หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๑
โดย น้อยหน่า ('.' ) - Wednesday, 24 November 2004, 07:29PM
 

ตอนที่ 13 เวลาของหมาตัวหนึ่ง ....................................

เจ้าตัวยุ่งอายุ 8 เดือน เค้าดีกว่าตอนอายุ 7 เดือนมากน่ารักกับเจ้าของดีนะ  เรื่องการขู่ของเค้า เราใช้วิธีดุเค้าอย่างจริงจังด้วยน้ำเสียงและอารมณ์ที่ไม่พอใจจริงๆ แล้วเราก็พูดว่า "ไม่รัก" เค้ารู้นะกับคำๆนี้ การเลี้ยงของเราอาจมีผลต่อคำพูดว่า "ไม่รัก" กับเค้าอย่างมากก็เป็นได้ เค้าจะรู้ว่าเมื่อเค้าโดนนายไม่ร้กเค้าจะถูกทำโทษอย่างงัย ในที่นี้ยังไม่เคยใช้กำลังกับเค้าน่ะ เราใช้วิธี "สอน" จริงๆ แต่ก็ได้ผลกับเจ้าตัวยุ่ง

สิ่งแรกที่คนเลี้ยงต้องทำคือ "ทำใจให้กล้า" ต้องไม่กลัวเค้าเมื่อเค้าทำเสียงขู่นั้น เราลุยเลยเฉยไม่สนกับเสียงขู่ของเค้า เค้าจะรู้เลยว่าเค้าทำอะไรเราไม่ได้ (เค้าลองเชิงเรา) ช่วงที่เจ้านายไปต่าง ปตท. เราได้คลุกคลีกับเค้า เล่นกับเค้ามากขึ้นกว่าเดิม เล่นเหมือนที่หมาเล่นกัน เค้ายอมรับเรามากขึ้น (สงสัยกลัวหายไปอีกคน)แลบลิ้น ... อย่างเรื่องการออกไปฉี่ เค้าจะมีพฤติกรรมต่างไปจากช่วงอายุ 3-7 เดือนที่ผ่านมา เช่นการออกไปข้างนอก ถ้ากับเจ้านายเค้าจะไปนั่งรอหน้าประตู เจ้านายก็ดูไม่ออกว่าเค้าจะออกไปฉี่หรือว่าแค่อยากออกไปเล่น เราก็กำหนดเงื่อนไขเค้าใหม่ (ในช่วงที่เจ้านายไม่อยู่) โดยให้เค้าส่งรหัสบางอย่างกับนายหญิง จนเดี๋ยวนี้เรารู้แล้วว่าตอนไหนที่อยากออกไปเล่น ตอนไหนที่ไปฉี่ คือเข้าใจเค้ามากขึ้นกว่าแต่ก่อนที่ใช้แต่วิธีสังเกตซึ่งบางครั้งก็เดาถูกเดาผิด ... ทุกวันนี้เจ้าตัวยุ่งสวัสดีได้ทั้งซ้ายและขวา โดยที่ไม่ต้องมีของมากระตุ้นก็สามารถทำได้ สวัสดีตอนกลับบ้าน และจะออกมาทำงาน ชอบที่จะเอาขามาสะกิด กลายเป็นว่าเดี๋ยวนี้เค้าจะเอาอะไรเค้าจะยกขาสะกิดทำให้เรารู้ว่า ณ เวลานั้นเค้าจะบอกอะไรกับเรา

8 เดือนแล้ว เค้านิ่งกว่าตอน 4-5 เดือนมากกว่าเดิม แต่ยังซนอยู่เล่นได้ตลอดเวลาที่อยากจะเล่น ... การนอนเค้าจะรู้และการจัดลำดับของเค้าว่าเค้าต้องอยู่ในลำดับไหน เวลาที่เรานอนเค้าจะกระโดดขึ้นเตียงมานอนหมอบ มาเลียขาบ้างมือบ้าง สักพักพอเห็นว่าเราเงียบไปนานเค้าก็จะลงไปนอนที่ ๆ เค้านอนประจำ กลางดึกเค้าจะคอยเฝ้าเราระวังภัยให้เรา ได้ยินเสียงผิดปกติเค้าจะเห่าในลำคอก่อนให้เราได้ยิน (แค่ทีเดียว แล้วเอียงคอมอง หูหันตามทิศทางของ ถ้าไม่มีอะไรเค้าก็จะเงียบ นอนต่อ) ...

