ตอนที่ 12 คนเลี้ยงอยู่ตัวแล้ว ................

ในช่วงเวลาตลอด 6 เดือนกว่าที่ผ่านเล่นเราเหนื่อยกับเค้ามาก แต่ก็รู้สึกและสัมผัสได้จากแววตาของเค้า เรารู้สึกว่าเค้าคิดว่าเค้าเป็นส่วนหนึ่งของเราไปแล้ว เค้ารักเรา 2 คน เค้าสนใจในสิ่งที่เราพยายามสอน สังเกตจากเวลาที่เราทำท่าทางต่างๆเจ้าตัวยุ่งจะเอียงคอหน่อยๆ เหมือนท่าที่คนสงสัย (ประมาณว่านายพูดอะไร กำลังบอกเพื่อสื่ออะไร ช่วงนี้แหละโอกาสที่เราจะสอนเค้า) เค้าจะยอมให้จับทำทุกอย่าง น่ารักจริงๆ แต่เวลาที่เค้ายังไม่พร้อม ไม่มีอารมณ์ที่จะอยากรู้เค้าจะหมอบมองเฉยๆ ไม่ทำสงสัย เราจะฝึกอะไรเค้าไม่ได้เลย ตอนนี้เจ้าตัวยุ่งสวัสดีได้แล้วทำได้ดีมากด้วย แค่คำเดียวกับเจ้าของนะสวัสดีเลย เวลาไม่เจอกันหลายๆชั่วโมง กับคนอื่นไม่ได้เลยแค่สั่งให้นั่งก็เริ่ดแล้วสำหรับเจ้าตัวนี้ อย่าหวังว่าเค้าจะสวัสดีให้ใครเลย 555 (แย่มากเองไอ้ตัวยุ่ง เสียมารยาทรู้มั๊ย อิอิ) เค้าจะนั่งมองลิ้นห้อย มองทำไม่รู้ไม่ชี้สิ่งที่เราสั่งออกไป เราต้องเลิกสั่งทันที ไม่งั้นเดี๋ยวคำสั่งจะไม่ศักดิ์สิทธิ์ในครั้งต่อไป  .. แววตาเจ้าตัวยุ่งเปลี่ยนไปในทางที่ดีกว่าตอนที่อายุ 4-5 เดือน อารมณ์ดีขึ้น ไม่หงุดหงิดง่าย ... ขนาดเจ้านายนั่งดูทีวีเค้าก็เดินไปคาบตุ๊กตาหรือผ้าในห้องที่เล่นกันประจำมาโยนใส่ตักให้เล่นกับด้วย ถ้ายังไม่เล่นกับเค้าๆก็เอาปากมางับเบาที่ขาหรือที่หน้าตัก ... ปกติเราจะให้เค้าแทะกระดูกหลังอาหารเช้าเย็นทุกครั้ง ถ้าเรายังไม่หยิบมา เค้าจะคาบมาหมอบแทะตรงหน้า .. ช่วง 6 เดือนกว่านี้เค้าพร้อมที่จะทำและจำให้สิ่งที่เราปฏิบัติกับเค้ามาตลอด ทุกครั้งที่กลับบ้านจะเป็นเวลาที่เค้าดีใจสุดๆ กระโดดตัวลอย ชอบล้มตัวให้เกาพุ่งตั้งแต่อายุได้5 เดือนจนถึงทุกวันนี้ ชอบให้กอด ลูบตัว ให้กอด พอหายตื่นเต้นดีใจคราวนี้ละ ปีศาจนีโอกลับเข้าสิงร่างอีกครั้ง จะชวนเล่นวิ่งไล่จับ คาบตุ๊กตาวิ่งให้เราวิ่งไล่เค้า ถ้าเราไม่วิ่งเค้าจะหยุดมอง พอเราก้าวขาเค้าจะออกวิ่งเหมือนกัน แต่ก็มีที่เราไม่ตามเค้าจะดูว่าเค้าทำอย่างงัย เค้าจะหยุดมอง เอียงคอมองอย่างสงสัยว่าทำไมเจ้านายไม่วิ่งตามเค้า แล้วก็จะเดินคอตกกลับมาที่เรา มาเอาจมูกดันๆ ขาบ้างมือบ้าง แต่พอเราเล่นด้วย โอ๊ยคึกซะลิ้นห้อยเลย นี่ละมั้งเวลาที่เค้ารอมาทั้งวันแล้ว นั่งรอ-หมอบรอทีหน้าประตูอย่างใจจดจ่อ ได้ยินเสียงรถก็วิ่งมาดู พร้อมกระดิกหาง พอเราส่งเสียงทักตั้งแต่ยังไม่ก้าวลงจากรถ เค้าส่งเสียงครางด้วยความคิดถึง ยื่นขาไข้วคว้ากลัวว่าเราจะไปไหนอีก
 

