ขอบคุณคะคุณเอ้ที่ถามถึงและเป็นห่วงเป็นใยเจ้าตัวน้อย การที่เราได้เห็นเจ้าลักกี้ของคุณเอ้ และความเป็นมิตรกับคนแปลกหน้าของเค้า ทำให้เรามีกำลังใจฝึกเจ้าหนูเบิร์น ตอนนี้กับคนแปลกหน้า ถ้าอยู่นอกบ้าน เจ้าเบิร์นจะไม่เห่า เค้าจะเข้าไปดมใกล้ๆ แต่จะไม่ยอมให้จับหรือลูบหัว คนส่วนใหญ่ไม่ทราบ จะไปลูบหัวเค้า เค้าจะงับหรือฉกมือ (นี่คืออยู่ในสายจูง) เวลาเค้าทำแบบนี้ก็เราก็จะดุเค้า กับญาติๆที่อยู่บ้านข้างๆ เวลาที่เดินผ่านมาในบริเวณบ้านเรา เค้าจะเห่าบางคนที่เค้ายังไม่ไว้ใจ แต่กับบางคนที่พิชิตใจเค้าได้แล้ว เค้าก็จะกระดิกหางวิ่งไปรับ ที่แปลกคือกับคุณแม่ เวลาที่เจ้าเบิร์นไปเล่นบ้านคุณแม่ เค้าจะไม่เห่า ไม่ทำอะไรคุณแม่ แต่พอคุณแม่เดินมาบ้านเราเท่านั้นแหละ เห่าใหญ่เลย บางที่ก็จะเข้าไปงับข้อเท้าด้วย คุณแม่ก็เอาขนมติดมือไป ให้เค้ากินจากมือ เค้าก็มากิน พอขนมหมดก็เริ่มเห่าอีก ไม่ทราบว่าคุณเอ้มีวิธีอย่างไรที่จะให้คุณแม่พิชิตใจเค้าได้ซะที ขอคำแนะนำด้วยนะคะ เพราะคุณแม่จะเดินมาบ้านเราบ่อยๆ..... กับสุนัขแปลกหน้า เค้าก็จะเข้าไปดมๆเฉยๆ (นี่คืออยู่ในสายจูงนะคะ ยังไม่ค่อยกล้าปล่อยให้เค้าวิ่งแบบอิสระ) (วันที่ไปกระทรวงฯ อยู่ๆเจอพี่ปิงปองขึ้นขี่ เลยตั้งตัวไม่ทัน มีตกใจนิดหน่อย แต่ไม่ถึงกับฉกพี่ปิงปอง) แต่กับสุนัขของคุณอาบ้านข้างๆสองตัว ดูเหมือนเค้าจะไม่ชอบหน้า เห็นแล้วเป็นต้องไปเห่าเค้า แปลกที่กับสุนัขบางตัวที่บ้านคุณอา (คุณอามีสุนัข 14 ตัว) เจ้าเบิร์นก็ชอบที่จะไปวิ่งเล่นกับเค้าประจำ

เอกสารที่คุณเอ้แจกวันนั้นมีประโยชน์มากนะคะ ตอนนี้ก็ใช้เป็นแนวทางในการเลี้ยงเจ้าเบิร์น  หวังว่าคงจะได้เจอคุณเอ้อีกในโอกาสอื่นๆต่อๆไป และจะคอยติดตามพัฒนาการ/เรื่องราวของเจ้าหนูข้าวปุ้น ..post มาบ่อยๆนะคะ