ภาพนี้ตัวหน้าเจ้าหยก (ชื่อเดิมมู่หลาน) ตัวที่น้องฟ้าขี่อยู่เจ้าสิงห์ค่ะ อุอุ

ขอตอบนะคะ

จริงๆก็ไม่ได้ปล่อยให้ลูกเล่นหมาตามลำพังหรอกค่ะ แม่ก็ต้องคงดูอยู่แล้ว  แต่เราพยายามให้เจ้าหมารู้ว่านี่เป็นลูกเรานะ เป็นพวกเดียวกัน(เป็นฝูงเดียวกันนะ)

กับเจ้าหยกโตมากะน้องฟ้า พอมาอยู่บ้านนี้ก็มีน้องฟ้าอยู่แล้ว เค้ารับรู้ว่านี่คือสมาชิกคนหนึ่งในบ้านเหมือนเป็นนายคนหนึ่งเหมือนกัน เค้าจะอ้อนขอเล่นด้วย หยก(มู่หลานอ้ะ) เค้าจะไม่ดุหรอกแต่เห่าเก่งมาก ยังติดจะขี้เล่นอยู่เยอะค่ะ

ส่วนเจ้าสิงห์นี่ มาเลี้ยงก่อนน้องฟ้าจะคลอด พ่อนี่แรกๆเลยเหมือนกะตัวเองใหญ่กว่า เหมือนลูกเรามาทีหลัง แม่ก็อุ้มลูกไว้ตลอด แต่พยายามให้เจ้าสองตัวนี่รู้ว่านี่สมาชิกในบ้านนะ ห้ามกัด ห้ามทำร้ายนะ เคยเล่าแล้วมั้งคะว่ามีอยู่ครั้งหนึ่ง เราก็ให้ลูกนอนบนเปลโยกของเด็กจะเตี้ยๆหน่อยอยู่ชั้นสองของบ้าน แต่พ่อสิงห์มันขึ้นทุกชั้นแหล่ะ ห้ามไม่ให้ขึ้นมาชั้นบนแต่กั้นไม่อยู่มันแอบหมุดรอดขึ้นมาจนได้ ก็เสียวๆเหมือนกันกลัวว่าแต่งับลูกเราเปล่านะ เพราะเด็กอ่อนมีกลิ่นนม และจะเหมือสัตว์ตัวเล็กๆที่หมามันขย้ำเล่นได้ ปรากฏว่าสิงห์เดินผ่านไปเฉยๆ และก็มาดมๆหน่อย (คงคิดว่าโธ่เอ๊ยห้ามอะไรหนักหนา ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ)

หลังๆก็เลยลองของดู แอบดูอยู่ว่าถ้าลูกอยู่ตามลำพังเล่นอยู่คนเดียว หรือเข้าไปจับมันจะขู่มั้ย จะทำร้ายมั้ยแต่ก็ดีค่ะ ไม่มีปัญหาเรื่องนี้ นี่ล่ะที่เค้าว่า หมาบางแก้วไม่กัดเจ้าของ เจ้าของที่เลี้ยงที่ดูแลอยู่ด้วยกันมันจะไม่ทำร้ายหรอก  แอบหนีไปเที่ยวเรียกไม่กลับ พอกลับมาได้ เจ้านาย(พ่อน้องฟ้า)จับตีซะ เพราะเรียกไม่ฟัง บางทีก็ตีรุนแรงเหมือนกันจินยังคิดเลยว่านี่ถ้าเป็นตัวพันธุ์ทางที่เคยเลี้ยงตีแบบนี้มันมันแว้งกัดแล้วนะจริงๆ แต่สิงห์ไม่เคยแว้งกัดเจ้าของเลย เจ็บมากก็ได้แต่ร้องลงนอนแบบยอมแล้วกลัวแล้วฮะ

ส่วนน้องหยกนี่ ยังไม่ทันตีเธอก็ลงนอนหมอบพื้นแบบกลัวมาก คือก็ดื้ออยู่เหมือนกันจะตีก็เพราะเพื่อให้เรียกให้ฟัง