เช้านี้   ดูโทรทัศน์รายการ ข่าวกรอง-ปากคลองตลาด  ของ ๒ หนุ่มใหญ่  ที่ท่าทางดูจะไม่แมนเท่าไหร่    แต่จิตใจใช้ได้เลยที่เดียว    มีคนจดหมายไปถามว่า  หมาที่บ้านไม่รักเรา จะทำอย่างไรดี     ถ้าเป็นคนอื่น   อาจจะตอบว่า  หมาเนรคุณ  ให้เอาไปปล่อยหรือกำจัดทิ้ง    แต่หนุ่มหล่อเขาแนะนำว่า  ต้องสำรวจตัวเองก่อน ว่าเราไปทำอะไรให้หมาเจ็บจำฝังใจหรือเปล่า   อย่าเอาไปปล่อยเลย   ให้พยายามสร้างสัมพันธภาพที่ดีกับหมาใหม่    ให้เวลา  ให้ความรักกับมันบ้าง    แล้วมันก็จะรักเราเอง   ก่อนจบยังอุตส่าห์ย้ำแล้วย้ำอีกว่า  อย่าเอาไปปล่อยหรือยกให้คนอื่น  สงสัยจะเป็นคนรักหมาจริงๆ

ก็คงใช้เป็นข้อแนะนำกับคุณปรเมศน์ได้บ้างนะครับ  ต้องแยกแยะสาเหตุและหาทางแก้ไขให้ดี  ที่ว่า เพราะเค้าดุเกินไป และไม่มีเวลาดูแลเค้าเพียงพอ เขาดุกับเจ้าของด้วยหรือครับ  เป็นธรรมชาติของหมาบางแก้วที่จะดุกับคนแปลกหน้า    ตอนที่ซื้อมา  เราทราบไหมครับ  ถ้าเขาดุกับเจ้าของด้วย   คงต้องทำตามที่หนุ่มหล่อแนะนำข้างบน

ส่วนเรื่องเวลานั้น   หมาบางแก้วก็ไม่เรียกร้องอะไรมากนะครับ   กลางวันส่วนใหญ่จะนอน   กลางคืนเฝ้าบ้าน   เช้าเย็นเล่นกับมันบ้างระหว่างที่มันไปทำธุระที่สนามหญ้า   ลองจัดเวลาดีๆ    ก็คงไม่เป็นภาระมากมาย   ถือว่าเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส  เล่นกับหมาบ้างเพื่อสุขภาพกายสุขภาพใจที่ดีของเรา     ดูรูปน้องหมาแล้ว   หน้าตาน่ารักออก

หยดน้ำ ! น่าสงสารจังเลยจะโดนเจ้านายปล่อยเกาะซะแร่วอ่ะ   แถมยังเป็นของขวัญที่มีชีวิตเสียอีก  โถๆๆๆๆๆ ไม่รู้จะพูดไงดี

