บ้านดิฉันก็อยูบ้านห้องแถวค่ะ แต่มีที่เล่นมากมาย เพราะมีที่วัด แม่น้ำมูล สำนักงาน บริเวณบ้านพัก ไม่มีกรงขังหมา (อาจจะเป็นข้อยกเว้นของเรา ) ดิฉันชอบพาบางแก้ว หรือใครก็ได้ที่เราเลี้ยงออกไปวิ่งเล่นเสมอ และขอร้องไม่ให้คนอื่นดุด่า ว่า ตหรือตีหมา เพราะจะทำให้เค้าระแวง ไม่ไว้วางใจคน จึงต้องป้องกันตัวเองไว้ก่อน คือกัด ตอนนี้อายุ 15 เดือน เค้ายังไม่ได้กัดใครเลย แค่เห่าถาม ตามประกบ คาบขากางเกงไว้ และกันไว้ไม่ให้เดิน จนกว่าเจ้าของจะไปเจรจา บ้านนี้จะมีแขกเข้าออกทุกวัน มีเจ้าหน้าที่เดินผ่านทุกวัน ถ้าเค้าคอยเห่า คงไม่มีเวลาพักผ่อนเป็นแน่แท้ ไปสำนักงานก็คนเยอะมาก ไม่รู้จะเลือกเห่าใครดี เค้าจะทำหน้าเหรอหรา  ขมวดคิ้ว

  กรณีชินจัง คนงานที่เลี้ยงมีใจรักชินจังอยู่แล้ว เจ้าของบ้านก็อนุญาตให้อยู่มาหลายปี คิดว่ามีหมา 1 ตัวคงเลี้ยงได้ แต่ถ้าเค้าไม่ไหว อยากมาอยู่อุบลฯ ก็ดีมาก ตอนนี้บ้านพี่สาว ทำรั้วบ้านใหม่ให้สูงขึ้น เพราะยอด ซันฯ ปีนออกนอกรั้วบ้าน มีบ้าน 2 หลัง อยู่บนที่ดิน  3 ไร่นิดหน่อย เด็ก 1 คน สามี ภรรยา 2 คู่ และมีแม่บ้านมาทำงานบ้านอาทิตย์ละ 4 วัน มีหมาสาว 2 ตัว นิสัยดีมาก ขยัน สำหรับยอด ซัน ก็จะไปมาหาสู่ และบางครั้งก็ไปอยู่ด้วยครั้งละหลายวัน เวลาดิฉันไม่อยู่ เค้าก็ติดทั้ง 2 บ้าน บางครั้งดิฉันเคยพาไปฝากไว้กับน้องชาย น้องสะใภ้ก็ไม่มีปัญหาค่ะ เค้ามีเพื่อนเล่นสนุก (วัตถุประสงค์ที่ไปฝาก เพราะอยากให้เค้าเข้าได้กับหมา และคนอื่น ๆ ค่ะ) เจ้าของก็ทนคิดถึง และโทร.ไปถามข่าวทุกวัน

กฏของเราคือหมาทำผิดก็ห้ามตี ห้าดุ เค้าหนีเที่ยว เราก็ไม่ตาม อีกสักครู่จะกลับมาเอง เราเป็นจ่าฝูงซะแล้ว คุยกับเค้าเท่านั้น  ถ้าใครไม่เชื่อดิฉันไม่รับผิดชอบ

       การเดินทางไปอุบลฯ โดยเครื่องบิน และรถไฟ ค่ะ

          ดิฉันอยากได้หมาเพราะหมาดิฉันไม่มีเพื่อน และคิดว่าไม่เหลือบ่ากว่าแรงเราที่จะเลี้ยงดู  แต่ถ้ามียังมีคนต้องการ เค้าไม่ต้องปรับตัวกับสภาพแวดล้อมใหม่ ทั้งหมาทั้งคนเลี้ยงมีความสุขก็ยินดีด้วยค่ะ  รอตัวอื่นค่ะ