 | ขอคำปรึกษา |
|
คือบ้านผมอยู่ที่อัพวานะครับตอแรกนำสุนัขบางแก้วมา2ตัวมาจากพิษณุโลกตั้งแต่เล็กไม่มีปัญหาเท่าไหล่เพราะมีเวลาดูแลเอง พอมาช่วงระยะเวลาหลังผมต้องถูกย้ายที่ทำงาน ปล.ธนาคารนะครับ(ย้ายสาขา)เลยมีเวลากลับบ้านอาทิตละ1 ครั้ง ที่บ้านมีแม่อายุ 70 กว่าแล้ว แล้วก็น้าอีก 2 คน พอผมไม่ได้ดูแลมันต้องอยู่ในคอกทั้งวันคือปล่อยเช้ากับเย็น แต่เวลาที่จะวิ่งเล่นก็หายไปมาก และระยะเวลานี้ติดสัตว์ ไม่มีใครจับได้เลยแม้แต่ผมเอกกลับไปมันยังจะกัดเอา ผมขอคำแนะนำนะครับ 1.ผมรักมันนะครับแต่ไม่กล้าปล่อยให้อยู่กับแม่ที่บ้านกลัวมันฟัดแม่ตายก่อน ผมคิดว่าจะเอาไปปล่อยวัดไม้รู้ว่าดีไหม(ผมคิดว่าถ้ามันต้องหากินเองและต้องหาเจ้านายใหม่มันจำเป็นต้องเปลี่ยนพฤติกรรมแย่ๆๆของมัน) 2.จะมีวิธีที่ดีกว่านี้ไหมครับ 3.อาจต้องฆ่ามันชะเพื่อความปลอดภัยและหมดเวรหมดกรรมกัน(มันเคยกัดแม่ผมและเด็กแถวบ้านแล้วนะครับผมคิดว่าถ้าเป็นคนอื่นป่านนี้มันตายไปแล้ว) เบอร์ผมนะครับ 07- 0790878 |
 | ตอบ: ขอคำปรึกษา |
|
ถ้าจะให้ตอบกันจริงๆ ข้อ 3 ดีกว่าข้อ 1 ค่ะ เวรกรรมตกอยู่กับคนทำ(และผู้ร่วมมือ)เท่านั้น ไม่ต้องเอาไปปล่อยวัดให้เดือดร้อนเป็นเวรกรรมกับคนอื่นๆ และเป็นภาระต่อสังคมสืบต่อไปไม่รู้จักจบสิ้น ขอให้เรื่องนี้ เป็นอุทาหรณ์ สำหรับคนที่คิดอยากจะเลี้ยงหมา และคนที่กำลังเลี้ยงหมาอยู่แล้ว ทั้งหลาย จงคิดให้ดี ก่อนตัดสินใจทำอะไรลงไปในชีวิต ว่าจะมีผลกระทบต่อสมาชิกในครอบครัวทั้ง 4 ขา และ 2 ขา อย่างไรบ้าง เหตุผลความจำเป็นต่างๆล้วนเป็นเรื่องของคน แต่ผู้ที่ต้องรับผลกระทบจากการตัดสินใจ(ที่ผิดพลาด)กลับกลายเป็นหมา การคิดจะหาหมามาเลี้ยง สักตัวหรือสองตัว ไม่ใช่สักแต่มองว่า หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู หรือสวยสง่า หรือมีชื่อเสียงกิติศัพท์ว่า ดุมาก เฝ้าบ้านเก่ง รักเจ้าของแต่ผู้เดียว ฯลฯ เพราะเมื่อเอามาเลี้ยงแล้ว หากวันหนึ่ง...เจ้าของไม่สามารถทำหน้าที่(เจ้าของ)ได้อีกต่อไป แล้วใครจะรับผิดชอบกับหมาที่ไม่ยอมรับคนอื่นเป็นเจ้าของ.....เป็นความผิดของหมาอย่างนั้นหรือ??? อยากจะช่วยรับมาเลี้ยงให้จริงๆ แต่ตัวเองก้ไม่มีความรู้ในเรื่องของบางแก้ว(ที่มีปัญหา)มากพอ ขณะนี้ รับภาระดูแลอยู่แค่ตัวเดียว ที่มีปัญหากัดคนมาหลายคนจนไม่มีใครต้องการ ก็ต้องคอยระแวดระวังกันแทบไม่ให้คลาดสายตา ถ้ารับมาอีก สองตัว ก็จะเกินกำลังตัวเองมากไป |
