จำหมากำพร้าชื่อ ยิ่งใหญ่..กันได้มั๊ยเอ่ย...

ถ้าจำไม่ได้...

http://bangkaew.com/webboard/view.php?No=298

เนื่องจากปกติเขียน diary online อยู่แล้ว...และเมื่อมีหมายิ่งใหญ่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต...ก็เลยมีเรื่องของหมาเพี้ยนตัวนี้เขียนลง diary อยู่บ่อยๆ....

ตอนนี้เลี้ยงหมาใหญ่มาเกือบครบปี...อยากเอาเรื่องของอดีตหมากำพร้าตัวนี้มาเล่าสู่กัน...ตั้งแต่เริ่มเลี้ยงมันใหม่ๆ จนมาถึงวันนี้..... มีวีรเวร วีรกรรมอะไรเกิดขึ้นบ้าง...

**ออกตัวว่าอาจจะมีเรื่องคนเยอะไปหน่อย...เพราะอย่างที่บอก...ว่าตัดเอามาจาก diary ส่วนตัวน่ะค่ะ

*********************************************

Apr 1 ‘2004

หมาบ้าน...เต็มรูปแบบ

ตอนนี้มีลูกชายในความดูแลหนึ่งตัวเป็นหมาบางแก้วหน้าตาดี ชื่อว่าคุณยิ่งใหญ่

ฉันเรียกมันว่า..หมาใหญ่....มันจัดเป็นหมาโชคดี ที่ถึงแม้จะโดนเปลี่ยนเจ้าของมาหลายหนแต่สุดท้าย มีคนเอามาฝากแม่ดูแล...โดยวีรกรรมก่อนถูกทิ้งครั้งล่าสุดคือ...

ใหญ่ไปกัดหน้าคนเลี้ยง !! ที่ดันโผล่หน้าเข้าไปทักมันในกรงตอนที่ตัวเองเมา...เมาจนหมาจำไม่ได้ !!ยิ่งโดนกัดหน้าเละ ยิ่งจำกันไม่ได้เข้าไปใหญ่ !!!

ขึ้นชื่อว่าบางแก้ว ใครก็รู้ว่าดุ....แต่แม่ฉันเรียกว่า อารมณ์อ่อนไหว และไวต่อสิ่งเร้าและถ้าคนเลี้ยงเข้าใจ และมั่นคงพอ ก็ไม่น่ามีปัญหา

ฉันกำลังอยากได้หมาเป็นของตัวเองซักตัว เลือกๆอยู่ว่าจะซื้อโกลเด้น บีเกิล หรือ ชนาวเซอร์... แม้ว่าที่บ้านจะมีหมาหลายตัว (มากๆ) แต่เป็นของแม่หมด แล้วก็หน้าตาเหมือนกันหมด... เบื่อหน้าหมาเชฟเพิร์ด !! (แม่แอบมีค้อน...) ...

แต่สุดท้ายพ่ายแพ้แก่ของฟรี... รับอุปการะหมาถูกทิ้งก็ได้ฟร่ะ...

ฉันเอาใหญ่มาเลี้ยงเพราะหน้าตามันน่าเอ็นดู....

ก็อย่างว่าล่ะนะ ไม่ว่าคนว่าหมา หน้าตาดีได้เปรียบ...

มันรู้อย่างรวดเร็วว่าฉันเป็นเจ้าของคนใหม่...มันไม่เคยขู่หรือทำท่าจะกัดทั้งฉันและแม่ส่วนป๋าและคนเลี้ยง ต่างโดนกันไปคนละแฮ่ สองแฮ่...เราเลยสรุปง่ายๆว่า ใหญ่อาจจะไม่ค่อยชอบผู้ชาย …. ฮึๆ

ใหญ่ต้องหัดเปลี่ยนพฤติกรรม จากหมาในคอก อยู่แต่ในกรงมาเป็นหมาบ้าน … ซึ่งดีอย่างที่ใหญเป็นหมาปากไม่เปราะ ไม่เห่าพร่ำเพรื่อ...ไม่หนวกหูรำคาญใคร

วันแรกที่พาไปบ้านที่กรุงเทพ...ใหญ่ก็แสดงพฤติรรมบ้านนอกไร้อารยธรรมให้เห็นเมื่อเดินดม...สำรวจรอบๆบ้าน ไม่สนใจเห่าอะไรทั้งสิ้นแม้แต่หมาข้างบ้าน...

แต่มันหยุดแยกเขี้ยว ขู่ฟ่อ แล้วเริ่มเห่าไม่หยุด … เมื่อฉันเริ่มใช้ตู้ไมโครเวฟอุ่นข้าวให้มัน ….. แต่ก็ใช้เวลาไม่นานมันก็รู้ว่าเจ้าตู้สี่เหลี่ยมแถวในครัวนี่แหละ คืออู่ข้าวอู่น้ำ ...มันจะมานั่งรอนิ่งๆ เมื่อถึงเวลาอาหาร ไม่เสร่อเห่าอีกแล้ว ปรับตัวไวใช้ได้

นอกจากนั้นมันยังทำหน้าที่ไล่แมวได้เยี่ยมมาก...หน้าบ้านของฉันไม่ใช่ส้วมแมวอีกต่อไป แต่กลายเป็นส้วมของใหญ่แทน - _-‘’

ฉันว่าของเสียของแมว มันเหม็นกว่าของหมานะ...ฉันมันเป็น Dog person อ่ะนะ ทนไม่ได๊ ..ไม่ได้...เวลาเห็นแมวข้างบ้านมันเดินนวยนาดมาโก่งตูดขี้บนสนามที่เฝ้ารดน้ำฟูมฟักมา....พอมีเจ้าใหญ่ สะใจ๊สะใจ....เวลามันกวดแมวกระเจิงข้ามรั้วไป....ซาดิสต์เป็นบ้า …

แต่แล้วทุกวันนี้ก็ต้องมาเก็บขี้ไอ้ใหญ่ ณ. Location เดิมสงสัยฮวงจุ้ยหน้าบ้านมันจะเหมาะเป็นส้วมซะกระมัง …. เฮ้อ …