อืมถ้าจะจริงอย่างที่คุณวงศ์ว่าละคะเห็นด้วยๆ

ขอปาดหน้าคุณนิวัต มาคุยก่อน  เพราะเห็นว่าการเลี้ยงหมาเป็นสัตว์เลี้ยงในบ้านนั้น  เรื่องการรื้อค้นทำลายข้าวของในบ้าน ที่ไม่ใช่สมบัติส่วนตัวของหมา เป็นเรื่องที่ควรแก้ไข/ป้องกันเป็นอย่างยิ่ง    ไม่ว่าจะเกิดจากสาเหตุอะไรก็ตาม   

ครั้งหนึ่ง  มีเยอรมันเชพเพอดที่เลี้ยงอยู่ในบ้านตัวหนึ่งเป็นหมาที่ฝึกมาแล้ว   ไม่เคยทำลายข้าวของในบ้าน   ร่าเริง ขี้เล่น  แต่ก็จะเล่นเมื่อเราเอาของเล่นมาเล่นกับเขาเท่านั้น   ต่อมา เอาอีกตัวหนึ่งเข้ามาอยู่ด้วย เป็นหมาโตอายุ 3-4 ปีแล้วทั้งคู่  วันหนึ่ง กลับมาบ้าน พบว่า เก้าอี้ยาว   และที่นอนพับที่เอาไว้ให้เขานอนตอนกลางคืน  ถูกลากออกมาฟัดกระจุยกระจายเต็มห้อง    ฟองน้ำบุเก้าอี้แหลกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย  เนื่องจากเป็นหมาตัวใหญ่   แรงทำลายล้างสูง   จึงสร้างความเสียหายได้มากจริงๆ

คุณแม่บ้าน ยัง(มีหน้า)มาเล่าให้ฟังอีกว่า  มาแอบดูมันสองตัวเล่นกันแล้วขำมาก  น่าสนุก  เลยไม่ได้เข้ามาห้าม  เกรงใจหมา เห็นมันกำลังสนุกกันสุดฤทธิ์   แกเล่าว่า  มันทำท่าทำทาง   ชวนกันไปช่วยกันลากที่นอนที่พับไว้  คาบกันคนละข้างออกมาฟัดกลางห้อง(ซึ่งเก็บข้าวของโล่งหมดเพื่อให้เป็นห้องหมา)  ฟังแกเล่าแล้วนึกภาพตามก็ขำจริงอย่างแกว่า

เมื่อนึกถึงเรื่องนั้นแล้ว คิดว่า  สาเหตุคงไม่ใช่เรื่องขาดความอบอุ่น  หรือปัญหาทางจิต  ความเก็บกด หรือน้อยเนื้อต่ำใจอะไร   เพราะหมาทั่วไปมันไม่คิดอะไรซับซ้อนยอกย้อนเหมือนคน   แต่น่าจะเป็นแรงขับตามปกติของหมาที่มีความตื่นตัวสูง    ไม่ชอบอยู่เฉย   การกัดกระดาษหนังสือพิมพ์แล้วสะบัดๆๆ  กระดาษกระจายปลิวไปมาเสียงดังกรอบแกรบตลอดเวลายิ่งกัดยิ่งมัน   ส่วนผ้าหรือฟองน้ำ หรือรองเท้า แม้จะไม่มีเสียงดังเท่ากัดกระดาษ  แต่ก็แกว่งไกวไปมาตามแรงสะบัดให้ความรู้สึกเหมือนกำลังฟัดเหยื่อ(ตามสัญชาติญาณการไล่ล่า)เหมือนกัน    

การป้องกันเป็นวิธีการที่ดีกว่าการแก้ไข  เพราะหากหมาได้รับรู้รสชาดความมันส์ของการทำลายล้างแล้ว  ยิ่งบ่อยครั้งก็ยิ่งเคยชินเป็นนิสัย(ซึ่งความจริงเขามีฝังลึกมาในสายเลือดอยู่แล้วตามสัญชาติญาณ)    ควรสร้างความเคยชินในการเล่นสนุกกับเจ้าของ  จะดีกว่า   และจำกัดบริเวณให้หมาอยู่  โดยเคลียร์สิ่งของต้องห้ามออกจากบริเวณนั้นให้หมด  กระบวนการป้องกันนิสัยทำลายล้างนี้  ควรทำตั้งแต่หมายังเล็กอยู่    หมาจะได้ไม่รู้สึกเหมือนถูกจับขัง  หรือจำกัดเสรีภาพ

เราไม่พูดถึงเรื่องการลงโทษที่ตัวหมา   จนกว่าเราจะสอนให้หมาเข้าใจ  ว่าระเบียบวินัยในฝูงนี้เป็นอย่างไร  อะไรทำได้ อะไรทำไม่ได้  พื้นที่ไหนที่เขาอยู่ได้  สิ่งของชิ้นไหนที่เขาเล่นได้  อาหารไหนที่เขากินได้  อย่างที่เคยพูดไว้แล้วว่า  หมาเป็นสัตว์มีวินัย  จะทำตามความเคยชินในเรื่องที่ทำเป็นประจำ   เช่นการให้รู้จักอยู่ในกรง  การให้เล่นของเล่นชิ้นหนึ่งกับเจ้าของ  การให้เขาอยู่กับของเล่นที่อนุญาตให้เขาเล่นได้เองในพื้นที่ส่วนตัวของเขา  ฯลฯ   

ตัวอย่างพื้นที่ส่วนตัวของหมา ที่เห็นมืดๆด้านหลัง เป็นกรงนอนมุ้งลวด