 | ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐ |
|
กลับบ้านมาวันนี้ นางสาวน้ำหวานดีใจจนฉี่ราดเลยท่าน ไปเที่ยวครั้งนี้ ก็นินทาไอ้เฉา...กันตลอดทาง เค้าเรียกว่ายังมีอะไรค้างคาหัวใจกันอยู่ ถึงแม้จะไม่ได้นำมาด้วย พี่สะใภ้ก็บ่นเรื่องเค้าไม่เอาใครนอกจากเจ้าของ(ว่าเป็นข้อเสีย) แต่ข้า ฯ เองเถียงในใจว่าถ้ามันเกิดไปสนใจและกระดิกหางให้คนข้างบ้านล่ะก็ ข้า ฯ คงไม่มาเขียนบทความให้เจ้าสองตัวนี้หรอก เพราะเค้าก็จะเหมือนกับสุนัขธรรมดาทั่ว ๆ ไปที่ข้า ฯ เลี้ยงมานานหลายสิบปี
โชคดีที่เจ้าสองตัวรวมทั้งลุงด่าง ยังไม่เคยเปลี่ยนแปลงความภักดีที่ให้ไว้กับข้า ฯ และครอบครัว |
เรื่องผิวหนังและเรื่องของขนสุนัขบางแก้ว เท่าที่สังเกตุมานะสหายนายน้อย... คงต้องรอผู้เชี่ยวชาญในอนาคตมาทำการศึกษาแล้วล่ะครับ มีข้อแตกต่างกันมากอยู่เหมือนกัน นางสาวตัวดี(เพศเมีย) ของข้า ฯ มีการเปลี่ยนแปลงทั้งทางด้านสรีระและพฤติกรรมต่าง ๆ ค่อนข้างมาก ขนก็เป็นส่วนสำคัญของการเปลี่ยนแปลงไปอย่างค่อนข้างมาก(เล่าให้อ่านไม่ถูก) ผิดกับไอ้ก๊วย...(เพศผู้)จะมีขนสองชั้นที่แยกกันได้อย่างชัดเจน
นานแล้วที่เค้าไม่เคยเป็นอย่างนี้ ก็รู้สึกสงสาร
เราเลยก็ต้องเช็ดทำความสะอาดพื้นบ้านให้เค้าเป็นการทดแทน สำหรับค่าของความคิดถึง ไปภูสูงครั้งนี้ก็คอยมองหาสุนัขแม้วอยู่เหมือนกัน เจอแต่นังดำทั้งตัว แถมหูตกอีกต่างหาก สงสัยคงหายากแล้วมั้งเจ้าสุนัขแม้วตัวนี้
ข้างบ้านหรือคนอื่น ๆ ไม่ได้ให้ข้าวเค้ากินเสียหน่อย แล้วทำไมต้องให้รับแขกด้วย เค้าหวงตัวเพื่อเราหรือครอบครัวเราเท่านั้น ถ้าใคร ๆ สามารถมาจับตัวเค้าได้ ในความคิดของข้า ฯ 
ก็เลยได้แต่อมยิ้มในใจ เป็นอยู่อย่างนี้น่ะดีที่สุดแล้ว สุนัขที่มีหลายมิติอย่างนี้หาได้ง่าย ๆที่ไหนกัน จากกันหลายวันพอเจอกันเท่านั้น สติแตกเลย
 | ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐ |
|
ตายละท่านน้ำหวานสาวสะพรั่ง ยังฉี่ราดอีกเรอะ 55555 ส่วนเรื่องขน เราก็แค่เล่าให้อ่านเล่นๆแหละท่าน แค่สังเกตเห็นความเปลี่ยนของเค้า แปลกนะ โคนที่เป็นสีดำๆ ไปไหน(ว่ะ)ส่วนตัวผู้ ขนเค้า 2 ชั้น แยกชัดเจนจ๊ะ ตัวเมียเราไม่มีเลยไม่รุ.... แล้วทิ้งให้เจ้าเฉา...อยู่ตัวเดียว แล้วเค้ากินอย่างงัย อยู่อย่างงัย มีการจัดการอย่างละท่าน เผื่อเราจะนำมาใช้บ้าง เวลาที่ต้องไปค้างคืนที่อื่น |
| ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐ |
|
ตอบคุณภิตินันท์ เอ..จะตอบอย่างงัยดีละ เจ้าตัวยุ่งเค้ามีขนสีน้ำตาล-ขาว พออายุได้ 5 เดือน ขนก็เริ่มเปลี่ยน เห็นกระชัดเจน โคนขนมีสีดำ ดูสกปรกเวลาโดนน้ำจะเห็นชัดเจน พอมาอายุ 11 เดือน โคนขนนั้นตอนนี้หายไป ยังมีหลงเหลือบางส่วนแต่น้อยมาก แต่จางลงมาก เช่นกัน เราก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรนะ ถึงได้เขียนข้างบน ว่า เกิดจากปัจจัยอะไรหรือเปล่า เราคงสรุปและคิดเองไม่ได้ เพราะเราเลี้ยงแค่ตัวเดียว คงต้องรอให้ผู้เชี่ยวชาญอย่างที่เพื่อนเราบอกอ่ะ มาให้เค้าอธิบายจะดีกว่า ... แต่ถ้าเกิดจากปัจจัยที่เรา(แค่)สงสัย ก็ถือว่าเป็นเรื่องดี แค่ความสงสัยของตัวเองเท่านั้น ---- |
| ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐ |
|
ความกลัวและความกังวล หัวข้อนี้ก็เป็นหัวข้อใหญ่ที่น่าศึกษาสำหรับสุนัขบางแก้วครับสหายนายน้อย... ความกังวลเนื่องจากกลัวถูกทอดทิ้ง ก็เลยมีพฤติกรรมแสดงออกมาหลาย ๆ อย่าง ไม่ร้ายแรงอะไรหรอกครับ(ที่จะต้องถึงกับรักษา) เพียงแต่เราจะสัมผัสได้จากพวกเค้า |
) พอพวกเราลับตาก็จะทำการหอนส่ง(ตูถูกทิ้งอีกแล้ว) หลังจากนั้นก็จะหมดความซ่า(ที่เคยวิ่งไล่สิ่งต่าง ๆ ที่อยู่หน้าบ้านและหลังบ้าน) หาที่แอบโดยไม่ให้ใครได้เห็นตัวตลอดเวลาที่ลูกพี่หายไป เวลาข้ากลับมาก็มักจะแกล้งพวกเค้าคือย่องมาอย่างเงียบ ๆ
ถ้าพวกเค้ายังไม่แน่ใจว่าเป็นใคร(อาการอย่างนี้เป็นทั้งสองตัว) ก็จะยืนในท่าเตรียมพร้อม ชูคอจ้องดูอย่างสงสัย(ไม่รู้ว่าขมวดคิ้วหรือเปล่าน่ะ) หางตก | ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐ |
|
ท่าน ๆ เคยทำโทษ น้ำหวาน+เฉาก๊วย ที่ท่านคิดว่ารุนแรงที่สุดเท่าที่เคยลงโทษมาคืออะไร -- เมื่อคืนเจ้านายลงโทษเจ้าตัวยุ่ง(มันก็ผิดจริงแหละ) แบบที่เราไม่เคยเห็นเค้าทำแบบนี้มาก่อน เราบอกความรู้สึกตอนนั้นไม่ถูกเลย |
| ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐ |
|
