 | หนูเป็นเหตุ |
|
เมื่อวานนี้ ด็อตคอมสร้างวีรกรรมเป็นครั้งแรก หลังจากที่ตระเวนไล่จับกบ อึ่งอ่าง คางคก มานาน คราวนี้ก็ได้โอกาสไล่จับหนูที่มาคุ้ยเขี่ยถังขยะ หนูวิ่งหนีเข้าไปหลบในซอกกระถางต้นไม้ แต่ก็ไม่พ้นมือของด็อตคอมที่ไปสาวออกมา ก็เลยเกิดรายการวิ่งสู้ฟัดไปทั่วสนามหญ้า โบเห็นดังนั้น ก็นึกอยากสนุกด้วย วิ่งเข้ามาช่วย สองพี่น้องเลยวิ่งกันจ้าละหวั่น กระถางต้นไม้ล้มระเนระนาด ไอ้เรา ตอนแรกมองจากในบ้าน นึกว่างู เลยเตรียมไม้ออกมาไล่ เพราะเกรงว่า จะเป็นงูเห่า ภาพที่ปรากฏ คือ โบผู้ปราดเปรียวกว่า คาบหนูอยู่ในปาก ยืนสงบนิ่ง ไม่ยอมปล่อย ด็อตคอมยืนขู่คำราม แยกเขี้ยวอยู่หน้าโบ พร้อมจะกระโจนใส่ นัยว่า เอาคืนมาเสียดีๆ ของฉันนะ ปิงปองได้ยินเสียง ก็พาตัวอันอ้วนฉุเดินอุ้ยอ้ายลงบันไดดาดฟ้ามาสังเกตุการณ์ว่า เกิดอะไรขึ้น ไอ้เรา เห็นท่าไม่ดี กลัวด็อตคอมเอาจริง รีบตระโกน ปรามไว้ว่า ไม่ เท่านั้นแหละ เหมือนส่งสัญญาณให้ปิงปองกระโดดเข้างับคอโบ ปลุกปล้ำกัน อีลุงตุงนัง นึกว่าด็อตคอมจะเป็นฝ่ายจู่โจม ที่ไหนได้ มันกลับลอบกัดตูดโบเป็นรอยถากไปหน่อย เลยรีบลากคอมันเข้ากรงก่อน ปล่อยให้โบกับปิงปองออกกำลังกายไปก่อน ปิงปองผู้เคยมีชื่อเสียงในด้านกัดไม่ปล่อย ชักจะสิ้นลายด้วยความอุ้ยอ้าย โดนโบสลัดหลุด แล้วโดนโบรุกไล่ถอยหลังไป ช่วงจังหวะที่ 2 ตัวแยกจากกัน รีบตะโกนบอกโบว่า เข้ากรง เท่านั้นเอง มันก็ล่าถอยไปเข้ากรงโดยดีด้วยประสบการณ์ที่ไม่อยากเจ็บตัว โดยมีปิงปองตามมาขู่อยู่หน้ากรงพอเป็นพิธี |
| ตอบ: หนูเป็นเหตุ |
|
สำรวจบาดแผลของทั้ง 2 ฝ่าย พบแต่คาบน้ำลาย ฤทธิ์เดชของทั้ง 2 คงค่อยๆเสื่อมไปตามกาลเวลา และมันคงไม่ได้จะกัดกันอย่างเอาเป็นเอาตายเหมือนคนโกรธแค้นกัน มันทำไปตามสัญชาตญาณชั่ววูบ จบแล้ว ก็ลืมกันไป กลับมาเล่นกันใหม่ นานๆค่อยมาฟัดออกกำลังกายกันที จนเจ้านายเริ่มจะรู้ว่า ต้องทำยังไงดี
แต่บ้านไหนที่หมาฟัดกันไม่เลิกอย่างที่มีคนมาตั้งกระทู้ไว้ ต้องระวังอย่าให้มันฟัดกันนานจนบาดเจ็บสาหัส เดี๋ยวจะต้องเสียค่าหมออีกเยอะ ถ้าอยู่ 2 คน ก็ให้แยกจับขาหลัง ยกลอยหมุนกลางอากาศ ลากออกจากกัน ไปขังกรงหรือแยกบริเวณตามที่คุณนิวัตแนะนำไว้ แต่ถ้าอยู่คนเดียว ก็ลองใช้วิธี ใจเย็นๆ จิบเบียร์เย็นๆสักแก้ว ก่อนไปแยกหมากัดกัน |
 | ตอบ: หนูเป็นเหตุ |
|
สวัสดีค่ะ คุณไตรสิทธิ์ เบญจบุณยสิทธิ์ ปิงปองอ้วนขึ้นจริงๆด้วยนะคะ แต่ก็ยังไว้ลาย ทหารเอก ยอดขุนพล ปู่หัวโตก็ชอบชวนเต๋าเต้ยประลองกำลัง ตะลุมบอนกันสนั่นบ้าน หากใครได้ยินแค่เสียง อาจคิดว่าไม่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งคงได้เย็บแผลกันมั่งล่ะ ...ปกติจะปล่อยให้กัด จนหายข้องใจกันไปเอง แล้วทั้งคู่จะค่อยๆแยกเข้ามุมของใครของมัน เพราะเคยพยายามห้ามแล้ว กลับกลายเป็นว่ายิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ กัดกันเสียงดังและเพิ่มความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ...คงนึกว่าแม่กำลังส่งเสียงเชียร์อยู่ข้างเวทีมั้ง พอหลังแยกย้ายกัน เต๋าเต้ยมีแต่น้ำลายเปียกขน ส่วนสิงห์เฒ่าอาจเสียขนไป สองสามหย่อม เพราะโดนเต๋าเต้ยจิกหลัง จิกกกหู แต่ทั้งคู่ก็ไร้แผล ไร้เลือด..เฮ้อ!! โล่งใจ นักเลงก็ต้องหมั่นลับเหลี่ยมให้คมอยู่เสมอ มิเช่นนั้นถ้าออกไปเจอคู่ปรับนอกบ้าน อาจลืมชั้นเชิงการต่อสู้ จะเสียฟอร์ม..แพ้...หมดรูปมวย..นะค้า
|