พี่ชื่อ....ข้าวตังนะน้องหยดน้ำ  พี่ก็เข้าข่ายดุเหมือนกัน  ปริมาณการกัดก็คงพอๆ กะพี่พายุนั่นแหละ  คุณแม่ต้องเสียค่าทำขวัญผู้เคราะห์ร้ายไปหลายสตางค์เหมือนกัน  แต่ยังไม่มากเท่าพี่พายุ  พ่อกับแม่ได้พี่มาเพราะท่านอยากเลี้ยง  ซื้อพี่มาทั้งที่ทราบว่าดุและไม่ได้ศึกษาสายพันธ์นี้มาก่อน   จึงต้องประสพปัญหาเหมือนเจ้านายของหยดน้ำ  ตอนนั้นพี่ก็กัดไม่เลือกจริงๆ แหละทุกคนในบ้านโดนพี่ฝากเขี้ยวไว้เป็นที่ระลึกกันโดยทั่วหน้า และมีความคิดที่จะยกพี่ให้คนอื่นไปเลี้ยง  แต่โดนคุณพ่อยับยั้งไว้โดยให้เหตุผลว่า "เราเลี้ยงเค้ามาตั้งแต่เด็กยังเอาเค้าไม่อยู่แล้วให้คนอื่นไปเค้าจะเลี้ยงได้หรือ"   ตอนนั้นพี่ก็อายุประมาณ 2 ขวบกว่าๆ  แล้วคุณแม่ก็ต้องแก้ไขด้วยวิธีต่างๆ   เริ่มด้วยจัดให้พี่อยู่ในบริเวณที่เป็นสวนซึ่งใครก็เข้าไม่ได้และพี่ก็ออกไม่ได้ถ้าไม่มีใครมาพาออกไป  จากนั้ทุกๆ วันแม่ก็จะเข้ามาเล่น  มาคุยด้วยพร้อมกับบอกรักพี่ทู๊กวัน  ตอนเย็นๆ ก็ใส่สายจูงพาไปเดินเล่น (จะได้ไปกัดใครไม่ได้ไง)  ตอนนี้พี่อายุ 5 ขวบกว่าแล้ว  ก็ยังดุกับคนอื่นเน้นนะว่าคนอื่นเหมือนเดิม  แต่กับพ่อ-แม่แล้วรักสุดหัวใจเลยแหละ

จริงๆ นะคะคุณปรเมศร์  ข้าวตังเปลี่ยนไปได้มากมายตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ตัวเลยเดี๋ยวนี้น่ารัก  ขี้อ้อน  ต๊องๆ กวนประสาทดีพิลึก   ที่บ้านเลี้ยงทั้งบางแก้ว บีเกิ้ล  บาสเซทฮาวน์   แต่หลงที่สุดก็เจ้าข้าวตังนี่แหละค่ะ  หมาอะไรก็ไม่รู้น่ารักซะ   ถ้าต้องยกหยดน้ำให้ใครไปแล้วจะเสียใจภายหลังนะคะ  อยากให้ลองพยายามแก้ไขปัญหาดูก่อนดีมั๊ยคะ

ขอโทษด้วยครับ ที่เข้ามาตอบช้า......

ขอบคุณครับ สำหรับคำแนะนำที่ให้  ซึ่งมีประโยชน์อย่างมาก ๆที่ผู้เลี้ยงน้องหมา และมีนิสัยค่อนข้างดุ ควรทราบ และพึงปฏิบัติ.....แต่สำหรับตัวผมเอง มันสายเกินไปแล้ว....(เสียดายมาก ๆ)

เพราะในทันทีที่ได้ประกาศยกน้องหมาในเวปไซด์ ก็มีหลาย ๆท่าน ติดต่อ ขอรับน้องหมาไปเลี้ยง และขณะนั้นได้ตัดสินใจยกให้เค้าไป  ก็เลยไม่อยากผิดคำพูดของตนเอง....

ตอนนี้ น้องหมาได้เข้าไปอยู่กับเจ้าของคนใหม่เรียบร้อยแล้ว เป็นเวลา 1 สัปดาห์ พอดี และน้องหมาก็ปรับตัวเองเข้ากับเจ้าของใหม่ได้แล้ว แต่ยังระแวง และขาดความไว้ใจอยู่ มีซึม ๆ บ้าง แต่โดยรวมถือว่าไม่น่าเป็นห่วง.....  สาเหตุเพราะว่า เจ้าของใหม่ ชอบเลี้ยงสุนัขพันธุ์บางแก้ว และเดิมเลี้ยงไว้ 1 คู่ แต่ ตัวผู้ตาย และเหลือตัวเมีย วัย 1 ขวบ 8 เดือน  ก็เลยเป็นอันว่า เจ้าหยดน้ำของผมตอนนี้ จะมีความสุข และพบกับเจ้าสาวแล้ว...... ยังงัยก็ตามผมก็ติดต่อสอบถามน้องหมาตลอด

