เพราะว่าบางแก้วที่บ้านดุมากคะ กัดคนมาหลายคนแล้ว คุณแม่บอกว่าจะเอาไปปล่อยวัดคะ

ไม่อยากให้แม่อย่างนั้นคะ จึงอยากจะทำให้ไม่ดุ ไม่กัดคนคะ

ลองอ่านได้จากกระทู้เก่าๆ นะคะ ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์ พอหมาดุกัดคนก็เอาไปปล่อย แก้ปัญหาที่ปลายเหตุ ยังไงช่วยเล่ารายละเอียดได้ไหมคะว่าสุนัขเพศอะไร อายุเท่าไหร่ การเลี้ยงดูเค้าที่ผ่านมาเป็นยังไง เคยสอนหรือควบคุมเค้าได้ไหม แล้วสาเหตุที่กัดคืออะไร

ถ้าไม่ได้ให้รายละเอียดเลยก็คงจะไมมีใครแนะนำได้หรอกค่ะ

ไม่ทราบว่าอยู่ที่ไหนคะ ถ้าใกล้ๆ นนทบุรี ลองมาที่ชุมชนคนรักบางแก้ว ที่กระทรวงสาธารณะสุข นนทบุรีดูนะคะ เรามีการเจอกันเพื่อปรับพฤติกรรมการเลี้ยงเพื่อให้สุนัขดีขึ้นค่ะ ทุกวันอาทิตย์ เวลาประมาณ สี่โมงเย็นเป็นต้นไปค่ะ

แต่ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับตัวผู้เลี้ยงด้วยนะคะ

ลองอ่านได้จากกระทู้เก่าๆ นะคะ ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์ พอหมาดุกัดคนก็เอาไปปล่อย แก้ปัญหาที่ปลายเหตุ ยังไงช่วยเล่ารายละเอียดได้ไหมคะว่าสุนัขเพศอะไร อายุเท่าไหร่ การเลี้ยงดูเค้าที่ผ่านมาเป็นยังไง เคยสอนหรือควบคุมเค้าได้ไหม แล้วสาเหตุที่กัดคืออะไร

ถ้าไม่ได้ให้รายละเอียดเลยก็คงจะไมมีใครแนะนำได้หรอกค่ะ

ไม่ทราบว่าอยู่ที่ไหนคะ ถ้าใกล้ๆ นนทบุรี ลองมาที่ชุมชนคนรักบางแก้ว ที่กระทรวงสาธารณะสุข นนทบุรีดูนะคะ เรามีการเจอกันเพื่อปรับพฤติกรรมการเลี้ยงเพื่อให้สุนัขดีขึ้นค่ะ ทุกวันอาทิตย์ เวลาประมาณ สี่โมงเย็นเป็นต้นไปค่ะ

แต่ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับตัวผู้เลี้ยงด้วยนะคะ

วิธีทำให้หมาไม่ดุไม่มีหรอกครับ ทุกอย่างอยู่ในสัญชาตญาณของเขาเอาเป็นเปลี่ยนคำถามว่าวิธีควบคุมเขาให้ได้ทำอย่างไร บางแก้วบางตัวก็ไม่ดุ โกลเด้น บางตัวดุจะตาย ก็เป็นธรรมดาครับ เจ้าลัคกี้ของผมเป็นบางแก้วเกรดธรรมดา ซื้อมาแค่ไม่กี่พันบาท ดุมาก แล้วเรื่องความซ่าส์ไม่ต้องพูดถึง เสียเงินค่าวีรกรรมเจ้าลัคกีไปแล้ว3หมื่นกว่าบาทภายใน3ปี เริ่มตั้งแต่ไปกัดไก่ชนเขาตาย2ตัว กัดคนงานมาทำสวน4ครั้ง บุกเข้าไปกัดกับดัลเมเชี่ยนข้างบ้านจนต้องเสียค่าหยูกยาให้กับเค้าไป และยังมีรายละเอียดปลีกย่อย วีรกรรมมากมาย แต่ผมก็ไม่เคยคิดสักครั้งว่าจะตัดหางปล่อยวัด เจ้าลัคกี้ ผมยังรักเค้าตั้งแต่วันแรกที่เอาเข้ามาเป็นสมาชิกในบ้านจนถึงวันนี้ก็กำลังให้ช่างมาทำกรงใหม่ที่ใหญ่กว่าให้เจ้าลัคกี้ได้วิ่งเล่นอย่างสบายใจ ทุกครั้งที่ผมเข้ามาในบ้านบางแก้วแห่งนี้ จะเปิดอ่านกะทู้ที่บางแก้วจะโดนทิ้ง อยากรู้ว่าทำไมเป็นเช่นนี้ ใครก็อยากจะเลี้ยงบางแก้วโดยไม่เรียนร้กับสุนัขพันธุ์นี้ เศร้าใจครับ

