"...รู้สึกไม่เห็นด้วยที่มีหลายๆหน่วยงานเน้นจุดขายในเรื่องหมาเจ็บป่วยพิการมากเกินไปแทนที่จะเอาทรัพยากรที่มีอยู่จำกัดไปทำเรื่องอื่น..."
โดย ไตรสิทธิ์ . - Sunday, 27 November 2005, 09:47PM
  แวะไปเยี่ยมเว็บ มูลนิธิบ้านสงเคราะห์สัตว์พิการ  เจอใคร  หน้าตาคุ้นๆ  ใช่คุณนัฏหรือเปล่า


โครงการหนูอยากมีพ่อแม่ 

     เพื่อช่วยสานสัมพันธ์ระหว่างคนกับสัตว์ โดยเฉพาะสัตว์เจ็บป่วยที่ต้องการ ความรัก ความเมตตา รอความช่วยเหลือเรื่องค่ายา ค่าอาหารจากท่าน โครงการนี้เปิดโอกาสให้ท่านรับเป็นพ่อเป็นแม่บุญธรรม อุปถัมภ์ให้สัตว์ที่น่าสงสารเหล่านี้มีความสุข สมหวังกับชีวิตที่เหลืออยู่

ตอบ: "...รู้สึกไม่เห็นด้วยที่มีหลายๆหน่วยงานเน้นจุดขายในเรื่องหมาเจ็บป่วยพิการมากเกินไปแทนที่จะเอาทรัพยากรที่มีอยู่จำกัดไปทำเรื่องอื่น..."
โดย ไตรสิทธิ์ . - Sunday, 27 November 2005, 09:35PM
 

ก็ดีใจและชื่นชมกับเว็บมูลนิธิบ้านสงเคราะห์สัตว์พิการนี้ที่มีกิจกรรมที่หลากหลาย   แม้ชื่อจะเน้นการดูแลหมาพิการเป็นหลัก

ที่ต้องมาตั้งกระทู้นี้  เพราะติดค้างป้าวิเอาไว้ในกระทู้ .....ศึกชิงหลุมทราย.....อันทำให้ป้าวิต้องสะดุดหัวคะมำเกือบหกล้ม.

ก็ขออนุญาตชี้แจงเพิ่มเติมแล้วกัน   แม้ว่าอาจจะทำให้เกิดความรู้สึกที่ไม่ดีสำหรับบางคน  แต่ก็คิดไว้ดีกว่าปล่อยทิ้งไว้เฉยๆ

ประเด็นของผมก็คือ ถ้าเรามีปัญหาหมาจรจัดมากมายที่ต้องแก้ภายใต้สภาวะของทรัพยากรที่จำกัด  เราจำเป็นที่จะต้องเลือกทำสิ่งที่จะเกิดผลดีโดยรวมมากที่สุดก่อน

แต่เห็นอยู่บ่อยครั้งที่หลายหน่วยงานพยายามยื้อชีวิตหมาที่เจ็บป่วยพิการขั้นโคม่า   บางหน่วยงานก็ใช้เป็นโลโก้ของตนเองไปเลยเช่นที่แนบมา

ถ้าเรามีทรัพยากรเหลือเฟือ     ก็ทำไปเถิด  ไม่มีใครว่า  ผมขอร่วมอนุโมธนาสาธุด้วย

แต่ถ้าเราไม่จัดลำดับความสำคัญให้ดี    แล้วปล่อยให้หมาที่แข็งแรงกว่าต้องอดข้าวหรือป่วยตายเพราะไม่มีทรัพยากรที่จะดูแลได้ทั่วถึง   ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นบุญหรือบาปครับ


ตอบ: "...รู้สึกไม่เห็นด้วยที่มีหลายๆหน่วยงานเน้นจุดขายในเรื่องหมาเจ็บป่วยพิการมากเกินไปแทนที่จะเอาทรัพยากรที่มีอยู่จำกัดไปทำเรื่องอื่น..."
โดย carnivore ...The Alpha Wolf - Sunday, 27 November 2005, 10:37PM
 

เข้าใจประเด็นของคุณวิเชียรค่ะ.....แค่อยากบอกว่า  ไม่มีใครจะตัดสินบุญ/บาปในเรื่องนี้ได้ค่ะ    (ถ้าจะเน้นเรื่องของบุญ/บาป ในกรณีนี้)

