เมื่อวานมีสุนัขเป็นพยาธิในเม็ดเลือด  ต้องการเลือด

แครอทเลยเป็นฮีโร่ไปบริจาคเลือดเพื่อช่วยเหลือหมาน้อย  ที่โรงพยาบาลสัตว์เล็ก เชียงใหม่ 

แต่ไอ้ตอนที่ตื่นเต้นนี่ก็เป็นตอนที่ให้เลือดเสร็จแล้วพาแครอทกลับบ้าน  เจ้าแครอทคงงง  ว่าเจ้านายพาไปไหนทำอะไรมา  เพราะตอนไปวิ่งลิ่วไปได้เลย  แต่พอตอนกลับลุกไม่ขึ้น(โดนยาซึมเข้าไปขาแข้งเลยไม่มีแรง)  ต้องอุ้มแครอทขึ้นรถกลับบ้านอย่างทุลักทุเลด้วยน้ำหนัก  22 กิโลกว่าๆ

กลับมาถึงบ้านก็อุ้มลงจากรถแล้วก็นอนห่มผ้าให้แต่หน้าตามันหวาดระแวงกลัวเรายังไงก็ไม่รู้  (ธรรมดาแครอทเป็นหมาที่ไม่ค่อยอยู่เฉย  จะเดินตามคนตลอดเวลา พอลุกไม่ขึ้นเดินไม่ได้ก็คงกลัว)  ผ่านไป 3-4  ชั่วโมง  ขาเริ่มมีแรง เริ่มลุกขึ้นเดินแล้วค่อยๆเดินมาหาเราอย่างประจบ ต่างกับตอนแรกที่ลงจากรถใหม่ๆโดยสิ้นเชิง(ตอนแรกเข้าใกล้ก็ไม่ยอมถัดตัวหนีตลอดเลย)  แบบว่าเริ่มรู้ตัวว่าตัวเองไม่เป็นไรแล้ว  ให้กินอาหารเย็น เป็นนมผสมกับอาหารเม็ด ทีนี้กินใหญ่เลย  พอกินเสร็จก็ค่อยๆเดินไปนอนหลับสบาย 

เช้าวันนี้แครอทตื่นขึ้นรับวันใหม่ด้วยความสดใสร่าเริง วิ่งเล่นในสนามเหมือนทุกวันค่ะ