ไม่ได้แวะเข้ามาหลายวัน...วันนี่ เจ้าปุ้งกี๋จอมซน กับ เจ้ากิ๊บซี่ ทั้งสอง ดีกันเรียบร้อยแล้ว....วิธีแก้ปัญหาใช้วิธีจับแยกกันอยู่ โดยลงทุนกั้นพื้นที่บ้านให้แยกกันอยู่ ตัวหนึ่งอยู่หน้าบ้าน อีกตัวอยู่หลังบ้าน...โดยให้มีพื้นที่ข้างบ้านคนละซีกบ้าน ให้เป็นที่วิ่งเล่น (ไม่กล้าขังกรงกลัวเขาเครียด) ตอนแรกๆ เจ้ากิ๊บซี่ จะคำรามใส่ เจ้าปุ้งกี๋ ทุกครั้งที่เข้ามาใกล้บริเวณเขา ประมาณ สามสัปดาห์ เจ้ากิ๊บซี่ หยุดคำราม ตอนแรกก็นึกว่าเขาคงดีกันแล้ว ก็ปล่อยให้เขาออกมาเล่นด้วยกัน....เขาก็เล่นกันดี แต่พอแม่เขากลับมาบ้าน เจ้ากิ๊บซี่ก็แสดงอาการเป็นเจ้าของแม่เขา ไม่ยอมให้เจ้าปุ้งกี๋เข้าใกล้แม่เขา โดยคำรามและจะกัดเจ้าปุ้งกี๋...เจ้าปุ้งกี๋ก็เลยกระโจนกัดเจ้ากิ๊บซี่ ทันที ทำให้ทั้งสองกัดกันอีกและเจ้ากิ๊บซี่ก็แพ้อีกตามเคย ก็เลยจับแยกกันอีก...ครั้งนี้จับแยกกัน ยาวนานประาณ 1.5 เดือน..เจ้าปุ้งกี๋ก็พยายามไปชวนดีด้วยอยู่เสมอ...ตอนแรกๆเจ้ากิ๊บซี่ก็คำรามเหมือนเดิม...พอนานเข้าปรากฏว่าเจ้ากิ๊บซี่ ร้องอยากมาเล่นกับเจ้าปุ้งกี๋เสียเอง...ก็เลยลองปล่อยออกมาให้เล่นกัน...ปรากฏว่าครั้งหลังทั้งคู่ไม่ทะเลาะกันอีก....แต่จำกัดเวลาคือให้เล่นกันเฉพาะกลางวันพอตอนเย็นจะเรียกเจ้ากิ๊บซี่ กลับไปอยู่ที่เดิมของเขา...ปรากฏว่า ทุกวันนี้ทั้งคู่อยู่กันอยู่อย่างเป็นสุขเหมือนเดิม...เล่นหยอกล้อกันเหือนเดิม....ก็ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้คำแนะนำ.... |