสงสารพายุอะไรจะเกิดขึ้นกับพายุ ก็คงไม่ต่างกับครอบครัวอื่นที่หมากัดเจ้าของก็ฆ่ามันทิ้งมัน นั้นคือการแก้ปัญหาของเจ้าของแล้วหรือ บางแก้วเค้าน่าสงสารมาก ถ้าคนที่ไม่สงสารเค้าหรือไม่มีพื้นฐานของคำว่าการให้อภัยในสิ่งที่เค้าทำผิด แล้วจะมีความสุขทั้งคนและสุนัขได้อย่างไรกันละ ขอพูดแทนพายุนะว่า "รักอาโกวกับโกวป้าจัง ถึงป๋มจะทำผิดร้ายแรง แต่อาโกวก็ไม่ทิ้งป๋ม" เหตุการณ์วันนั้นป๋มไม่ได้ตั้งใจจริงนะอาโกว แล้วหลังจากเหตุการณ์วันนั้น ชีวิตของพี่พายุเปลี่ยนแปลงไปมั๊ย ขอถามตรง ๆ นะ เคยมั๊ยที่ญาติ ๆ อาโกวบอกว่าเลี้ยงพายุไม่ได้แล้ว ประมาณเนี่ยอ่ะ ---------------------------- ขอถามน้ำมนต์บ้างนะ เวลามีแขกมาบ้านน้ำมนต์ล่ะโดนกันออกจากแขกของอาโกวมั๊ย แล้วนอกจากพี่แพร์แล้วน้ำมนต์สร้างวีรกรรมอะไรกับใครบ้างหรือเปล่า |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
อ่านแล้วก็มีปุจฉาหลายข้อเลยครับ อยากถามเพื่อที่จะได้เป็นความรู้และอยากเข้าใจในจิตวิทยาของหมามากกว่านี้อ่ะครับ 1 จากที่พวกเรารู้กันว่าการที่บางแก้วจะกัดเจ้าของก็จะเป็นเวลาที่เขาไม่รู้ตัว เช่น นอนอยู่ดีๆ เราเอาขาไปสกิด หรือตอนที่กำลังกัดกับหมาตัวอื่นอยู่ แต่อย่างพายุเนี่ย เขารู้ตัวว่าโกวป้าเดินมาหาไม่ใช่เหรอครับ 2 การกัดของบางแก้วเท่าที่เคยเห็น จะเป็นการกัดแบบขย้ำ สบัด ปล่อย แต่จะเกิดเร็วมาก ที่สงสัยก็คือ เมื่อพายุปล่อยแล้ว ทำไมเขาถึงตามไปกัดอีก 3 ไม่ทราบว่าโกวป้าได้เรียกชื่อและออกคำสั่งห้ามหรือหยุดตอนที่พายุกำลังกัดหรือเปล่า ที่ถามข้อนี้ก็คือที่ผมพบมากับตัวเองกรณีเจ้าขุนทอง มีวันนึงขุนทองนอนอยู่ในห้องทำงานข้างๆเก้าอี้(ซึ่งเป็นแบบลูกล้อ)ของลูกน้อง หลับสนิท จังหวะที่ลูกน้องผมจะลุกยืน ล้อเลื่อนก็ไปถูกขุนทองเข้า มันก็เลยสดุ้งลุกขึ้นมางับเข้าที่ขาของลูกน้องผม ผมก็เรียกชื่อขุนทองด้วยเสียงที่ดุและเข้มมาก(อันนี้แม่บอก) และสั่ง"ไม่"สำทับอีกที(ด้วยน้ำเสียงเดียวกัน)มันก็ชงักทันที ผมเลยใช้จังหวะนี้เข้าไปดึงคอแล้วยกให้ขาหน้าลอยขึ้นจากพื้นทันทีเหมือนกัน (ผลก็ออกมาว่ากางเกงขาดไปสองรู้ แต่ไม่มีแผลแล้วก็ตกใจจนหน้าซีด ต้องไปปลอบขวัญเรียกสติกันพักใหญ่) แล้วพอผมเห็นว่ามันสงบลงแล้วก็ปล่อยมือ มันยืนหางตกตาละห้อยสำนึกผิดทันทีพร้อมกับส่งเสียงงี๊ดง๊าดเหมือนจะบอกว่า ผมขอโทษ ผมไม่ตั้งใจ ผมผิดไปแล้ว อย่าดุผมเลย..เพิ่งเคยเห็นหมาสำนึกผิดกะตาก็คราวนี้เอง ขนาดจะดุต่อยังดุไม่ลงเลย..ก็เลยเอามันเข้ากรงแทน เป็นการทำโทษ ไม่รู้ว่าบรรดาอาโกวทำยังไงครับ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
| รออ่านวิสัชนาของคุณอาทรมาหลายวันแล้ว เมื่อไม่มีผู้อื่นตอบ ก็ขออนุญาตเรียนถามคุณป้าชัช คุณป้าวิ คุณเพื่อนบางแก้ว คุณวิเชียร และผู้รู้อื่นๆ (ไม่รู้ว่าท่านเหล่านี้ได้อ่านบ้างหรือไม่) ว่าวิสัชนาที่น้องน้ำมนต์ตอบมาถูกต้องหรือไม่ มีคำตอบอะไรได้อีกบ้างกับสิ่งที่พายุทำ เพราะผมก็เป็นคนหนึ่งที่เพิ่งเลี้ยงบางแก้วและมีแววว่าจะดุซะด้วย เลยอยากกันไว้ดีกว่าต้องมาแก้ทีหลัง และไม่แน่ใจว่าคนรอบข้างผมจะเข้าใจและให้อภัยเหมือนครอบครัวที่เลี้ยงพายุหรือไม่ ในทัศนะของผม การอ่านประสบการณ์ของผู้อื่นมีประโยขน์มากและจะมีประโยชน์มากขึ้นถ้ามีการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน โดยเฉพาะเรื่องแบบนี้ที่เป็นปัญหาใหญ่ของบางแก้ว นอกจากผู้เลี้ยงนำประสบการณ์จริงมาเล่าแล้ว ถ้าผู้รู้อ่านแล้วช่วยชี้แนะเพิ่มเติมก็จะเป็นประโยชน์อย่างมาก และอาจเป็นการแก้ปัญหาบางแก้วถูกทิ้งได้บ้าง เพราะถ้าเลือกได้คงไม่มีใครอยากถูกประนามว่าทิ้งได้แม้กระทั่งหมาหรอกครับ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
น้องน้ำมนต์ถามอาโกวแล้วค่ะว่า "โรงเรียนอาโกว" พอจะรับนักเรียนเพิ่มได้ไหม อาโกวตอบว่า "ม่ายหวาย" ค่ะ แต่น้องน้ำมนต์ไม่ต้องถามโกวติ๋มเลยน้องน้ำมนต์ก็ตอบได้ค่ะว่า ทำไมโกวติ๋มถึงมารักน้องน้ำมนต์ ก็เป็นเพราะโกวติ๋มไม่ได้สนใจพี่พายุตั้งแต่แรก ความสัมพันธ์ระหว่างพี่พายุกับโกวติ๋มเลยไม่ราบรื่น (เป็นเรื่องของมิตรจิตมิตรใจจริงๆน่ะแหละค่ะ พี่พายุไม่ยอมรับโกวติ๋มเลย) พออาโกวได้น้องน้ำมนต์มาโกวติ๋มเลยต้องเปลี่ยนท่าที หันมาทำเป็นรักน้องน้ำมนต์ ตอนน้องน้ำมนต์ไม่สบาย โกวติ๋มคอยลุ้น และช่วยอาโกวดูแลน้องน้ำมนต์ด้วย แล้วโกวติ๋มก็เลยรักน้องน้ำมนต์จริงๆไปเลยค่ะ ตอนที่พี่พายุกำลังโตพี่พายุซนมากและกัดแทะอะไรต่อมิอะไรอยู่ตลอดเวลา แรกๆ ถ้าดุแล้วไม่ฟัง พี่พายุจะโดนตีก้นด้วยม้วนกระดาษโฆษณา (ของห้างแม็คโครหรือห้างคาร์ฟูร์อะไรพวกนี้แหละค่ะ) พี่พายุไม่ชอบม้วนกระดาษนี่มากเลยค่ะ (หรืออาจจะชอบก็ได้นะคะ) มีโอกาสเมื่อไหร่พี่พายุเป็นต้องคาบไปกัดเล่น แต่พี่พายุโดนม้วนกระดาษตีก้นไม่กี่ครั้งเองค่ะ หลังจากนั้นแค่อาโกวเงื้อมือ พี่พายุก็จะหลับตา ทำท่าว่า "อย่าตีพายุเลยค๊าบ พายุกัวแล้วค๊าบ" คุณ ton คะ น้องน้ำมนต์ได้ตอบคำถามของคุณอาทรไปตามที่เกิดขึ้นจริง ถ้าจะมีผู้รู้ท่านอื่นๆมาช่วยวิเคราะห์พฤติกรรมของพี่พายุด้วยอาโกวจะขอบคุณมากเลยค่ะ ตอนพี่พายุเล็กๆพี่พายุชอบขอให้อาโกวส่งจดหมายที่พี่พายุเขียนเล่าเรื่องต่างๆของพี่พายุเองไปให้โกวป้า บ่อยๆ อาโกวก็จะส่งจดหมายของพี่พายุเป็น e-card ผ่านห้องโกวติ๋มไปที่ห้องโกวป้า (ห้องทำงานของโกวติ๋มอยู่ตรงกลางระหว่างห้องทำงานของอาโกวกับห้องทำงานของโกวป้าค่ะ) โกวป้าก็จะเขียนจดหมายตอบพี่พายุ โดยส่งเป็น e-card จากห้องโกวป้าผ่านห้องโกวติ๋มไปที่ห้องอาโกว น้องน้ำมนต์ก็ไม่เข้าใจนะคะว่าทำไมพี่พายุถึงต้องทำให้อาโกวกับโกวป้าต้องวุ่นวายรับ-ส่ง e-card ให้พี่พายุอย่างนั้น พี่พายุน่าจะรอไว้เล่าให้โกวป้าฟังตอนที่โกวป้ามาหาที่บ้านก็ได้ แต่พี่พายุก็ไม่ยอมรอค่ะ แต่มาคิดดูอีกทีน้องน้ำมนต์ก็ว่าดีเหมือนกันนะคะ เพราะทำให้น้องน้ำมนต์ได้รู้ว่าตอนพี่พายุเล็กๆนั้นพี่พายุเป็นอย่างไรบ้าง พี่พายุเขียนจดหมายฉบับแรกถึงโกวป้าว่าอย่างนี้ค่ะ "ถึงโกวป้าใจดี: หวัดดีคับ พายุน้อยเองคับ ใคๆก็ว่าพายุซน พายุฉกกาปก พายุดื้อ พายุเกเย โกวป้าอย่าเชื่อนะคับ ดูตาพายุชีคับ พายุจ๋องน่าดูเยย เช้านี้ อาม่าขู่ว่าจาเอาพายุไปป่อยวัด โอ! น่ากัวจังเยย ทำไงดีหย่ะคับ เวยาใคๆมาที่บ้าน ถ้าพายุหยับอยู่ ก็ชอบมาปุกให้พายุยุกขึ้นมาเย่นด้วย บางทีพายุง่วงนอน พายุไม่อยากเย่น ก็คอยตามปุกพายุ พอพายุเย่นด้วยก็ย้องโวยวายว่าพายุกัด เฮ้อ! พวกไม่มีขนนี่เอาใจยากจังเยยคับ จากพายุน้อย" โกวป้าตอบพี่พายุค่ะว่า "ถึงเจ้าพายุน้อย: อาโกวบอกโกวป้าว่าเจ้าเป็นลูกหมาที่อารมณ์รุนแรงและดุเกินตัว ตอนนี้เจ้ายังไม่ต้องทำเป็นดุหรอก รอไว้ให้โตเสียก่อนถึงค่อยดุให้สมกับที่เป็นหมาพันธุ์บางแก้ว แต่นี่ยังไม่ทันไรเลยเจ้าก็สำแดงฤทธิ์เดชกัดคนไปหลายคนแล้วใช่ไหม เจ้าต้องทำตัวดีๆ อาโกวจะได้รักมากๆ อีกอย่างหนึ่ง เจ้าต้องทำตัวเป็นตัวอย่างให้อาโกว คือ เจ้าต้องทำตัวเป็นลูกหมาอารมณ์ดี ไม่โกรธง่าย อาโกวเขาจะได้พลอยเป็นคนอารมณ์ดี ไม่ดุง่ายไปด้วย เข้าใจ๋? จากโกวป้าใจดี" ------------------------------------------------ ตอนที่น้องน้ำมนต์มาเข้า "โรงเรียนอาโกว" ใหม่ๆ บางทีพี่พายุก็ถือโอกาสใช้ความเป็นรุ่นพี่ซีเนียร์แต๊ะอั๋งน้องน้ำมนต์ค่ะ ดูซิคะ ตอนนั้นน้องน้ำมนต์อายุยังไม่ถึง 2 เดือนครึ่งเลย พี่พายุก็คิดจะจัดการรวบหัวรวบหางน้องน้ำมนต์ซะแล้วค่ะ รูปที่ 111 "ใจเย็นๆครับอาโกว ไม่มีอะไรหร็อกครับ พายุแค่ลองซ้อมๆดูเท่านั้นเอง อาโกวก๊อ อ อ อ... คิดมากไปด๊าย ย ย ย..."  |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
