รักษ์บางแก้ว

ตั้งแต่จำความได้ “หมา”ก็อยู่ในชีวิตประจำวัน ก่อนนั้นฐานะทางบ้านเราไม่ดี ลูกๆเรียนหนังสือหลายคน พ่อแม่ซึ่งทำมาหากินอย่างยากลำบากก็เลยพยายามส่งเสียให้ลูกๆได้เรียนหนังสือมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ บ่อยครั้งที่ค่าเล่าเรียน ค่าบำรุงการศึกษาได้มาจากลูกๆของ “หมี”
เมื่อถึงวันหนึ่งได้พูดจากับครอบครัวว่าจะไปอยู่กับครอบครัวซึ่งมีอาขีพทำสวนลำไย ก็เลยคิดที่จะเลี้ยง “หมา” เหมือนเดิม ก็ได้ตรวจสอบความพร้อมของตนเองและครอบครัวทั้งด้านร่างกาย จิตใจ เศรษฐกิจ บริบท ได้ข้อสรุปว่า “หมาบางแก้ว” น่าจะเหมาะสมกับเราที่สุด
ก็ถึงเวลาที่จะต้องศึกศาค้นคว้าตำรับตำราอีกครั้ง ก็เริ่มต้นเหมือนเดิม หนังสือที่เกี่ยวข้องกับ “สุนัขไทยพันธุ์บางแก้ว” ตามห้องสมุดต่างๆ ตามสวนจตุจักร นอกจากนี้ก็เริ่มตำราทางสัตวศาสตร์ ไม่ว่าจะเป็นของคณะเกษตร คณะสัตวแพทย์ เท่านั้นยังมีความรู้สึกว่าไม่เพียงพอ ก็เริ่ม Text บ้าง Internet บ้าง
คราวนี้เมื่อมีความรู้ตามาตำรา ก็อยากจะได้ความรู้ที่มาจากประสบการณ์ ก็ต้องเข้าถ้ำเสือกันหล่ะถึงจะได้ลูกเสือ ดังนั้นทุกวันเสาร์-อาทิตย์ผมจะไปขอเข้าพบท่านเจ้าของคอกสุนัขบางแก้ว เป็นเวลาราว 1 ปี (ในช่วงนั้นผมยังทำงานอยู่ที่กรุงเทพฯ) ได้แลกเปลี่ยนความรู้ความเข้าใจกันจนสาแก่ใจ
ตอนนี้ก็เหมือนกับว่าร้อนวิชา ใคร่อยากทดสอบองค์ความรู้ที่ได้ค้นคว้ามา ก็เลยไปปรึกษากับท่านเจ้าของคอกสุนัขบางแก้วหลายคอกถึงแนวทางการ Breeding ของเรา ซึ่งมีหลายท่านยอมรับและใช้แนวทางการ Breed นั้น ซึ่งท่านยังกรุณาให้เลือกลูกสุนัขตัวแรกของครอกอีกด้วย ชักสนุกละคราวนี้
ในช่วงเวลาสั้นๆก็เลี้ยง 7 ตัว จากนั้นเมื่อเข้าวงรอบการ Breed ของเหล่าลูกน้องก็ได้มาเพิ่มอีก 3 ตัว เฮ้อคราวนี้เริ่มเป็นภาระหนักอกซิ เพราะว่าหลังจากได้ลูกน้องมาประจำการพักเดียวก็ได้มีโอกาสเริ่มงานประจำทำให้ไม่มีเวลาจะไปดูแลเหมือนเดิม ก็จำเป็นต้องหาบ้านที่เหมาะสมให้เหล่าลูกน้องอยู่ ก็ยังโชคดีที่สามารถหาบ้านที่เหมาะสมให้กับเหล่าลูกน้องจนได้
ที่กล่าวมาทั้งหมด ก็เพียงเพื่อจะบอกว่า ความรู้ต่างๆที่มีเกี่ยวกับ “สุนัขไทยพันธุ์บางแก้ว” เกิดจากการค้นคว้าหาเอามาด้วยตัวเอง ดังนั้นการที่จะเผยแพร่ออกสู่สาธารณะนั้นย่อมยากที่จะได้รับการยอมรับจากผู้อื่น อีกทั้งยังเป็นเป้านิ่งที่พร้อมจะถูกโจมตีเสมอ (ดังที่ท่านพบเห็นอยู่เป็นประจำในทุกๆวงการ)