ก็จริงๆ อย่างที่คุณวิรัตน์และคุณสรชน ว่าแหละ

เห็นด้วย..ที่ว่าแค่คิดก็เหนื่อยแล้ว....ถ้าลองทำละ..จะเหนื่อยแค่ไหนก็ไม่รู้

เห็นด้วย..กับคุณสรชน ที่ว่าฟาร์มดังๆ ผลิตลูกหมาออกมาเป็นร้อยๆ ...ไม่ต้องฟาร์มดังหรอกครับ...แถวๆชานกรุงเทพนี่ก็เยอะ มีเป็นสิบๆ แม่คิดซิว่าลูก...ปีหนึงจะมีเท่าไหร่....คิดแค่แม่ละ 6 ตัว ก็หกสิบเข้าไปแล้ว...และผมคิดว่าเขาขายได้หมดด้วยนะ...เพราะว่าสวยๆๆ ก็ 7-8 พัน ไม่สวยก็ลองลงไป จนถึง 1500 และสุดท้ายที่ขี้เหร่ขายไม่ได้แล้วก็แจกให้ไปเลยสำหรับผู้ที่ต้องการอุปการะ..สมมุติว่าถ้ามีสัก 10 ฟาร์ม ปีหนึ่งจะมีลูกหมาออกมาสู่สาธารณชนเท่าไหร่..(แต่ความจริงทั้งประเทศน่าจะเกิน 10 ฟาร์มนะ)

ที่ว่า บางแก้ว นะ ไม่ใช่ใครๆก็เลี้ยงได้...ก็คือเหมือนที่พี่ว่านั่นแหละ..ต้องไม่กักขัง ให้ความรัก ดูแล เอาใจใส่เป็นพิเศษ..สิ่งเหล่านี้มันเหมาะกับสภาพชนบทแบบบ้านผม..ที่มีคนคอยดูแลเอาใจใส่มัน...ในสภาพกรุงเทพหรือเมืองใหญ่ๆ แค่ลูกๆยังไม่มีเวลาดูแลกันเลย..ต้องแข่งขันกันทุกอย่าง ผมไปกรุงเทพวันเดียว.เหมือนผมเดินทางทั้งอาทิตย์เลย... คนหงุดหงิด ขี้โมโห...หมาก็ซึมซับความหงุดหงิด..ขี้โมโหเหมือนกัน

หากมีคนเลี้ยงที่ดี มีความเข้าใจ ให้ความรัก เอาใจใส่เหมือนกัน ทุกๆคนที่นำไปเลี้ยง...เมื่อนั้นคงหมดปัญหาเรื่องบางแก้ว....ตกยากเสียที..และคงไม่เห็น..บางแก้ว..ต้องเดินเร่ร่อน..อยู่เต็มกรุงเทพ.

ที่แสดงความคิดเห็นนี่ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียกับใครทั้งนั้นนะครับ...เพราะรักมันต่างหาก สงสารมันไม่อยากเห็นคนมาโพสเจอบางแก้ว..ถูกทิ้งที่โน่นที่นี่