 | ตอบ: ตั้งหน้าตั้งตารอ เวลาที่พ่อกลับบ้าน |
|
แม่ก้าขา นีโมขนขาวสวยมั่กๆจ้า หางเป็นพวงเหมือนหางของหมาจิ้งจอก..มิน่าล่ะคนที่ได้เห็นถึงอดใจเข้าไปแต้ะอั๋งนีโมไม่ได้ อาการหวงตัวเป็นธรรมชาติของเจ้าบางแก้วสุดหล่อ สุดสวยทู้กตัวเลยน้า..ยิ่งเด็กๆจะอยาก จับ กอด ฟัด..วิ่งตามกันเป็นพรวน.. อาการรอ ร้อ รอ พ่อกลับจากที่ทำงาน มานทำให้แม่กี๋หมั่นไส้..คู่รักแห่งบ้านท่ายางจังๆ ก็ เวลา4โมงเย็นเศษๆ เต๋าเต้ยจะไปนอนท่าขาไก่หน้าเชิดมองตรงไปที่มุมอาคารตรงที่พ่อจ๋าเดินกลับจากที่ทำงานทุกวัน พอเห็นพ่อจ๋าเดินโผล่มุมอาคารอาการระริกระรี้มีล้นๆ จนถึงการต้อนรับแบบเดียวกับนีโมที่โถมเข้าหา คาบมือ ส่งตาหวาน กระโดดเกาะเอวกอดไว้แน่น..."อย่าเต๋าเต้ย พ่อเปื้อน"..ประโยคที่แม่กี๋ได้ยินเสียงพ่อจ๋าร้องห้ามเต๋าเต้ยจนชินหูทุกวัน...แต่แม่กี๋ก็ไม่เคยเบื่อ แม้นยามใดที่รถประจำตัวของพ่อจ๋าถูกขับจากโรงรถนอกรั้วบ้าน เต๋าเต้ยจะเอาคางเกยที่ขอบรั้วมองไปที่จอดรถของพ่อจ๋าที่มันว่างเปล่า พอได้ยินเสียงรถคันนั้นแล่นกลับมาแว่วๆแต่ไกล เต๋าเต้ยจะวิ่งไปกระดิกหาง รอต้อนรับอยู่ชิดรั้ว ถึงแม้นว่าจะเห็นแค่คนอื่นที่ขับรถคันนั้นกลับเข้ามา แต่เต๋าเต้ยก็รู้ว่าพ่อจ๋ากลับเข้าถึงที่ทำงานแล้ว.เฮ้อรักจนเหนื่อยแร้ว..และนี่คือสิ่งที่น่าประทับใจของบางแก้วแสนรักค่ะ |
 | ตอบ: ตั้งหน้าตั้งตารอ เวลาที่พ่อกลับบ้าน |
|
" และนี่คือสิ่งที่น่าประทับใจของบางแก้วแสนรักค่ะ " จิงจ้า...คุงแม่กี๋ |
 | ตอบ: ตั้งหน้าตั้งตารอ เวลาที่พ่อกลับบ้าน |
พี่นีโมนิสัยดีจังเรียบร้อยยังกะผ้าพับไว้ ผิดกะป๋มลิบลับเยยนะเนี้ย |
 | ตอบ: ตั้งหน้าตั้งตารอ เวลาที่พ่อกลับบ้าน |
|
ขอบคุณพี่ ๆ น้อง ๆ ทุกคนที่เยี่ยมชมเรื่องราวของนีโมนะคะ นีโมอายุ 3 ขวบ กับ 1 เดือนแล้วค่ะ วันนี้พอดีเป๊ะ ก่อนหน้านั้นก็มีทั้งน่ารัก ทะเล้น ซน ดื้อ ลองดี เจ้าเล่ห์ เอาแต่ใจสารพัด แต่แล้ววันเวลาก็ทำให้ทั้งนีโม และทั้งพ่อแม่ก็ต้องเรียนรู้ซึ่งกันและกัน เพื่อที่จะอยู่ด้วยกันได้อย่างสงบ และมีความสุข แม่กับพ่อเองก็มีกฏ ว่าอย่างไหนทำได้ อย่างไหนทำไม่ได้ นีโมก็มีกฏว่าอย่างไหนนีโมชอบ อย่างไหนไม่ชอบ ...