รายงานสถานการณ์เมื่อวันที่ 23 พ.ค. 2548

ตอนนี้อาการที่มีก็เหลือแค่น้ำมูกนิดหน่อยเป็นบางเวลา ส่วนขี้ตาข้างซ้ายยังคงมีบ้างตาก็แฉะนิดหน่อย แต่ไม่มากเท่าช่วงที่ทรุดครับ ส่วนเรื่องอาหารการกิน ตอนนี้กินยังกะอดข้าวมาเป็นปีครับ เจ้าโน่คงจะทำน้ำหนักตัวและทำขนาดตัวขึ้นมาได้เท่าตอนที่ยังไม่ป่วย และคาดว่าจะทำน้ำหนักมากขึ้นไปอีก เพราะกินได้ทั้งวันและกินไม่น้อยเลยครับ ส่วนเรื่องความสดใสร่าเริง ความสนุกสนานเฮฮา ก็กลับเป็นปกติแล้วทุกอย่าง แต่สิ่งที่มากขึ้นกว่าเดิมคือความขี้อ้อนขี้ประจบครับ

เรื่องการรักษา ก็ยังให้ยาอย่างต่อเนื่องตามที่คุณหมอคนสวยได้สั่งยาให้ครับ และศุกร์นี้ก็จะพาไปตรวจอีกครั้ง หวังไว้ว่าคงเป็นครั้งสุดท้ายครับ เพราะไปแต่ละครั้งต้องรอนานมาก ๆ เลยครับ

จากการป่วยครั้งนี้ผมได้วิธีการในการป้อนยาเม็ด แบบที่เจ้าโน่ไม่ขัดขืนเลยซักแอะ และไม่วิ่งหนีไปไหนด้วยครับ ไม่ทราบว่าแต่ละท่านป้อนยาเม็ดกันลำบากหรือไม่ ถ้าสนใจผมก็จะเล่าให้ฟังครับ

ผมและนีโน่ขอขอบคุณทุกกำลังใจด้วยครับ