เพื่อนๆที่มีหมาหวงของกิน ขู่เจ้าของ ลองปรับใจเราเองก่อนนะ คือ "ต้องไม่กลัว" ไม่แสดงให้เค้ารู้ได้ว่าเรากำลังกลัวเค้า แล้วทำกับเค้าอย่างปกติ เหมือนกับสิ่งที่เค้าทำไม่มีผลอะไรกับเรา เค้าจะเลิกไปหรือลดน้อยลงได้ เค้าเป็นหมาที่ลองเชิงเราได้ตลอดเวลา แล้วเราก็ต้องมั่นใจเค้าด้วยว่าเค้าจะไม่ทำร้ายเรา

จนเจ้าตัวยุ่งอายุครบ 9 เดือน ท่านเคยสังเกตเจ้าตัวยุ่งมั๊ยว่าเค้าบอกอะไรเราบ้างในเวลาไหน อย่างไร... พอเรามานั่งนึกย้อนกลับไปตั้งแต่วันแรกที่เราเอาเค้ามาเลี้ยง เราปฏิบัติกับเค้าอย่างงัยบ้าง เช่นเรื่องกินข้าว เวลาไหนที่เค้าต้องเช็ดตัว เวลาไหนที่อาบน้ำ เวลาไหนที่เค้าต้องการออกไปฉี่ไปอึ และเวลาไหน... อีกมากมายที่เรายังนึกเป็นคำพูด ณ ตอนนี้ไม่ออก

จำได้ว่าช่วงเวลา 2-5 เดือนเค้ายังอั้นฉี่ได้ยังไม่ดี ก็คงเหมือนกับเด็กที่ฉี่บ่อยๆ เราต้องปล่อยให้เค้าออกไปฉี่ วิ่งเล่นสักพัก พอเค้าเบื่อ ๆ คิดถึงนายก็มาเรียกบ้าง หรือเดินมาหาเราบ้าง ช่วงนั้นเราไม่รู้หรอกว่าเค้าจะเอาอะไร เดาๆเอา ดูเอาบ้าง พอเข้าเดือนที่ 6 ทุกอย่างที่เจ้าตัวยุ่งทำแต่ละวันเริ่มเข้ารูปเข้ารอย เป็นกิจวัตรมากขึ้นเข้าใจว่าเค้าแสดงท่าทางอย่างนั้นเค้าต้องการอะไรและทำไม...

ช่วงที่เค้าเป็นหมาเด็กจนมาถึงตอนนี้ มีกิน-เล่นและนอน จะหนักไปทางเล่นจนบางครั้งเจ้าของแทบไม่ได้นอนเลย พฤติกรรมของเค้าเวลาอยู่กับเจ้าของจะเล่นก่อนกิน กินเสร็จจะแทะกระดูกก่อนทุกครั้งเพื่อให้ได้บริหารเหงือกและขัดฟันไปในตัว หมอบพักไม่ถึง 5 นาทีเล่นต่อเลย การเล่นของหมากก็ไม่มีอะไรมาก ไล่จับ แย่งของกัน เล่นซ่อนของ พอหานานๆเข้าไม่เจอจะยอมแพ้ โดยนั่งแล้วเอาขาข้างใดข้างหนึ่งมาสะกิด หรือไม่ก้อฟัดกันแบบหมา ๆ เค้าก็มีความสุขแล้ว เล่นกันจนเหนื่อยเดินไปกินน้ำ แล้วถ้ายังเล่นไม่พอก็จะเดินมาเล่นด้วยใหม่บางครั้งเค้าเหนื่อยมาก ๆ ก็จะหมอบหลับไปเลยก้อมี

เวลานอนประมาณ 5 ทุ่ม ถ้าไฟยังเปิดเค้าก็จะคิดว่าเจ้านายยังไม่นอนก็ยังจะเล่นต่อ พอปิดไฟเค้ารู้ว่านายจะนอนแล้วเค้าจะสงบลงแต่ไม่ถึงกับหยุดทันที เค้าจะมาหมอบเล่นอยู่ข้างๆ พอสักพักเค้าก็จะลงไปนอนในที่ประจำของเค้า พอตี 5 กว่าบางวันก็ 6 โมง เค้าจะตื่นออกไปฉี่อีกรอบ และได้อยู่ข้างนอกยาวไปจนเราออกไปทำงาน ในช่วงเวลา 6.30 ถึง 7 โมง เป็นเวลาที่เราให้เค้าอีกรอบก่อนออกมาทำงาน เล่นกับเค้า ป้อนขนมเค้าบ้าง วิ่งไล่จับ(บ้างบางวัน) แปรงขน การทำกิจวัตรประจำวันให้กับเค้าทุกวันแบบนี้..จนเค้ารู้แล้วว่าเวลาไหนนายจะให้อะไรกับเค้าบ้าง การขู่ของเค้าลดลงไปเยอะมากๆ จนแทบจะไม่ได้ยินเลย (ในช่วงเวลาที่ผ่านมา)

มาวันนี้เราได้คำตอบแล้วว่า "เจ้าตัวยุ่งรู้เวลาได้อย่างงัย"

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๑
โดย หมาบางแก้ว return - Thursday, 25 November 2004, 06:13AM
 