คนช่วยหมาทุกคนและทุกหน่วยงาน  แม้ขณะที่กำลัง  "..พยายามยื้อชีวิตหมาที่เจ็บป่วยพิการขั้นโคม่า ..."   อยู่นั้น    เมื่อมีเคสอื่นเข้ามา  ก็ไม่เคยที่จะ  "...  ปล่อยให้หมาที่แข็งแรงกว่าต้องอดข้าวหรือป่วยตาย...."   อย่างที่คุณวิเชียรพูดไว้ข้างบน  

ได้ติดตามกลุ่มคนช่วยหมามานาน  เห็นอยู่ว่าทุกคนทำงานของตัวเองอย่างเต็มที่ในทุกเคสที่ผ่านเข้ามา   โดยได้ จัดลำดับความสำคัญ เท่าที่จะทำได้เป็นปกติอยู่แล้ว    หลายครั้งหลายหนที่ได้รับรู้ ได้สัมผัส ความวิตกกังวล ความเครียด ความเศร้า เสียใจของคนกลุ่มนี้ ที่ไม่สามารถทำอะไรได้มากเท่าที่ตั้งใจ 

ความจริงทึ่ทุกคนรู้ดี คือ  เราไม่มีทางช่วยทุกชีวิตในโลกนี้ได้   แต่เชื่อเถอะว่า  เราจัดการในทุกเรื่องที่เรารับรู้ และสามารถทำได้...อย่างดีที่สุดแล้ว  ถ้า การละเลยเพราะ ความไม่รู้ ถือเป็นบาป  ก็คงพูดได้ว่า เราทุกคนบาปเท่ากันหมด

ในโลกนี้มีคนหลายประเภท  มีวิธีการและแนวคิดในการดำเนินชีวิตแตกต่างกันไป  เป็นความจริง  ที่คนช่วยหมาบางกลุ่มบางหน่วยงาน  ก็มีวิธีการนำเสนอเคสที่ดูหนักหนาสาหัส  เป็นการเรียกร้องความสงสารเห็นใจผ่านทางสื่อต่างๆ   ด้วยหวังว่าจะได้รับเงินบริจาคมากขึ้น    ซึ่งเป็นเรื่องปกติในทุกวงการ  

ตอบ: "...รู้สึกไม่เห็นด้วยที่มีหลายๆหน่วยงานเน้นจุดขายในเรื่องหมาเจ็บป่วยพิการมากเกินไปแทนที่จะเอาทรัพยากรที่มีอยู่จำกัดไปทำเรื่องอื่น..."
โดย เกาเหลา หมาบางซ่อน - Monday, 28 November 2005, 09:27AM
 

ควรเสริมโครงการคิดให้ดีก่อนเลี้ยงสัตว์ด้วยนะครับ

ไม่ก็ข้อเสียของการเลี้ยงสัตว์ ตัดสินใจให้ดีก่อนเลี้ยง

ตอบ: "...รู้สึกไม่เห็นด้วยที่มีหลายๆหน่วยงานเน้นจุดขายในเรื่องหมาเจ็บป่วยพิการมากเกินไปแทนที่จะเอาทรัพยากรที่มีอยู่จำกัดไปทำเรื่องอื่น..."
โดย นิวัต เจริญชล - Monday, 28 November 2005, 10:41AM
 
คนในรูป กับแมวน้อย สีขาวล้วน ที่ใช้ประชาสัมพันธ์โครงการหาบ้าน ของมูลนิธิฯ นั้นคือน้องนัท ถูกแล้วครับพี่วิเชียร

เราได้ไปเยี่ยมที่มูลนิธิฯ มา ครั้งที่ไปทัวร์บ้านนิรมล กับคุณพ็ทแกงส์ แล้วขากลับก็มาแวะที่นี่ เห็นเจ้าตัวนี้น่าสงสาร และพี่น้องของมันมีคนมารับไปหมดแล้ว เหลือเจ้าตัวนี้ตัวเดียวในครอก ก็เลยขอรับอุปการะมาอยู่ที่บ้าน

ทางมูลนิธิฯ เขาเลยขอให้ถ่ายรูปไว้เพื่อจุดประสงค์ในการประชาสัมพันธ์ หาผู้มีจิตเมตตา ที่จะรับอุปการะหมา แมว ที่มีผู้เอามาปล่อย ทั้งหลาย ให้มีบ้านอยู่

เมื่อมาถึงที่บ้าน เราก็จัดแจงตั้งชื่อให้ว่า รุ่งเรือง มาอยู่ที่บ้านก็ให้กินอาหารสดๆ เป็นประจำ เขาจะชอบกินมากๆ

