ข้อมูลที่ค้างว่าจะเขียนให้นายน้อย...ได้อ่าน  ก็ขออนุญาตเพิ่มเติมจากเมื่อคืนครับ  งง ๆ เหมือนกันเพราะรำพันใต้เงาจันทร์เท่านั้นเอง  เห็นบทความเพราะ ๆ ก็เลยส่งให้สหายทั้งสอง(ที่เป็นจอมยุทธ)ครับ

สำหรับหนังสือน่าอ่านของคุณพนมเทียน  "เรื่องเหล็กไหล"  สหายนายน้อย...ท่านอ่านแล้วหรือยัง  น่าอ่านน่ะท่าน  ลึกลับดีและสนุกมาก  ทำให้คิดและวิเคราะห์ไปได้ต่าง ๆ นานา  จริงหรือไม่จริง   เมื่อคืนพี่ลี้เกือบทำให้ Hard disk(ที่อยู่ในหัว)พัง   ข้อมูลนวนิยายจีนของท่านโก้วเล้งนั้นอยู่ลึกมากและพื้นที่บางส่วนก็ Error ไปแล้ว(ลืม)   คืออ่านมาพร้อม ๆ กับเพชรพระอุมาน่ะท่าน  นึกเรื่องบางเรื่องก็ยังนึกไม่ออกว่าชื่ออะไร   ดียังเก็บหนังสือเล่มนี้(มีเพียงเล่มเดียวในบ้านที่กล่าวถึงท่านกู่หลง)ไว้จึงสามารถตอบให้พี่ลี้ได้  เกินจากนี้ไป  คงต้องกลับไปยืมหนังสือเช่ามาอ่านใหม่   ยากสุด ๆ เลยท่าน  นัยแต่ละเรื่องเต็มไปหมดและผูกกันตลอด  มีดบินจากเล่มนี้ไปโผล่อีกเรื่องหนึ่งว่าเป็นศิษย์พี่ลี้ ฯลฯ  อ่านอีกทีคงสลบครับ

เอาล่ะขอตอบที่ค้างเสียที.................

อายุของเค้าทั้งคู่เกือบจะครบ 2 ปีแล้วล่ะท่าน  สำหรับเจ้าด่างนั้นจะอยู่ในห้องครัว(มีประตูปิดกั้น)และบริเวณหลังบ้าน  กลางคืนก็ต้องให้เข้ามานอนในบ้าน  โดยจัดบริเวณให้อยู่กัน   

นางสาวตัวดีอยู่ในบ้านและหน้าบ้าน  เสาร์ – อาทิตย์ไหนเจ้าตัวยุ่งกลับมาก็แบ่งกันตัวละครึ่งบ้าน  555สนุกสนานน่าดูครับ  เดินไปไหนก็จะมีสุนัขไทยเหล่านี้มาคลอเคลีย  กลิ่นตัวพวกเค้าจะติดกางเกง  พอสลับที่ไปก็จะต้องคอยมาดมกลิ่นใหม่ ๆ กันตลอด   ออกนอกบ้านเจอพวกเจ้าตูบน้อย  ตูบใหญ่ก็จะมีการเข้ามาดม   กลายเป็นกลิ่นเราเป็นกลิ่นพวกเค้าอีกกลุ่มหนึ่ง

เรื่องการหอนของสุนัขบางแก้ว  ก็มีสหายนายน้อย...นี่แหละ  ที่ได้ทำการสังเกตค่อนข้างมาก  และได้บันทึกไว้เป็นหลักฐานให้หลาย ๆ คนได้อ่าน   รายละเอียดที่ไม่ค่อยมีใครได้กล่าวถึง  สำคัญมากนะท่าน  เพราะถ้าจะศึกษาพฤติกรรมเค้าอย่างละเอียด  การสื่อสารด้วยการหอน  จะต้องมีความหมายและแสดงความนัยให้พวกเราได้รู้  สารคดีต่างประเทศที่ท่านดู  จะเห็นได้ว่ามีการแยกเสียงหอนและตีความหมายกัน   ที่จริงแล้วท่านน่าจะออกความเห็นและตีความหมายการหอนของเจ้าตัวยุ่งที่มีหลายเสียงนั้นออกมา   ให้ทุกคนได้พิจารณากันและเป็นการบันทึกไว้