โธ่! น้องน้ำโม๊นต์ อย่าทำให้พี่พายุต้องขายหน้าวันละ 5 เบี้ยทุกบ่อยทุกบ่อยเลยได้ไม๊คร๊าบ รูปอย่างนี้น่ะใครเค้าเอามาโชว์กันมั่ง มันเป็นรูปส่วนตั๊วส่วนตัวนะน้องน้ำมนต์ เดี๋ยวก้อได้ขึ้นหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์หัวสีกันมั่งหรอก  |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
ตอบคุณต้น รออ่านคำตอบอื่นอยู่เช่นกัน แต่เมื่อไม่มีผู้ตอบ ก็ขอตอบแทนว่าคำตอบที่น้องน้ำมนต์ให้มาน่าจะถูกเพราะเกิดจากการคาดเดาของอาโกวซึ่งเป็นแม่พายุ ใครจะรู้ใจลูกเท่าแม่ที่เลี้ยงมาเท้าเท่าฝาหอยจริงแมะ เราก็คาดเดาเอาน่ะ ไม่อยากให้คุณต้นรอคำตอบเก้อ แต่ถ้าจะให้การสันนิษฐานอื่นๆ คงต้องอาศัยผู้รู้ที่ศึกษาและเลี้ยงบางแก้วอย่างจริงจังหล่ะมัง ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใคร พี่น้อยหน่าถ้ารู้ก็ช่วยวิสัชนาหน่อยเถอะ พายุเอ๊ย ขี่น้องแต่เด็กเชียวนะเจ้า ขี้หลีจริงจริ๊ง เพลาๆมือหน่อยนะ สงสารนังนู๋ ยังไม่รู้เรื่องอะไรเล้ย |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
14:01 - 05/07/05 test คุณป้าชัช คุณป้าวิ คุณเพื่อนบางแก้ว คุณวิเชียร และคุณพี่น้อยหน่า ตลอดจนผู้รู้อื่นที่ไม่ได้ระบุชื่อ มีคนเรียกหาในกระทู้น้องน้ำมนต์ ทราบแล้วเปลี่ยน พ่อฝากมาบอกว่า ตั้งแต่ทำเว็บบางแก้วมา พ่อกลายเป็นคนสมาธิสั้นเหมือนคุณเชนที่ต้องไปรักษาด้วยการเข้าร่วมฝึกสุนัขบางแก้วพิทักษ์ไพรในกระทู้เช้านี้ แต่ไม่รู้ตกขอบไปไหนอย่างรวดเร็ว http://www.bangkaew.com/elearning/mod/forum/discuss.php?d=812 อ่านกระทู้น้องน้ำมนต์แล้วตาลายครับ ไม่รู้คุณต้นถามอะไร น้องน้ำมนต์ตอบว่าอะไร รู้แต่ว่าสำนวนดี มีเหตุผล แบบว่า นายรักษ์บางแก้ว ที่เขียน มีหมาเป็นเพื่อนดีกว่ามีเพื่อนหมาๆ ต้องชิดซ้ายให้ความคารวะเลย ฝากถึงคุณ test ด้วยความเคารพที่ท่านเข้ามาร่วมสร้างสีสันให้กับเว็บบางแก้วนะครับ ถ้าไม่สะดวกจะสมัครสมาชิก ให้บอกชื่อและรหัสที่โดนใจมา ผมจะสร้างบัญชีให้ต่างหาก เพราะเกรงว่า คนอื่นที่ใช้ชื่อ test ในเวลาเดียวกัน อาจมีปัญหาในการโพสต์กระทู้ และ อาจสับสนได้ว่า เป็น test ไหนหว่า เพราะมีหลาย test |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
ตอนที่พี่พายุเล็กๆ อาโกวเลี้ยงพี่พายุเหมือนเลี้ยงเด็กเลยค่ะ ฉี่ก็เช็ด อึก็เช็ด พี่ชายของอาโกวขำมาก บอกว่า "นี่มันลูกหมานะ ไม่ใช่เด็ก" แต่อาโกวตอบว่าเวลาพี่พายุฉี่หรืออึ พี่พายุก็ต้องเปื้อน อาโกวถึงต้องเช็ดพี่พายุให้สะอาด เพราะถ้าอาโกวไม่เช็ดให้พี่พายุ เวลาพี่พายุไปนั่งไปนอนตรงไหน ที่ตรงนั้นมันก็ต้องเปื้อนใช่ไม๊ล่า อาโกวเช็ดเพื่อให้พี่พายุสะอาดและบ้านก็จะได้ไม่เปื้อนด้วย ตอนที่ยังเล็กๆพี่พายุเค้าฉี่และอึเป็นเวลาค่ะ คือ หลังอาหาร และฉี่ก่อนนอน อาโกวจะจูงพี่พายุไปที่สนามพร้อมกับกระดาษทิชชู พอพี่พายุฉี่เสร็จ อาโกวก็เช็ดทันที หลังจากนั้นพี่พายุก็อึ อาโกวก็จะเอาทิชชูชุบน้ำ (ที่อาโกวถือไปด้วย) เช็ดให้รอบหนึ่งก่อน แล้วตามด้วยทิชชูแห้งค่ะ อาโกวบอกว่าการฉี่และการอึหลังอาหารไม่ค่อยมีปัญหา แต่การฉี่ก่อนนอนนี่พี่พายุจะอ้อยอิ่งอ้อยสร้อยมาก เพราะพี่พายุรู้ว่าพอฉี่เสร็จก็จะต้องโดนเข้ากรง กว่าพี่พายุจะยอมฉี่ อาโกวก็เดินตามจนเมื่อยเลยแหละค่ะ อาโกวตามเช็ดให้พี่พายุเรื่อยมา จนน้องน้ำมนต์ป่วย อาโกวต้องมาคอยดูแลน้องน้ำมนต์ เลยไม่มีเวลาไปตามเช็ดให้พี่พายุค่ะ กว่าน้องน้ำมนต์จะหายป่วย พี่พายุก็เริ่มแตกเนื้อหนุ่มพอดี เค้าก็คงไม่อยากให้อาโกวไปก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของเค้ามากนักหรอกค่ะ อาโกวก็เลยเลิกตามเช็ดให้พี่พายุ ปล่อยให้พี่พายุดูแลตัวเองค่ะ ตอนน้องน้ำมนต์ป่วยอาโกวก็เช็ดให้น้องน้ำมนต์ แต่พอน้องน้ำมนต์หายป่วย และอาโกวเลิกเช็ดให้พี่พายุ อาโกวก็เลยเลิกเช็ดให้น้องน้ำมนต์ไปด้วยเลยค่ะ ถ้าเทียบกับพี่พายุก็จะเห็นว่าอาโกวเลิกเช็ดให้น้องน้ำมนต์ก่อนวัยอันควรค่ะ ------------------------------------------------ "โรงเรียนอาโกว" เป็นโรงเรียนที่สนับสนุนให้นักเรียนเล่นกีฬา โดยเฉพาะการวิ่งเล่นไล่คาบลูกบอลอย่างที่เห็นในรูปที่น้องน้ำมนต์โพสต์ให้ดูในวันนี้ น้องน้ำมนต์ขอเสริมคำบรรยายรูปหน่อยนะคะ คำว่า "โคบี้" กับคำว่า "แฉก" หมายถึง "โคบี้ ไบรอัน" กับ "ชาควิล โอนีล" ชื่อเล่นของชาควิลคือ "แช็ค" แต่โกวป้ามาตั้งชื่อเป็นไทยๆ ให้ว่า "แฉก" ค่ะ โกวป้าบอกว่าสองคนนี้เป็นนักบาสเก็ตบอลอเมริกัน และเป็นขวัญใจของอาโกวกับโกวติ๋มค่ะ รูปที่ 112 "หนูจาเย่นเป็นโคบี้ พี่พายุก้อเย่นเป็นพี่แฉกน๊าค๊า ปาเดี๋ยวหนูจากาโดดดั๊งค์ยูกบอลนี่ให้ดู" "แต่ไอ้ลูกบอลนี่มันเป็นของพี่พายุ เอ๊ย! เป็นของพี่แฉกมาก่อนนะ เอาคืนมาซะดีๆ"  |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
พี่พายุอนามัยจัดจังเนอะ อาโกวดูแลอย่างดีนี่เอง มิน่าล่ะถึงสมบูรณ์แข็งแรง โรงเรียนอาโกวสอนให้เล่นกีฬาอะไรบ้างคะนอกจากบาสเก็ตบอล แล้วนู๋น้ำมนต์เล่นได้หรือ ไม่เหนื่อยหอบบ้างหรือ แล้วพี่พายุแกล้งนู๋บ้างมั๊ย ดูๆแล้วน่าอิจฉาจังเลยเนาะ กินเล่นนอน ไม่เห็นต้องทำงานเลย |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
ตอบคุณ ton (ไม่รู้ว่าต้นหรือตัน) จากที่ผมถามไปแล้วน้องน้ำมนต์มาเล่าให้อ่านนั้น ถ้าจะว่าไปแล้วก็ยังไม่ค่อยตรงกับคำถามนัก แต่ก็เป็นเรื่องปกติครับ เพราะถ้าจะให้ผมตอบก็คงต้องตอบแบบนี้เหมือนกัน เนื่องจากหมาแต่ละตัวก็จะมีบุคลิกและนิสัยแตกต่างกันไป ไม่สามารถนำวิธีแก้ไขหรือจุดอ่อนของตัวอื่นมาแก้หรือใช้กับหมาเราได้เป๊ะๆ เรื่องที่พายุกัดโกวป้าทั้งๆที่รู้ตัวว่าใครเป็นใครนี่ ส่วนตัวผมแล้วก็ไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัดเหมือนกัน แต่ถ้าจะให้เดาจากการรับรู้ประสบการณ์จากพี่ๆหลายๆท่าน ก็น่าจะมาจากกรรมพันธุ์จากพ่อแม่ที่มีความก้าวร้าวอยู่ในตัวเยอะ แล้วถ่ายทอดมาถึงลูก นี่นับว่ายังดีที่ได้มาอยู่กับอาโกว ได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี ให้ความรักความสุขอย่างเต็มที่ จึงสามารถลดความก้าวร้าวในสายเลือดลงไปได้เยอะ ถ้าได้รับการเลี้ยงดูอย่างเจ้ามินท์ (บางแก้วที่ถูกช่วยออกมาจากโรงงานนรกจนเกือบถูกกำจัดไปแล้ว) พายุคงเข้าข่ายหมาเสียสติที่กัดทุกคนที่ขวางหน้าแน่ๆ..ข้อสันนิษฐานนี้ ไม่รู้ว่าจะถูกผิดมากน้อยแค่ไหน รอพี่ๆเพื่อนๆผู้มีความเข้าใจในพฤติกรรมมาให้ความเห็นเพิ่มเติมครับ เวลาที่จะเลือกซื้อลูกหมาบางแก้วมาเลี้ยงสักตัว ควรจะได้รู้จักพ่อแม่ของหมาซะก่อนนะครับ เพราะประสบมากับตัวเอง เพื่อนหลายคนก็เลี้ยงบางแก้ว แต่ซื้อมาแบบเห็นว่าน่ารัก ไม่ได้ดูพ่อแม่ก่อนซื้อ ไปซื้อมาจากตามงานที่เขาวางขายกัน แล้วบอกว่าสายเลือดแชมป์ กว่า80%มีปัญหาเรื่องความก้าวร้าวตอนโตทั้งนั้น ส่วนน้อยครับที่ได้หมาพื้นฐานนิสัยมาดี บวกกับเลี้ยงดีก็ยิ่งดีไปอีก พี่เพื่อนบางแก้ว(หรือพี่สักคนในเว็บนี้แหละ)บอกว่า การเลี้ยงดูมีผลต่อนิสัยของหมามากกว่ากรรมพันธุ์ อันนี้จริงครับ ดังนั้น ขอให้เลี้ยงหมาแบบรักเยอะๆ เล่นเยอะๆเท่าที่จะทำได้ อย่าให้เขาเครียด พาออกสังคมบ่อยๆ แล้วมาดูกันนะครับว่าบางแก้วเรา จะดุเหมือนอย่างที่ชาวบ้านเขาพูดกันหรือเปล่า |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