| ตอบ: ขอคำปรึกษา |
|
สิ่งที่เกิดขึ้นมาทุกอย่างในโลกนี้ ถูกกำหนดโดยกรรมเก่ามาแล้ว อย่างน้อยครึ่งหนึ่ง อีกครึ่งที่เกิดขึ้นเป็นจากการกระทำ(กรรมใหม่)ในชาตินี้ ที่ทำให้ได้มาพบเจอ ผลรวมของสิ่งที่เกิดขึ้น ย่อมจะผูกพันไปถึงภพหน้า ผมมีความเห็นที่แตกต่างจากป้าวิ ที่นับถืออยู่หนึ่งมุมครับ อยากให้คุณ 1 . ถ้ามีกำลังทรัพย์พอนะครับ ส่งไปฝึกดัดนิสัยเขาในการเข้าสังคมหมาและคน แต่ผมไม่รู้นะครับว่าวิธีนี้ได้ผลไหม ต้องให้ผู้รู้หรือศูนย์ฝึกยืนยัน 2. ให้โอกาศเขาทั้งสอง โดยหานายใหม่ให้ที่มีความต้องการสุนัขดุ ๆ แบบนี้ เช่นเฝ้าสวน โดยกำหนดเวลาสักระยะหนึ่งเพื่อหา อย่างไรก็ยังดีกว่าไปปล่อยโดยไม่รู้ชะตากรรม 3. ถ้าวิบากของเขาทั้งสองไม่สามารถทำให้เขาสร้างกรรมดีใหม่ได้ วิธีของป้าวิก็อาจจำเป็นครับ เห็นใจคุณและเข้าใจครับ ว่าคงลำบากใจมากในการตัดสินใจนี้ (คุณแม่ที่บ้านสำคัญกว่านะครับ) และก็อยากรู้ครับว่าบางแก้วที่ได้มานี้มาจากฟาร์มไหนครับ จะได้พิจารณาได้ถูกว่า เป็นประเภทบางแก้วที่ต้องการหรือไม่ |
 | ตอบ: ขอคำปรึกษา |
|
หัวข้อตั้งไว้ว่า ขอคำปรึกษา คำว่าคำปรึกษา คืออะไร ???? จากการขอคำแนะนำที่คุณเขียนมา มี 2 ข้อ ไม่ใช่ 3 นั้นคือ ข้อ 1 ปล่อยวัด กับข้อ 3 ฆ่าทิ้ง ... เราเชื่อนะตอนที่คุณเขียนว่า "ปล่อยวัด ถ้ามันต้องหากินเองและต้องหาเจ้านายใหม่มันจำเป็นต้องเปลี่ยนพฤติกรรมแย่ๆๆของมัน, ฆ่าทิ้ง" คุณคงจะปวดใจอย่างมากที่เขียนออกมาอย่างนี้ เพราะข้อ 1 คุณเขียนว่าคุณรักมันมาก การที่คุณเขียนข้อ 1 และข้อ 3 มานั้นนั้นแสดงว่าคุณได้คิดที่จะแก้ปัญหาเจ้า 2 ตัวนั้นแล้ว แล้วจะมาให้เพื่อนในชุมชนช่วยเลือกตัวเลือกที่คุณคิดไว้แล้วทำไมค่ะ ซึ่งแต่ละตัวเลือกบอกตามตรง ว่าโหดร้ายกับหมามากเหลือเกิน  หมาเค้าผิดอะไรเหรอค่ะ(ลองคิดดีๆก่อนจะตอบในใจนะ) แล้วการที่หมามีพฤติกรรมที่แย่ๆ เพราะอะไร??