ตอบ: "...รู้สึกไม่เห็นด้วยที่มีหลายๆหน่วยงานเน้นจุดขายในเรื่องหมาเจ็บป่วยพิการมากเกินไปแทนที่จะเอาทรัพยากรที่มีอยู่จำกัดไปทำเรื่องอื่น..."
โดย นิวัต เจริญชล - Monday, 28 November 2005, 10:45AM
 
คู่ซี้เขาอีกตัวนึง ชื่อร่ำรวย ก็รับอุปการะจากกลุ่มน้องๆ ที่ช่วยเหลือแมวจรจัด ซึ่งเห็นเจ้านี่ อยู่ที่ตลาดบางกะปิ เราก็เลยบอกไปว่าถ้าหาบ้านไม่ได้ ก็เอามาให้เราเลี้ยงเถอะ

ก็เลยเป็นแมวคู่ตัวแสบประจำบ้าน หมาบางแก้วนี่อย่ามาคิดต่อกร กับเจ้าคู่หูคู่นี้เลยแหละ โดนตบฟรีๆ (คือตบแล้วหนี) บ่อยๆ


ตอบ: "...รู้สึกไม่เห็นด้วยที่มีหลายๆหน่วยงานเน้นจุดขายในเรื่องหมาเจ็บป่วยพิการมากเกินไปแทนที่จะเอาทรัพยากรที่มีอยู่จำกัดไปทำเรื่องอื่น..."
โดย นิวัต เจริญชล - Monday, 28 November 2005, 10:51AM
 
แม่ลูกอีกคู่หนึ่ง ที่รับเอามาอุปการะ จากวัดแถวๆบ้าน เห็นมันท้องแล้วพระเขาก็กลัวว่าจะโดนหมากัดตายเสีย ถ้าคลอดลูกออกมา ก็เลยเอามาให้คลอดที่บ้าน แล้วก็คลอดมาตัวเดียว เท่านั้น ก็เลยเลี้ยงไว้ที่บ้านซะเลย

ตัวแม่ชื่อว่า อุ้มบุญ ส่วนตัวลูกลายเสือตั้งชื่อว่า หนูแดง, เจ้าอุ้มบุญเป็นแมวจ่าฝูงประจำบ้าน


ตอบ: "...รู้สึกไม่เห็นด้วยที่มีหลายๆหน่วยงานเน้นจุดขายในเรื่องหมาเจ็บป่วยพิการมากเกินไปแทนที่จะเอาทรัพยากรที่มีอยู่จำกัดไปทำเรื่องอื่น..."
โดย นิวัต เจริญชล - Monday, 28 November 2005, 11:14AM
  โดยส่วนตัว จากที่อ่านในหัวข้อของกระทู้แล้ว ผมรู้สึกไม่เห็นด้วยกับหัวข้อของกระทู้ ที่ว่า

"...รู้สึกไม่เห็นด้วยที่มีหลายๆหน่วยงานเน้นจุดขายในเรื่องหมาเจ็บป่วยพิการมากเกินไปแทนที่จะเอาทรัพยากรที่มีอยู่จำกัดไปทำเรื่องอื่น..."

จริงๆ ถ้าจะให้เป็นหัวข้อที่สร้างสรรค์ ผมว่าน่าจะระดมสมอง เพื่อที่จะหาทางช่วยเหลือ ในด้านอื่นๆ ที่เราสามารถที่จะทำได้ เพื่อเสริมกำลังของกลุ่มคน หรือองค์กรที่ช่วยเหลือสัตว์ ตกทุกข์ ได้ยาก พเนจร มากกว่า เพราะคนเหล่านี้นับวันก็จะหายาก แล้วก็น้อยลงไปทุกทีๆ...
ตอบ: "...รู้สึกไม่เห็นด้วยที่มีหลายๆหน่วยงานเน้นจุดขายในเรื่องหมาเจ็บป่วยพิการมากเกินไปแทนที่จะเอาทรัพยากรที่มีอยู่จำกัดไปทำเรื่องอื่น..."
โดย Pingpong \(-_-)/ - Monday, 28 November 2005, 12:54PM
 

เห็นด้วยกับคุณนิวัตครับว่า  กระทู้นี้อาจจะไม่ค่อยสร้างสรรค์

ก็หวังว่าผู้รักสุนัขอย่าเพิ่งท้อใจแล้วกัน   อาจจะต้องใช้เวลาสักหน่อยกว่าบ้านเราจะยอมรับความเห็นที่ว่า  It's my opinion that these dogs should be put to sleep ตามที่ผู้เชี่ยวชาญฝรั่งได้เอ่ยถึง ได้ 