เห็นด้วยกับคุณ เจ้าตัวแสบ ตัวป่วน ครับ

ทำไมไม่เรียนรู้ก่อนเลี้ยง การไม่เรียนรู้ก่อนเลี้ยงเป็นความผิดพลาดของคุณ ในเมื่อปัญหาเกิดขึ้นเพราะความผิดพลาดของคุณ ทำไมจะปัดความรับผิดชอบด้วยการตัดหางปล่อยวัด

ลองหาวิธีควบคุมเขา อย่างที่คุณ เจ้าตัวแสบ ตัวป่วน แนะนำดีกว่าครับ

ขอโทษเถอะlycanคุณเลี้ยงหมามั๊ย แล้วเลี้ยงหมาอะไรจะเลี้ยงบางแก้วทำไมเลี้ยงแล้วเป็นแมวนอนหวด เลี้ยงแมวสีสวาดดีมั๊ย ขโมยเข้าบ้านไม่ตายทั้งหมาทั้งคนเหรอ ครับขโมยเข้าบ้านแน่นอนต้องมีอาวุธติดมืออย่างน้อยที่สุดก็มีด ตรงนี้ทุกอย่างแก้ไขในตัวมันเองครับบ้านผมไม่ได้ร่ำรวยอะไร จนที่สุดในซอยครับเป็นแค่ชาวสวนจนจนครับ แต่มันก็เป็นตัวถ่วงดุลครับว่าขโมยจะเลือกเข้าบ้านที่มีหมา เเละจน กับบ้านที่เลี้ยงแมวแล้วล่อตาล่อใจ ชวนน่าพิศมัยน่าเข้า แก้ปํญหาแล้วครับโดยการทำรั้วครับ ที่เพิ่งจะทำเพราะไม่มีเงินทำรั้วเพิ่งจะได้ทำนี่แหละ บางแก้วหมาเจ้าเล่ห์ครับต่อหน้าเจ้าของสวัสดียกมือมาประจบได้ สบายมาก แต่เวลาเขาจ้องที่จะออกจากกรง ไม่ว่าวิ่งสวนกรงออกมาหรือกัดโซ่จนข้อต่ดแยกจากกัน

ผมไม่สนหรอกครับว่าคุณจะคิดอย่างไรกับผม แต่อย่างน้อยการเข้ามาตอบกะทู้ของผมเจตนาคือไม่อยากให้บางแก้วโดนทิ้ง ผมเกิดมาก็เห็นพ่อเลี้ยงหมาตลอดไม่เคยขาดบ้านมีหลังอาน หมาพันทางมาหลายสิบตัวพ่อเลี้ยงแบบวิธีเดิมให้กินข้าวสวยคลุกกับอาหารที่มีในบ้านครับ ทุกตัวก็มีวีรกรรมต่างกัน  ออรายการทางยูบีซีที่คุณว่าผมคนบ้านนอกไม่มีดูหรอกครับ แล้วอีกอย่างครับทุกครังที่ลัคกี้ออกไปกัดสิ่งต่างต่างมันมีสิ่งเร้าครับ เช่นเจ้าของไก่ชนชอบเอาไก่มาแหย่หน้ากรงให้ลัคกี้เห่าหลายครั้งวันนั้นมันหลุดไปได้เลยจัดการครับ เอาเป็นว่าผมเข้ามาตอบกะทู้เพราะเจตนาข้างต้นที่กล่าว สรุปคือผมมีความสุขในสิ่งที่ได้ทำ สุขใจในการเลี้ยงบางแก้ว ไม่ว่าหมาผมจะเป็นอย่างไรซื้อมากี่ร้อยกี่พันหรือเก็บจากข้างถนนผมดูแลสิ่งที่ผมสร้างขึ้นมาได้