เวลานีโมดื้อ แล้วโดนแม่ดุ นีโมจะเข้าไปแอบสำนึกผิดใต้ท้องรถอยู่ตัวเดียว ระหว่างนั้นจะไม่ออกมาให้ขัดสายตา จนกระทั่งแม่เรียกบอกว่า "นีโมออกมาหวัดดีแม่ก่อน" นั่นคือคำพูดที่ทำให้นีโมรู้ตัวว่าแม่ให้อภัยแล้ว นีโมจะรีบออกมายกมือ ซ้ายที ขวาที แล้วแม่ก็จะกอดนีโมไว้ พร้อมกระซิบสอนนีโมเบา ๆ ที่ข้างหู วิธีนี้แม่จะใช้ทุกครั้งที่จะต้องห้ามไม่ให้นีโมทำอะไรเกเร ดังนั้น เวลานีโมเจอใครขึ้นเสียงดังใส่ เค้าจะเห่าอย่างดื้อดึงทันที ...การกอดยังทำให้นีโมรู้สึกปลอดภัย เวลาพาไปต่างสถานที่ ทำให้เค้าเกิดความมั่นใจว่าเค้าจะไม่เกิดอันตราย และทำให้นีโมยินดีไปทุกที่ที่แม่พาไป เวลาแม่กอด แล้วกระซิบคำว่า "โอ๋..." นีโมจะกลายเป็นหมาเด็กไปทันที  |
| ตอบ: ตั้งหน้าตั้งตารอ เวลาที่พ่อกลับบ้าน |
|
เดือนหน้านีโมจะเดินทางไกลอีกแล้วค่ะ จะพานีโมไปกทม. บ้านแม่ก้าน่ะค่ะ นีโมไม่ได้ไปมาปีกว่าแล้วค่ะ ไปคราวนี้คงไม่ได้เจอป้าแตงไทยแล้ว เพราะป้าเค้าแก่ตายไปเกือบปีแล้วค่ะ แต่จะได้ไปเจอหมาน้อยชิห์สุที่เคยบอกแม่กี๋ไป เจ้านั่นก็ติดแม่ก้าอย่างกับอะไรดี แม่ก้ากลับไปทีไรเค้าจะมาจองตามติด ๆ ไม่สนคนในบ้าน อยากรู้เหมือนกันว่าพอเจอกันเค้าจะทำตัวอย่างไร แต่ถ้าเข้ากันไม่ได้ แม่ก้าก็เตรียมทางหนีทีไล่ไว้แล้วล่ะค่ะ ...อ้อ เดินทางครั้งนี้ แม่ก้าพาไปทางรถไฟ ทั้งขาไปขากลับค่ะ ถามเจ้าหน้าที่มาแล้ว เห็นว่าเสียค่าระวางประมาณ 80 บาทค่ะ อีก 1 เดือนค่ะ แม่ก้าจะมีเรื่องสนุก ๆ มาเม้าท์ให้ฟังอีก...  |
| ตอบ: ตั้งหน้าตั้งตารอ เวลาที่พ่อกลับบ้าน |
|
แถมค่ะ รูปที่เห็น แม่ก้าพานีโมไปเที่ยวที่ทางเดินธรรมชาติ ชมป่าชายเลนที่อุทยานแห่งชาติ หมู่เกาะชุมพรค่ะ เก็บค่าเข้าคนละ 20 บาท ส่วนน้องหมาทั้งหลาย จริง ๆ เขาไม่อนุญาติให้เข้าหรอกค่ะ แต่วันที่ไปก็ไปถามเขาดื้อ ๆ เลย เขาเห็นคนน้อยก็เลยอนุญาติค่ะ แต่กำชับว่าต้องจูงตลอดนะคะ เลยได้มีโอกาสเก็บภาพสวย ๆ มาฝากค่ะ ...ความเห็นส่วนตัวค่ะ ที่จริงเค้าห้ามเข้าก้าก็เห็นด้วยนะคะเพราะ หนึ่ง หมาเราอาจไปก่อความรำคาญนักท่องเที่ยวคนอื่นได้ สอง กรณีที่เราเป็นคนไม่รับผิดชอบ หมาเราอาจไปถ่ายเลอะเทอะแล้วไม่จัดการให้เรียบร้อย สาม อุทยานแห่งชาติต่าง ๆ มักมีสัตว์ป่ามากบ้าง น้อยบ้าง อย่างน้อยก็นก หนู กระรอก การพาสัตว์เลี้ยงเข้าไปอาจทำให้เกิดการติดเชื้อ หรือแพร่เชื้อโรคได้ ระยะยาวทำให้เสียสมดุลย์ธรรมชาติได้ค่ะ  |