เรื่องการตอบสนองต่อเจ้าของหรือบุคคลภายในฝูง  เป็นจริงอย่างที่สหายท่านเล่ามา  เค้าจะดูอารมณ์ของเราที่จะกระทำต่อเค้าได้อย่างดี  หยุดเมื่อไหร่  ก็นอนเฝ้า(ถอนหายใจยาว ๆ)  เปลี่ยนสถานที่ที่นั่งทำงานก็ลุกเดินตาม  แล้วก็ล้มตัวลงนอน  หันหน้ามาทางเรา คอยเหลือบตาดูลูกพี่ตาโต(หลับบ้างไม่หลับบ้าง)  หัวเราะแต่ถ้าช่วงไหนต้องออกจากการเป็นยามแล้วละก็   จะมีการหลับยาว(แบบไม่รู้ตัว)ให้เราได้เห็น  เหมือนเด็ก ๆ ที่ไม่มีพิษมีภัยอะไร

ยินดีจากปีศาจน้อยกลับกลายเป็นสุนัขที่เรียบร้อย  ก็น่ารักไปอีกแบบ  คอยแอบมองลูกพี่  นอนเฝ้าได้ตลอดยามที่เราทำงาน  แต่ถ้าขยับตัว  แล้วแสดงว่าเราจะเล่นกับเค้า   แววตาของเจ้าตัวยุ่งก็จะกลับมาเป็นสมัยเด็ก ๆ อย่างทันที(แววตาที่ข้า ฯ เองก็อธิบายได้ไม่ถูก  เป็นแววตาที่ใส ๆ มีรอยยิ้มอย่างเด็ก ๆ  ดึงของกันก็มีแววตาที่จริงจังกับการเล่นออกมาด้วย)  พฤติกรรมที่แสดงออกมาจากแววตาและท่าทาง  เศร้า เสียดายที่น่าจะมีภาพลายเส้นหรือรูปถ่าย  ที่ใคร ๆ ดูก็รู้ว่า  สุนัขสายนี้มีอารมณ์ที่ดี  ไม่ใช่มีเพียงแต่ความก้าวร้าวที่สูงเท่านั้น  หัวเราะแลบลิ้นเหรียญต้องมี 2 ด้านเสมอ

เจ้าดำที่เราเคยได้กล่าวถึง  ตอนนี้ได้กลับมานอนที่ป้ายรถประจำทาง  อันเป็นที่เดิมของเค้าแล้ว  ดูเค้ามีความสุขดี  แววตามีแววเศร้า(เหมือนเจ้าด่าง)แต่ก็ยังมีความมั่นคง  มีอิสระภาพในการต่อสู้กับโลกอีกมากมายอยู่ในนั้น  สุนัขไทยที่แสนฉลาด  เค้าจะอ่อนน้อมต่อคนที่ผ่านไปผ่านมา  ใครเคยให้ของกินก็จะกระดิกหางเข้ามาหา  พร้อมกับรอยยิ้มที่เป็นมิตร  ไม่ต่างอะไรไปจากเจ้าด่างที่อยู่ในบ้านของข้า ฯ เลย

การปรับตัวเข้าสู่สังคมเมือง  ในการเป็นสุนัขจรจัดของสุนัขไทย  ช่างคิดถ้าดูจากพฤติกรรมของพวกเค้าที่แสดงออกมา  น่าคิดและน่าศึกษาอย่างมาก  ถ้าจำได้ข้า ฯ เคยพูดถึงสุนัขสายพันธุ์นี้ในการกลับไปสู่ธรรมชาติ(ถ้าคนทอดทิ้งเค้าแล้ว)  เค้าก็จะปรับตัวเข้าสู่สภาพแวดล้อมใหม่ได้  สุนัขไทยในเมือง(จรจัด)ก็ปรับตัวได้อย่างดี  ถ้าสหายท่านได้นั่งรถไฟผ่านบางสถานี เช่น  ขุนตาน  คลองขนานจิต ฯลฯ  ท่านจะได้เห็นสุนัขไทย(จรจัด)เหล่านี้  ออกมายืนคอยผู้มีใจเมตตาให้อาหารอยู่ข้างทางรถไฟ  บางตัวผอมกระหร่องบ้าง  ขาขาดบ้าง  แต่แววตาก็ยังเป็นสุขในความเป็นอิสระ  มีรอยยิ้ม  มีความหวังในนั้น  ข้า ฯ ชอบยิ้มให้กับพวกเค้าเสมอ ๆ  มีอะไรที่แบ่งปันกันได้ก็แบ่งปันกันไป  ยินดียินดีกับพวกเค้าน่ะ  ที่เค้าสามารถทำลายกรงที่มองไม่เห็นออกไปจนหมดได้  หัวเราะเหมือนกับเจ้าดำตอนนี้ก็เลยไม่อด  มีคนคอยห่วงใยเค้าตั้งมากมาย