หมาเค้ามีความคิด ความรู้สึก มีความต้องการ -- ต้องการความเข้าใจจากนายที่มันรัก เค้าทำแต่ละอย่าง เพื่อเรียกร้อง -- ร้องบอกอะไรเราหรือเปล่า ลองเอาตัวเราเป็นหมาสักระยะหนึ่งที่อยู่กับเค้าดีมั๊ย -- แล้วคุณจะรู้คำตอบ คำตอบอยู่แค่ปลายจมูกเองค่ะ / รู้หรือไม่รู้คำตอบ เราคงรู้ใจคุณไม่ได้ แต่คุณก็ได้คิดตัวเลือกที่จะจัดการกับเค้าแล้ว เราไม่ขอเลือกตัวเลือกอะไรเลยที่เสนอมา ที่พูดมานี้ตัวเองก้อไม่ได้มีหมาที่ดีเริ่ดอะไร มีปัญหาให้แก้ไขกันได้ทุกวัน หมาเราไม่ใช่หมาใจดี แต่เราเป็นนายมัน เราต้องใช้สติ ปัญญา ใส่ใจ(จริงๆ)ที่จะแก้ปัญหาเพื่อที่เค้าและเราอยู่ร่วมกันได้อย่างไม่มีปัญหาหรือว่าลดน้อยลงได้ สาเหตุเรื่องงานที่คุณเขียนมาเราอ่านเข้าใจอย่างมาก คุณคิดแล้วคิดอีก ตีลังกาคิด ก่ายหน้าผากคิด ก็ไม่มีทางออกทีดีกว่าปล่อยไปตามยถากรรม หรือฆ่าทิ้ง เลยเหรอ เค้ารักคุณมากนะ มากพอที่เค้าจะตายแทนคุณได้ หรืออาจจะมากกว่าที่คุณพูดว่าคุณรักเค้า |
| ตอบ: ขอคำปรึกษา |
| คำแนะนำทุกคำผมรับทุกคำแนะนำนะครับ..แต่ถ้าผมเป็นผู้ตอบไม่ใช่ผู้ที่มาขอคำปรึกษาผมก็ต้องตอบคล้ายๆๆกับที่คุณๆๆตอบกันนั่นละครับเพราะผมก็เป็นคนคนหนึ่งที่รักสัตว์เหมือนกัน แต่ที่ผมตั้งคำตอบไว้นั้น เพราะเป็นคำตอบสุดท้ายที่ผมจะทำ ผมจึงมาขอคำปรึกษาจากผู้ที่มีประสบการณ์นะครับ ถ้าผมจะทำตามคำตอบที่ผมตั้งไว้หรือกำหนดไว้นั้น ผมคงไม่มาขอคำปรึกษาหรอกครับ ถ้าคุณเป็นคนรักสัตว์คุณก็ต้องแก้ปัญหามาแล้วทุกอย่างจนไม่รู้จะแก้อย่างไรดีผมก็เช่นกัน ทุกวันนี้นะครับผมต้องโทรไปถามแม่ว่าหมาเป็นไงบ้าง ก่อปัญหาอะไรไหมเพราะกลัวทุกคนจะเดือดร้อนจากพฤติกรรมของมัน ผมเข้าใจนะครับว่าถ้าผมมีเวลาให้มันมากกว่านี้ทุกอย่างคงไม่เกิดขึ้น แต่ทุกอย่างมันเลือกไม่ได้ |
 | ตอบ: ขอคำปรึกษา |
|
มีทางออกอีกทางสำหรับผู้เลี้ยงที่มีปัญหา คือหาบ้านพักพิงให้สุนัขของตนไปอยู่ แต่ก็มีค่าใช้จ่ายสูง บ้านพักพิงที่ทำแบบการกุศลก็กำลังจะเอาตัวไม่รอดอยู่ ถ้าคุณพอช่วยเหลือค่าใช้จ่ายได้บ้าง ลองดูที่กระทู้บ้านพักสัตว์เลี้ยงนิรมล การฆ่านั้นเป็นทางออกสำหรับสุนัขที่มีปัญหา เช่น เป็นโรคหมาบ้า หรือ โครโมโซมผิดปกติ ซึ่งเกิดขึ้นไม่มากนัก แต่พฤติกรรมที่ดุร้ายเป็นผลเนื่องมาจากการเลี้ยงดูและสภาพแวดล้อมมากกว่า ไม่ใช่ปัญหาที่เกิดจากตัวสุนัข และช่วงเป็นสัด ให้แยกออกไว้ ไม่งั้นอาจมีตัวเล็กตามมาให้ปวดหัวอีก |