พูดถึงเรื่องสร้างสรรค์นี้   อยากฝากคุณนิวัตช่วยหาใครสักคนเก็บข้อมูลของบางแก้วที่ชื่อ ยูฟ่าอย่างเป็นระบบเพื่อนำไปเขียนเป็น  Success Story ได้ไหม    โดยผมเสนอว่าใช้เงินชมรมคนรักบางแก้วจ้างคนที่รักสุนัขมาจัดทำ    ผมจำได้ว่า มีบางแก้วหลายตัวที่ถูกส่งเข้าบ้านพักสัตว์เลี้ยงนิรมลแล้วมีคนมาขออุปการะไป  ทั้งเจ้าเหลือง  ปุยนุ่น  หรือกระทั้งใบเงินที่ผมเคยเป็นพ่อทูนหัว   หรืออีกหลายๆตัวที่ผมจำไม่ได้  ซึ่งข้อมูลที่มีคุณค่าเหล่านี้ควรมีเป็นเร็คคอร์ดไว้ที่เว็บของบ้านพัก  http://thaidogshome.pantown.com/  หรือ จะมาฝากไว้เว็บบางแก้วที่นี่ก็ได้  ไม่อยากให้มันไปอยู่บนกระดาษหรือในหัวใครบางคนซึ่งอาจหายสาบสูญไปได้

ผมชื่นชมกับความคิดคุณนิวัต  ที่ว่ามีเงินเมื่อไหร่  จะไปซื้อที่แถวพิษณุโลกจัดทำเป็นบ้านสวนบางแก้วสำหรับบางแก้วตกยากทั้งหลายที่ถูกทอดทิ้งหรือเจ้าของมีปัญหาไม่สามารถเลี้ยงต่อได้   ให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ให้คนแวะมาดู   แวะมาอุปการะ  และทำความเข้าใจกับปัญหาของหมาบางแก้ว

ผมคิดว่า คงมีคนชื่นชมที่จะได้เห็นได้รับรู้ถึง Success Story ของการช่วยเหลือหมาบางแก้วที่คุณนิวัต คุณวินและทีมงานได้ทำมาโดยตลอด    และคงจะง่ายขึ้นเมื่อต้องระดมทุนไปสานฝันคุณนิวัตให้เป็นจริงขึ้นมา  ( ซึ่งน่าจะมีน้ำหนักมากกว่าการไปพูดถึงหมาพิการเจ็บป่วย  ขายความน่าสงสาร  เพื่อขอเรี่ยไรเงิน  โดยไม่รู้ว่า ท้ายที่สุดแล้ว จะเป็นอย่างไร เหมือนที่หน่วยงานอื่นชอบทำ )

ตอบ: "...รู้สึกไม่เห็นด้วยที่มีหลายๆหน่วยงานเน้นจุดขายในเรื่องหมาเจ็บป่วยพิการมากเกินไปแทนที่จะเอาทรัพยากรที่มีอยู่จำกัดไปทำเรื่องอื่น..."
โดย จรัญ กาลตนากูล - Monday, 28 November 2005, 01:39PM
  เห็นด้วยกะเฮียเหลาครับ ปล่อยไว้คงช่วยกันไม่หวาดไม่ไหว เศรษฐกิจขาขึ้นยังไม่เท่าไร ตอนขาลงอย่าว่าแต่หมาเลยครับคนยังลำบาก ดูรายการคนค้นคน (ครูเหงา ) แล้วขอถามให้ปวดหัวเล่น ระหว่างคนที่กำลังจะอดตายกับหมาที่กำลังจะอดตายจะช่วยใครก่อน คนก็หนึ่งชีวิต หมาก็หนึ่งชีวิต
ตอบ: "...รู้สึกไม่เห็นด้วยที่มีหลายๆหน่วยงานเน้นจุดขายในเรื่องหมาเจ็บป่วยพิการมากเกินไปแทนที่จะเอาทรัพยากรที่มีอยู่จำกัดไปทำเรื่องอื่น..."
โดย carnivore ...The Alpha Wolf - Monday, 28 November 2005, 09:28PM
 

