 | ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ |
|
ตอนนี้บ้านแป้งไม่มีสุนัขอยู่เหลือแล้ว หลังจากจูเนียร์จากไป คุณแม่ก็อยากพัก เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่ได้หยุดพักเลย ทั้งหมาทั้งเด็ก เมื่อวานนี้เองปลามังกร ชื่อ "นิโคล" ของพี่ชายก็โดดออกมานอกตู้ สร้างความเสียดายให้กับั้งบ้านมากหลังจากเลี้ยงมาสามปี ทำให้ช่วงนี้ไม่มีสัตว์เลี้ยงตัวใหญ่ๆเหลือในบ้าน เรียกว่าไปติดๆกันเลย ความจริงตอนไปทำสังฆทานให้จูเนียร์แป้งก็ยังรุ้สึกไม่ดีเท่าไหร่ยังรู้สึกหน่วงๆอยู่ในใจ ยังบ่นกับเพื่อนอยู่ไม่ทันไร นิโคลก็โดดออกมานอกตู้ ก่อนหน้านี้นานมากแล้วเคยโดดออกมาทีแต่พี่ชายไปพบเสียก่อน แต่หนนี้ไม่โชคดีเช่นหนนั้น แต่พี่ชายบอกว่าเขายังหายใจ แต่ตอนแป้งกับแม่ไปพบตาเขาขุ่นแล้ว นอนตัวแข็ง น้ำรอบๆตัวแห้งหมดแล้ว คิดว่าเขาคงรอพี่ชายอยู่ ทำให้ตอนนี้ที่บ้านตัดสินใจหยุดเลี้ยงก่อน....แต่ใจแป้งก็ยังอยากเลี้ยงอยู่ดี เพราะตั้งแต่เล็กอยู่กับหมามาตลอด พอไม่มีก็เหงาๆ แป้งอยากรู้ว่าถ้าแป้งหาลูกสุนัขมาตัวหนึ่ง เราต้องเลี้ยงเขาจนอายุเท่าไหร่ค่ะ ถึงจะทิ้งเขาให้อยู่ตัวเดียวได้ ไม่ต้องไปเป็นภาระของคุณแม่ คือช่วงนี้แป้งเรียนภาคค่ำอยู่ แป้งกะว่าจะรอจนปิดเทอมค่อยหามาเลี้ยง แต่ถ้าแป้งต้องไปเรียนตอนบ่ายสาม จนถึงสามถึงสี่ทุ่มกว่าจะกลับบ้าน แป้งสามารถอยู่กับเขาได้ตลอดเวลาที่เหลือ พี่ๆว่าแป้งควรจะเลี้ยงไหม หรือควรตัดใจว่าอย่าพึ่งเลี้ยงดีกว่ารอจนคุณแม่พร้อม เพราะถ้าแป้งเลี้ยงจริงคิดว่าแม่กับพ่อนั้นหละจะอดไม่ได้ ถ้าแป้งจะทิ้งให้เป็นภาระเขา ความจริงพ่อแม่แป้งเป็นคนรักหมา แต่เนื่องจากคุณแม่ต้องเลี้ยงหลานด้วยติดมาเกือบ 5 ปีแล้ว มิถุนายนปีหน้าหลานคนเล็กถึงจะเข้าโรงเรียน คุณแม่พึ่งจะได้พัก แป้งก็เข้าใจ แต่แป้งก็ขหมาคนรู้จักไปทั่ว ว่าถ้ามีใครให้ แป้งขอ เพราะหลายๆครั้งซื้อจากคอกสุนัขแล้ว เสียความรู้สึก ทำให้เลิกซื้อมาหลายปีแล้ว และพอซื้อครั้งล่าสุดก็เสียใจ พอแป้งจะซื้อก็ถูกคุณแม่ท้วงไว้ ก็ชะงักไปเหมือนกัน ที่ถูกใจคิดจะซื้อก็เลยตัดใจ คิดเสียว่าไม่ใช่ เพราะความจริงก็มีคนเขามาถามเหมือนกันว่าเอาไหม ลูก สุนัขไทยหลังอาน 3 เดือน แต่ตอนนั้นจูเนียร์ยังอยู่ ก็ตัดใจไป บางครั้งอะไรๆก็อยู่ที่จังหวะเหมือนกัน ทำให้แป้งคิดว่าช่วงนี้แป้งคงจะพักเหมือนกัน มุ่งกับเรียนจนกว่าจะสอบปลายภาคเสร็จ เพราะรูปเงาที่จูเนียร์เคยอยู่มันยังหลอนอยู่ เพราะหลงไปว่าเขายังอยู่ ส่วนลูกหมาแป้งคงดูไปเรื่อยๆ พี่ๆคงสงสัยทำไมแป้งไปเอาหมาที่คนทิ้งมาเลี้ยง แป้งว่าช่วงชีวิตที่เขาอยู่กับเรามันสั้น และกว่าเขาจะมาอยู่กับเราเขาก็มีบาดแผลในใจมาแล้ว ที่บ้านเคยรับสุนัขข้างถนนมาอยู่ด้วย พอให้เขาเข้าบ้านเขาก็ไม่ยอมออกจากบ้านอีกเลย คงจะตรงข้ามกับหมาที่เราเลี้ยงให้อยู่แต่ในบ้านที่อยากจะออกไปนอกบ้านเหลือเกิน