และเมื่อมาทบทวน การเลี้ยงน้องหมาที่บ้านที่ผ่านมา และพบว่า เดิมเราเลี้ยงทั้งหมด 5 ตัว เป็นตัวเมีย 3 ตัว ตัวผู้ 2 ตัว (วัยใกล้เคียงกัน และไม่ค่อยจะถูกกัน โดยเฉพาะน้องหยดน้ำจะเข้าไปวางท่าข่มขู่ ชวนทะเลาะเป็นประจำวัน)  และเลี้ยงไม่เคยขังกรง ปล่อยให้เค้าวิ่งเล่นรอบบ้าน อย่างเป็นอิสระ เพราะมีพื้นที่ค่อนข้างกว้าง และน้องหมาที่เราเลี้ยง มีนิสัยชอบรับแขก (ยกเว้นน้องหยดน้ำ) ฉะนั้น เวลา มีคนเข้าออก ในบ้าน หรือมีแขกมาที่บ้าน จะใช้วิธี ล่ามโซ่ เค้าตัวเดียว (ก็เลยทำให้เค้าดุเพิ่มขึ้น)...   และเมื่อได้ทราบคำแนะนำ  เรื่องการจำกัดพื้นที่ ก็เลยถึงบางอ้อ....ซึ่งเดิมทีกลัวว่าถ้าจะสร้างกรง ให้น้องหมา จะเห่า และหอน ไม่หยุด จนสร้างความรำคาญให้กับเพื่อนข้างบ้าน.....

ยังงัย ๆ ก็ตาม ขอขอบคุณอีกครั้ง สำหรับหลาย ๆท่านที่เป็นห่วงและคอยกังวลแทน  แต่ตอนนี้ น้องหมาไปได้ดีแล้วครับ.....และถ้ามีโอกาสอีกสักครั้ง จะขอลูกของเจ้าหยดน้ำมาเลี้ยงอีกครั้ง และจะสร้างนิสัย พร้อมจำกัดพื้นที่ ไม่ปล่อยให้เป็นอิสระเหมือนที่ผ่านมาอีกแล้ว..... 

ทุกวันนี้ ...ความรู้สึกที่บ้าน เหงามาก ๆ เพราะไม่มีตัวป่วน ไม่ว่าจะเป็นคนในบ้าน หรือ น้องหมาที่เหลือ....

รูปที่ส่งให้ดู เป็นวันสุดท้ายก่อนที่เค้าจะออกจากบ้านครับ 

ขอใช้กระดานสำหรับตอบ คำห่วงใยที่มากมายที่มีให้ ไม่ว่าด้านบวก หรือ ลบ ก็ตาม.......

ขณะที่ส่งมอบ หยดน้ำ ให้เจ้านายใหม่ ผมได้ย้ำโดยตลอดว่า เป็นลูกชายของผม ถ้าคุณไม่สามารถทำให้เขาเข้ากับคุณได้ ผมยินดีรับคืนทุก ๆเมื่อ  และขออนุญาติใช้โทร.เพื่อสอบถามข่าวคราวเป็นครั้ง ๆไป.....

สำหรับบางสิ่ง บางอย่างที่จากเราไป และถ้าไม่ได้หวนคืนกลับ มันจะอยู่ในความทรงจำ ไปอีกนานแสนนาน เพราะคนเราก็เป็นสัตว์ที่ประเสริฐเช่นกัน.......และมีความจำที่ดีกว่า

ฉะนั้น ทุกอย่างจึงเป็นธรรมดา สำหรับผมเอง ซึ่งเป็นมนุษย์  และได้ทำอะไรไปแล้ว ไม่ว่าจะถูก หรือ ผิดก็ตาม  ...ถ้ามีโอกาสอีกสักครั้ง ที่จะให้หวลระลึกถึงเค้า ยินดีที่จะทำ.....