เรียนคุณเกาเหลา และ คุณจรัญ......คนช่วยหมา  ก็ทำตามหน้าที่รับผิดชอบ ของตัวเองกันอย่างเต็มที่เป็นปกติ  ด้วยการทำหมันหมาก่อนหาบ้าน , พูดคุยสัมภาษณ์ และแนะนำวิธีการเลี้ยงพื้นฐาน  กับคนรับหมาจรจัดไปเลี้ยง กันอยู่แล้วค่ะ

ปัญหา ไม่ได้อยู่ที่...ไม่รู้ว่า ควรทำอะไร  แต่อยู่ที่....ไม่รู้ว่า ใครจะเป็นคนรับผิดชอบทำตรงนี้  (ก่อนที่หมาจะถูกทิ้งกลายมาเป็นหมาจรจัด..ให้ความรับผิดชอบ มาตกอยู่ที่คนช่วยหมา อย่างที่กล่าวมา)

ใคร....ที่สมควรจะต้องมารับฟังข้อมูลพวกนี้ ถ้าไม่ใช่ คนที่จะซื้อหมาไปเลี้ยง   และใคร....ที่จะได้พบ และให้ข้อมูล กับคนซื้อหมาโดยตรงได้  ถ้าไม่ใช่ คนขายหมา...

ตอบ: "...รู้สึกไม่เห็นด้วยที่มีหลายๆหน่วยงานเน้นจุดขายในเรื่องหมาเจ็บป่วยพิการมากเกินไปแทนที่จะเอาทรัพยากรที่มีอยู่จำกัดไปทำเรื่องอื่น..."
โดย carnivore ...The Alpha Wolf - Monday, 28 November 2005, 11:04PM
  ตอบคุณจรัญ ค่ะ...."ขอถามให้ปวดหัวเล่น ระหว่างคนที่กำลังจะอดตายกับหมาที่กำลังจะอดตายจะช่วยใครก่อน" .....ไม่ปวดหัวค่ะเพราะไม่ต้องคิด    ถ้าเจอพร้อมกันก็...มือซ้ายช่วยหมา...มือขวาช่วยคน   
ตอบ: "...รู้สึกไม่เห็นด้วยที่มีหลายๆหน่วยงานเน้นจุดขายในเรื่องหมาเจ็บป่วยพิการมากเกินไปแทนที่จะเอาทรัพยากรที่มีอยู่จำกัดไปทำเรื่องอื่น..."
โดย นิวัต เจริญชล - Tuesday, 29 November 2005, 12:03PM
  เรื่องการเก็บประวัติ เรื่องราวการช่วยเหลือสุนัขบางแก้ว นั้นเป็นเรื่องที่ได้วางแนวทาง และได้พูดคุยกับทางบ้านนิรมลมานาน พอสมควรแต่ก็ติดปัญหาที่ว่าต่างคนต่างมีภาระกิจ ที่เวลาไม่ตรงกัน และต่างคนต่างมีเรื่องที่ต้อองทำมากพอสมควร

เป็นสิ่งที่อยากทำจริงๆ และก็พยายามทำอยู่ เพราะสามารถเป็นสิ่งที่นำไปเผยแพร่ให้ คนเลี้ยงได้ตระหนัก ถึงการเลี้ยงดูที่ไม่ถูก สถานการณ์ใดที่จะต้องระวัง การหมั่นสังเกตุอารมณ์ของสุนัข เป็นต้น

ตอนนี้ก็พยายาม ค่อยๆคืบไปทีละนิด ละนิด เน้นแก้ปัญหาเฉพาะหน้า และวางแผนแก้ปัญหาระยะยาวไปในตัว - ซึ่งมันก็คงช้ากว่าฝ่ายผลิต และฝ่ายขาย ที่มีทั้งงบประมาณ มีทั้งกำลังคน มีทั้งกำลังการผลิต มากมายในแต่ละปี ที่จะทำผลิตออกมา

แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดเวลานี้ที่เราทำได้ ก็คือการสร้างจิตสำนึก และความรู้ในการเลี้ยงดูที่ถูกต้อง มีความรู้ในการปรับแก้ปัญหา ซึ่งไม่ต้องง้อใคร ไม่ต้องง้อทางผู้เพาะ ผู้ขายหมา ให้มากเรื่อง เป็นสิ่งที่คนรุ่นเรา รุ่นปัจจุบันทำได้เลย และควรทำให้เป็นตัวอย่าง ก็จะไม่ซ้ำเติมปัญหาให้มันหนักขึ้นกว่าเดิม มากจนเกินไป

เริ่มต้นที่ตัวเราเอง และพวกเราเองที่จะต้องทำหน้าที่ผู้เลี้ยงที่ดี ก่อน ผมย้ำคำนี้เสมอครับ...