ให้ผู้ที่สนใจและต้องการศึกษาพฤติกรรมของสุนัขบางแก้ว  ที่จะกระทำกันอย่างเป็นวิทยาศาสตร์(มีเครื่องมือ)ในอนาคต  ได้รับรู้ว่ามีผู้สนใจ  ได้ศึกษารายละเอียดพฤติกรรมการหอน  และมีการตีความเสียงหอนเค้าออกมาไว้บ้างแล้ว(อย่าลืมน่ะนายน้อย...คง ต้องเขียนอธิบายเรื่องเสียงหอนออกมา เช่น  มีกี่แบบ หอนสั้น  หอนยาว  จังหวะในการหอน  หรือน้ำเสียงเป็นอย่างไร  หอนตอนไหน  เราตีความว่าอย่างไร ฯลฯ)  ถูกหรือผิดนั้นไม่ใช่เรื่องสำคัญ  อย่างน้อยก็จะเป็นแนวทางให้กับผู้ที่จะศึกษา ฯ   นำข้อมูลนี้ไปตรวจสอบอีกที  5555อุ่นใจครับอย่างน้อยก็มีข้อมูล(จากการศึกษาจริง)ไว้อ้างอิงได้

เรื่องการเห่า  ข้า ฯ ก็อ่านมาเหมือนท่าน  แต่จะมีประโยชน์อะไรล่ะท่าน  ถ้าบอกว่าเจ้าของสามารถจำเสียงของการเห่าของเค้าได้    ข้า ฯ ก็สามารถบอกได้ว่า   ข้า ฯ ก็จำเสียงเห่าของเค้าได้ทุกตัวและทุกอารมณ์    แต่เสียใจอธิบายออกมาไม่ได้  

ดังนั้นพฤติกรรมการสื่อสารด้วยการเห่าหรือหอนจึงก็ต้องมีการบันทึกครับ(ถ้าจะศึกษาในเรื่องพฤติกรรมอย่างละเอียด)   พวกวิจัยสัตว์หรือพืช  ในต่างประเทศ(ถ้าได้ดูจากสารคดี)ถึงมีความละเอียดกันอย่างมาก  ทำด้วยใจรัก  ใช้เวลาและลงทุนกันสูง  ขอยกตัวอย่างเรื่องการศึกษาเรื่องกล้วยไม้ป่าของไทย   นายน้อย....ทราบมั้ยครับ  คนที่ทำการศึกษาด้านอนุกรมวิธานนั้นเป็นชาวต่างประเทศ  ใช้เวลาค่อนชีวิตและเวลาที่เหลืออยู่  เพื่อการศึกษากล้วยไม้ไทยและบริเวณใกล้เคียง   มีตำรากล้วยไม้ไทย(พันธุ์พื้นเมือง)ไม่ต่ำกว่า 30 เล่มแยกแยะอย่างเป็นระบบ (ราคาหนังสือตัวจริงรวมทั้งหมด-แต่หาได้ยากมาก  ตอนนี้คงไม่ต่ำกว่าสองแสนบาทแล้วครับ)  พวกเรากันเองทำได้  แต่ไม่เท่าท่านเหล่านี้ครับ  หลายท่านที่มาทำงานวิจัยให้กับพวกเรา  ก็เอาชีวิตมาทิ้งที่เมืองไทยและฝังร่างไว้ที่นี่ครับ

เพลินไปหน่อย  เลยนอกเรื่องออกไป  ขออภัยครับ