คุณ test ค่ะ ถามหาพี่เพื่อมาตอบคำถามที่คุณ ton อยากรู้คำตอบซึ่งเป็นคำถามที่คุณอาทรถามทำไมจ๊ะ พี่จะรู้ได้อย่างไร อ้อ.. ที่เขียนว่าพี่น้อยหน่า แปลว่าอย่างน้อย ๆ คุณต้องรู้จักพี่ แหม.. จะลงนามชื่อให้หน่อยก็ไม่ได้ ให้เรียก test และ test อยู่นั่นแล .. กระทู้นี้ที่เจ้าพายุกับน้องน้ำมนต์มาเล่าให้อ่าน ไม่ได้แง่คิดอะไรจาการอ่านกระทู้นี้บ้างหรือ ลองอ่านแล้วมองอย่างมีมิติคุณจะรู้ว่าเรื่องของอาโกวที่มาเล่าผ่านตัวละครทั้งสองนี้มีอะไรอีกมากมายที่คนธรรมดา ๆ ที่เลี้ยงหมาบางแก้ว(แบบหมาได้ได้สวย หรือสายเลือดดี)แล้วประสบปัญหาน่าจะได้คิดบ้างน้า ... นี้ต่างหากที่เจ้าของกระทู้เค้าต้องการจะบอก ส่วนการถ่ายทอดเค้าต้องการให้อ่านอย่างไม่เครียด การเขียนจึงดูออกแนวน่ารัก ๆ จากเจ้าทั้งสองตัวที่เล่าผ่านตัวอักษร แล้วเราจะมาวิเคราะห์ว่าที่พายุทำอย่างนั้นอย่างนี้เพราะอะไร ก็คงไม่มีใครที่รู้จริงในหมาของคนอื่นหรอก หมาแต่ละตัวก็มีการตอบสนองกับเหตุการณ์ สถานการณ์ไม่เหมือนกันอยู่แล้ว แล้วใครจะตอบได้ละ พี่ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์นี้เน๊าะ ขนาดท่านอาวุโสบางท่านที่เลี้ยงมาเป็นสิบยี่สิบปีท่านยังไม่กล้าออกมาแสดงความเห็นเลย 555 แล้วพี่เป็นครายยย และอีกอย่างตัวพี่นี้ไม่ได้เป็นคนที่รู้เลี้ยงบางแก้วเลยจ๊ะ และที่ตอบในแต่ละกระทู้นั้น พี่ไม่ได้เอาความรู้วิชาการอะไรมาตอบเลย แต่เอาจากใจที่เลี้ยงเค้า(นีโอ) คนเลี้ยงที่เจอปัญหาในการเลี้ยงหมาบางแก้วอะไรเล่าที่เค้าอยากได้คือ กำลังใจ คำปรึกษา // ท่านเหล่านั้นลืมมองปัญหาที่เกิด ด้วยใจ ไม่มองปัญหาโดยไม่เอาใจไปสัมผัส แล้วคุณจะเข้าใจหมาที่เค้าคิดว่ามีปัญหาเหรอ(ในบางครอบครัว) ฉะนั้นจะให้พี่ตอบฟันธงไปว่าพายุหรือหมาบางแก้วที่เป็นแบบนี้(ตามคำถามที่คุณอาทรถาม)เป็นเพราะอะไรถึงเป็นแบบนั้นพี่คงตอบไม่ได้ เพราะคำถามที่คุณอาทรถามกับเรื่องเล่าของน้องน้ำมนต์มันมีคำตอบในตัวอยู่แล้ว // ถ้าคนที่เลี้ยงหมา(ไม่จำเป็นต้องบางแก้วหรอก)มานาน ๆ อ่านกระทู้นี้จะรู้คำตอบ อิอิอิอิ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
อื้อฮือ! พี่พายุดังใหญ่แล้วละค่ะ อาโกวเป็นปลื้มจนแก้มปริ ยิ่งกว่าตอนที่น้องน้ำมนต์หายจากโรคหัด และคุณหมอบอกว่า "ต้องชมเจ้าของด้วยที่อดทน และเอาใจใส่อย่างดี" เสียอีกค่ะ ตอนนี้อาโกวเลยเอาคำชมของคุณหมอ มาชมโกวป้าต่ออีกทอดหนึ่งค่ะว่า "ต้องชมโกวป้าด้วยที่อดทน และเอาอกเอาใจพายุอย่างดี" เอาเป็นว่าพี่พายุเป็นหมาที่เมื่อโมโหแล้วจะลืมตัว ฝ่ายโกวป้าก็ไม่รู้จักวิธีห้ามไม่ให้พี่พายุหยุดกัด อย่างที่คุณอาทรแนะนำว่าต้องดุเสียงเข้ม ถ้าวันนั้นโกวป้าดุเสียงดัง พี่พายุอาจจะหยุด เพราะพี่พายุกลัวเสียงดังๆอยู่แล้ว แล้วยิ่งถ้าโดนโกวป้าซัดอีกสักป้าบพี่พายุก็อาจจะจังงังไป (เพราะแค่อาโกวเงื้อมือ พี่พายุก็หลบตาแล้ว) แต่ก็ไม่แน่หรอกค่ะ เพราะตอนนั้นพี่พายุโมโหมากที่ถูกขัดใจ แล้วโกวป้าก็ไม่คิดว่าพี่พายุจะทำอะไรมากมายเลยยืนนิ่งๆให้กัด น้องน้ำมนต์ขอเสนอว่า ให้โกวป้าลองดูอีกครั้งค่ะ คราวนี้ให้โกวป้าใช้ยุทธวิธีทุกอย่างได้โดยไม่จำกัด แล้วดูซิว่าจะออกหัวหรือออกก้อยค่ะ วันนี้น้องน้ำมนต์จะเล่าเรื่องพี่พายุแอบอึในบ้านให้ฟังนะคะ เรื่องนี้มีหลักฐานเป็นลายลักษณ์อักษร เพราะพี่พายุเขียนไปเล่าวีรกรรมของตัวเองให้โกวป้าฟังดังนี้ค่ะ "เมื่อวานนี้ฝนตก พอพายุกินอาหารมื้อเย็นเฉ็ดแย้ว อาโกวก็เอาพายุไปฉี่หน้าบ้าน แย้วอาโกวก็ยีบอุ้มพายุเข้าบ้านเยย ไม่ยอให้พายุอึก่อน เพาะอาโกวเห็นว่าพายุเพิ่งอึเฉ็ดตอนที่อาโกวกับถึงบ้าน อาโกวไม่คิดว่าพายุจาอึอีก แต่พายุต้องอึหยังอาหารน่ะคับ พอเข้าบ้าน พายุก็เยยแอบไปอึที่ใต้โต๊ะทำงาน พายุยอตั้งนานก็ไม่มีใคเห็น พายุก็เยยไปเขี่ยออกมาเย่น ตานี้ก็มีพายุยูกใหญ่มาเยยคับ (ไม่ใช่พายุน้อยแย้ว) อาโกวโกดพายุ อาโกวจับพายุไปเช็ดตัว เอาขาของพายุจุ่มกายะมัง แย้วยังจาย้วงปากพายุอีก พายุกัดฟันแน่นเยย อาโกวเยยยิ่งโกดใหญ่ เฉ็ดแย้วอาโกวก็จับพายุใส่กง พายุก็นอนฉะบาย พายุยังไม่ทันจาหยับเยยคับ อาโกวก็มาง้อ มาอุ้มพายุออกจากกงแย้วเย่นกับพายุ" โกวป้าตอบจดหมายของพี่พายุว่า "นี่! เจ้าพายุน้อย โกวป้าจะบอกอะไรให้นะ เจ้าควรจะเอาใจอาโกวให้มากๆ อะไรที่อาโกวไม่ชอบเจ้าก็อย่าทำ ทำแต่ที่อาโกวชอบ (หรืออาจจะชอบ) เช่น อาโกวเขาไม่ชอบให้เจ้าอึใต้โต๊ะทำงาน เพราะเขามองเห็นยาก เจ้าก็เลี่ยงไปอึบนโต๊ะทำงานซะ อาโกวจะได้เห็นง่ายๆ ทีนี้อาโกวเขาก็จะไม่โกรธเจ้า ซ้ำยังจะชื่นชมว่าเจ้าเป็นลูกหมาที่เฉลียวฉลาด รู้จักว่าอะไรควร อะไรไม่ควร เจ้าอย่าลืมให้อาโกวพามาหาโกวป้าวันอาทิตย์นี้ด้วยนะ" [โกวป้าจะได้ขับรถให้อาโกวพาพี่พายุไปฉีดวัคซีนที่ รพ. สัตว์เล็กฯ น่ะค่ะ] ------------------------------------------------ ที่ "โรงเรียนอาโกว" นะคะ พอนักเรียนเล่นกีฬากันจนอ่อนระโหยโรยแรงไปตามๆกันแล้ว คุณครูก็อนุญาตให้นักเรียนพักผ่อนได้ตามอัธยาศัยค่ะ รูปที่ 114 "พี่พายุเย่นยูกบอลแบบยูกหมาเย็กๆก้อไม่เป็น วิ่งไย่ฟัดชะหนูอ่วมออยาทัยไปเยย หนูขอพักคึ่งเวยา 1 งีบค่า"  |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
เอาอีกแล้ว! น้องน้ำมนต์เผาพี่พายุอีกแล้วนะ มันจะอยู่กันไม่ยืดก็เพราะยังงี้แหละน๊า เรื่องที่พี่พายุแอบอึในบ้านน่ะมันเรื่องตั้งแต่ปีมะโว้ ตั้งแต่น้องน้ำมนต์ยังไม่เกิดด้วยซ้ำ แล้วก็ยังจะเอามาเล่า น้องน้ำมนต์ทำยังงี้พี่พายุก็เสียภาพลักษณ์หมดซิครับ  |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
Comments on Picture 111 Nammon should say: Thanks Pi Payu kha for showing Nong Nammon where and how to get water. Khun Khru Ah Gow should give Pi Payu 10 kha-naen tem tem kha. My Pi Payu should get a gold medal because he is the best Senior na kha Gow Pa kha. 555 From Thim, Sacramento, USA, 4.52 pm. |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