คราวนี้มาถึงเรื่องสุนัขบางแก้ว  ในความคิดของข้า ฯ(เท่านั้น)  เค้าก็เป็นสุนัขไทย  ที่มีความเฉลียวฉลาด  การปรับตัวที่จะพึ่งตนเอง  ก็น่าจะทำได้ไม่ต่างอะไรกับพวกเจ้าด่าง  ยามเอาตัวรอดคงไม่เหลือความดุอะไรช่างคิดหัวเราะ  วันก่อนก็เห็นพวกเค้ามีย่ามแขวนที่คอ  ขอสตางค์ให้กับเพื่อน ๆ  ใครจับก็ได้  บางตัวที่อ่านมาก็เฝ้าที่(อยู่ที่เดิม) ไม่หนีไปไหน(แม้จะเป็นบุญทิ้งแล้ว)  เดินตามหาอดีต  จนคนใจดีทนและอดสงสารไม่ได้ 

ช่างคิดสุนัขไทย  ที่เป็นสุนัขโบราณ  มีอะไรอีกเยอะเยะที่เรายังไม่รู้  ท้าทายและเป็นนักต่อสู้ที่อยู่ในดินแดนนี้มานาน  น่าศึกษาอย่างละเอียดชอบ  พอก่อนน่ะสหายท่าน  ต้องลงไปสวัสดีกับนางสาวตัวยุ่ง(ร้องเรียกแล้ว-เพราะเค้าได้ยินเสียงและเห็นแสงไฟ)  แล้วจะทักทายเจ้าดำเผื่อท่านด้วยน้าบ้ายบาย

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๑
โดย หมาบางแก้ว return - Thursday, 25 November 2004, 07:09AM
 

ช่างคิด พอดีเห็นพี่ลี้เขียนเรื่องสุนัขนายเดียว  ก็ขออนุญาตออกความเห็นแจมไว้ในกระทู้ของสหายท่านน่ะครับ  และขออนุญาตพี่ลี้ด้วยครับ

การเป็นสุนัขนายเดียวหรือครอบครัวเดียว  คงต้องมองจากฝั่งของคนเลี้ยงให้มากที่สุดครับ  ก็คือสอนใจให้กับคนเลี้ยงว่า  การเลี้ยงสุนัขบางสายพันธุ์มีความจำเป็นต้องใช้นายเดียวหรือครอบครัวเดียวเลี้ยง  ไม่งั้นจะมีปัญหาเกิดกับตัวสุนัขได้ง่ายรวมไปถึงอาจจะเกิดอันตรายไปสู่สังคม(คนอื่นที่นำไปเลี้ยง)  หัวเราะสุนัขโบราณ  ในเรื่องของฝูง ที่ไม่ควรมีการเปลี่ยนฝูงใหม่ (เรื่องนี้คุยได้ยาวในการวิเคราะห์)

สำหรับสุนัขบางสายพันธุ์ที่ถูกการปรับปรุงพันธุ์จากมนุษย์  คงต้องแยกออกจากสุนัขโบราณครับพี่ลี้  เพราะการปรับปรุงพันธุ์นั้นจะมีวัตถุประสงค์ที่ตั้งกันไว้ก่อนหน้าแล้ว  การพึ่งตนเองหรือฝูงเดิมก็จะน้อยลง  มีการผูกพันธ์กับมนุษย์มากขึ้น  มี Taining ability จากมนุษย์ได้เป็นอย่างดี  รวมทั้งการรับฟังคำสั่ง ฯลฯ  สุนัขเหล่านี้ล้วนมีหน้าที่  สามารถเปลี่ยนมือได้  เข้าสังคมได้ดี  ไม่งั้นยุ่งครับ  ขอยกตัวอย่างง่าย ๆ เช่นสุนัขนำทางคนพิการ(ตาบอด) สุนัขในราชการ  ฯลฯ 

หัวเราะที่เขียนแปะข้างฝาโรงเตี้ยมนี้(รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง)  ก็พยายามจะให้สุนัขบางแก้ว(สายพันธุ์แท้)  รวมทั้งสุนัขไทยเป็นสุนัขที่มีเจ้าของเดียวหรือครอบครัวเดียวในการเลี้ยงเค้ามาตั้งแต่เป็นเจ้าหมาน้อยครับ  ก็หวังไว้ให้คนในรุ่นวันข้างหน้า  จะนำพวกเค้าไปปรับปรุงพันธุ์(ใช้วิชาการ)ให้เกิดสุนัขสายพันธุ์ใหม่ ๆ  ที่มีวัตถุประสงค์ของการทำหน้าที่ที่แน่นอนอย่างหลากหลายขึ้น  รวมทั้งการเปลี่ยนมือเจ้าของได้ง่าย(พันธุ์แท้ดั้งเดิมก็ต้องอนุรักษ์ไว้)

ความคิดเห็น(ส่วนตัว)เท่านั้นน่ะครับพี่ลี้  สุนัขไทยหรือสุนัขบางแก้วยังมีอะไรที่น่าศึกษาอีกมากมาย(ที่ได้ออกไว้ในความคิดเห็นข้างบน)  การพึ่งตนเองก็น่าสนใจ เป็นการปรับตัวใหม่ที่คนจะเข้ามาเกี่ยวข้องน้อยลง  แต่ใช่ว่าจะไม่สนใจคน(ยังขออาหารจากคนเป็น)หัวเราะ  การทลายของคำว่านายเดียว  ครอบครัวเดียว  ฝูงเดียวกัน  ออกไป  เข้าสู่สิ่งแวดล้อมใหม่ที่มีผู้คนหลากหลาย

อ่านแล้วอาจเข้าใจยาก  ก็ขออภัยน้า

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๑
โดย น้อยหน่า ('.' ) - Thursday, 25 November 2004, 10:16AM
 

เข้าใจ เห็นด้วย

---------------------------------------------------------

ตอนนี้นีโออายุครบปีแล้ว เค้าเปลี่ยนไปอีกท่านจะมีช่วงหนึ่ง(ที่ผ่านมา)เป็นช่วงรอยต่อของเค้ารึเปล่าเราก้อไม่รู้นะ เค้าดุกับเจ้านายอย่างไร้เหตุผล(ในความคิดของเราตอนนั้น) กับเราเองเค้ายังเกรงใจยังฟังคำสั่งเรามากกว่า เพราะเรากุมอำนาจบางอย่างไว้ถ้าไม่มีเราไอ้ตัวยุ่งไม่มีสิทธิ์ได้สิ่งนั้น(ขอเก็บเป็นความลับน้า อิอิ) เค้าเลยไม่กล้ากับเรา -- มาวันนี้เรารู้จักอารมณ์หมาเรามากขึ้นนะท่าน เราไม่เจอเสียขู่มานานแล้ว แต่ถ้าเล่นกับเจ้านายยังมีบ้าง(เพราะความคึกไม่ได้ดุอะไร)

อย่างที่เราพูดในกระทู้ที่แล้วว่า หมาบางตัวโอ๋มากเค้าได้ใจเค้าอาจจะคิดว่าเค้าสำคัญ เป็นจ่าฝูงเสียเอง คนเลี้ยงต้องปรับให้เป็นกลางกลาง ๆ ไม่มากไปหรือน้อยไป แต่ถ้าเราให้เค้าน้อยไปเค้าจะเรียกร้อง โดยแสดงออกทางพฤติกรรม อาจจะกัดแทะ ฯลฯ อันนี้คงบอกตายตัวไม่ได้ เพราะหมาบางตัวไม่เหมือนกัน (เราขอพูดแต่นีโอนะ) เราสองคนเพิ่มช่องว่างให้กับหมากับขึ้น เค้าเรียนรู้สิ่งเหล่านั้นได้เร็วมาก และเข้าใจว่าตอนนี้เค้าอยู่ในลำดับไหนของฝูง

การเลี้ยงของเรามีการ ลอง ลองวิธีตามคำแนะนำบ้าง หาอ่านบ้าง อ่านจากพฤติกรรมของหมาคนอื่นบ้าง แล้วนำมาปรับใช้กับนีโอดู เราลองด้วยวิธีที่หลากหลายบางอย่างก้อใช้กับหมาเราไม่ได้ (นีโอเข้าจัดเป็นประเภทไมนิ่ง(จะว่าดุก้อได้นะ 555)จ๊ะ) ฉะนั้นการเลี้ยงของเราต้องสังเกต และทำความเข้าใจเค้าอย่างมาก -- เอาแบบไม่เครียด สบาย ๆ มีเล่น มีสอน มีกิน และใช้งาน หมอบเฝ้าเวลาเราทำความสะอาดบริเวณบ้านที่เค้าทำรก (เออ.. ดูซะเอ็งทำข้าเหนื่อยโว้ย)

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๑
โดย หมาบางแก้ว return - Thursday, 25 November 2004, 05:31PM
 

ยินดีเรียนรู้จริง  ปฏิบัติจริง  ค้นคว้าด้วยตนเอง  มีนีโอน้อยเป็นครู  ย่อมอยู่ในพรมแดนของผู้รู้จ้ะ

ขออนุญาตเสริมให้คิดเล่น ๆ บางเรื่องน้า(พอดีเห็นราคาขายสุนัขที่พันบาทจ้ะ)

ต้นทุนของลูกสุนัข   หัวเราะ คิดได้จากต้นทุนสะสมที่ไปอยู่ที่แม่พันธุ์สุนัข (ค่าอาหาร ค่ายา  ค่าเสื่อมราคาโรงเรือนหรือเครื่องจักรที่มาใช้ในการผลิต  ค่าบริหารการจัดการ ค่าผสมพันธุ์  ฯลฯอีกจิปาถะ)  เมื่อหาได้ทั้งหมด(ต้องไม่มีตกหล่น)  ต้นทุนเหล่านี้จะไปสะสมที่แม่พันธุ์  แล้วเราก็จะไปคิดค่าเสื่อมพันธุ์ของแม่สุนัขแต่ละตัว(ตลอดชีวิตการใช้งาน)  ออกลูกมากี่ตัวก็เฉลี่ยค่าเสื่อมพันธุ์นี้กันไปที่ลูก  สมมติราคาซากแม่พันธุ์ไม่คิดน้าตาโต