ตอบ: "...รู้สึกไม่เห็นด้วยที่มีหลายๆหน่วยงานเน้นจุดขายในเรื่องหมาเจ็บป่วยพิการมากเกินไปแทนที่จะเอาทรัพยากรที่มีอยู่จำกัดไปทำเรื่องอื่น..."
โดย จรัญ กาลตนากูล - Wednesday, 30 November 2005, 09:33AM
 

ตอบได้ดีครับ จับปลาสองมือ แต่ผมกลัวคนจับจะหมดแรงไปก่อน หรือไม่ก็ตายทั้งคนทั้งหมา เผลอๆคนช่วยตายตามไปอีกคน คนซื้อก็เยอะ คนขายก็เยอะอย่างคุณนิวัตว่า ไม่รู้จะบอกใครก่อนดี บอกแล้วจะเชื่อหรือป่าวก็ไม่รู้ เห็นใจก็แต่คนที่คอยเก็บกวาดตามหลัง

 ด้วยความสงสัยของผมตอนที่ได้เจ้าไปร์ทมา มีใบ Pet ของสมาคมหนึ่งมาด้วย จริงหรือปลอมก็ไม่รู้ แถมเกิด 14 ก.พ. วาร์เลนไทซะด้วย ด้วยความที่อยากรู้พยายามหา Web ของสมาคมนี้ แต่หาไม่เจอด้วยความที่คิดว่าสมาคนน่าจะมีข้อมูลเหมือนบัตรประชาชน อยากรู้ว่ามันเป็นลำดับที่เท่าไร ความเป็นมาอย่างไร ต่อมาถึงได้รู้ว่ามันไม่ได้มีสมาคมเดียว ตอนนี้ก็เกิดใหม่อีกหนึ่ง ทำให้ผมนึกถึงสมาคม สถาบันมวยโลกจังเลย

บางแก้วถ้าจะพัฒนาจริงๆ รวมไปถึงคุณภาพ ของฟาร์ม ของคนที่จะคิดเลี้ยง อันดับแรกคงต้องรวบรวมฟาร์มทั่วเมืองไทยให้ได้ซะก่อนหรือเปล่า แล้วรับรองเฉพาะที่มีคุณภาพ เรื่องเหล่านี้ผมคงต้องรบกวนถามผู้รู้ ผมแค่คนเลี้ยงหมาแล้วก็สงสารหมาเท่านั้นเอง 

ตอบ: "...รู้สึกไม่เห็นด้วยที่มีหลายๆหน่วยงานเน้นจุดขายในเรื่องหมาเจ็บป่วยพิการมากเกินไปแทนที่จะเอาทรัพยากรที่มีอยู่จำกัดไปทำเรื่องอื่น..."
โดย carnivore ...The Alpha Wolf - Wednesday, 30 November 2005, 01:14PM
 

ขอบคุณค่ะคุณจรัญ  เนื่องจากป้าวิเป็นคนมองโลกในแง่ดีในทุกเรื่อง  คิดเร็วทำเร็ว  และ มีคติพจน์ประจำใจว่า   ทำให้ดีที่สุดที่จะทำได้ในขณะนั้น     ดังนั้น ถ้าเห็นว่าเป็นเรื่องที่ตัวเองสามารถทำได้แน่ ณ นาทีนั้น  โดยไม่ทำให้ทั้งตัวเองและคนอื่นลำบากเดือดร้อน ก็จะลงมือทำทันที    ด้วยความหวัง..ว่าผลที่ได้จะเป็นสิ่งที่..ดีกว่า  

ในชีวิตจึงได้ทำอะไรต่ออะไรมากมาย  สำเร็จบ้างล้มเหลวบ้าง  ความล้มเหลวทุกครั้งคือ บทเรียนที่เป็นประโยชน์  เป็นสิ่งที่ดี  ไม่ได้มองเป็นสิ่งที่เลวร้าย     จึงไม่เคยกลัวผลที่จะตามมา หากจะทำ..ในสิ่งที่ตัวเองเห็นว่าถูกต้องและเป็นผลดีต่อสังคมโดยรวม   เพราะมีชีวิตอยู่ ด้วยความหวัง..ในสิ่งที่ดีกว่า  เสมอค่ะ