คุณ Thim หมายถึงรูปนี้ใช่ไม๊คะ พี่พายฝากุขอบคุณคุณ Thim มากค่ะที่เข้าใจความหวังดีของ พี่พายุที่มีต่อน้องน้ำมนต์ พี่พายุกับน้องน้ำมนต์อยากให้อาโกวและโกวป้าเข้าใจพี่พายุกับน้องน้ำมนต์ เหมือนอย่างคุณ Thim จังเลยค่ะ รูปที่ 111 "ใจเย็นๆครับอาโกว ไม่มีอะไรหร็อกครับ พายุแค่ลองซ้อมๆดูเท่านั้นเอง อาโกวก๊อ อ อ อ ... คิดมากไปด๊าย ย ย ย ..."  |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
โกวป้าอย่าลองตามที่นู๋น้ำมนต์ยุนะคะ แย่แน่เชียว พี่พายุเนี่ยแสบสันแต่เด็กเชียวนะ แล้วก็อย่าทำตามที่โกวป้ายุหล่ะ ถูกตัดหางปล่อยวัดแล้วจะว่าใจไม่เตือน 555 อย่างคุณThim คงเข้ากับภาษิตที่ว่าความรักทำให้คนตาบอด มองเห็นแต่ด้านบวก อย่างนี้ต้องร้องเพลง "เห็นนกน้องบอกว่าไม้ พี่ก็ว่าไม้ไปตามวาจา" แต่สำหรับคนอื่นๆเขาอาจอยากร้องว่า "เห็นหมูน้องบอกว่าหมา โธ่ไอ้บ้าเห็นหมาเป็นหมู" แหมอ้วนๆคล้ายกันจะรู้ได้ไงว่าหมาหรือหมูเนอะนู๋น้ำมนต์เนอะ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
พี่พายุขี้โม้มาตั้งแต่เล็กๆแล้วละค่ะ พี่พายุโม้เรื่องรั้วที่กั้นเป็นอาณาจักรของพี่พายุให้โกวป้าฟังค่ะว่า "หวัดดีคับ พายุน้อยมาแย้วคับ ตอนนี้อาโกวจ้างคนมากั้นยั้วให้พายุแย้ว คาวนี้พายุจาได้วิ่งเย่นอย่างอิดชาหยะเฉยี ไม่มีคนคอยเดินตาม พายุจาได้ยุยดินยุยโคนให้ฉะหนุกไปเยย" โกวป้าส่งรูปลูกหมา 2 ตัวยืน 2 ขาเกาะรั้วเตี้ยๆไปให้พี่พายุแล้วเตือนสติว่า "เจ้าอย่ากระดี๊กระด๊าไปเลยเรื่องที่อาโกวเขาจะกั้นรั้วให้เจ้าได้วิ่งเล่นอย่างอิสระเสรี ภายใต้ท้องฟ้าสีคราม บนสนามหญ้าสีเขียวขจี แถมยังมีดินมีโคลนให้เจ้าขุดคุ้ยกระจุยกระเจิง และมีเงาไม้ให้เจ้านอนพักเวลาที่เจ้าเหนื่อยจนน้ำลายหยดติ๋งน่ะ ฝันไปเถอะ เจ้าน่ะมันเพ้อเจ้อ อาโกวเขาจะทำกรงอันใหญ่ๆไว้ขังเจ้าต่างหากล่ะ กว่าเจ้าจะรู้ตัวว่าที่จริงแล้วเจ้าโดนอาโกวจับขังกรง ก้อตอนที่เจ้าเกาะรั้วชะเง้อชะแง้เหมือนเจ้าลูกหมา 2 ตัวในรูปนี้นั่นแหละ ฮ่า ฮ่า ฮ่า" พี่พายุไม่สนใจหรอกค่ะว่าโกวป้าจะเตือนสติว่าอย่างไร พี่พายุยังโม้เรื่องรั้วต่อว่า "โกวป้าคับ ยั้วเฉ็ดแย้ว ฉวยมากเยยคับ แต่ช่องเย็กนิดเดียวเอง มุดไม่ได้เยย" แล้วพี่พายุก็กระโดดไปโม้เรื่องอื่นว่า "เมื่อวานนี้อาโกวให้พายุยองกินข้าวเป็นคั้งแยกในชีวิต อาหย่อยจิงๆเยยคับ เป็นข้าวผสมกับปาทับทิมทอด กับใบไม้ฉีเขียว (อาโกวเยียกว่าคะน้า) กับท่อนกมๆเยะๆ (อาโกวเยียกว่ามะเขือยาว) พายุกินหมดเยยคับ อาหย่อยกว่าอาหารเม็ดกับนมอีกคับ แต่ไม่ดีตงที่ต้องยอให้อาโกวกับอาม่ากินอิ่มก่อน (อาม่ากินช้า) โกวป้าคอยดูนะคับ อีกหน่อยพายุจาตัวใหญ่เท่าโกวป้าเยย" ------------------------------------------------ ตอนที่น้องน้ำมนต์เล็กๆ พี่พายุถือว่าของทุกอย่างเป็นของพี่พายุค่ะ ถ้าอาโกวให้แท่งฟลูออไรด์ใหม่เอี่ยมตัวละแท่ง พี่พายุก็และเล็มแท่งของพี่พายุนิดๆหน่อยๆ แล้วพี่พายุก็จะมาริบเอาอันที่อาโกวให้น้องน้ำมนต์ไปแทะอย่างจริงๆจังๆ น้องน้ำมนต์ไม่ได้ใส่ความพี่พายุนะคะ แต่ภาพมันฟ้อง! ดูสิคะพี่พายุมีแท่งฟลูออไรด์อันใหญ่อยู่แล้ว แต่ก็ยังมาริบแท่งฟลูออไรด์อันเล็กของน้องน้ำมนต์ไปแทะ พอน้องน้ำมนต์แอบบ่นอุบๆอิบๆ พี่พายุก็ทำเป็นมีน้ำโห ส่งเสียงขู่จนน้องน้ำมนต์สะดุ้งเฮือกตกตะลึงจังงังไปเลยค่ะ รูปที่ 115 "พี่พายุน่ะ ชอบมาแย่งขนมฟูอายายอันเย็กของหนูไปเยื่อยเยย หนูงอนแย้วน๊า หนูจาฟ้องอาโกวด้วยหยะ"  |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
รูปที่ 116 "ว่าไงนะ! ฟ้องอาโกวเหรอ! เดี๋ยวพี่พายุก้อเลี้ยงด้วยลำแข้งซะหร็อก นี่! นี่! ขยับขาแล้วนะ เห็นไม๊"  |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
"ตอนที่น้องน้ำมนต์เล็กๆ พี่พายุถือว่าของทุกอย่างเป็นของพี่พายุค่ะ" แล้วตอนโตล่ะคะ พี่พายุยังถือว่าทุกอย่างเป็นของเค้ามั๊ย นู๋น้ำมนต์ชิงอะไรมาได้บ้างล่ะ สู้เค้านะเจ้าตัวจ้อย กินผักกินปลาแล้วยังกินอะไรอีกหล่ะ มิน่าตัวล่ำบึก อย่ารังแกน้องนะคร้าบ ปล. ท่านอนก้นโด่งของนู๋น้ำมนต์เซ็กซี่ดีจัง |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
| "โรงเรียนอาโกว" มีการพานักเรียนหมาน้อยไปทัศนศึกษานอกสถานที่บ้างหรือปล่าวและมีอาหารว่างให้กินบ้างมั๊ย อิจฉาอิจฉา |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
น้องน้ำมนต์ชิงอะไรๆ จากพี่พายุมาได้หลายอย่างแล้วค่ะ วันหลังน้องน้ำมนต์จะเล่าให้ฟังนะคะ แต่วันนี้น้องน้ำมนต์จะบอกว่าสิ่งแรกที่น้องน้ำมนต์ชิงมาได้จากพี่พายุ คือ ความรักของอาโกวค่ะ เมื่อก่อนนี้อาโกวมีพี่พายุอยู่เพียงตัวเดียว อาโกวก็รักแต่พี่พายุ พออาโกวมีน้องน้ำมนต์อาโกวก็รักน้องน้ำมนต์ด้วยค่ะ ถึงอาโกวจะบอกว่าอาโกวรักทั้ง 2 ตัวแหละ แต่โกวป้าซึ่งรักพี่พายุก็หาว่าอาโกวรักน้องน้ำมนต์มากกว่าพี่พายุ ส่วนโกวติ๋มซึ่งรักน้องน้ำมนต์ก็หาว่าอาโกวรักพี่พายุมากกว่าน้องน้ำมนต์ค่ะ ตอนที่น้องน้ำมนต์ป่วยครั้งล่าสุดและโกวติ๋มขับรถให้อาโกวพาน้องน้ำมนต์ไป รพส.อ. พอคุณหมอเห็นหน้าน้องน้ำมนต์คุณหมอก็ทักว่า "น้ำมนต์ ลูกรักของคุณ ... นี่นา" โกวติ๋มได้ยินคุณหมอทักอย่างนั้นโกวติ๋มก็คันปากยิบๆ อยากจะบอก (ฟ้อง) คุณหมอว่า "ตัวนี้ไม่ใช่ลูกรัก ตัวที่เป็นลูกรักน่ะอยู่ที่บ้าน" แต่โกวติ๋มก็กลัวน้องน้ำมนต์จะเสียหน้า โกวติ๋มเลยไม่พูดค่ะ เรื่องกินนี่พี่พายุกินอะไรต่อมิอะไรเยอะแยะไปหมดเลยค่ะ วันนี้น้องน้ำมนต์ขอติดค้างไว้ก่อน วันหลังน้องน้ำมนต์จะเล่าให้ฟังนะคะ "โรงเรียนอาโกว" สนับสนุนเรื่องการพานักเรียนไปทัศนศึกษานอกสถานที่เหมือนกันค่ะ โดยเฉพาะที่ รพส.อ. น้องน้ำมนต์ได้ไปประจำเลยค่ะ ส่วนการไปทัศนศึกษาที่อื่นๆ น้องน้ำมนต์จะเล่าให้ฟังวันหลังนะคะ (อีกแล้ว วันหลังอีกแล้ว) มาคุยเรื่องพี่พายุกันต่อค่ะ พี่พายุกินอาหารแบบเดียวกับอาโกวและอาม่าตั้งแต่นั้นมา พร้อมกับกินอาหารเม็ดเป็นอาหารว่างด้วย พี่พายุกินได้ทุกอย่างเลยค่ะ ไม่ว่าจะเป็นข้าวหรือก๋วยเตี๋ยว ถ้าอาโกวเป็นคนคลุกข้าวให้ อาโกวจะคลุกให้แค่ครึ่งชาม แต่ถ้าพี่จอยเป็นคนคลุก พี่จอยจะคลุกให้พี่พายุเต็มชามเลยค่ะ อาโกวจะบ่นอย่างไรพี่จอยก็ไม่สนใจ พี่จอยบอกว่าข้าวที่อาโกวคลุกให้นั้นพี่พายุกินไม่อิ่ม ถ้าวันไหนอาโกวเป็นคนคลุกข้าว พี่จอยก็จะแอบให้อาหารพี่พายุเพิ่มตอนที่พี่จอยกินข้าวน่ะค่ะ พี่จอยกินข้าวไปก็ยื่นกับข้าวให้พี่พายุกินไปด้วย แต่ถึงแม้พี่จอยจะคลุกข้าวให้พี่พายุจนเต็มชาม พอถึงเวลาที่พี่จอยกินข้าวพี่พายุก็ทำเป็นไปนั่งเป็นเพื่อนพี่จอย แล้วพี่พายุก็กินกับพี่จอยได้อีกรอบนึงค่ะ วันที่พี่พายุคุยโม้ให้โกวป้าฟังเรื่องการกินข้าวเป็นครั้งแรกในชีวิตน่ะค่ะพี่พายุมีเรื่องขอร้องให้โกวป้าช่วยด้วยค่ะ "โกวป้าคับ พายุแอบได้ยินอาโกวพูดกับอาม่า ป้าติ๋ม อาบิ๋มว่าจาฉ่งพายุไปโยงเยียน พายุกัวจังเยย พายุไม่อยากไป โกวป้าช่วยห้ามอาโกวให้พายุด้วยนะคับ" โกวป้าอยากให้พี่พายุไปโรงเรียนจึงเกลี้ยกล่อมพี่พายุว่า "ที่โรงเรียนเขาจะสอนให้เจ้ามีระเบียบ รู้จักการอยู่ร่วมกับคนอื่น รวมทั้งสอนให้พูดให้ชัดด้วย หมาบางแก้วน่ะเขาต้องพูดจาชัดถ้อยชัดคำ เช่น ทักทายแขกที่มาเยี่ยมเยียนว่า "โฮ่ง โฮ่ง" ไม่ใช่ทักว่า "โย่ง