ปานอยู่บ้านใหม่ซึ่งไม่เงียบ ไม่สงบเหมือนบ้านเช่าหลังเดิม 

 เพราะเป็นหมู่บ้านจัดสรรที่มีคนงานเดินเพ่นพ่านไปหมด  ปานเริ่มปรับตัว

แต่ก็ยังไม่ไว้ใจใครที่เป็นคนแปลกหน้า วันขึ้นบ้านใหม่ 15 ม.ค.2548 มีคนมา

ช่วยงานเยอะ เผลอเดี๋ยวเดียว ปานเข้าไปชาร์ตพี่เงาะ เพื่อนนายผู้หญิงซะมือ

ถลอก แบบกัดได้ไม่จัง แค่ถลอก ๆ เพราะพี่เงาะเข้ามาช่วยขนของกลับไป

เก็บที่วัด “ก็ขโมยของปานนี่นา งั่มๆๆๆๆ”   นี่เป็นครั้งแรกที่ปานกัดคนแปลก

หน้าในบ้าน มีการทำโทษกันเล็กน้อยเนื่องจากกัดคนอื่นสุ่มสี่สุ่มห้า (แค่หน้า

ตาและพฤติกรรมเหมือนขโมยเล็กน้อย)

                        ปานย้ายเข้ามาอยู่บ้านใหม่ บ้านทรายทองนี้ ได้เกือบปีแล้วนะ

บ้านนี้มีเจ้าของแล้วนะ ก็ปานนี่ไง..  วันหนึ่ง หลังจากปานออกลูกได้

ประมาณ 1 เดือน เด็ก ๆ แอบนอนอยู่หลังคอมเพรสเซอร์แอร์ข้าง ๆ บ้าน 

ประตูรั้วหน้าบ้านเปิดอยู่ ด้วยความระแวง ปานวิ่งออกไปนอกบ้าน ทั้ง  

ที่เด็ก ๆ แอบนอนหลับน้ำลายยืดอยู่ในบ้าน  ปานวิ่งออกไปตามลูกชายนอก

บ้านด้วยความเป็นห่วงและความหวง หน้าบ้านมีหมาดัลเมเชียนสองตัวคือ

เจ้าโตโต้ กับโปเต้ออกมาวิ่งเล่น  ปานเกรี้ยวกราดใส่ ขู่ว่า “อย่าเข้ามาใกล้

เค้านะ เค้ามีลูกนะ หวงด้วย  บอกให้” และแล้วเด็กน้อยสองตัวก็ตื่นจาก

หลับไหล ร้องหาแม่ ปานเหลียวมามองด้วยความดีใจ  ดัลเมเชียนสองตัวไม่

รีรอที่จะเข้าโจมตีปานทันที 2 รุม 1 โรมรันพันตู ปานอ้วนตุ้ยนุ้ย เนื่องจากเป็น

หมาแม่ลูกอ่อน เคลื่อนไหวเชื่องช้า แต่สู้ขาดใจ  และแล้วนายผู้หญิงเข้าไป

แยกด้วยความกล้าหาญ ปรากฎว่าหมาของทั้งสองฝ่าย (รวมทั้งนายผู้หญิง)

ได้แผลดังนี้ ปานโดนกัดเข้าที่ราวนม เพราะนมกำลังคัดและอ่อนนุ่ม ขนที่ก้น

และลำตัวแหว่งไปหลายกระจุก รวมแล้วเป็นสิบจุด ส่วนโปเต้ โดนเข้าที่ก้น

ด้านขวา ก็ลึกพอดู   นายผู้หญิงเคล็ดขัดยอกนิดหน่อย  เจ้านายสองบ้านคุยกัน

แล้วสรุปว่า เป็นเรื่องของ หมากัดกัน หมาใครก็ไปดูแลปฐมพยาบาลกันเอง

แต่นายผู้หญิงของฝ่ายโน้นบอกว่าปานไปกัดตูดหมาเขา เขาคงลืมไปว่า หมา

เขา 2 ตัว รุมปาน 1 ตัว