| ตอบ: ขอคำปรึกษา |
|
ขอใช้สิทธิพาดพิงค่ะ คุณไข่มุก พูดถึง..วิธีของป้าวิ....ขอบอกว่า ในชีวิต ไม่เคยแม้แต่คิด ถึงวิธีนี้เลยด้วยซ้ำ คุณเจ้าของกระทู้พูดถึงทางเลือกข้อ 1และข้อ 3 ขึ้นมาเอง ป้าวิเพียงพูดถึง ถ้าจำเป็นต้องเลือกระหว่าง สองข้อนี้ค่ะ หลายๆประเทศทั่วโลก มีมาตรการในการควบคุมสัตว์เลี้ยงอย่างเข้มงวด แต่กระนั้นก็ยังมีปัญหาสัตว์ถูกทอดทิ้งมากมาย จนสถานสงเคราะห์สัตว์ไม่เพียงพอที่จะรองรับ สัตว์ที่น่าสงสารเหล่านั้น จำเป็นต้องถูกกำจัดตามกฏระเบียบอย่างเคร่งครัด หากถึงกำหนดเวลาแล้ว ไม่สามารถหาวิธีช่วยเหลือให้มีบ้านใหม่ได้ เมืองไทย เป็นเมืองพุทธ เราจะแก้ปัญหานี้กันอย่างไร หนทางยังมืดมน ตัวป้าวิเอง มุ่งมั่นในอุดมการณ์ของตัวเอง และพยายาม รณรงค์มาตลอดเวลาที่ผ่านมา (และคงจะเดินหน้าทำต่อไป) ให้เจ้าของหมาทุกคนที่ไม่ใช่ผู้เพาะพันธุ์มืออาชีพ ทำหมันหมาของตัวเองเสีย และผู้เพาะพันธุ์มืออาชีพทั้งหลาย ก็ต้องมีจรรยาบรรณของผู้เพาะพันธุ์ที่ดีด้วย สำหรับกรณีนี้ คิดว่าท่านเจ้าของกระทู้ก็คงคิดหาหนทางมาจนหมดทุกทางแล้ว จึงพูดถึงทางเลือก 2 ข้อนี้ขึ้นมา ตัวป้าวิเองก็ไม่สามารถจะให้คำแนะนำอะไร กับเรื่องที่เกิดขึ้นไปแล้ว แต่ก็อยากจะแนะนำ ไม่ให้มีเรื่องอย่างนี้เกิดขึ้นมาอีก...เท่านั้นเองค่ะ |
 | ตอบ: ขอคำปรึกษา |
|
ลองเอาหมาไปฝึกดูก่อนไหมครับ สุนัขของคุณอายุเท่าไหร่ เคยได้ยินมาว่าหมาอายุ 2 ปียังเคยฝึกได้ ถ้าคุณไม่ซีเรียสเรื่องตัดเขี้ยว ระหว่างที่รอเอาไปฝึกคุณเอาไปตัดเขี้ยวก่อนก็ดีครับ |
| ตอบ: ขอคำปรึกษา |
|
ขออนุญาตนำไปประกาศหาทางออกให้ที่พันทิป เผื่อมีใครสนใจ ให้คำแนะนำ หรือรับอุปการะ คุณขวัญชัย ช่วยถ่ายรูปมาโพสต์ไว้หน่อย |
| ตอบ: ขอคำปรึกษา |
เขาชื่อกาแฟ หล่อไหมครับ  |
| ตอบ: ขอคำปรึกษา |
|
หล่อดีครับ อีกตัวเป็นตัวเมียหรือครับ ผสมไปหรือยัง ขออนุญาตเอารูปไปโชว์ให้ที่พันทิปด้วย มีคำแนะนำตามมาเป็นชุดอยู่ที่พันทิป ช่วยไปอ่านด้วยนะครับ |
| ตอบ: ขอคำปรึกษา |
|
