คุณแป้งครับ เห็นใจและเข้าใจในความรู้สึกนะครับ ดีใจแทนสัตว์เลี้ยงทุกตัวในบ้านด้วย ที่ได้มาอยู่บ้านอันอบอุ่นเต็มไปด้วยความรัก ความเมตตาต่อสัตว์หลังนี้ การจะเอาลูกหมามาเลี้ยงสักตัว แน่นอนว่าต้องเป็นงานที่วุ่นวายพอสมควร กว่าที่ลูกหมาจะรู้จักอะไรเป็นอะไร แล้วคุณแป้งก็บอกว่า ตอนนี้ตัวเองก็เรียนภาคค่ำอยู่ ก็เลยอยากเสนออย่างนี้ครับ ถามความพร้อมของคนในบ้านก่อน ว่าพร้อมจริงๆหรือเปล่า แล้วก็ถามตัวเองด้วย ไม่ต้องรีบร้อนตอบคำถาม ใจเย็นๆครับ ว่างๆแล้วค่อยๆคิด พักสมอง พักใจสักระยะหนึ่งก่อนจะเป็นการดี ยิ่งถ้าไม่คิดเลยก็จะดีมากครับ แล้วอีกสักเดือนค่อยมาถามมาคุยกันใหม่ การทำให้ใจว่างๆ ปล่อยวางเรื่องไม่ดีให้ได้หมดซะก่อน จะทำให้เรามองเห็นตัวเองได้ดีขึ้นครับ

ขอให้หลุดจากความเสียใจได้เร็วๆครับ พวกเราเป็นกำลังใจให้...อยากได้นกกระดาษมั่งมั๊ย..