โย่ง" ถ้าเผื่อแขกที่มาเยี่ยมเยียนเขาเป็นคนเตี้ยตะแมะแคะ แล้วได้ยินเจ้าทักว่า "โย่ง โย่ง" เขาก็จะโกรธเจ้า และพลอยโกรธอาโกวของเจ้าด้วย เพราะคิดว่าอาโกวสอนเจ้าให้ล้อเลียนเขาอย่างนั้น เจ้ากินข้าว กินปลา และกินผักได้ก็ดีแล้ว เจ้าจะได้แข็งแรงและโตเร็วๆ กินอาหารสดน่ะดีกว่ากินอาหารเม็ดตั้งเยอะเลยนะจะบอกให้ ยิ่งถ้าเป็นอาหารฝีมืออาโกวละก้อจะยิ่งอร่อยมาก จนเจ้าต้องประกาศเลยแหละว่า "เอาฉะเต๊กมาแยกก้อไม่ยอม" ------------------------------------------------ ดูพี่พายุสิคะ ถือว่าตัวเองน่ะหล่อมาดแมน แถมยังเป็นลูกรักของอาโกว พอน้องน้ำมนต์ขัดใจนิดๆหน่อยๆก็โกรธ แล้วก็มาว่าน้องน้ำมนต์เสียๆหายๆ น้องน้ำมนต์เสียใจนะคะ น้องน้ำมนต์ไม่ได้เป็นอย่างที่พี่พายุว่าซักหน่อย แต่เสียใจอะไรก็ไม่เท่ากับที่พี่พายุว่าน้องน้ำมนต์ขี้เหร่หรอกค่ะ รูปที่ 117 "สุดหล่ออย่างพายุน่ะไม่มีวันยอมให้สาวไหนๆมาขัดใจหร็อก ยิ่งสาวขี้เหร่เก๋เฉิ่ม แถมยังซุ่มซ่ามเซ่อซ่าเหมือนส้วมซึมทรุดโทรมไม่ซ่อมแซมให้เสร็จสิ้น อย่างน้องน้ำหนาวเนี่ยะน่ะ ยิ่งแล้วใหญ่ พายุไม่อยากจะเซด"  |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
| "ถึงอาโกวจะบอกว่าอาโกวรักทั้ง 2 ตัวแหละ แต่โกวป้าซึ่งรักพี่พายุก็หาว่าอาโกวรักน้องน้ำมนต์มากกว่าพี่พายุ ส่วนโกวติ๋มซึ่งรักน้องน้ำมนต์ก็หาว่าอาโกวรักพี่พายุมากกว่าน้องน้ำมนต์ค่ะ" แปลกจังเนอะ ทำไมแต่ละคนจึงคิดว่าอาโกวรักอีกฝ่ายมากกว่า แล้วอาโกวรักเท่ากันจริงมั๊ยเนี่ยะ แล้วพี่พายุหรือนู๋น้ำมนต์คะที่มีคนรักมากกว่ากัน นู๋น้ำมนต์ยอมๆพี่เค้าเถอะนะเพราะเค้ามาก่อนนี่นา จริงแมะ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
พี่พายุฝากขอบคุณคุณแม่โอ๊ตและคุณ Jai ค่ะที่เข้าใจและเห็นใจพี่พายุ พวกพี่-น้องและหลานๆของอาโกวส่วนใหญ่จะรักพี่พายุมากกว่าน้องน้ำมนต์ มีคนที่รักน้องน้ำมนต์มากกว่าพี่พายุเพียง 3 คนเท่านั้น ส่วนหนึ่งเป็นเพราะน้องน้ำมนต์เป็น "ผู้มาทีหลัง" อย่างที่คุณ Jai ว่านั่นแหละค่ะ และเขาคงถือคติ "ถึงร้ายก็รัก" เหมือนคุณแม่โอ๊ตกันละมั๊งคะ มีคนที่ไม่ยอมถือคตินี้อย่างเด็ดขาดอยู่ 2 คน คือ โกวติ๋มกับพี่พลอยค่ะ พี่พายุไม่ชอบใจมากเลยค่ะที่โกวป้าสนับสนุนให้ไปโรงเรียน พี่พายุตอบจดหมายโกวป้าว่า "โป้งโกวป้า ยุให้อาโกวตัดหางพายุป่อยวัด แต่อาโกวบอกว่าจาไม่ฉ่งพายุไปโยงเยียนแย้ว ถึงพายุจาพูดไม่ชัด เกเยนิดๆ อาโกวก็จาค่อยๆฉอนพายุเอง โย่งอก ต่อไปนี้พายุจาไม่พูดกับโกวป้าแย้ว พายุโกดแย้วนะ โป้ง โป้ง โป้ง โกวป้าใจย้าย" โกวป้าพยายามอธิบายให้พี่พายุเข้าใจว่า "โกวป้าไม่ได้ให้อาโกวเอาเจ้าไปตัดหางปล่อยวัดซะหน่อย โกวป้าอยากให้เจ้าไปศึกษาหาความรู้ที่โรงเรียน เจ้าจะได้เป็นลูกหมาที่เก่งจนใครๆก็ยกนิ้วให้ เจ้าทำตัวไม่สมกับที่นามสกุล "ณ บางแก้ว" เลย หมาสกุลนี้เขาต้องหนักแน่นและเที่ยงธรรม ไม่เอนเอียงเข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจนออกนอกหน้า แต่เจ้าน่ะมันเว่อร์สุดๆเลยแหละ เจ้ารักอาโกว เจ้าก็ไปประเจิดประเจ้อดุ๊กๆดิ๊กๆที่แขนที่ขาของอาโกว เจ้าโกรธพี่แพร์ เจ้าก็ไปฉี่รดพี่เขาซึ่งๆหน้า ซ้ำร้ายโกวป้ายังไม่ทันทำอะไรเจ้าเลย เจ้าก็มาโป้งโกวป้า เจ้าเป็นลูกหมาที่เกเรเอามากๆเลย ไม่ใช่ "เกเยนิดๆ" อย่างที่เจ้าอ้างหรอก ไม่รู้ว่าอาโกวเขาไปรักไปหลงเจ้ายังไง๊ได้ลงคอ" ------------------------------------------------ ตอนน้องน้ำมนต์เล็กๆ โกวติ๋มชอบมาปะเหลาะให้น้องน้ำมนต์รัก โกวติ๋มจะชมน้องน้ำมนต์ต่อหน้าเลยค่ะว่า "น้องน้ำมนต์ขา หนูสวยนะคะ งามค่ะงาม หนูงามมากเลยค่ะ" เสร็จแล้วโกวติ๋มก็หันไปป้องปากพูดเบาๆกับอาโกวว่า "เจ้านี่มันขี้เร๊ขี้เหร่เนอะ" น้องน้ำมนต์ได้ยินนะคะ แต่น้องน้ำมนต์ไม่เชื่อวิจารณญาณของโกวติ๋มหรอกค่ะ เพราะโกวติ๋มน่ะสายตาสั้น ใส่แว่นหนาเตอะ จะดูออกได้ยังไงคะว่าน้องน้ำมนต์ขี้เหร่หรือไม่ขี้เหร่ แต่พอพี่พายุมาว่าว่าน้องน้ำมนต์ขี้เหร่ น้องน้ำมนต์เลยต้องคิดหนักค่ะ เพราะสายตาของพี่พายุน่าจะเที่ยงตรงกว่าสายตาของโกวติ๋ม ยังไงยังไงพี่พายุก็ยังหนุ่มยังแน่นไม่ต้องเข้าแว่นหนาเตอะเหมือนโกวติ๋มน่ะค่ะ รูปที่ 118 "พี่พายุเค้าคืนขนมฟูอายายอันเย็กให้หนูแย้ว แต่เค้ายังโกดหนู เค้ายัง ฟัดหัว เหวี่ยงหัว อยู่เยย หนูจาง้อเค้าดีไม๊น๊อ แต่หนูเฉ้าใจมากเยยที่พี่พายุเค้าเห็นว่าหนูขี้เหย่"  |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
รูปที่ 119 "เอ! ยึว่าหนูจาขี้เหย่จิงๆ แย้วหนูจาทำยังไงดีหย่ะเนี่ยะ หนูคิดไม่ตกจิงๆน๊า ยึว่าหนูฉมควรจาก้มหน้ายับความจิงไป แต่หนูว่าหนูจาแก้งทำเป็นไม่ฉะบาย เยียกย้องความฉงฉานจากพี่พายุดีกว่า"  |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
โหย !!! ...พี่พายุขา แสบมาก เลยค่ะ แสบมาก พี่น้ำมนต์คะ แล้วหลังจากพี่พายุกัดโกวป้าแล้ว พี่พายุโดนดุมั๊ยคะ ...เวลาที่อาโกวมากอดแล้วบอกว่า "รักหนูน๊า แต่หนูดุน่ะ ถ้าหนูไม่ดุก็จะมีคนมาเล่นด้วยเยอะแยะ จะได้อยู่ในบ้านด้วย" พี่พายุรู้สึกยังไง ทำหน้ายังไงคะ ...น้องนีโม... |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
น้องน้ำมนต์ขอตอบคำถามของทุกท่านรวมกันไปเลยนะคะ โกวป้าไม่เป็นอะไรมากหรอกค่ะ ถ้าจะพูดแบบพี่พายุ โกวป้าก็จะต้องพูดว่า "แค่นี้ เรื่องจิ๊บจ๊อย" โกวป้ายังรักพี่พายุเหมือนเดิมค่ะ (โกวป้ารักพี่พายุมากกว่าน้องน้ำมนต์ โกวติ๋มรักน้องน้ำมนต์มากกว่าพี่พายุ ส่วนอาโกววางตัวเป็นกลางค่ะพยายามไม่แสดงให้เห็นว่ามีใจเอนเอียงเข้าข้างฝ่ายใด แต่ถ้าอาโกวจะรักพี่พายุมากกว่าน้องน้ำมนต์ น้องน้ำมนต์ก็ไม่ว่าอะไรหรอกค่ะ) ทุกวันนี้โกวป้ายังนึกเสียใจอยู่เลยค่ะที่ไปกระตุ้นต่อมความดุของพี่พายุเข้าอย่างจัง โกวป้าหวังว่า อีกหน่อยเมื่อพี่พายุสุขุมขึ้นแล้ว อาโกวก็คงจะให้โกวป้าเข้าไปเล่นกับพี่พายุได้เหมือนเดิมค่ะ สองสามวันมานี้ฝนตกตอนหัวค่ำ พี่พายุกับน้องน้ำมนต์ต้องเข้ากรงเร็ว เพราะอาโกวไม่อยากให้ น้องน้ำมนต์โดนฝน ยิ่งถ้าวันไหนฟ้าร้อง พี่พายุจะรีบเข้ากรงโดยที่ยังทันไม่ได้ฉี่เลยค่ะ พอพี่พายุปวดฉี่ตอนที่อยู่ในกรงพี่พายุก็ฉี่ทะลุกรงออกมาค่ะ เมื่อก่อนนี้อาโกวเอากรงของพี่พายุกับกรงของน้องน้ำมนต์วางไว้ติดๆกัน พี่พายุชอบแกล้งฉี่ทะลุกรงของพี่พายุเข้ามาในกรงของน้องน้ำมนต์ จนพื้นกรงของน้องน้ำมนต์เปียกไปตั้งเยอะแน่ะค่ะ แล้วตัวของน้องน้ำมนต์ก็เปียกฉี่พี่พายุด้วยค่ะ อาโกวเลยต้องลากกรงของพี่พายุกับกรงของน้องน้ำมนต์ให้ห่างจากกัน ให้พ้นรัศมีฉี่ของพี่พายุน่ะค่ะ ตอนนี้อากาศยังไม่หนาว น้องน้ำมนต์เลยยังไม่ได้ใส่เสื้อค่ะ แต่อาโกวผูกผ้าพันคอให้ บางทีก็เป็นผ้าพันคอที่อาโกวหรือโกวติ๋มซื้อมาให้ บางทีก็ผ้าพันคอที่โกวป้าทำให้ค่ะ คุณน้อยหน่าไม่ต้องห่วงพี่พายุนะคะ อาโกวไม่มีวันทิ้งหรือละเลยพี่พายุหรอกค่ะ อาโกวเป็นคนประเภทรักแล้วรักเลยน่ะค่ะ อาโกวบอกว่าหลังจากที่พี่พายุกัดโกวป้าแล้ว ชีวิตของพี่พายุก็ไม่เปลี่ยนแปลงอะไรค่ะ ยังเข้านอกออกในบ้านได้ตามปกติ เพียงแต่พี่-น้องและหลานๆของอาโกวระวังตัวมากขึ้น จนกระทั่งพี่พายุไปฮึ่มฮั่มใส่อาม่านั่นแหละค่ะ ถึงได้เกิดการเปลี่ยนแปลง คือ (1) พี่พายุโดนผ่าตัดทำหมัน และ (2) พี่พายุเข้าบ้านได้เฉพาะเวลาที่อาโกวอยู่บ้าน แต่ก็มีข้อยกเว้นค่ะ คือ เวลาฝนตกฟ้าคะนอง หรือมีเสียงดังอื่นๆที่พี่พายุกลัว พี่พายุจะเขย่าประตู อาม่าก็จะเปิดประตูรับพี่พายุเข้าบ้าน แล้วตัวอาม่าก็เข้าไปอยู่ในห้องนอนค่ะ พี่พายุอยู่ในอาณาจักรของพี่พายุอย่างอิสระเสรี ไม่มีการขังกรง (ยกเว้นเวลานอนตอนกลางคืน) ไม่มีการล่ามโซ่ (ยกเว้นเวลาอาบน้ำ) น้องน้ำมนต์คิดว่าอาโกวพยายามทำดีที่สุดสำหรับทุกฝ่ายค่ะ เพราะนี่ก็แม่ นั่นก็เพื่อน โน่นก็ลูกรัก อาโกวบอกว่าไม่เคยมีญาติคนไหนของอาโกวพูดออกมาว่า "เลี้ยงพายุไม่ได้แล้ว" เลยค่ะ เขาอาจจะรักษาน้ำใจอาโกวเพราะรู้ว่าอาโกวรักพี่พายุมาก อ้อ! อาโกวบอกว่า มีพวกที่ไม่ใช่ญาติอยู่ 2 คนค่ะ คือ โกวติ๋มกับเพื่อนที่ทำงานคนหนึ่งคอยถามอยู่เรื่อย ตอนที่พี่พายุยังเล็กๆ และกำลังชอบกัดแทะทุกอย่างที่ขวางหน้าน่ะค่ะ ว่าอาโกวเอาพี่พายุไปปล่อยหรือยัง เขาเพียงแต่เย้าอาโกวเล่นเท่านั้นเองค่ะ เวลามีญาติๆหรือแขกมาที่บ้าน น้องน้ำมนต์ไม่ค่อยถูกกันออกไปหรอกค่ะ พอเขาเข้ามาน้องน้ำมนต์ก็จะเห่าเสียงดัง "ฮ่อกๆ ฮ่อกๆ" อาโกวก็จะคอยบอกว่านี่คนรู้จักกัน ไม่ต้องเห่า แต่ถ้าน้องน้ำมนต์เห่าไม่ยอมหยุด แสดงว่าน้องน้ำมนต์ไม่ชอบคนคนนั้น พี่จอยก็จะเอาน้องน้ำมนต์ไปอยู่ด้วยที่ในครัวหรือที่ลานซักล้างค่ะ บางคนที่น้องน้ำมนต์เห่าไม่เลิก (อย่างน้องสาวคนเล็กของพี่พลอยกับคุณแม่ของพี่พลอย) เขาก็เลิกมาเที่ยวเล่นที่บ้านอาโกวค่ะ จะมาเฉพาะเวลามีธุระเท่านั้น น้องน้ำมนต์สร้างวีรกรรมไว้เท่ากับพี่พายุเลยค่ะ คือ 4 ราย แต่ฟันของน้องน้ำมนต์ไม่คมเหมือนฟันของพี่พายุน่ะค่ะ เลยได้แผลแค่ถลอกนิดหน่อย ใส่ยาและทำแผลกันที่บ้านได้ ยกเว้นพี่แพร์ที่ต้องไปเย็บแผลที่โรงพยาบาลค่ะ แต่คนที่พี่พายุกัด (คือเพื่อนของพี่พลอย ตัวพี่พลอย คุณแม่ของพี่พลอย และโกวป้า) ต้องไปทำแผลที่โรงพยาบาลกันทุกคนค่ะ น้องน้ำมนต์กัดพี่บี (เพื่อนอีกคนหนึ่งของพี่พลอย ที่บ้านของพี่บีก็เลี้ยงหมาบางแก้ว 2 ตัวค่ะ) เพราะตอนนั้นผ้าพันคอของน้องน้ำมนต์จะหลุด พี่บียืนอยู่ใกล้ๆน้องน้ำมนต์ อาโกวเลยบอกให้พี่บีช่วยผูกให้ใหม่ น้องน้ำมนต์นึกว่าพี่บีจะเอาผ้าพันคอของน้องน้ำมนต์ไป น้องน้ำมนต์เลยตักเตือนพี่บีค่ะว่า ไม่ควรมาหยิบจับของของน้องน้ำมนต์ อีกรายคือโกวติ๋ม แม่ทูนหัวของน้องน้ำมนต์เองแหละค่ะ น้องน้ำมนต์นอนอยู่ พอโกวติ๋มทัก น้องน้ำมนต์ก็กระดิกหางและนอนหงาย (เป็นสัญญาณว่าอนุญาตให้ลูบท้องของน้องน้ำมนต์ได้) พอโกวติ๋มเอื้อมมือมา ยังไม่ทันจะได้ลูบท้องของน้องน้ำมนต์เลยค่ะ น้องน้ำมนต์ก็เกิดหวงตัวขึ้นมาอย่างกระทันหัน ลุกพรวดขึ้นชาร์ทโกวติ๋มเลยค่ะ รายสุดท้ายคือพี่พลอย ตอนนั้นอาโกวไม่อยู่บ้านหลายวัน น้องน้ำมนต์เลยหงุดหงิดเพราะคิดถึงอาโกว พอพี่พลอยมาจุ๊กจิ๊กกวนใจน้องน้ำมนต์ น้องน้ำมนต์ก็เลยแง่งไปทีนึงค่ะ พี่พายุรู้ค่ะว่าโกวป้าเดินมาหา เพราะโกวป้ายื่นแท่งฟลูออไรด์ให้ แต่ที่พี่พายุกัดโกวป้านั้นอาโกวสันนิษฐานว่าเป็นเพราะ (1) โมโหที่ถูกขัดใจ ขนาดไม่สนใจฟลูออไรด์และหันไปขุดพื้นกระเบื้องต่อแล้ว โกวป้ายังจะมายกตัวออกไปอีก เลยเกิดอาการเลือดขึ้นหน้าน่ะค่ะ (2) หวงกรงใหม่ เพราะที่พายุคิดว่าของทุกอย่างเป็นของพี่พายุ (3) อิจฉาที่น้องน้ำมนต์ได้อยู่ข้างนอกกับอาโกว (4) หงุดหงิดเพราะพี่จอยลากลับไปเยี่ยมบ้าน 2-3 วันแล้ว และ (5) ได้ยินเสียงโกวติ๋มอยู่ข้างนอก พี่พายุเลยคิดว่าจะออกไปกัดซะหน่อย ที่พี่พายุตามไปกัดโกวป้าซ้ำอีกนั้นน่าจะมาจากโมโหมากจนลืมตัว โกวป้าไม่แน่ใจค่ะว่าโกวป้าเรียกชื่อพี่พายุหรือเปล่า แต่โกวป้าไม่ได้ห้าม เมื่อพี่พายุกัดซ้ำ โกวป้าก็ปล่อยให้กัดค่ะ พอพี่พายุหยุดและยืนตะลึงจังงังอยู่ โกวป้าถึงได้เรียกอาโกวให้เข้ามา ฝ่ายอาโกวก็ได้แต่ยินเสียงพี่พายุคำรามครั้งเดียวเท่านั้น แล้วทุกอย่างก็เงียบ เพราะโกวป้าก็ไม่ได้ร้องเอะอะโวยวาย อาโกวก็เลยไม่คิดว่าพี่พายุกัดโกวป้า เมื่อพี่พายุกัดโกวป้าแล้วพี่พายุก็สำนึกผิดค่ะ ยืนนิ่ง และยอมให้อาโกวอุ้ม 2 ขาออกไปแต่โดยดี อาโกวได้แต่ถามว่า "พายุทำอะไรเนี่ย" อาโกวก็ไม่ได้ดุพี่พายุค่ะ เพราะต้องรีบพาโกวป้า ไปทำแผลที่โรงพยาบาล ป้าติ๋มเล่าให้อาโกวฟังว่าตอนที่อาโกวและโกวติ๋มพาโกวป้าไปโรงพยาบาลนั้น ป้าติ๋มพาอาม่ากลับมาจากร้านทำผม ป้าติ๋มไม่เห็นพี่พายุออกมาต้อนรับเหมือนทุกที ป้าติ๋มก็เลยเข้าไปในอาณาจักรของพี่พายุและตะโกนเรียก "พายุ พายุ" พี่พายุก็เดินก้มหน้ามาหาป้าติ๋มและไม่ยอมสบตาป้าติ๋มเลย พออาโกวกลับจากโรงพยาบาล พี่พายุก็ไปยืนรับอาโกวอยู่ห่างๆและไม่มองหน้าอาโกว พี่พายุยืนก้มหน้าแบบสำนึกผิด อาโกวเลยกอดพี่พายุแล้วพูดว่า "หนูทำแบบนี้ได้ยังไง นั่นน่ะโกวป้านะ โกวป้ารักหนูจะตาย แล้วคราวนี้ใครจะกล้าเล่นมากับหนูล่ะ หนูต้องใจเย็นๆ อย่าขี้โมโหสิ" เย็นวันนั้นพี่พายุนอนซึม ไม่ยอมกินข้าวค่ะ ก็เป็นอันว่าพี่พายุไม่โดนดุในทันทีนะคะ เพราะอาโกวมัวแต่ตกใจ และต้องรีบพาโกวป้าไปโรงพยาบาล พอกลับมาอาโกวก็ไปพูดอธิบายให้พี่พายุฟัง พี่พายุจะเข้าใจมากน้อยแค่ไหนน้องน้ำมนต์ก็ไม่รู้หรอกค่ะ เวลาอาโกวบอกพี่พายุว่า "รักหนูน๊า ..." พี่พายุก็จะทำหูลู่และทำหน้าซื่อ หน้าแบบนี้ของพี่พายุ พี่พลอยเรียกว่า "แหล" ค่ะ น้องน้ำมนต์ก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าแปลว่าอะไร วันนี้น้องน้ำมนต์เขียนซะยาวเลย ทีนี้ก็จบคำถามที่ค้างมาจากสมัยที่พี่พายุเข้ามาโม้ และคำถามต่อเนื่องไปแล้วนะคะ ต่อจากนี้น้องน้ำมนต์จะขอคุยเรื่องของพี่พายุ ตั้งแต่ตอนที่พี่พายุเล็กๆให้ฟังค่ะ อาโกวบอกว่าตอนเล็กๆพี่พายุน่ารักมาก และเป็นขวัญใจของพี่-น้องและหลานๆของอาโกวทุกคนเลยค่ะ แล้วต่อจากนี้จะมีรูปของน้องน้ำมนต์มาโพสต์ให้ดูด้วยค่ะ เพราะน้องน้ำมนต์มาอยู่กับอาโกวแล้ว แล้วดูซิคะว่าพี่พายุมีวิธี "รับน้องใหม" อย่างไร รูปที่ 108 "เจ้าตัวจ้อยเนี่ยะเหรอ ที่อาโกวบอกว่าสู้ไปขอ เอ๊ย! ไปสู่ขอมาเลี้ยงต้อยไว้ให้พายุน่ะ อืม ม ม ม! หน้าตาพอไปวัดไปวาตอนบ่ายๆได้อยู่หร็อก เห็นแล้วเปรี้ยวปาก อดร้องเพลงแซวไม่ได้" "ก้นน้อยๆ ก้นนิดๆ พี่อยากใกล้ชิด ก้นนิด ก้นน้อย"  |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
อื่ม! เรื่องที่น้องน้ำมนต์เล่าในวันนี้ทำให้นึกถึงลูกชายที่บ้านเลย แรกๆ คิดว่าพี่พายุจะไม่ดุ แต่อ่านมาเรื่อยๆ อ่ะ! ไม่ช่ายเล่นนะจ๊ะ ลูกชายที่บ้านก็เป็นแบบนี้ อย่างหนึ่งเกิดจากการเลี้ยงที่ไม่ถูกวิธีด้วย แต่เค้าก็น่ารักม๊าก....มาก สำหรับเราก็พอแล้วเนอะ ก็ให้เค้าอยู่แต่ในอาณาจักรของเรากะเค้าก็แล้วกัน แค่นี้ก็สุขสุดๆ แล้ว จะรออ่านต่อนะว่าทำไมพี่พายุจึงฝากรอยเขี้ยวไว้ที่โกวป้า เอ! แล้วอาโกวกะโกวติ๋มล่ะคะเคยได้รับฝากรอยเขี้ยวกันไว้บ้างมั๊ย ลูกชายที่บ้านเธอฝากไว้กับทุกๆ คนเลยค่ะมากบ้างน้อยบ้างแล้วแต่ว่ารักใครมากน้อยแค่ไหน ขอถามอีกข้อนะจ๊ะ....จุ๊ จุ๊ อย่าเอ็ดไป พี่พายุทำหมันแล้วดีกรีความดุลดน้อยลงมั๊ยคะ อยากทราบจากประสพการณ์ของพี่พายุนี่แหละ เพราะเคยได้ยินมาว่าการทำหมันจะลดความดุของสุนัขลง แต่โดยส่วนตัวไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไร |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