แต่พออยู่ไปๆ ปรากฎว่าเขาเป็นซีสไปทั้งตัว แต่แป้งเคยจะกอดเขาๆแยกเขี้ยวใส่ ก็เข้าใจว่าอยู่ข้างถนนมาไม่มีคนกอด พอมีคนแสดงความรักเลยมีปฎิกิริยาเช่นนี้ ยอมให้แค่จับลูบหัว ถ้าเล่าให้พี่ๆฟังคงงงเหมือนกัน ว่าอยู่ๆหมาตัวนี้ก็มาอยู่หน้าบ้านแป้งมาขอข้าวกันมาตีสนิทหมาในบ้านแป้ง จนได้เข้ามาอยู่ แต่ตอนหลังกลับมาทะเลาะกับกมาในบ้าน แต่ที่บ้านก็เลี้ยงจนเขาตายไม่ได้ไล่ออกจากบ้าน เพียงแต่สลับกันอยู่ในกรง แป้งหาจะหวะอยู่ว่าวันไหนว่างจะไปทำบุญ ไหว้พระ ส่งบุญกุศลทั้งหมดที่ทำให้พวกเขาทั้งหมด อาจจะเป็นเวรเป็นกรรมที่มีต่อกันกระมั้ง ทึ่ทำให้ชาตินี้ต้องมาอยู่ด้วยกัน คุณพ่อบอกว่าถ้าคิดจะเลี้ยงก็เป็นอย่านี้แหละ ไม่แก่ตาย ป่วยตาย ก็อุบัติเหตุ ให้ทำใจ ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ |
| ตอบ: ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ |
|
เลี้ยงเขารักเขา และเขาก็รักเรา ความสุขที่ได้จากเขายามที่เขาอยู่ด้วย เสียงหัวเราะ รอยยิ้มที่ได้จากเขา เก็บเป็นความทรงจำที่ดี และเป็นประสบการณ์ ที่เราจะนำมาใช้ในการที่เราจะลี้ยงพวกเขาต่อไปในอนาคต การพลัดพรากย่อมมีเกิดขึ้นแน่นอน เพราะช่วงอายุเขาสั้นกว่าเรา แต่นั้นก็เป็นการเพิ่มประสบการณ์ของเรา ยังไงเราก็ขาดสัตว์เลี้ยงประจำบ้านไม่ได้หรอกครับ เพราะเราเคยมีเขา |
| ตอบ: ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ |
|
คุณแป้งครับ เห็นใจและเข้าใจในความรู้สึกนะครับ ดีใจแทนสัตว์เลี้ยงทุกตัวในบ้านด้วย ที่ได้มาอยู่บ้านอันอบอุ่นเต็มไปด้วยความรัก ความเมตตาต่อสัตว์หลังนี้ การจะเอาลูกหมามาเลี้ยงสักตัว แน่นอนว่าต้องเป็นงานที่วุ่นวายพอสมควร กว่าที่ลูกหมาจะรู้จักอะไรเป็นอะไร แล้วคุณแป้งก็บอกว่า ตอนนี้ตัวเองก็เรียนภาคค่ำอยู่ ก็เลยอยากเสนออย่างนี้ครับ ถามความพร้อมของคนในบ้านก่อน ว่าพร้อมจริงๆหรือเปล่า แล้วก็ถามตัวเองด้วย ไม่ต้องรีบร้อนตอบคำถาม ใจเย็นๆครับ ว่างๆแล้วค่อยๆคิด พักสมอง พักใจสักระยะหนึ่งก่อนจะเป็นการดี ยิ่งถ้าไม่คิดเลยก็จะดีมากครับ แล้วอีกสักเดือนค่อยมาถามมาคุยกันใหม่ การทำให้ใจว่างๆ ปล่อยวางเรื่องไม่ดีให้ได้หมดซะก่อน จะทำให้เรามองเห็นตัวเองได้ดีขึ้นครับ ขอให้หลุดจากความเสียใจได้เร็วๆครับ พวกเราเป็นกำลังใจให้...อยากได้นกกระดาษมั่งมั๊ย.. |
 | ตอบ: ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ |
|
เห็นด้วยกับคุณอาทร คุณแป้งควรถามความพร้อมของคนในบ้านก่อนเป็นสำคัญ โดยเฉพาะคุณพ่อคุณแม่และหลานน้อย เนื่องจากสุนัขที่ยังเด็กมักจะซน ไม่รู้ฟัง (เพราะอยู่ระหว่างการสอนและฝึก) ย่อมก่อความเดือดร้อนรำคาญใจ หากหลานน้อยไปโรงเรียนแล้ว คุณพ่อคุณแม่เหงาและพร้อมจะเลี้ยงสุนัขตัวใหม่ ค่อยออกไปหาลูกสุนัขพร้อมกันทั้งครอบครัว (ให้ถูกชะตากับทุกคน) ก็ยังไม่สายนะคะ รอฟังข่าวจากคุณแป้งค่ะ |