เวลาที่ไม่เหมาะสำหรับเจ้าตัวยุ่งของเราก็คือ เวลาที่เค้าหมอบพัก(แบบอยากอยู่เฉยๆ) เวลาที่เค้านั่งรออาหารจากนาย เค้าจะแสดงออกทางตาทุกครั้งที่เราจะพยายามฝึกเค้าในเวลานั้น เค้าจะไม่ยอมจะงับมือเราทันที(แต่ไม่ได้กัดนะรายคนในเว็บบอร์ด มักจะเข้าใจผิดว่าเค้ากัดเจ้าของ) ส่วนเรื่องความซน ที่ทำให้ของเสียหายไม่ค่อยแล้วน้อยลงมากๆๆ อันไหนที่เราห้ามๆ เค้าจะจำได้แล้วเค้าก็จะไม่ทำอีก บางครั้งการที่เราเอาแต่ห้ามเค้าซึ่งเค้าอยากรู้เป็นวัยที่อยากรู้ มันเหมือนยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุน่ะ พอเราปล่อยให้เค้ารู้จักสิ่งนั้นแล้ว โดยเราดูอยู่ด้วย สอนเค้าพูดบอกเค้า พอเค้ารู้จักเค้าก็จะไม่สนมันอีก ... อย่างเรื่องขุดดิน เค้าว่าบางแก้วชอบขุด เราปล่อยให้เค้าขุดซะให้สะใจ ให้หายอยากไปเลย เล่นตามสบาย อยากเล่นใช่ม่ะ (เห็นเค้าเล่นเราก็มีความสุข มันชั่งเป็นเวลาที่เค้ามาความสุขจริงที่เค้าเล่นขุดดินตอนนั้น ปัจจุบันอาการเจ้าตัวยุ่งกับการขุดดินมีน้อยมาก อาทิตย์หรือ2อาทิตย์จะเห็นสักที) เค้าเห็นเราไม่ดุ ไม่ว่า แต่ก็มีข้อตกลงว่า เจ้าต้องให้นายจับอาบน้ำ ... (เรารู้ว่าเค้าไม่รู้เรื่องหรอก แต่เราก็พูดไป) ถึงเวลาเค้าก็ยอมให้เราจับอาบน้ำแต่โดยดี ทุกวันนี้เค้าไม่ค่อยขุดดินแล้ว ทุกวันนี้ฝนตกดินแฉะ เป็นแต่ก่อนเจ้าตัวยุ่งเค้าจะเอาตัวไปเกลือกกลิ้งแล้ว ... เดี๋ยวนี้แค่เดินผ่าน หรือไม่ก็เอาขาไปแหย่ ๆ (คงเบื่อแล้วมั่ง) ....

ช่วงนี้อาการเค้าดูเหมือนจะติดหญิง เมื่อ 5 วันก่อน เราโทรไปปรึกษาหมอเรื่องเจ้าตัวยุ่งไม่กินข้าว หมอสันนิฐานว่าเค้าอาจจะเครียด เค้ากำลังเข้าสู่การเปลี่ยนแปลงในร่างกาย เริ่มเป็นหนุ่ม มีโฮโมนในร่างกายที่เปลี่ยนไป เค้ากำลังเป็นฮีท (หมอว่านะ) เราตกใจถามหมอว่า อายุแค่ 6 เดือนกว่าจะเจ็ดเดือนเนี่ยน่ะเป็นสัดแล้ว หมอว่าเป็นได้ครับ ในสังเกตเวลาที่มีหมาตัวเมียเดินผ่านหน้าบ้านให้ดูว่าเค้ามีอาการอย่างงัย วันนี้เราก็นั่งมองเจ้าตัวยุ่ง ได้เวลาเจ้าพุดเดิ้ลตัวเมียออกมาเดินเล่น(ไม่มีเจ้านายจูงน่ะ มาเดียวๆ เธอเปรี้ยวมาก ส่ายก้นไปมา ยั่วเจ้าตัวยุ่ง ให้น้ำลายไหลเล่น) เจ้าตัวยุ่งเค้าก็ไม่เห่า ไม่ขู่ แต่เอาแต่เดินตามเค้า(ในรั้วบ้าน) เค้าเดินไปซ้ายไอ้ตัวยุ่งก็ซ้ายตาม ไปขวาก็ขวาตาม เอาแต่ยืนเกาะขอบรั้วมองพุดเดิ้ลตัวนั้น (เจ้าชู้จิงวุ๊ย) มันมองพุดเดิ้ลตัวนั้นชนิดที่ว่าไม่สนใจนายเลย ปกติเค้าจะมาขวางตรงประตูก่อนเราจะออกมาจากบ้านทุกวัน เช้านี้เค้าไม่สนเลย เอาแต่ยืนเกาะมองพุดเดิ้ล ........ เฮ้ย.. อายุแค่เนี่ยเองจะวาดลวดลายแล้วเหรอลูกชายฉัน