สุนัขบางแก้วเป็นสุนัขที่ฉลาดมากครับสหายนายน้อย...บางครั้งก็มีบ้างที่ต้องทำโทษกันอย่างรุนแรง(น้อยครั้งมาก)เพื่อให้หลาบจำ คือทำให้เค้าอ่านอารมณ์โกรธของผู้ที่ต้องเป็นจ่าฝูงได้ ที่จริงเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เป็นธรรมชาติ สุนัขที่เราเลี้ยงไว้จะต้องรับรู้ จ่าฝูงมีทั้งคุณและโทษได้ เมื่อเค้าผิดจริง(อย่างรุนแรง)ก็ต้องทำโทษกันอย่างรุนแรงตามมา เพื่อให้เค้าเกรงความเป็นจ่าฝูงของเราด้วย ที่รุนแรงที่สุดที่ทำกับเค้ามาก็คือ ตีอย่างไม่นับ(เต็มไปด้วยอารมณ์โกรธ) บางครั้งก็ดึงแผ่นหนังที่คอให้เค้าเจ็บจนต้องร้องออกมา การทำโทษแบบนี้คือการทำให้เค้าได้รับรู้ ขณะทำโทษถ้ายังมีขู่เจ้าของอีก ก็จะไม่หยุด จนกว่าเค้าจะหนีไปซุกที่ใดที่หนึ่งและเต็มไปด้วยความกลัว ขยับไม้เป็นต้องหลับตาให้ยอมทำโทษแต่โดยดีอย่างน่าสงสาร ข้า ฯ ถึงจะยอมหยุด แล้วจะทำไม่สนใจเจ้าตัวที่ถูกทำโทษไปอีกหลายชั่วโมง พวกเค้าจะรู้และจะเดินเข้ามาหา(มีแววตาที่สำนึกผิดให้ข้า ฯ ได้เห็น)ทุกครั้ง แต่ก็ต้องปล่อยระยะเวลาให้เนิ่นนานออกไปบ้าง(ทำไม่สนใจ) เราถึงจะมาคุยกันได้ใหม่(เมื่อเราหมดอารมณ์โกรธและมีอารมณ์ที่เราสงสารเค้าแล้ว) คราวนี้ก็จะเริ่มบอกเค้าว่าทำไมเราถึงต้องทำเค้าอย่างนั้น(กอดเค้าไปคุยเค้าไป) ที่สัมผัสมาน่ะสหายนายน้อย...เจ้าตัวยุ่งพวกนี้รับรู้ได้ดี(รวมลุงด่างด้วย) การทำโทษอย่างรุนแรง จะมีไม่กี่อย่างที่ครอบครัวเราจะกระทำต่อเค้าครับสหายนายน้อย... คงจะมีแค่เรื่องเมื่อเวลาทำโทษแล้วขู่เจ้าของ(อันนี้พวกเรารับไม่ได้จริง ๆ) น้ำหวานและนู๋โป้ไม่เคยถูกทำโทษรุนแรง มีแต่ลุงด่างและไอ้เฉา...เท่านั้นโดนถูกกำหราบโดยวิธีเหล่านี้มาแล้ว ปัจจุบันเค้ารู้ว่าจะต้องทำอย่างไร ที่จะทำให้จ่าฝูงไม่โกรธ ในกรณีของเจ้าตัวยุ่งนีโอ ถ้าเค้าผิดจริงและนายพรานใหญ่ถึงกับต้องทำโทษรุนแรง นายหญิงน้อย...ก็ต้องทำเป็นไม่สนใจเจ้านีโอไปด้วย เกิดความรู้สึกสงสารขณะนั้นไม่ได้(ให้เจ้านีโอได้รับรู้) คงต้องรอจนกว่านายพรานใหญ่จะให้อภัยเจ้านีโอ แล้วถึงค่อยปลอบพร้อมกับสอนเค้าไปว่า ทำไมถึงต้องมีการทำโทษกันอย่างรุนแรงกัน เป็นการเลียนแบบธรรมชาติจ้ะสหายนายน้อย... เค้าต้องอ่านอารมณ์ของคนในฝูงและจ่าฝูงได้ ทั้งในแง่ดีและไม่ดี แล้วเค้าจะเข้าใจในการดำรงชีวิตที่อยู่ในฝูงนั้น ๆ โดยไม่สับสน จ่าฝูงและคนในฝูงจะต้องเข้าใจในเหตุผลในการควบคุมฝูง อารมณ์ดีต่อสุนัขแต่ขณะเดียวกันก็พร้อมที่จะเป็นมารร้ายได้ถ้าพวกเค้าทำผิดจริง
ต้องขออภัยสหายนายน้อย...