แลบลิ้นก็จะได้ราคาต้นทุนที่แท้จริงลูกสุนัขออกมาจ้ะ  ถ้าจำได้ที่ท่านอาจารย์ถามว่าการเหนี่ยวนำให้เกิดการเป็นสัด 2 ครั้งได้มั้ย  แนวคิดตรงนี้แหละสหายท่าน  คือการเพิ่มจำนวนลูกสุนัขให้มากขึ้น  เพื่อต้นทุนการผลิตต่อตัวก็จะต่ำลง (คงไม่วิเคราะห์ต่อน้า)

ถ้าราคาขายต่ำกว่าต้นทุนที่แท้จริง(ที่ต้องคำนวณออกมา)  ผลที่ได้ก็ขาดทุนแน่ ๆ  แต่ใครจะต้องมาแบกรับการขาดทุนนี้ล่ะ  น่าคิดเน๊าะหัวเราะ  แล้วจะอุดหนุนและสนับสนุนระยะยาวได้หรือ  ก็น่าคิดอีก

ต้องไปเก็บข้อมูลจริง ๆ ท่าน  แล้วก็จะรู้การไหลของข้อมูลและการเลี้ยงจริงว่าเป็นอย่างไร  ต้นทุนทางเศรษฐศาสตร์ก็ยังไม่ได้เอาเข้ามาคิดน้ามารร้าย   เขียนให้อ่านและวิเคราะห์เล่น ๆ เท่านั้นเองจ้ะ  การวิเคราะห์ต้นทุนลูกสุนัขต่อตัว  ข้า ฯ เองก็ชักเลือน ๆ เศร้าลืมเกือบหมดแล้ว  ผิดพลาดไปก็ขออภัยน่ะ

ของดีราคาถูก  จึงมีในเมืองไทยจ้ะ  เพราะคนขายไม่รู้ราคาต้นทุนที่แท้จริง  เจ้าตัวยุ่งทั้ง 2 ตัวของบ้านข้าพเจ้า  ก็คาดว่าน่าจะมาโดยการขายแบบนี้แหละคือไม่รู้ต้นทุนที่แท้จริง(รวมกัน 2 ตัวราคายังไม่ถึงเจ้านีโอน้อยเลย)  หัวเราะที่จริงยังมีราคาดุลยภาพในท้องตลาดอีก  เป็นไปตามอุปสงค์และอุปทาน  ลองผลิตกันมาก ๆ ดูซิ  ขายขาดทุนแน่นอน  คุณภาพดีด้วย  เป็นเรื่องจริง  การบ้านอีกข้อของท่านอาจารย์  จึงถามว่าสุนัขบางแก้วมีข้อดี(คุณภาพที่ดี)แตกต่างจากสุนัขพันธุ์อื่นอย่างไร   ก็เป็นเรื่องของการกำหนดราคาขายไงท่าน(แค่ชนะการประกวดอย่างเดียวไม่น่าจะพอหรอก)  เพราะเวทีการค้า  ไม่ได้มีสุนัขไทยเท่านั้นเห็นด้วย  สินค้าที่มีชื่อเสียงที่ดี(คุณภาพที่ดีและมีความแตกต่างจากสินค้าอื่น ๆ) จึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะไม่เป็นไปตามกฎของอุปสงค์ไงล่ะ(ไม่จำเป็นต้องลดราคาก็ขายได้)

ถ้าพี่ลี้ได้มาอ่าน  ข้า ฯ น้อยได้ขยายความการบ้าน 2 ข้อแล้วน้า  ผิดถูกอย่างไร  ต้องขออภัยด้วยครับ  พอดีเห็นมีประเด็นร้อน ๆ(ที่น่าสนใจ)ในบางกระทู้  ก็เลยเขียนให้สหายนาย...น้อยและพี่ลี้น้อย...ได้อ่านเล่น ๆ กัน  สงสัย(ตัวข้าพเจ้า)เขียนไม่รู้เรื่องอีกตามเคยเศร้าเสียใจ

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๑
โดย น้อยหน่า ('.' ) - Thursday, 25 November 2004, 05:48PM
 

555 "สงสัย(ตัวข้าพเจ้า)เขียนไม่รู้เรื่องอีกตามเคย" 555 ก็ไม่ทั้งหมดหรอก มีเข้าใจบ้างและที่พยายามอ่านหลาย ๆ รอบเพื่อที่จะเข้าใจจ้า

ความรู้ด้านเศรษฐศาสตร์ เข้ากรุไปตั้งแต่เราจบมัธยมแล้ว แต่ก็พอจะเข้าใจบ้างค่ะ

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๑
โดย น้อยหน่า ('.' ) - Monday, 29 November 2004, 04:08PM
 

