| |
ตอนที่ 2 ช่วงที่มีประชุม APEC ได้ยินว่าเค้าตามเก็บหมาจรจัด แถมหน้าฝนด้วย ไอ้เราฟังน้าพูดถึงเจ้านี่บ่อยๆชักเป็นห่วง โทรบอกน้า น้าก็เลยรีบออกไปหา เรียกหาตั้งหลายที มันค่อยๆเดินขาสั่นๆออกมาแล้วก็ล้ม น้าแกเลยเรียกลูกชายกับคนแถวนั้นช่วยกันจับมันขึ้นตุ๊กๆไปหาหมอทันทีที่ รพ.สัตว์ เจริญกรุง คุณหมอบอกว่าถ้ามาช้ามันตายแน่นอน เพราะไข้ขึ้นสูงมากคงเพราะตากฝน แถมติดเชื้อที่หูด้วย คุณน้าเลยฝากไว้กับ รพ.ให้ดูแลมันให้ดีที่สุด ค่าใช้จ่ายทั้งหมดคุณน้ากับลูกสาวจะออกเอง แล้วก็หมั่นไปเยี่ยมบ่อยๆ น้าบอกเราว่าถ้ามันออกจาก รพ. อยากให้บ้านเราเอาไปเลี้ยงเพราะแกเห็นว่าเรากับพี่สาวรักสัตว์ น่าจะดูแลมันได้ ตอนแรกคุณแม่ก็ไม่รับปากเพราะกลัวคุณพ่ออาละวาดบ้านแตก สุดท้ายเรากับพี่สาวปรึกษากันแล้วเลยตกลงว่า เอามาลองดูก่อน ถ้าคุณพ่อรับไม่ได้จริงๆ ก็จะให้เพื่อนที่ทำงานเอาไปเลี้ยง เราไปเยี่ยมมันที่ รพ. มันรุ่งริ่งเชียว น้าบอกว่าคนแถวนั้นหวังดี เห็นมันมอมแมม เลยตัดขนให้ตามมีตามเกิด คุณแม่ชักจะเปลี่ยนใจไม่เอา แต่เรายืนยันว่ารับปากแล้วต้องไม่เปลี่ยนใจ พี่สาวเราตั้งชื่อแล้วด้วย ชื่อ โมจิ
 |
