เห็นด้วยกับคุณ vichien ค่ะเรื่องการพยายามลดปัจจัยที่ทำให้หมากัดกัน และ การทำที่กั้นชั่วคราวเพื่อแยกบริเวณ

หมาอายุ 7-8 เดือนขึ้นไป ถ้าเปรียบกับคน  จะเหมือนเด็กที่ย่างเข้าสู่วัยรุ่น มีการเปลี่ยนแปลงหลายอย่างเกิดขึ้น ทั้งทางร่างกายและอารมณ์  ถ้าจะอธิบายก็เป็นเรื่องยืดยาวเยิ่นเย้อ 

สรุปว่า  ช่วงอายุขนาดนี้ของหมา  เจ้าของต้องดูแล สังเกตเขาให้มากเป็นพิเศษ  อย่างเช่น เรื่องที่เขาเคยเห็นว่าสนุกเมื่อตอนเด็กๆ  อาจจะน่ารำคาญในตอนนี้   หมาจะเริ่มสงสัย และต้องการพิสูจน์สถานะของตัวเองในฝูง   

การเลี้ยงหมาขนาดกลาง ถึงขนาดใหญ่ แบบหมาสองพันธุ์นี้   เจ้าของ จะต้องมีบุคคลิกที่เข้มแข็ง มั่นคง พอที่จะควบคุมหมาให้ได้  ต้องแสดงให้หมาทั้งสองตัว  รู้ว่าใครกันแน่คือจ่าฝูงตัวจริงในฝูงนี้    ต้องสังเกตพฤติกรรมของหมาให้ละเอียด  ว่าเขาแสดงอาการอย่างไร  ก่อนจะมีการกัดกันเกิดขึ้น   เมื่อสังเกตเห็นอาการบอกเหตุ  เจ้าของต้องขู่กำหราบหมาไว้ก่อน  หรือเดินหนีออกไปทางอื่น  ไม่ต้องสนใจหมาทั้งสองตัว

หมาแต่ละตัว  จะมีรายละเอียดในการแสดงออกแตกต่างกันไป   เจ้าของต้องรู้จักหมาของตัวเองให้ดี  ว่าตัวไหน  ทำท่าแบบไหนแล้วจะเกิดอะไรขึ้น    นึกเสียว่า มีเด็กวัยรุ่นอยู่ในบ้านสองคน  จะทำยังไงให้เขาอยู่ด้วยกันได้ดี    ทำอะไรก็ให้รู้จักเกรงใจผู้ใหญ่(หรือจ่าฝูง)ในบ้าน

เวลาอยู่ด้วยกัน   เจ้าของต้องวางตัวเป็นจ่าฝูงให้ดี  อย่าหยอกล้อเล่นกับตัวใดตัวหนึ่งมากจนเกินไป    อีกไม่นาน  บางแก้วก็จะเริ่มเข้าสู่วัยรุ่นเช่นเดียวกัน    ถ้าเจ้าของไม่แข็งพอ ควบคุมหมาไม่ได้  สถานะการณ์อาจจะแย่ลงกว่านี้   ก็ต้องใช้วิธีแยกอาณาเขต