ถึงท่านสหาย

เราได้เอกสารจากพ่อเจ้าขุนทองแล้วนะ ท่านจะไม่ร่วมอ่านด้วยหรอ เพื่อจะได้แก้ไขหรืออยากจะเพิ่มอะไรก้อบอกได้นะ จะได้รีบส่งให้น้องเค้า -- อย่าลืมสัญญากันจิ อิอิ ---

ถ้าไม่สะดวกให้อีเมล์บนนี้จะให้ส่งไปที่ไหนก็บอกมาได้นะ ที่ ntneo_noinar@yahoo.com

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๑
โดย หมาบางแก้ว return - Tuesday, 30 November 2004, 09:13AM
 

อย่าลืมส่งให้ผู้อาวูโส(ป้าชัช)และพี่ลี้อ่านก่อนน้า...

เพราะเป็นบุคคลแรกที่จุดประกายไฟไว้(ผู้บุกเบิก)  ผู้อาวุโสทั้ง 2 ท่านว่าไง  ว่ากันจ้ะหัวเราะ  ตอนนี้รออ่านเรื่องเล่า  เจ้าตัวน้อยของคุณอาทร  มาหลายอาทิตย์แล้ว  สงสัยว่าเจ้าตัวยุ่งเป็นปีศาจน้อยแล้วหรือยัง  มีอะไรในบ้านเสียหายหรือยัง  หอนชูคอและจมูกยาวมั้ย  นั่งไปในรถปีนขึ้นมาซบตักหรือเปล่า  เท้าหน้าตะกุยที่ใส่น้ำหรือยัง   ขุดแล้วก็ขุดมั้ย ฯลฯ 

สำหรับ e-mail ขอบคุณมากครับ  แล้วจะ mail ไปกวนน้าหัวเราะ(เก็บไว้แล้วจ้ะ)  เดี๋ยวค่อยคุยกันน่ะ  เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา  มีเรื่องให้คิดมากมาย(กับเจ้าตัวยุ่ง)  หมดแรงเลยสหายนาย...น้อย  เป็นเรื่องของปัญหาของการเลี้ยงสุนัขบางแก้วที่ยากจะแก้ไข(ไม่ใช่เพราะตัวสุนัข)  มันซับซ้อนเสียใจยากที่จะอธิบาย  เหนื่อยจังหัวเราะเศร้า   

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๑
โดย น้อยหน่า ('.' ) - Tuesday, 30 November 2004, 09:28AM
 

ท่าน ปัญหาเกิดจากอะไรละ น่าสนใจมากไม่เล่าให้เราอ่านบ้างเหรอ เราเองก้อเหนื่อยกับนีโอนะท่าน ดีไม่ดีอาจจะหัวอกเดียวกันเนาะ

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๑
โดย หมาบางแก้ว return - Thursday, 2 December 2004, 05:40PM
 

ปัญหาของคนเลี้ยงสุนัขที่รั้วบ้านติดกันเสียใจ  รวมไปถึงสุนัขที่เลี้ยงแบบปล่อย(มีเจ้าของ)ให้วิ่งไปได้ทั่วหมู่บ้านเศร้า

ไอ้เจ้าตัวยุ่งก็เหลือเกิน  จะออกไปลุยกับเค้า(ที่อยู่นอกรั้ว)  ส่งเสียงเห่ากันดังลั่นไปหมด  ต้องจับให้ไอ้ตัวยุ่งอยู่แต่ในบ้าน  พื้นที่เลี้ยงก็จำกัด  ดู ๆ ก็น่าสงสาร  พื้นที่บ้านเราเองแท้ ๆ (นอกบ้าน)แต่ต้องมาขังเค้าอยู่กับเราในบ้าน  หัวเราะปล่อยเจ้าตัวยุ่งออกไป  พอเค้าทะเลาะกับคุณตูบข้างบ้าน  นางสาวตัวดีที่อยู่ในบ้านก็แทบจะพังบ้านออกไปลุยกับเค้าด้วย  ไอ้เจ้าตัวดีน้า  ถ้าอยู่ในบ้านนาน ๆ  ก็จะมากวนข้า ฯ ขอออกไปข้างนอก  ทั้งเห่าทั้งยกเท้าไหว้  มันน่าดีดจริง ๆ เลยท่าน  พอปล่อยออกไป  บ้านแทบพังมารร้าย