|
ต่อกระทู้หน้าน่ะสหายนายน้อย... เดี๋ยวจะตกขอบกระทู้แล้ว ฝากแกล้งนีโอด้วยน้า
| ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐ |
|
ขอบคุณท่านอย่างมากเลย ที่มาให้ความเห็นเรา ในเวลานั้นเราไม่ได้โอ๋นีโอเลย เราเฉย นิ่ง แต่เค้าก็วิ่งเค้ามาหาเรา ตอนนั้นเราทราบว่าต้องทำอบ่างงัย ไม่งั้นจะเสียความเป็นจ่าฝูง แววตาเค้าตกใจมากที่เจ้านายตี(แบบที่ไม่เคยตีมาก่อน)ทีเดียวท่านเค้าหยุดและร้องเสียงหลงเลย แววตาเค้า ตื่น ๆ งง ๆ แต่พอสักแป๊บเค้ารู้ว่าเค้าผิด คอตก หมอบมอง รอพวกเราออกไปหา และการลงโทษเราก็ทำต่อเนื่องนานหลายชั่วโมง คือไม่สนใจเค้าเลย เอาชามข้าวไปวางจบ สำหรับวันนั้น ไม่พูด ไม่คุย ไม่เล่น (วันนั้นนีโอเค้าก็ผิดจริงๆท่านเค้าก็รู้ตัวน่ะ ไม่มาเรียก ไม่มาขูดประตูเหมือนเคย หมอบมองอย่างเดียว แววตาไม่ได้โกรธเจ้านาย แต่สำนึกผิด) กระทู้เราคงมีแต่ท่านที่เค้ามาพูดคุยด้วย คุยกัน 2 คน แต่ก็ได้ความรู้ ความรู้สึกดี ๆ คุยกันที่ยาววววววไม่มีเบื่อ อ้าว..ก้อเก๋ไปอีกแบบ ถึงจะ 2 คน ก้อคุยกันได้นานและยาวจ๊ะ ไว้รอกระทู้หน้านะท่าน |
 | ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐ |
|
ผมอ่านแล้ว ได้ความรู้และอรระรสดีครับ แต่ก็เห็นใจคนอื่นที่ติดตามนะ บางครั้งบางตอนเขาอาจจะไม่เข้าใจว่ากำลังคุยอะไรกันอยู่ เลยไม่อยากเข้ามาแจม แต่ที่ผมต้องเข้ามาแจม เพราะสนใจที่คุณหมาบางแก้วบอกว่า สุนัขบางแก้วจิตประสาทมั่นคงครับ เพราะรู้สึกว่าคำว่าจิตประสาทถูกเอาไปเชื่อมโยงกับความดุ สุนัขที่มีจิตประสาทดีหรือมั่นคง จะต้องไม่ดุ พาไปเข้าสังคมได้ อะไรทำนองนั้น เลยอยากฝากคุณน้อยหน่าช่วยเอาเรื่องจิตประสาทไปคุยในตอนต่อไปหน่อยครับ จะได้เข้าใจตรงกันว่า จิตประสาทดีหรือมั่นคง เป็นอย่างไร |
| ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐ |
|
การบ้านสำหรับผู้ที่เป็น webmaster ครับ คำนิยาม ของคำว่า จิตประสาทที่ไม่มั่นคง มีความหมายว่าอย่างไร ?????????? "สุนัขที่มีจิตประสาทดีหรือมั่นคง จะต้องไม่ดุ พาไปเข้าสังคมได้" ขอความกรุณาต้องทำความเข้าใจประโยคนี้เสียใหม่เถอะครับ พิจารณาให้ถี่ถ้วนถึงหน้าที่สุนัขแต่ละสายพันธุ์ เรื่อง Training ability (ความสามารถในการฝึก) ก็ควรจะแยกออกไปต่างหาก สุนัขบางแก้วมีความสามารถในการฝึกเป็นอย่างไร(ก็ยังไม่เห็นมีใครมาบอกกล่าว)
|
ข้อมูลที่เขียนกันมาอย่างยาวนาน เพื่อสุนัขบางแก้ว ก็ใกล้จะจบแล้วมิใช่หรือครับ เป็นข้อมูลที่ไว้ใช้อ้างอิงกับผู้ที่จะเลี้ยง ไม่ใช่การถามตอบในกระทู้ครับสหายนายน้อย... ถ้าทำอย่างนั้นจะทำได้ง่ายถามมาตอบไป เพียงแค่ความคิดเห็นเดียวก็จบ(ลองเข้าไปค้นดูใน web ต่าง ๆได้) แล้วพบกันกระทู้หน้า