| พี่พายุคร๊าบ จะเกรียมจะกรอบยังไงก็น่ารักคร๊าบ หลงรักพี่น้องคู่นี้มากขึ้นทุกวันแล้วนะคร๊าบ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
| เห็นภาพพจน์เลยค่ะ แต่ก็ดีใจนะคะที่โกวป้าไม่โกรธพี่พายุและยังคอยเป็นห่วงเป็นใยเค้า ยังยืนยันว่านู๋ทั้งสองโชคดีมากเลยนะที่ได้มาเป็นลูกของอาโกว |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
| เอ! วันนี้น้องวงศ์มินตราปายหนายน้า หรือเป็นวันหยุดราชการเอ่ย งั้นเดี๋ยววันจันทร์มารออ่านนะคะ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
ตอนแรกน้องน้ำมนต์คิดว่าจะเล่าเรื่องพี่พายุตอนเล็กๆ ตั้งแต่วันนี้เลย แต่พอเห็นรูปที่จะโพสต์วันนี้ น้องน้ำมนต์เลยขอเว้นเล่าเรื่องของพี่พายุไว้ก่อน น้องน้ำมนต์อยากเล่าเรื่องของน้องน้ำมนต์เพื่อให้เข้ากับรูปที่จะโพสต์น่ะค่ะ ตอนที่อาโกวได้น้องน้ำมนต์มาใหม่ๆ อาโกวตั้งชื่อให้ว่า "น้ำหนาว" ค่ะ เพราะอาโกวได้น้องน้ำมนต์มาตอนหน้าหนาว และอาโกวเห็นว่าชื่อนี้ก็แปลกดี ญาติโกโญติกาของอาโกวไม่ค่อยชอบชื่อ "น้ำหนาว" กันหรอกค่ะ บอกว่าชื่อนี้ไม่เพราะ อาบิ๋ม (น้องสะใภ้ของอาโกว) บอกว่าน่าจะให้ชื่อ "ฟ้าใส" จะได้เข้ากันกับชื่อ "พายุ" ตามปรากฏการณ์ธรรมชาติ คือ หลังจากที่พายุมาแล้วฟ้าก็ใส อาโกวก็ยังเฉยอยู่ค่ะ ตอนที่น้องน้ำมนต์ไม่สบายและต้องไปฉีดยาและให้น้ำเกลือที่ รพ. สัตว์เล็กฯ อยู่ประมาณ 10 วันนั้น ส่วนใหญ่อาโกวจะพาน้องน้ำมนต์ไปที่นั่นวันละ 2 รอบ ค่ำวันหนึ่ง (ตอนนั้นน้องน้ำมนต์เริ่มเป็นโรคหัดแล้วค่ะ) มีคุณหมอคนหนึ่งถามอาโกวว่าทำไมถึงตั้งชื่อว่าน้ำหนาว ได้มาจากอำเภอน้ำหนาวเหรอ อาโกวตอบว่าไม่ใช่ ตั้งชื่อว่าน้ำหนาวเพราะได้มาตอนหน้าหนาว คุณหมอพึมพำว่า "มันน่าจะเปลี่ยนชื่อนะ เผื่อจะหาย" อาโกวก็สะดุดใจ เพราะมีญาติหลายคนไม่ชอบชื่อ "น้ำหนาว" และขนาดนายสัตวแพทย์ก็ยังมาทักว่าน่าจะเปลี่ยนชื่อ อาโกวก็เลยนั่งคิดมาตลอดทางที่ขับรถกลับบ้านค่ะว่าควรจะเปลี่ยนเป็นชื่ออะไรดี และอาโกวอยากเก็บคำว่า "น้ำ" ไว้ อาโกวเลยเลือกชื่อ "น้ำมนต์" อาโกวหวังจะให้ชื่อที่เป็นมงคลนี้คุ้มครองน้องน้ำมนต์ให้รอดพ้นจากโรคหัดน่ะค่ะ วันรุ่งขึ้นอาโกวพาน้องน้ำมนต์ไปที่ รพ. สัตว์เล็กฯ ตอนเช้า อาโกวพบกับคุณหมอคนนั้นอีก อาโกวก็บอกคุณหมอว่าอาโกวเปลี่ยนชื่อให้ลูกหมาของอาโกวแล้วนะ คุณหมอประหลาดใจมากถามว่า "ฮะ! เปลี่ยนจริงๆเรอะ เปลี่ยนเป็นอะไร" อาโกวบอกว่าเปลี่ยนเป็น "น้ำมนต์" จะต้องแจ้งเปลี่ยนชื่อในใบประวัติด้วยไหม คุณหมอบอกว่าต้องไปแจ้งที่แผนกทะเบียน โกวติ๋มเลยไปแจ้งเปลี่ยนชื่อให้น้องน้ำมนต์ค่ะ ตอนที่น้องน้ำมนต์ไปฉีดยาและให้น้ำเกลือที่ รพ. สัตว์เล็กฯ โกวติ๋มจะต้องออกจากบ้านเช้ากว่าปกติ เพราะก่อนจะเข้าที่ทำงาน โกวติ๋มจะต้องแวะหยิบบัตรคิวให้น้องน้ำมนต์ก่อน น้องน้ำมนต์ก็เลยได้คิวลำดับต้นๆ พออาโกวพาน้องน้ำมนต์มาถึงใกล้ๆกับเวลาที่ รพ. เปิดทำการ น้องน้ำมนต์จะได้ไม่ต้องคอยนานไงคะ แต่ขนาดได้คิวลำดับต้นๆ กว่าน้องน้ำมนต์จะได้กลับบ้านก็ประมาณ 11 โมงครึ่งโน่นแหละค่ะ เพราะต้องให้น้ำเกลือประมาณ 2 ชั่วโมงครึ่ง ------------------------------------------------ ตอนที่น้องน้ำมนต์มาอยู่กับอาโกวใหม่ๆ น้องน้ำมนต์ไม่รู้หรอกค่ะว่าใครเป็นหมู่ใครเป็นจ่า พอพี่พายุมาแซวน้องน้ำมนต์ น้องน้ำมนต์ก็เลยแสดงความกล้าหาญของหมาน้อยหญิงบางแก้วให้เป็นที่ประจักษ์ พี่พายุก็ทำเป็นอ่อนข้อให้ค่ะ แต่พอน้องน้ำมนต์รู้ว่าตัวเองทำไม่ถูก น้องน้ำมนต์ก็ขอโทษพี่พายุค่ะ รูปที่ 109 "แชวหนูเหยอ นี่แน่ะ! นี่แน่ะ! เก่งจิงไม่ต้องตาเหยือกฉิ หนูไม่ได้ชื่อเจ้าตัวจ้อยน๊า อาโกวบอกหยะว่าหนูชื่อน้องน้ำหนาว"  |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
รูปที่ 110 "หนูขอโทษค่าพี่พายุ หนูยืมไปว่าหนูเป็น "ผู้มาทีหยัง" หนูไม่ควรก้าวย้าวพี่พายุ ต่อไปนี้หนูจาฉะหงบฉะเหงี่ยมเจียมตัวค่า"  |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
รู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่ก็ดีแล้วละน้อง ตอนนี้พี่พายุเป็นพี่ซีเนียร์นะ ส่วนน้องน้ำหนาวก็เป็นน้องเฟรชชี่ ตอนที่พี่พายุอายุเท่าๆ น้องน้ำหนาวเนี่ย อาโกวเคยคิดจะส่งพี่พายุไปเข้าโรงเรียน แต่พี่พายุไม่อยากไป อาโกวเลยตั้งโรงเรียนขึ้นมาสอนพี่พายุแบบตัวต่อตัวเลยแหละ "โรงเรียนอาโกว" มีเพลงประจำโรงเรียนด้วยนะ โกวป้าแต่งให้โดยลอกเลียนมาจากเพลงของพี่พลับ เพลงประจำโรงเรียนของเรามีเนื้อร้องว่า "โรงเรียนอาโกวน่าอยู่ มีครูใจดีหนึ่งคน พายุก็ไม่ซุกซน ทั้งหมาทั้งคนชอบไปโรงเรียน ชอบไป ชอบไปโรงเรียน ชอบไป ชอบไปโรงเรียน" แต่ตอนนี้มีน้องน้ำหนาวมาเป็นนักเรียนใหม่เพิ่มขึ้นอีก 1 ตัว คงจะต้องเปลี่ยนเพลงประจำโรงเรียนซะแล้วละ ขอพี่ซีเนียร์คิดดูก่อนนะ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
พี่พายุได้เรียนอะไรบ้างคร้าบ มีการกำหนดตารางสอนหรือปล่าว นี่ขนาดไปโรงเรียนนะ ยังดุมากกกกกก อยากเห็นว่าคุณครูจัดการกับนักเรียนหมาดื้อๆยังงัยบ้าง มีไม้เรียวแจกม๊ย |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
ดีใจด้วยที่พี่พายุยังสุขสบายดีไม่โดนตัดหางปล่อยวัด เฮงจริงๆ เลยนะเนี่ย นู๋น้ำมนต์ก็ลุยแหลกตั้งแต่เด็กเลยนะ เรียกว่าแม่เล็กพริกขี้หนูแท้ๆเลย เฮ้อ! สงสัยอาโกวคงต้องร้องว่า "กุ้มใจไม่มีลอลิง กุ้มใจจิงๆลอลิงไปไหน" โกวติ๋มก็ใจร้ายจังยุให้เอาพี่พายุไปปล่อยตั้งแต่ยังเอ๊าะๆ มิน่าหล่ะพี่พายุถึงแง่งๆใส่ ยังงี้ต้องเรียกว่ามิตรจิตมิตรใจเนอะ พี่พายุฉลาดจริงๆเลยนะ นู๋น้ำมนต์ถามโกวติ๋มหน่อยซิคะว่าทำไมไม่รักพี่พายุ แล้วทำไมมารักนู๋น้ำมนต์ด้าย |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
ซา-หวัค-ลีค่าพี่พายุ....อ้าวๆๆๆๆๆ ไม่เอานะติดพี่พายุมาแล้วซิ เข้าโรงเรียนมาแล้วต้องพูดให้ชัดถ้อยชัดคำเนอะพี่พายุเนอะ สวัสดีตอนเช้าค่ะพี่พายุ...มาตามสัญญาแล้วนะคะแต่สายไปนิดหนึ่งไม่เป็นไรนะ น้องน้ำมนต์ขาอย่าแย่งชิงความรักของอาโกวที่มีต่อพี่พายุไปเลยนะคะ ยังไงอาโกวก็คงรักพี่น้องคู่นี้เท่าๆ กันจริงแหละ แต่อาจสงสารน้องน้ำมนต์มากกว่าเพราะนู๋ค่อนข้างไม่ค่อยแข็งแรง พี่พายุเค้าก็น่าสงสารเหมือนกันนะคะเพราะพี่เข้าใจค่ะว่าหมาดุ ใครๆ ก็ไม่รัก แต่สำหรับพี่แล้วดุไงก็รักค่ะ คงมีแต่โกวป้ากะอาโกวละมังคะที่รักพี่พายุม๊าก....มาก รวมทั้งน้องน้ำมนต์ด้วยหรือเปล่าเอ่ย |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
| แล้วพี่พายุเค้าหลงกลน้องน้ำมนต์มั๊ยคะ ที่อุตส่าห์จะแกล้งทำเป็นไม่สบายให้พี่เค้าสงสารน่ะ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