มีเพื่อนเราคนหนึ่งได้เข้ามาเขียนให้กำลังใจว่า "ดีใจด้วยครับที่จะผ่านช่วงเวลาที่หนักมาก สำหรับการเลี้ยงสุนัขบางแก้วไปแล้ว ที่ผ่านมาคง       การปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมใหม่ กับครอบครัวที่อบอุ่นย่อมส่งผลไปถึงสุขภาพใจของสุนัขบางแก้วยามเป็นผู้ใหญ่ ความสัมพันธ์ภายในครอบครัว(ฝูง) จะเป็นสิ่งที่ฝึก (Training) เค้าโดยไม่รู้ตัว เป็นไปโดยธรรมชาติ และเค้าก็รู้ได้ว่าทั้งฝูงรักเค้ามาก และต้องการเค้าให้ดำรงอยู่กับฝูง

การตอบแทนของเจ้าตัวยุ่ง ดูได้ง่ายในแววตา(แต่อธิบายให้ใครฟังได้ยาก) มีรอยยิ้ม แววตาหัวเราะ แววตาของความภักดี แววตาการเอาจริงเอาจังในการทำหน้าที่ ตาที่คอยจ้องมองดูลูกพี่ยามนอนท่าสิงห์(บางแก้ว) ฯลฯ มีให้เห็นอย่างชัดเจนในสุนัขพันธุ์นี้และพันธุ์ไทยทั้งหมดของเรา

เวลาเบื่อ เหนื่อย หรือเหงา ถ้าได้คิดย้อนกลับไปถึงการเลี้ยงเจ้าตัวยุ่งในข่วงเวลานี้ คิดขึ้นมาที่ไรจะอดหัวเราะไม่ได้ ยิ่งมีบางสิ่งที่เค้าฝากรอยประทับใจไว้ที่สิ่งของของเรา (รอยกัดแทะหรือรอยเขี้ยว) หรือแม้แต่บนตัวเรา ตอนนั้นอาจจะโกรธ โมโห เสียใจ ไม่เข้าใจในสิ่งที่เค้าทำแต่เมื่อเวลาผ่านไป........เลาย่อมทำให้สิ่งของชิ้นนั้นมีค่าที่สุด เป็นตำนานที่มีชีวิต คิดขึ้นมาก็เจอเค้า ภาพแห่งความทรงจำที่จะทำให้เราคิดถึงช่วงเวลาที่ได้อยู่กับเค้า(ทั้งสุขและทุกข์) ตลอดไป"

เรากับเจ้านายอ่านข้อความนี้แล้วดีใจมาก ดีใจที่ยังมีคนมาให้กำลังใจกับคนเลี้ยงคนหนึ่งที่ไม่รู้เรื่องการเลี้ยงหมาเลย ... ตลอดเวลาที่เราเลี้ยงเค้าผ่านมาจะครบ 7 เดือน บางช่วงเวลาเรามีอารมณ์ที่หลากหลายจริงๆ (       ) ไม่เข้าใจ ถามกับตัวเองก็บ่อย แต่พอเราเข้าใจเค้า รู้จักหมาตัวเองแล้ว ทุกอย่างก็เข้าที่เป็นระบบตามที่เรากำหนด หมาไม่เครียด คนก็ไม่เครียด จะรู้เวลาว่าเวลาไหนต้องทำอะไรกับเค้าบ้าง เหมือนการจัดตาราง แต่ไม่ตายตัวหรือระเบียบจัด หมาพันธุ์นี้บังคับมากไม่ได้ มีหย่อนบ้าง แต่ต้องไม่ละเลย -- แต่กว่าคนเลี้ยงมือใหม่อย่างเราจะอยู่ตัว เจ้าตัวยุ่งเล่นเราเหนื่อยเหมือนกันนะ -- มาถึงวันนี้(ปัจจุบัน) เราเข้าใจแล้วกับคำว่า ถ้าได้เลี้ยงหมาตัวที่ 1 ต้องอยากหาตัวที่ 2-3-4 มาเลี้ยง แต่ตอนนี้เราคงพักและอยากเรียนรู้เจ้าตัวยุ่งไปอีกพักใหญ่ๆก่อน