กระทู้(ปรึกษา)และหลาย ๆ ความคิดเห็นที่น่าสนใจครับ 1. สุนัขบางแก้วปกติ(ที่ไม่ได้มีปัญหาทางด้านร่างกาย) จะไม่เป็นอย่างที่เจ้าของกระทู้เล่าให้อ่านครับ ผู้เลี้ยงคงต้องวิเคราะห์แล้วล่ะครับข้อผิดพลาดครั้งนี้เกิดจากอะไร 2. ด้านการรักษา ถ้ารักเค้าจริง(อย่างที่บอกในข้อ 1) ก็ควรหาตำราต่าง ๆมาอ่าน ไม่มีใครให้คำปรึกษาเพื่อการตัดสินใจได้ครับ แต่มีข้อแนะนำได้ก็คือ 3.ในหนังสือ "หมาไม่ใช่ฆาตกร" ของท่านอาจารย์หมอปานเทพ รัตนากร หน้า 70-71 มีข้อแนะนำ ที่เจ้าของกระทู้ต้องกระทำไว้ครับ - ในหนังสือพฤติกรรมสุนัขและแมว(กล่าวไว้หลายครั้งแล้วครับ) มีวิธีการรักษารวมทั้งการให้ยา ผู้เลี้ยงสามารถหามาอ่านได้เอง เพราะจะทำให้เราเข้าใจในพฤติกรรมสุนัขที่เลี้ยง ถ้าเกิดพฤติกรรมไม่พึงประสงค์แล้ว จะมีวิธีการปฏิบัติให้เค้าอย่างไร(ในแนวทางการรักษาจากสัตวแพทย์ครับ) 4. การนำเค้าไปฝึก(กับคนอื่น)ไม่ใช่วิธีการแก้ปัญหาที่ถูก เมื่อนำเค้ากลับมาบ้าน สิ่งแวดล้อมต่าง ๆ ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลง การนำไปฝึกก็จะไม่เกิดประโยชน์อะไร ควรหาสาเหตุให้เจอ ต้องปรับเปลี่ยนสิ่งแวดล้อมหรือไม่ การเลี้ยงดูผิดพลาดอย่างไร ฯลฯ แก้ไขส่วนนี้ก่อน และถ้าจะรักษา เจ้าของก็ต้องร่วมมือกับสัตวแพทย์ในการทำพฤติกรรมบำบัดครับ 5. สัตวแพทย์ที่มีจรรยาบรรณ คงไม่มีใครที่ร่วมมือในการเมตาฆาตหรอกครับ การรักษาก่อนเป็นสิ่งที่พึงกระทำ (ถ้ารักเค้าจริงตามที่กล่าวอ้าง ลองค้นหาอ่านและทำดูก่อนนะครับ ทุกอย่างมีขั้นตอนทางวิทยาศาสตร์ ขบวนการตัดสินใจของเจ้าของกระทู้เป็นอย่างไรในการแก้ปัญหานี้ ขอความกรุณาช่วย post ให้อ่านด้วย จะเป็นพระคุณอย่างสูงครับ ยิ่งในกรณีที่รักษาแล้วทำให้เค้ากลับมาเป็นสุนัขอารมณ์ดีอีกครั้ง จะได้เป็นกรณีศึกษาให้กับท่านอื่น ๆ ได้ใช้แก้ปัญหาต่อไป เขียนผิดพลาดไป อาจจะทำให้ไม่พอใจ ก็ขออภัยไว้ก่อนครับ |
) รักษาไม่ไหวจริง ๆ ท่าน(สัตวแพทย์)ก็จะบอกกับเจ้าของ แล้วทั้งหมดก็จะอยู่ในดุลยพินิจของผู้เลี้ยง(ยังมีทางเลือกได้อีก ไม่ใช่มีทางออกทางเดียว เพียงแค่ส่งเค้าไปเกิดใหม่ครับ
) เมตาฆาตน่าจะกระทำก็ต่อเมื่อ สุนัขเป็นฆาตกร(ฆ่าคน)และรักษาไม่ได้ หรือสุนัขของเรามีอาการเจ็บป่วยทางกาย(โรคร้าย)หรือชราภาพอย่างหนัก(จนทำอะไรไม่ได้) นั่นคือสภาพเค้ามีความทรมานอย่างแสนสาหัสครับ 