บางแก้วของผมน่ะ(ชื่อพี่โซดาเขาดุมากๆ)เขาจะดุเช่นเห่าเสียงดังหรือวิ่งไล่-กัดสิ่งใหนก็ตามไม่ว่าคนหรือสัตว์ไม่ทั้งหมดหรือทุกคนหรอกครับคือมีสิ่งเร้าให้เขาไม่ชอบเช่นเอาไม้ไปไปแหย่เขาตอนอยู่ในกรงเขาจะจำคนนั้นใว้ออกจากกรงเมื่อใหร่คนนั้นอย่าเข้าบ้านผมโดนกระโจนกัดทันที...ต้องสังเกตพฤติกรรมเขาน่ะครับเขาจะบอกเราเองทุกอย่างว่าเขาต้องการสื่อให้เจ้าของรับรู้อะไรผมอายุ 35 กว่านิดๆไม่เคยเลี้ยงหมาเลยในชีวิต(รวมทั้งแฟนด้วย)พอเก็บเงินซื้อบ้านได้ก็หาเขามาคุ้มครองทรัพย์สินและชีวิตครอบครัวผม...คุ้มค่ามากเลยครับพันธุ์นี้ตอนนี้ทั้งรักทั้งหลงเลย(หมาน่ะครับ)

น้องมะพร้าวไม่ดุเลยครับ...แม้แต่คนแปลกหน้าก็ไม่เคยกัดให้ลูบหัวได้สบายๆ...ตอนแรกที่เอามาเลี้ยงยังคิดอยู่เลยว่าคงดุมาก  ตาขวาง ไม่เอาใครเลย ชอบอยู่คนเดียว แต่ผมพาออกนอกบ้านบ่อยๆครับ พบปะผู้คน นานเข้าชักไม่ใช่บางแก้วเสียแล้ว (มันใจดีเกินอ่ะ) มีวันนึงจูงผ่านเด็กอายุประมาณ 7 ขวบไม่เคยรู้จักกันมาก่อนนะครับ (ย้ำว่าไม่รู้จักจริงๆพี่แกเดินรี่เข้ามาเลย นึกในใจว่าอย่าทำอะไรเขานะลูก แต่ก็ต้องประหลาดใจ มันก้มหัวยอมให้เขาลูบหัวกระดิกหางริกๆ เหมือนรู้จักกัน ตั้งแต่นั้นมาผมไม่ต้องกังวลเลยว่ามันจะไปกัดใครเข้า...

ถูกต้อง เจ้าแรมโบ้ของผม เจ้าของเก่าก่อนเลี้ยงไม่ศึกษาแต่ละสายพันธุ์ก่อน ซื้อมาได้สามวันตามแฟรชั่นและกำลังน่ารัก แต่ลูกหมาเดินทางโดยเครื่องบินจากพิษณุโลก ขับรถจากโคราชไปรับที่สนามบิน ลูกหมาก็เหนื่อยเพลีย มีอาการหงุดหงิด เพิ่งจะพลากจากแม่ ก็มีอาการเคลียดเป็นธรรมดาขณะที่อยู่ในกรงใส่มาไม่เป็นไร พอถึงบ้านเจอคนแปลกหน้าไม่รู้จักอีก ผลพอเอื้อมมือเข้าไปจับ ถูกงับครับพออภัยกัน หลังจากชินกับคนในบ้านก็จับได้ แต่พอพ่อของคนที่ซื้อมาเห็นความหน้ารักอยากจะอุ้มมั่ง แต่ยังไม่ได้สร้างความคุ้นเคยกับลูกหมาก่อน ผลถูกงับตกใจกระชากออกแผลยามทีเดียว จากนั้นเริ่มถอดใจ มาถามวิธีการเลี้ยงจากผมๆก็แนะวิธีไป อีกชั่วโมงก็อุ้มลูกหมามายกให้ผมบอกใช่เลยคนที่เลี้ยงมันได้ มาอยู่ใหม้ๆก็เอาเรื่องน่าดูมีผมกับหลานสาวจับได้สองคน พยามให้คนในบ้านสับเปลี่ยนให้อาหาร ก็ไว้ใจแค่สองคนกระทั่งสี่เดือนนิสัยเริ่มนิ่ง ผมพาเที่ยวทุกวัน หลงไปผูกไว้หน้าบ้าน คนข้างบ้านเอาขยะไปทิ้งขนถุงลุงลัง ผ่านเจ้าแรมโบ้เลยฟัดน่องซะหลายรู ตอนหลังเลยมาผูกหลังบ้านๆเป็นโรงเรียน มีเด็กนักเรียนมาจับอุ้มเล่นได้ไม่เป็นไร อยู่มาวันหนึ่งเด็กอุ้มอยู่ เพื่อนเล่นพิเลนเอายางมายิงไข่น้องหมา คนที่อุ้มถูกงับหน้าเลยทันที ผลหมดไปเกือบหมื่น รวมที่กัดคนมาประมาณเกือบสองหมื่นแพงกว่าหมาอีก แต่คนอย่างผมมีความดันทุรังสูงต้องเอาชนะให้ได้ ขนาดม้าวัว นกกระจอกเทศผมยังเอาชนะแก้ไขได้นับอะไรกับลูกหมาตัวน้อย ผมคิดวิธีเดียวกับการผึกม้า ที่ไหนมีวงค์ดนตรีเปิดเสียงดังๆ ใหม่อยู่ใกลหน่อยแรกๆ ก็มีอาการดิ้นหน่อยมีต่อ

