สวัสดีคุณน้อยหน่า ผมอาจจะไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาที่เว็บนี้บ่อยนัก เพราะช่วงนี้ยุ่งมากจริง ๆ สำหรับคำถาม "คนในบ้านเค้าต้องปฏิบัติตัวอย่างไง 10 คนนั้นใช่เจ้าของจริง ๆ ทั้งหมดหรือเปล่า" มีเพียง 2 คนเป็นคนรับใช้ครับ ส่วนที่เหลือมีเพียง 5 คนที่อยู่ประจำ ส่วนที่เหลือจะมาที่บ้านทึกอาทิตย์ จากประสบการณ์ และผมสังเกตหมาที่ข้างบ้าน (และข้างถนน) ผมคิดว่า หมาบางแก้วถึงแม้จะมีนิสัยที่ดุก็จริง แต่รับรองว่าไม่ดุร้ายครับ ส่วนใหญ่ที่ทำให้หมาบางแก้ว (รวมทั้งพันธุ์อื่น ๆ) ดุร้าย น่าจะมาจากพฤติกรรมและอารมณ์ของผู้เลี้ยงหรือเจ้าขอิงมากกว่า ถ้าหากเลี้ยงแบบขังกรง หรือผูกติดกับต้นไม้ตลอดเวลา หรือขังในบ้านตลอดเวลา และที่สำคัญการที่เจ้าของมีอารมณ์ไม่แน่นอน เช่น อารมณ์ดีก็รัก อารมณ์ไม่ดีก็ชัง แตะ ตี หรือปล่อยให้อดอาหาร จะสงผลต่อพฤติกรรมและอารมณ์ของหมาบางแก้วแน่นอน เท่าที่ผมสังเกตุพบว่าหมาบางแก้วเป็นหมาที่ฉลาดและรู้จำเป็นอย่างมาก มันรู้ว่าเวลาใดควรที่จะเข้าใกล้เจ้าของของมัน ก่อนที่ผมจะซื้อมาเลี้ยงก็เคยอ่านหนังสือและคุยกับเพื่อน ๆ ก็ทราบมาว่าหมาบางแก้วดุ และเคยกันเจ้าของ รวมทั้งลูกเจ้าของจนปางตาย แต่ส่วนตัวผมไม่ค่อยเชื่อ ก็เลยตัดสินใจทดลองเลี้ยงดูโดยอาศัยทฤษฎีง่าย ๆ คือ พรหมวิหารสี่ และอิทธิบาทสี่ และที่สำคัญทุกวันผมจะกอดหมาบางแก้วของผม เหมือนกับผมกอดหลาน ๆ และทุกคืนมันจะนอนในห้องเดียวกับผม ซึงผมคิดว่าหมาก็เหมือนคนนะครับ ถ้าเลี้ยงด้วยเมตตามันก็น่าที่จะลดความดุร้ายลงได้มาก เพราะไม่มีสิ่งกระตุ้นสัญชาตญาณดิบของมันครับ สุดท้ายไม่ทราบว่าจะเชื่อกันหรือเปล่า เกือบทุกคืนผมจะเข้าห้องเพื่อสวดมนต์ และเจ้าบิ๊กจะมานอนใกล้ ๆ (ยกเว้นมันง่วงมาก ๆ) และพบว่าในภายหลังเจ้าบิ๊กคล้าย ๆ กับจะเข้าใจคำพูดของผม รวมทั้งมันสามารถที่จะอ่านอารมณ์ของผมออกด้วย เช่น ถ้าหากมันลงไปเล่นในอ่างเลี้ยงปลา ถ้าหากมันเจอผม ผมเคยทดลองคิดว่าจะไม่ตีมัน เจ้าบิ๊กจะค่อย ๆ เดินเข้ามาหาพร้อมกับกระดิกหางไปมา แต่ถ้าหากผมทดลองคิดว่าจะตีมัน เจ้าบิ๊กจะกระดิกหางแต่อยู่กับที่ เมื่อผมเดินเข้าไปใกล้มันจะกระโดดหรนีทันที (ไม่รู้ผมคิดมากไปหรือเปล่า) |