ความรับผิดชอบการเลี้ยงสุนัขบ้านเราเอง  ดู ๆ ไปแล้วก็คงบอกได้เพียงว่า  ต้องทำใจช่างคิด  วันก่อนพี่ชายของข้า ฯ เองก็พึ่งโดนสุนัขของผู้มีอันจะกิน  กัดเข้าให้  ดีที่ไม่เข้าเนื้อ  เลี้ยงกันอย่างไรก็ไม่รู้ปล่อยออกมานอกบ้าน(ทั้ง ๆ ที่พื้นที่ในบริเวณบ้านใหญ่มาก)ตาโต  กัดมาหลายรายแล้ว  แต่ก็ยังเห็นไอ้เจ้าตัวแสบนี้ออกมาอยู่นอกบ้าน  ไว้วันไหนข้า ฯ เองถูกกัด  แล้วจามาเล่าให้ท่านสหายน้อย...ได้อ่าน  หัวเราะเห็น ๆ มีเจ้ารอต ฯ อยู่ในรั้วด้วยล่ะ  ถ้าเป็นเจ้าตัวนี้เมื่อไหร่  สงสัยเขียนให้ท่านได้อ่านอีกยาวเลย

สุนัขที่กัดหรือทำร้ายคน  มักจะเป็นสุนัขที่มีเจ้าของ  ตอนนี้ข้า ฯเองก็เชื่อเช่นนั้นน่ะท่าน  สุนัขไทยที่เป็นสุนัขจรจัดเท่าที่สังเกตุมาหลายสิบปี  เค้าค่อนข้างจะน่ารักมาก  รู้จักขออย่างสุภาพ  ฝากตัวก็เป็น  คอยหลีกหนีผู้ที่ทำร้ายเค้า  มีความหวาดระแวงแต่ก็พร้อมที่จะให้มีมิตรภาพต่อคนที่ดีกับเค้า  รักอิสระ  หัวเราะเห็นหน้าเจ้าด่างและเจ้าดำแล้วรักพวกเค้ามากขึ้นทุกวัน

สุนัขไทยภักดีต่อฝูงสูง  แต่เท่าที่ดู ๆมาหลายรุ่นที่เลี้ยง  ผู้ที่เลี้ยงต้องเข้าใจเค้าให้มาก  คือเค้าสามารถพึ่งตัวเองได้  คิดได้และรักความเป็นอิสระ  ดังนั้นจึงห้ามทำร้ายเค้าอย่างไม่มีเหตุผลโดยเด็ดขาด  บางครั้งถ้าทำเค้าเจ็บมาก ๆ หรือจนตรอกเค้าจะขู่เจ้าของ  ถ้าเกิดบ่อยครั้ง  ความหวาดระแวงก็จะเกิดกับตัวสุนัขได้ง่าย  ยิ่งเป็นสุนัขบางแก้วด้วยแล้ว  เค้าจะจำและไม่กล้าเข้าหาผู้เลี้ยงที่ทำร้ายเค้า(ทั้งภักดีและกลัวไปพร้อม ๆ กัน)  มีอะไรนิดอะไรหน่อยก็จะขู่ทันที  ในกรณีนี้สหายท่าน  ข้า ฯ ได้ยินและได้รับรู้แล้ว  เป็นประสพการณ์ตรงที่ได้ศึกษาพฤติกรรมจากพวกเค้า  สำหรับคนที่เค้าภักดีอยู่และไม่ได้ทำร้ายเค้า  สุนัขบางแก้วจะเปลี่ยนไปเป็นอีกตัวหนึ่ง  ทำอะไรต่อเค้าก็ได้มีแต่รอยยิ้ม

บางช่วงถึงเหนื่อยมากล่ะท่านสหายของข้า ฯ  เจอปัญหา  รู้ว่าเพราะอะไร  ต้องแก้อย่างไร  แต่ก็ไม่สามารถทำได้ทันที  ยินดีช่วงนี้นางสาวตัวดีอารมณ์ดีขึ้นมากกว่าเดิมแล้ว(หลังจากเป็นสัด)  แต่ขนบางเหลือเกินและผิวหนังมีอาการแพ้ได้ง่าย  (น่าจะเกิดจากสมดุลของฮอร์โมน)  หัวเราะแต่ความน่ารักยังไม่เคยเปลี่ยนแปลง  คาบลูกบอลพร้อมกับร้องเสียงหวาน ๆ ดัง ๆให้ผู้อาวุโสได้ฟังอยู่ทุกเช้า  แล้วมาคุยกันต่อน่ะ

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๑
โดย น้อยหน่า ('.' ) - Thursday, 2 December 2004, 05:57PM
 

555... ---

ท่านได้ไปอ่านกระทู้ต่างๆที่ คนเลี้ยงไม่สามารถเลี้ยงหมาได้หรือเปล่า เราบอกตามตรงนะ เราอ่านแล้วเราสงสารหมาอย่างเดียวเลย ร้องไห้ ท่าน บอกไม่ถูกนะ ทุกคนมีความจำเป็นเรารู้  เราไม่ได้พูดประเด็นเรื่องความจำเป็น เราแค่พูดความรู้สึกที่เรารู้สึกแทนหมามันก้อเท่านั้น มันจะเศร้าแค่ไหน ร้องไห้ นะ

Click to enter http://www.bangkaew.com/elearning3

Bangkaew.net and Bangkaew.org are for sale
See details at https://sedo.com/search/?keyword=bangkaew