ปิงปองเดินทางไกลเป็นครั้งแรก  เลยให้กินยาแก้เมาไปหนึ่งเม็ด

ป้าวิได้เตรียมห้องพักรับรองอย่างดีให้อยู่ใกล้ๆปีใหม่  เพื่อให้หายเหนื่อย

คุณน้อยหน่าพานีโอหลงทางอยู่นาน  มาถึงตอนเขาสาธิตกันเกือบเสร็จแล้ว

นีโอก็เข้าพักในห้องรับรองติดกับปีใหม่    เลยทักทายกันเสียงดัง

ตื่นเต้นทั้งหมาและคน ตื่นนอนตอน 7.30 น. ปลุกปีใหม่(ตั้งแต่ที่ได้เสียความเป็นหนุ่มให้กับเจ้าสาวแสนสวยปีใหม่จะนอนดึกและหอนถึงเจ้าสาวอยู่ตลอดเวลาจนถึงปัจจุบันนี้)มดแดงให้ออกไปฉี่ แล้วขึ้นมาอาบน้ำ แต่งตัว ต่อไปคือทำการออกอุบายหลอกมดแดงให้เข้าไปอยู่ในบ้านแล้วปิดประตูบ้าน เพื่อจะได้เอาปีใหม่ขึ้นรถโดยไม่ให้มดแดงเห็น หลังจากขับรถออกไปสักพัก (โทรมาสอบถามเพื่อนบ้านว่ามดแดงเป็นอย่างไรบ้าง เขาบอกว่าเจ้ามดแดงส่งเสียงร้องทั้งเห่าทั้งหอน) ออกเดินทางโดยใช้ถนนสายตลิ่งชัน-สุพรรณบุรี เมื่อ เวลาประมาณ 08.00 น. ผ่าน บางปลาม้า สุพรรณบุรี ศรีประจันต์ สามชุก แล้วไปเลี้ยวขวาตรงแยกเดิมบาง ตามที่ป้าวิบอก จากที่บ้านถึงทางแยกนี้ ระยะทางประมาณ 139 กม. ผ่านฟาร์มบางแก้วที่คุณสันติเคยพาไปเยี่ยมที่เดิมบางกะว่าจะเลี้ยวเข้าไปทักทาย แต่เห็นว่าประตูบ้านปิดจึงไม่ได้แวะ ขับรถต่อไป เลียบคลองชลประทานไปเรื่อย ๆ สองข้างทางจะเป็นพื้นที่ปลูกข้าวซะส่วนใหญ่ ผ่าน สถานีตำรวจ โพทะเล จอดแวะซื้อขนมจีนน้ำยาและน้ำพริกในตลาดไม้ดัด อ.บางระจัน ไปฝากป้าวิและเพื่อน ๆ ชุมชน ถึงบ้านป้าวิเวลาประมาณ 10.40 น. รวมระยะทางประมาณ 170 กม.

ประทับใจการต้อนรับของป้าวิและทีมงานเป็นอย่างมาก เริ่มตั้งแต่ยามหน้าประตู น้องผู้ชายที่ทำหน้าที่ฝึกสุนัข น้องผู้หญิงที่ช่วยเตรียมเครื่องดื่ม อาหาร คุ้น ๆ หน้าแต่นึกไม่ออกจนกระทั่งทราบว่าเคยเจอกันตั้งแต่ไปพบปะที่ ม.เกษตร กำแพงแสน Mr. Paul ชาวเบลเยี่ยม เพื่อนของป้าวิ ที่มาสาธิตการฝึกสุนัข เชพเพอด พร้อมทั้งอธิบายให้ฟัง สุดท้ายก็คือป้าวิ หญิงแกร่งแห่งบางระจัน  ที่สามารถบริหารจัดการทุกย่างได้อย่างดีเยี่ยมตั้งแต่ธุรกิจจนถึงงานอดิเรกที่ใจรักและรักที่จะทำ (เพราะว่าอาชีพการงานหรือธุรกิจที่ทำอยู่อาจจะไม่ใช่สิ่งที่เราอยากทำแต่การได้เลี้ยงหมาไม่ว่าจะเป็นงานอดิเรกหรือเป็นอาชีพนั่นคือสิ่งที่พวกเราอยากทำและอยากเป็น)และการจัดสร้างสถานที่ อุปกรณ์ ทีมงาน ความรู้ ทักษะ อาหารคาวหวาน(โดยเฉพาะน้ำพริกกากไก่)เครื่องดื่ม สิ่งต่างๆ เหล่านี้ ถือว่าไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็ไม่ยากสำหรับป้าวิ (เขาว่าการที่มีมิตรที่ดีและมีลูกน้องที่ดีก็ถือได้ว่ามีบุญอย่างหนึ่งนะครับป้าวิ)