นานมาแล้ว ที่ได้พยายามเข้ามาแสดงความคิดเห็นไว้ในเวบบางแก้วตั้งแต่เวบก่อนหน้าเวบนี้ของคุณวิเชียร  โดยที่ตัวเองยังไม่ได้เลี้ยงหมาบางแก้วสักตัว....ทั้งในเรื่อง ลักษณะนิสัยตามมาตรฐานพันธุ์ ของหมาบางแก้ว , เรื่องของ ความดุ ว่า หมาดุที่ดีควรเป็นอย่างไร , แนวทางการควบคุมและคัดสรรผู้ที่มีคุณสมบัติ สำหรับเลี้ยงหมาพันธุ์พิเศษ เช่นบางแก้ว , แนวทางการอนุรักษ์และพัฒนา  ที่ไม่เป็นไปในทิศทางเดียวกัน , เรื่องของเพดดีกรีว่ามีความสำคัญหรือไม่อย่างไร , เรื่องขององค์กรที่ควบคุมกิจการต่างๆเกี่ยวกับหมาบางแก้วซึ่งควรขึ้นตรงต่อองค์กรเดียว , เรื่องข้อกำหนดกฏระเบียบ เพื่อการควบคุม การเพาะพันธุ์และจำหน่ายจ่ายแจกหมาบางแก้ว , นำจรรยาบรรณสำหรับผู้เพาะพันธุ์  ของสมาคมหมาบางแก้วในอเมริกา มาแปลและนำเสนอไว้ให้เป็นแนวทางปฏิบัติ , คัดค้านในเรื่องการสนับสนุนให้หมาบางแก้วเป็นสัตว์เศรษฐกิจ , ตลอดจนนำเสนอ ข้อมูลความจริงอีกด้านหนึ่งของหมาบางแก้ว ที่ได้พบเห็นมาในแวดวงของคนช่วยหมา..ฯลฯ...ฯลฯ

ทั้งๆที่รู้ว่า เป็นพฤติกรรมที่ไม่น่าชื่นชมต่อผู้อ่านชาวบางแก้วสักเท่าไหร่ในบางแง่มุม   แต่ก็ยังทำต่อไปเรื่อยๆในส่วนที่ตัวเองทำได้    ก็ด้วยเหตุผลเดิมคือ  หวัง...ในสิ่งที่ดีกว่า    แม้ว่าจะดีขึ้นเพียงนิดเดียว  ก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลย


ตอบ: "...รู้สึกไม่เห็นด้วยที่มีหลายๆหน่วยงานเน้นจุดขายในเรื่องหมาเจ็บป่วยพิการมากเกินไปแทนที่จะเอาทรัพยากรที่มีอยู่จำกัดไปทำเรื่องอื่น..."
โดย Pingpong \(-_-)/ - Wednesday, 30 November 2005, 03:56PM
 

มาร่วมรำลึกถึงความหลังกับป้าวิด้วยคนครับ

ครั้งนั้นถ้าไม่ได้ผู้ที่มีชื่อว่าสัตว์กินเนื้อมาสอนวิธีกำๆแบๆอันพิสดาร

ก็คงไม่มีโอกาสได้รู้จักป้าวิ   เว็บบางแก้วก็คงไม่ได้เกิด   ปิงปองคงถูกไล่ออกจากบ้านไปไหนแล้ว     พ่อปิงปองก็คงสบายเหมือนคุณโป๋ที่ปิดเว็บดำน้ำหนีไปท่องโลกแล้ว  ไม่ต้องมาคอยเป็นจับกัง  กรรมกร  กรรมการ  คอยสร้างความสามัคคีและความเข้มแข็งให้กับชุมชนคนรักบางแก้ว

