สวัสดีค่ะ น้องหมาบางแก้วตัวนี้น่าสงสารมาก กำพร้าแม่ตั้งแต่เกิด เจ้าหนูไม่เคยรู้จักแม้นกระทั่งสังคมสัตว์.. ที่เป็นฝูงแรกของชีวิตตัวเอง พอเอามาเลี้ยงอยู่กับสังคมคน ที่กลายมาเป็นฝูงแรกแทน... ตรงนี้สำคัญต่อการเป็นตัวตนในอนาคตของน้องหมามาก แม่กี๋ไม่แน่ใจว่าเลี้ยงดูมาอย่างไร? การป้อนนม ที่หลับที่นอน การดูแลเอาใจใส่ การสัมผัสอย่างอบอุ่นรักใคร่ ที่ลูกหมาทารกควรได้รับ เพราะมันเป็นการปูพื้นฐานทางจิตใจให้เติบโตเป็นลูกหมาที่มีจิตใจดี คุ้นเคยกับคน ไม่หวาดกลัวหรือก้าวร้าว ที่เราเรียกว่า "หมาเชื่อง" จะเรียกว่าทัศนคติของหมาก็จะน่าขำ เอาเป็นว่าการเลี้ยงดูช่วงแรกๆ มีผลต่อความรู้สึกนึกคิดของน้องหมากับฝูง...เจ้าของ คนในครอบครัว หมาอื่น.... อีกเรื่องหนึ่งก็คือเวลา...เจ้าของทำงานเช้า กลับถึงบ้านค่ำ น้องหมาต้องอยู่คนเดียวตั้งแต่เล็ก ความสัมพันธ์ระหว่างกัน ระหว่างวัน...น้อยมากค่ะ ....น้องหมาขาดความรักแบบแน่นแฟ้น... การเล่นกัน...การให้หมากัดแขนขาตั้งแต่เล็ก ทำให้หมาเข้าใจว่า กัดได้ไม่ผิด แต่พอโตเขี้ยวชักคม กัดเจ็บมากขึ้น เจ้าของอาจโมโหดุและตี หมาเลยไม่เข้าใจว่าทำไม?...กลับเข้าใจว่าเจ้านายทำร้าย คือน้องหมาเค้าไม่ได้เปลี่ยนข้อมูลในสมองได้ ตามเวลาที่ผ่านไปเหมือนมนุษย์ แต่จะเปลี่ยนก็ต่อเมื่อเรา..เจ้าของ สั่งสอน ฝีก ให้เกิดการเรียนรู้ค่ะ การทำหมัน น้องหมารู้แต่เพียงว่า...ถุกทำให้เจ็บตัว หมาเมื่อบาดเจ็บจะระแวงภัยเป็นเท่าตัว เค้าจะยอมไว้ใจเฉพาะคนที่เค้ารักมากๆๆ เท่านั้นที่จะเข้าใกล้ดูแล บางทีรักกันจัง ยังไม่ยอมให้จับเล้ยย ค้า.... แผลหายสนิทแล้วอาจอารมณ์ดีขึ้น จนเหมือนปกติ ขอแนะนำของแม่กี๋คือ...ล้างสมองค่ะ สร้างความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันใหม่ ต้องไม่ใช่การโอ๋หรือทำเพราะกลัวความดุของเค้าเด็ดขาดจะไปกันใหญ่ เดี๋ยวหมาจะกลายเป็นเจ้านายเสียเอง ปลายทาง...จะเอาไม่อยู่สุดกู่ไปเลย ข้อแรก... ควรให้เกิดความไว้วางใจกันก่อน....จากอาการวิตก หวาดระแวงแสดงว่าตอนนี้เค้ายังไม่รักและยังไม่ไว้ใจคนใกล้ตัวเลย!!!ขออภัยที่ต้องตั้งข้อสังเกตแบบนี้... ลองเริ่มจาก..การให้.......ให้อาหาร ให้ใจ ให้ความรัก ให้เวลา อยู่กับเค้าให้มากๆ เล่นแบบใหม่ มีอุปกรณ์เสริม..อาจเป็นผ้า ลูกบอล หรือ จูงเดินเที่ยวที่ควรทำอย่างยิ่ง พยายามให้มีกิจกรรมทำร่วมกัน พูดคุยกับเค้าสื่อสารจูนช่องให้ตรงกัน จำได้ว่าเคยมีท่านสมาชิก เอาชนะใจหมาจรจัดบางแก้วแสนดุตัวหนึ่ง และประสบความสำเร็จอย่างดงาม โดยใช้เพียงความตั้งใจจริง ด้วยสองมือเปล่า นั่งจ้องมองตากันสองชั่วโมงเต็ม ปล่อยให้เห่าให้ขู่จนสมใจ แล้วจึงค่อยๆผูกมิตร เข้าใกล้และสุดท้ายจูงเอาไปเลี้ยงที่บ้าน...ป่านนี้คงรักกัน ปานจะกลืนไปแล้ว ขอให้มั่นใจ และให้เวลากับตัวเองและน้องหมา ในการปรับตัวใหม่ อาจต้องใช้เวลานานสักหน่อย น้องหมาอายุยังน้อย กำลังซนและรั้นมาก ใจเย็นๆ ... ทำใจดีสู้หมา......"รักแท้ คู่กับ การให้อภัย" ขอทิ้งท้ายไว้ที่.....เรื่องเก่าๆเก็บเอาไว้ในใจ ให้เป็นเรื่องเล่าในอดีต เรื่องในวันนี้คือ...น้องหมาและเจ้าของลองมา ทำความรู้จักกันใหม่ ..ส่งความรู้สึก..ให้ใจถึงใจ ความสำเร็จ..เห็นหลังไวๅๅ แค่เอื้อม!!! แม่กี๋ขอส่งกำลังใจ ให้โชคดีนะคะ...
|