ดีใจได้พบเพื่อน ๆ และเสียดายที่ไม่ได้เจออีกหลาย ๆ ท่าน

สิ่งที่ได้ความรู้และทักษะ หลังจากได้สนทนากับ  Mr.Paul และป้าวิแล้ว ทำให้เราต้องกลับมาตั้งคำถามตัวเราเองว่า ณ เวลานี้อะไรคือเป้าหมายในการเลี้ยงหมา เพราะว่าเป้าหมายจะเป็นตัวกำหนดกิจกรรมว่าเราจะต้องทำอะไร อย่างไร เพื่อให้เราถึงเป้าหมายที่เราตั้งไว้ Mr.Paul บอกว่าสุนัขของเขาสามารถฝึกให้ป้องกันและโจมตีได้แต่ไม่ดุร้าย สามารถเชื่อฟังคำสั่งของคนอื่นได้ด้วยและได้ให้ผมทดลองจูง ออกคำสั่งให้สุนัขของเขาให้ปฏิบัติตามที่ผมต้องการได้ เหมือนกับที่เขาสาธิตให้ดู ทำให้อยากนำมาฝึกกับปีใหม่บ้าง มีปัจจัยหลายอย่างที่จะทำให้การฝึกมีประสิทธิภาพเช่นคุณภาพของสุนัข คุณภาพของเจ้าของสุนัข คุณภาพของผู้ฝึก อุปกรณ์และวิธีการฝึก เป็นต้น เช่นเดียวกับการส่งสุนัขไปฝึกเมื่อจบหลักสูตรและสุนัขกลับมาอยู่กับเราแล้ว เราควรจะต้องทำการทบทวนฝึกฝนในคำสั่งเหล่านั้นด้วยตัวเราเองอยู่อย่างสม่ำเสมอด้วยเพราะสุนัขจะต้องเชื่อฟังเราและเราต้องควบคุมได้

ลาป้าวิและเพื่อน หลังจากที่ชมการสาธิตการฝึก 2 รอบ รอบแรกโดย Mr.Paul เป็นภาคภาษาต่างประเทศ และพักรัปทานอาหารกลางวันร่วมกันอย่างเอร็ดอร่อย ต่อภาคบ่ายด้วยการสาธิตการฝึกภาคภาษาไทยโดยป้าวิและผู้ฝึกคนไทย จนเวลา ประมาณ 14.30 น. จึงได้ล่ำลาเพื่อน ๆ ป้าวิและทีมงานของป้าวิ ด้วยความเชื่อมั่นว่าขับรถมาได้ถูกต้องขากลับจึงไม่ได้สอบถามป้าวิให้แน่ใจ จึงขับรถหลงไปอยู่หลาย กิโล ทำให้นึกถึงคุณน้อยหน่าว่าเราก็สามารถขับรถผิดเส้นทางได้เหมือนกัน แถมโชคร้ายไปแวะถามเส้นทางที่จะกลับกับคนเมาอีกเลยไปกันใหญ่เลยตอนนี้ จนไปเจอวัยรุ่นผู้ชายกลุ่มหนึ่งช่วยบอกเส้นทางออกไปถนนเส้นตลิ่งชัน-สุพรรณ  แต่ก็ไช้เวลาไปประมาณ 30 นาทีจากบ้านป้าวิ ขากลับก็เกิดอาการหลับใน 2 ครั้งณะขับรถ คงเป็นเพราะฤทธิ์ยาหลังอาหาร จึงตัดสินใจจอดรถซื้อน้ำเย็น ๆ ดื่มและปล่อยให้ปีใหม่ได้ฉี่ที่ปั๊มน้ำมัน เดินเล่นสักพักหนึ่งจึงขับรถกลับ ถึงบ้านประมาณ 18.00 โดนมดแดงกระโดดกอดและเลียหน้าด้วยความคิดถึงไปหลายฟอด อิ่มอร่อยอาหารเย็นด้วยน้ำพริกกากไก่ของฝากจากป้าวิอีกหนึ่งมื้อ

ขอบคุณป้าวิพร้อมกับทีมงาน และฝากขอบคุณMr.Paul อีกทั้งเพื่อน ๆ ชุมชนทุกท่าน ประทับใจและได้ความรู้ทักษะเพิ่มอีกมากและอยากให้มีบรรยากาศเช่นนี้อีกจังเลย

ตอบ ป้าชัชค่ะ.....เพื่อนๆทุกท่านจะยกโทษให้หรือไม่ป้าวิไม่ทราบ  แต่ป้าวิ ไม่ยกโทษค่ะ    โกรธมากเลย  คราวหน้าจะเอาคืนมั่ง  คอยดูละกัน...ฮึ่!!!

ขอบคุณ  สำหรับน้องๆ หลานๆ  ที่อุตส่าห์มากันตามนัด   ป้าวิก็ดีใจที่มีโอกาสได้พบปะ พูดคุย แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน  แม้จะเป็นระยะเวลาอันแสนสั้น   แต่ก็เป็นบรรยากาศที่อบอุ่นและเป็นมิตร    คุณพอลแกก็ดีใจที่มีโอกาสได้เจอและคุยเรื่องหมาๆกับคนอื่น(ที่ไม่ใช่ป้าวิ)บ้าง  แกบอกว่าถ้ามีอะไรให้แกช่วยได้  เกี่ยวกับเรื่องหมาๆเนี่ย  ขอให้บอก  แกยินดีเป็นอย่างยิ่ง  เรื่องอื่นแกไม่ค่อยชอบคุย

คุณอาทร และ หนูน้อยหน่า....ป้าวิตรวจคำผิดให้แล้ว แค่ที่พริ้นเอ้าท์มาให้  รู้สึกมันกระโดดข้ามไปช่วงนึง  ข้อความไม่ต่อเนื่อง   จะให้ส่งไปให้ที่ไหน  แล้วที่เหลือจะให้ช่วยดูให้ด้วยหรือเปล่า..

ป้าวิไม่ได้เข้าไปดูในกระทู้เก่า  แต่คิดว่า ป้าวิไม่ได้ห้ามว่า ใช้แบบนั้นได้  แบบนี้ไม่ได้   เพียงแต่แนะนำว่า  ควรจะใช้แบบไหน  และบอกให้ทราบว่า วัตถุประสงค์ในการทำปลอกคอ หรือขลุมอก เพื่ออะไร  ผลดีผลเสียคืออย่างไร

ป้าวิสังเกตว่า   บางแก้ว  มักจะมาพร้อมขลุมอก  เกือบทุกตัว  อาจจะมีเหตุผลที่ป้าวิไม่ทราบก็ได้ค่ะ     ยังไงถ้าใครทราบก็มาสงเคราะห์บอกป้าวิด้วยค่ะ