ตอบ: “หลวงแจ่ม-แป๊ะฮวยอิ้ว” 2 สุนัขทรงเลี้ยงผู้โด่งดังในวังพระราชา | |
วันหนึ่ง ขณะที่ดิฉันและเพื่อนในกลุ่มรวม 7 ชีวิตขึ้นฝึกแผนกเอ็กซเรย์ คุณแป๊ะฮวยอิ้วซึ่งมาพร้อมราชองครักษ์ก็ได้มาอัลตร้าซาวด์ตามนัด ห้องอัลตร้าซาวด์จะเป็นห้องขนาดเล็ก ปิดไฟและเงียบ เพื่อไม่ให้สัตว์กระวนกระวาย บางครั้งอาจต้องปิดแอร์เพื่อให้มีเสียงกระตุ้นสัตว์น้อยที่สุด และจำเป็นต้องใช้ผู้ช่วยหรือนิสิตจับให้สัตว์อยู่นิ่งๆ เพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์ดิ้นจนการอัลตร้าซาวด์ไม่เป็นผล ดิฉันและเพื่อนรวม 7 คน เข้าไปสุมกันอยู่ในห้องโดยมีอาจารย์ไพวิภา มือหนึ่งด้านอัลตร้าซาวด์ของโรงพยาบาลเป็นผู้ดำเนินการ คุณแป๊ะฮวยเป็นสุนัขใหญ่ใจดี นอนนิ่งให้ราชองครักษ์จับส่วนหัว ส่วนนิสิตที่เหลือก็จับพุง จับตูดกันตามสบาย จนกระทั่งเวลาล่วงเลยสักพักก็มีกลิ่นเหม็นเน่าลอยคละคลุ้งทั่วห้อง พวกเราไม่กล้าเอะอะ เพราะข้างหน้าก็อาจารย์ ข้างๆ ก็ราชองครักษ์ ดิฉันจึงค่อยๆ ไล่มองเพื่อนทีละคน ด้วยสายตาตำหนิแกมเจ็บปวด เพื่อนคนแรก ส่ายหน้าอย่างแข็งขันพร้อมทำหน้าตาให้ดูจริงใจที่สุด คนที่สองก็แล้ว คนที่สามก็แล้ว จนกระทั่งคนที่ 7 ไม่มีใครยอมรับผิด กลิ่นเริ่มทารุณขึ้นทุกที จนใกล้จะกลายเป็นการฆาตกรรม 9 ชีวิตกับ 1 สุนัขในห้องปิดตาย ทันใดนั้นก็มีเสียง ป้าดดดดด!!!! แล้วอาจารย์ไพวิภาก็พูดแกมหัวเราะว่า "อุ๊ยตาย สงสัยจิ้มพุงคุณแปะฮวยแรงไปหน่อย" สรุป ต้นเหตุคือตัวที่กำลังนอนยิ้มเผล่อยู่บนเตียงแล้วมองพวกเราด้วยหางตานี่ล่ะค่ะ... http://www.manager.co.th/FeelGood/ViewNews.aspx?NewsID=9590000105394 |