น้องน้ำมนต์ก็ทำสำเร็จสิคะ มารยาหญิงร้อยเล่มเกวียน น้องงน้ำมนต์ใช้ไปแค่ 1 ใน 100 ของหนึ่งเล่มเกวียนเท่านั้นเองค่ะ ไม่ใช่แต่พี่พายุนะคะ ขนาดอาโกวยังหลงกลน้องน้ำมนต์เลยค่ะ ตอนเล็กๆพี่พายุชอบกัดชอบแทะมากเลยค่ะ อาโกวมีเก้าอี้ในห้องกินข้าวอยู่ 10 ตัว พี่พายุก็ช่วยแทะขาเก้าอี้ให้อาโกวเกือบจะครบทุกตัวเลยค่ะ มากบ้างน้อยบ้างตามควรแก่เวลาและโอกาส แล้วพี่พายุก็นอนเยียดยาวและมุดหัวเข้าไปใต้โซฟาในห้องนั่งเล่น แล้วเงยหน้าขึ้นแทะหมุดที่ตรึงผ้าใต้โซฟาจนผ้าหลุดลุ่ย แล้วพายุก็กัดและกินผ้าหุ้มโซฟาตรงที่พี่พายุแทะหมุดออกมาได้ไปตั้งเยอะแน่ะค่ะ จนอาโกวต้องซื้อโซฟาตัวใหม่ เก้าอี้นั่งเล่นของอาม่ามี 4 ตัว พี่พายุก็ช่วยแทะขาเก้าอี้ให้อาม่าเล็กน้อย แต่ที่พี่พายุสนใจมากคือผ้าที่หุ้มอยู่ใต้เบาะที่นั่งน่ะค่ะ เพราะเขาบุกระสอบไว้ด้วย พี่พายุก็แทะผ้าหุ้มและแทะกระสอบกินจนเบาะใต้เก้าอี้โบ๋ไปเลยค่ะ ตอนที่พี่พายุแทะเบาะใต้เก้าอี้ตัวแรก อาโกวกับหลานๆก็ช่วยกันปิดอาม่า ช่วยกันไปหากระดาษกาวมาปะไว้ไม่ให้เศษผ้าที่พี่พายุแทะไว้ลุ่ยร่องแร่งลงมา ให้เป็นที่ผิดสังเกตของอาม่า ตกทีหลังความก็แตกค่ะ แต่อาม่าไม่รู้ว่าจะเล่นงานใครดี เพราะคนหนึ่งก็เป็นลูกสาวคนเดียวของอาม่า ส่วนอีกตัวหนึ่งก็เป็นลูกชายตัวเดียวของลูกสาวคนเดียวของอาม่า พอดีพี่พายุเลิกสนใจเรื่องการแทะเบาะใต้เก้าอี้ของอาม่า แต่หันไปสนใจแทะร้องเท้าแตะที่อาม่าใส่อยู่ในบ้านแทนค่ะ พออาม่าถอดรองเท้าก่อนเข้าห้องนอน พี่พายุก็จะดอดไปคาบมาข้างหนึ่ง แล้วก็นอนแทะกินจนแหว่งไปเป็นแถบ ถ้าโกวป้าเห็นตอนพี่พายุเพิ่งคาบไป ยังไม่ทันได้แทะ โกวป้าก็จะวิ่งไล่จับ เจ้าล่อเอาเถิดกันจนโกวป้าลื่นหกล้มกระดูกที่แขนร้าว ต้องใส่เฝือกไปตามระเบียบนั่นไงคะ ตัวที่ไล่เอารองเท้าคืนจากพี่พายุได้ไม่มีพลาดคือน้องน้ำมนต์ค่ะ พอพี่พายุแอบคาบรองเท้าไปเห็นหลัดๆอาโกวก็จะบอกว่า "น้องน้ำไปเอารองเท้าคืนมา" พี่พายุคาบรองเท้าได้ก็ไปยืน สะบัด สะบัด โชว์ให้ดูอยู่ โกวป้าได้ยินอาโกวบอกให้น้องน้ำมนต์ไปเอารองเท้าคืนจากพี่พายุ โกวป้าก็นึกขำว่าน้องน้ำมนต์จะมีปัญญาทำได้เร้อ น้องน้ำมนต์ก็แสดงให้โกวป้าดูค่ะว่าน้องน้ำมนต์ทำได้ น้องน้ำมนต์วิ่งช้าๆ (หรือจะเรียกว่าเดินเร็วๆก็ได้ค่ะ เพราะความเร็วมันเท่ากัน) ไปงับขาพี่พายุ พี่พายุก็จะปล่อยรองเท้าหันมางาบน้องน้ำมนต์แทน อาโกวก็มาเก็บรองเท้าไปได้ง่ายๆ ไม่ต้องวิ่งให้เหนื่อยจนกระดูกร้าวเหมือนโกวป้าหรอกค่ะ น้องน้ำมนต์ไม่ชอบแทะ น้องน้ำมนต์ไม่เคยแทะขาเก้าอี้เลย รองเท้าของอาม่าน้องน้ำมนต์ก็ไม่เคยคาบมาแทะและกินเล่นเป็นอาหารว่างเหมือนพี่พายุหรอกค่ะ กระทู้ "น้ำมนต์และพายุ" เริ่มจะยาวมากแล้ว พรุ่งนี้น้องน้ำมนต์ขออนุญาตขึ้นกระทู้ใหม่นะคะ เนื้อเรื่องที่เล่าในกระทู้ใหม่จะต่อเนื่องจากกระทู้ "น้ำมนต์และพายุ" ค่ะ ------------------------------------------------ ในที่สุดน้องน้ำมนต์ก็ตัดสินใจทำในสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดค่ะ คือ น้องน้ำมนต์ทำเป็นไม่สบาย แล้วน้องน้ำมนต์ก็ตีบทแตกด้วยนะคะ น้องน้ำมนต์ทำเหมือนไม่สบายจริงๆเลยค่ะ จนอาโกวยังหลงเชื่อ และพาน้องน้ำมนต์ไปให้คุณหมอดูอาการที่ รพ. สัตว์เล็กฯ ค่ะ พอพี่พายุรู้ว่าน้องน้ำมนต์ไม่สบายพี่พายุยังจ๋อยเลยค่ะ รูปที่ 120 "อาโกวขา หนูไม่ฉะบายค่า อาโกวช่วยอุ้มหนูยงหน่อย หนูยงเองไม่ได้ ขาของหนูมันฉั้นค่า"  |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
รูปที่ 121 "พายุไม่น่าใจร้ายไปว่าน้อง ให้น้องเค้าไม่สบายใจ แล้วพลอยทำให้เค้าไม่สบายกายไปด้วยเลย น้องเค้าจะฟ้องอาโกวไม๊น๊า พายุใจเสียเลยนะเนี่ยะ กลัวคะแนนพิศวาสตกวูบ"  |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
พี่พายุสร้างวีรกรรมไว้เยอะจริงๆเลยนะเนี่ย กินทุกอย่างที่ขวางหน้า ถ้าได้อยู่ที่สนามบิน...สงสัยกิน CTX เรียบเลย ไม่เหลือร่องรอย โกวป้าก็เจ็บหลายทีเลยเนอะ เข็ดบ้างมั๊ยเอ่ย สงสัยจะไม่เนาะ 555 ก็คนมันรักนี่นา ทำไงได้ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
โอ้โฮ ช่วยกันปิดใหญ่เลยนะ อาม่าก็คงได้แต่ทำตาปริบๆ ก็มีหลานชาย (หมา) ตัวเดียวนี่นา สงสัยทั้งรักทั้งหลงทั้งตามใจ พูดไม่ออกบอกไม่ถูก จะรออ่านต่อภาค 3 นะ มันมากๆ ขอบอก |
 | ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
| คุณเพ็ญพรคะ ปลารบกวนคุณเพ็ญพรหน่อยคะ คือปลามีลูกสุนัขตัวนึง อายุประมาณ 2 เดือน ป่วยเป็นโรคลำใส้และโรคหัด เหมือนน้องน้ำมนต์น๊ะคะ ไม่ทราบว่าคุณเพ็ญพรรักษาให้เค้า หรือพาไปรักษาที่ไหนคะ รบกวนตอบปลาด้วยน๊ะคะ ขอบคุณมาก ๆ คะ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
| คุณปลาคะ อาโกวพาน้องน้ำมนต์ไปรักษาที่โรงพยาบาลสัตว์เทพารักษ์ค่ะ โรงพยาบาลนี้ตั้งอยู่ที่สี่แยกบางนา ถ้าหากมาทางถนนสุขุมวิท เมื่อถึงสี่แยกแล้วเลี้ยวซ้าย ก็ถึงทางเข้าโรงพยาบาลเลยค่ะ คุณหมอชื่อ สพญ.เนาวลักษณ์ อ้างชื่อน้องน้ำมนต์ก็ได้ค่ะ คุณหมอจำน้องน้ำมนต์ได้ น้องน้ำมนต์เพิ่งจะไปหาคุณหมอมาเมื่อ 2-3 อาทิตย์ก่อนนี้เอง ไม่ทราบว่าตอนนี้คุณหมอกลับจากต่างประเทศหรือยัง ต้องขอโทษคุณปลาด้วยนะคะที่น้องน้ำมนต์ไม่มีเบอร์โทรศัพท์อยู่ในมือ คุณปลาลองถาม 13 หรือเปิดสมุดโทรศัพท์ดูนะคะ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
| ขอบคุณมากคะ จะลองติดต่อคุณหมอดู แล้วไม่ทราบว่าตอนน้องน้ำมนต์เป็นเค้าเป็นมากหรือเปล่าคะ เพราะของปลามีอาการกระตุกตามกล้ามเนื้อด้วยคะ รบกวนอีกครั้งน๊ะคะ ขอบคุณมากคะ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
| น้องน้ำมนต์ได้เบอร์โทรศัพท์ของโรงพยาบาลมาแล้วค่ะ 02-393-7351 และ 02-393-7560 ตอนที่น้องน้ำมนต์ไปหาคุณหมอ น้องน้ำมนต์ป่วยเป็นโรคหัดประมาณ 3-4 วันแล้ว ยังไม่มีอาการกระตุกค่ะ แต่อาการก็คงหนักเอาการ เพราะคุณหมอบอกอาโกวว่า "โอกาสรอดน้อยมาก ให้ทำใจด้วย" คุณปลารีบพาน้องหมาไปให้คุณหมอดูอาการเถอะค่ะ ยิ่งเร็วยิ่งดี น้องน้ำมนต์ขอเอาใจช่วยนะคะ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
| ขอบคุณมากคะ ตอนนี้ปลาติดต่อไปที่รพ.แล้ว คุณหมอเนาวลักษณ์ กลับบ้านไปแล้วคะ แต่พรุ่งนี้ปลาให้ทางรพ.ติดต่อมาหาปลา เผื่อที่จะได้ไปรับน้องแสบของปลาที่บ้าน เพราะปลาต้องทำงาน ไม่สามารถพาน้องแสบไปได้เอง และที่บ้านปลาอยู่ไกลด้วยคะ แถวพุทธมณทลสาย 4 ทางรพ.แจ้งว่าพรุ่งนี้จะโทรมาหาปลาอีกครั้ง ขอบคุณมาก ๆ เลยน๊ะคะ แล้วยังไง ปลาจะแจ้งให้ทราบผลเป็นระยะ ๆ น๊ะคะ |
| ตอบ: น้ำมนต์และพายุ |
|
ขอให้น้องแสบของคุณปลาปลอดภัยนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ (ขออนุญาตใช้พื้นที่จ้า....น้องน้ำมนต์) วันนี้เข้ามาอ่านเรื่องของนู๋น้ำมนต์ตอนเช้าทีหนึ่งแล้วนะจ๊ะ แต่พอตอบปุ๊บมันโพสไม่ด้ายเฉยเลยจ้า อ่านแล้วขำอ่ะค่ะ เพราะตัวพี่เองก็เจอแบบนี้แหละจ้ะ เฟอร์นิเจอร์ที่บ้านโหม๊ดเลยจ้ะ ตอนนั้นไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี แบบว่ามันเสียดายอ่ะ |