ขอแสดงความยินดีกับทุกท่านที่ได้เข้าร่วมงานบางแก้วสู่นานาชาตินะคะ ขอแฮปปี้ได้มีส่วนร่วมมั่งดิ......คืออยากจะเล่าน่ะ

วีรกรรมแรกที่อยากจะเล่าให้ฟัง ซึ่งเราประทับใจมาก มันเกิดขึ้นโดยที่เราคาดไม่ถึง คือ พ่อเจ้าแฮปปี้กำลังเล่นกับลูกณัฐ เค้าบีบคอแล้วก็พูดเสียงดังว่า ตาย ตาย ลูกณัฐเค้าก็ตะโกนว่า แฮปปี้ช่วยด้วย เท่านั้นแหละ แฮปปี้ที่กำลังวิ่งเล่นอยู่ใกล้ วิ่งเข้ามาแล้วก็กระโดดใส่เพื่อผลักให้พ่อเค้าปล่อยลูกณัฐ กระโดดโดยใช้สองขาหน้าผลักให้แยกกัน เค้าพยายามจะช่วยลูกณัฐ (อายุ 11 ขวบ) ตอนแรกก็คิดว่าคงบังเอิญมั๊ง ก็เลยลองกันใหม่ พ่อเค้าก็มาเล่นกับเราแล้วก็บีบคอเราอีก แล้วทำเสียงดังๆ แฮปปี้กำลังจะวิ่งไปหาสาว เค้าวิ่งกลับมาทันที ทิ้งสาวเลย วิ่งกลับมาโดดใส่ พร้อมกับใช้สองขาหน้าผลักพ่อเค้าให้ออกจากเรา นั่นแหละเราจึงมั่นใจว่า เขารู้ว่าเค้าควรทำอย่างไรถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น รู้สึกประทับใจจริงๆ ไม่รู้ว่าเกิดแบบนี้กับใครบ้างมั้ย เล่าให้ฟังบ้างสิ

วีรกรรมที่สอง ตลกมาก.......ก เราเปิดประตูออกมา เจ้าแฮปปี้กำลังจะวิ่งมาหาเรา พอดีไม่รู้เราเหยียบตัวอะไร เราก็ร้องกรี๊ดและก็กระทืบเท้าไปมา เท่านั้นแหละเจ้าแฮปปี้ที่กำลังวิ่งมาหาเรา หันหลังกลับทันที พร้อมกับโกยแนบไปตั้งหลักที่ประตูรั้วหน้าบ้านโน่น ในขณะที่เราอยู่หลังบ้าน โหย.....เอาตัวรอดนี่นา

นี่คือวีรกรรม 2 อย่างที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ที่อยากมาเล่าเป็นประสบการณ์