ดีใจที่ป้าวิกลับมาในชื่อสุดคลาสสิก carnivore ...The Alpha Wolf

ไม่มีใครเบื่อคำแนะนำดีๆของป้าวิหรอกนะ   ป้าวิอย่าเพิ่งเบื่อแล้วกัน


1. ก่อนจะยกหนูปิงปองให้ใครไป อย่าลืมทำหมันให้แกเสียก่อนนะคะ
2. ใครที่สนใจอยากรับหนูปิงปองไปอยู่ด้วย ก็ต้องหมั่นไปมาหาสู่ สร้างความสนิทสนมคุ้นเคยกับแกเอาไว้ล่วงหน้าก่อน เวลามาหาก็ซื้อขนมของโปรดติดไม้ติดมือมาฝากแกด้วย
3. วิธีการสร้างความสนิทสนมสำหรับหมานักเลงแบบนี้ ก็ไม่ใช่มาถึงก็เอาขนมมาล่อ แกจะนึกว่าเอาส่วยมาส่งยอมรับแกเป็นหัวหน้าแก๊งค์
ต้องมีชั้นเชิง วางฟอร์มให้เหนือกว่าแกเข้าไว้ ไม่ต้องไปสนใจมองแก(แต่แอบเหล่ไว้หน่อยก็ดี เผื่อแกจะเป็นนักเลงประเภทแอบแทงข้างหลังด้วย) ไม่ต้องไปพูดจาทักทายลูบเนื้อลูบตัว โดยเฉพาะหัว...อย่าไปยุ่งเป็นอันขาด ถ้าไม่มีเหตุจำเป็นจริงๆ
ยืนอยู่ห่างๆ....คุยกันไปในกลุ่มคน ที่ต้องให้"ยืน"ก็เพื่อทำตัวให้สูงกว่าแกให้มากๆเข้าไว้ เตรียมขนมหรือของกินที่แกชอบไว้ในมือ แต่ไม่ต้องเอามาโชว์ให้เห็น ถ้าหมาเห็นว่าไม่มีใครสนใจ ก็มักจะเข้ามาใกล้ๆเพื่อสังเกตการณ์ และค่อยๆดมสำรวจ ให้คนห้อยมือ(ที่มีอาหาร)ไว้ในระดับที่เขาดมถึง พอเขาดมมาที่มือ ก็เหล่ดูท่าทีว่าเขาทำท่าผ่อนคลาย อารมณ์ดี ดูแววตาก็จะรู้ จึงค่อยเปิดแง้มมือออกให้เขากิน และให้เขากินต่อเนื่องสัก 2-3 ครั้ง ระหว่างให้กิน ก็ไม่ต้องไปเอาอกเอาใจอะไรเขาอีก แค่เปิดแง้มมือออกให้เขากินอาหารได้ ไม่ต้องก้มตัวลงมาหาเขา ไม่ต้องมอง ไม่ต้องลูบ ไม่ต้องพูดอะไรทั้งสิ้น (ถ้าเขายังทำตาขวาง เหมือนจะข่มขู่เอาของกินจากคน ก็ไม่ต้องเปิดให้เขาได้กิน ไม่นานเขาจะรู้ว่า "ความสงบ"ให้ประโยชน์มากกว่า"ความก้าวร้าว")
ถ้าเคยดูทีวีช่องดิสคอฟเวอรี่เรื่องชีวิตหมาป่า จะนึกภาพออก ว่าตัวจ่าฝูงจะยืนอย่างมั่นคงยืดหัวขึ้นสูงและไม่หันมามอง เมื่อมีหมาตัวอื่นเข้ามาใกล้แม้จะเข้ามาเลียปากเลียคอเลียหน้าเลียตา จ่าฝูงจะไม่มองเลย อาจแง้มริมฝีปากพอให้เห็นเขี้ยว เป็นการทักทายนิดหน่อยเท่านั้น
ลองทำเองที่บ้านดูก็ได้ สำหรับหมาดุ(ก้าวร้าว) ความสงบและฟอร์มที่เหนือกว่าเป็นเรื่องสำคัญมาก การพูดเสียงดังเอะอะโวยวาย ทำอะไรช้งเช้งโฉ่งฉ่าง จะยิ่งไปปลุกเร้าสัญชาติญาณเขาให้แรงขึ้น ดังนั้น บ้านที่หนูปิงปองจะไปอยู่ ควรจะเป็นบ้านที่สงบพอสมควร ไม่มีผู้คนพลุกพล่าน
ผู้ที่จะเป็นเจ้าของ ก็ควรมีบุคคลิก สงบเยือกเย็นและมีจิตใจเข้มแข็งเหนือกว่าหมา หมาจะหยั่งรู้ได้ ถ้าคุณกลัว เพราะการแสดงออกที่เปลี่ยนแปลงไปแม้เพียงเล็กน้อยหมาก็จะสังเกตได้
โดยคุณ สัตว์กินเนื้อ (202.183.164.*) [ วันอาทิตย์ ที่ 25 พฤษภาคม 2546 เวลา 08:14 น. ] ผู้ตอบคนที่ 16

http://www.bangkaew.com/upload/fighting_files/R11-19.jpg

จาก http://www.bangkaew.com/upload/fighting.htm

Click to enter http://www.bangkaew.com/elearning3

Bangkaew.net and Bangkaew.org are for sale
See details at https://sedo.com/search/?keyword=bangkaew