       พฤติกรรมเช่นนี้สำหรับบางแก้วมีให้เห็นกันเป็นประจำ เพราะความไม่เข้าใจจึงอาจถูกเลี้ยงมาแบบผิดๆ ตั้งแต่เล็กๆ โตขึ้นพฤติกรรมก็ก้าวร้าว แต่เจ้าของกระทู้ก็ไม่ได้ให้ข้อมูลอะไรที่พอคาดเดาได้ว่า พฤติกรรมการกัดที่เป็นอยู่เกิดจากอะไร

        คงไม่มีใครอยากให้เกิดเรื่องในลักษณะนี้ แต่เมื่อเกิดแล้วควรตั้งสติว่าสาเหตุว่ามันเกิดจากอะไร ควรจะทำอย่างไร แก้ไขอย่างไร หลายๆท่านเลี้ยงบางแก้วเพราะความไม่รู้เป็นส่วนใหญ่ แต่สิ่งที่ดีก็คือผู้เลี้ยงหลายๆท่านพยายามหาข้อมูลเพื่อแก้ปัญหา แต่ไม่ทราบว่ามีอีกเท่าไรที่ตัดสินใจปล่อยโดยไม่แก้ไขอะไรเลย เรื่องเหล่านี้ไม่อยากให้ไปตำหนิผู้เลี้ยงเสียทีเดียว

        ขณะที่ผู้เลี้ยงคนหนึ่งเกิดปัญหา พยายามหาทางออก แต่คำตอบหรือสิ่งที่ได้รับหลายๆครั้งมันไม่ช่วยอะไรเลยแม้แต่กำลังใจ หลายๆคำตอบไม่เคยบอกว่าจะแก้อย่างไร จะทำอย่างไร นอกจากตำหนิติเตียน อยากให้ทุกท่านเข้าใจในสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับหมาตัวหนึ่งและคนๆหนึ่ง

        ถึงคุณ Chariya ถ้าหากคิดจะแก้ไขเขาจริงถ้าไม่สะดวกติดต่อผมได้ที่ Ck0105@hotmail.com   หรือถ้ามีเวลาหรืออยู่แถวนนทบุรีอาจไปร่วมกิจกรรมกับกลุ่มผู้เลี้ยงบางแก้วอย่างคุณหนึ่ง ครูเมศ ที่สละเวลามาช่วยสอน ฝึก

ขอให้โชคดีครับ

คุณlyciaผมไม่อยากต่อความยาวกับคุณ กรุณาหยุดเถอะครับ ยังไงก็ขออภัยเจ้าของกะทู้นะครับลองติดต่อ เจ้าไปรท์ดูนะครับ

 Lycan Werewolf                      = ครูเมศ บางแก้ว

ผมเลี้ยงบางแก้วเพศเมีย 2 ตัว        = ตัวป่วน / จุ้นจ้าน ( นิสัยดี น่ารักมากกกกกกกก)

** หากต้องการ DVD สามารถแจ้งที่อยู่ไว้ได้เลยจะได้จัดส่งไปให้ค่ะ **

มีปัญหาเรื่องการปรับพฤติกรรมผู้เลี้ยงและสุนัข

สามารถปรึกษาและขอคำแนะนำจากครูเมศได้

มีความสุขกับการเลี้ยงเจ้าบางแก้วนะคะ

ครอบครัว Big One

สวัสดีค่ะ  คุณหนึ่ง-ครอบครัว Big-One  และสมาชิกทุกท่าน  พี่ได้อ่านกระทู้นี้ แล้วคิดถึงวีรกรรมเจ้าปาร์ตี้  ซึ่งตอนนี้โตขึ้นมาก 7 เดือนกว่า  ตัวใหญ่  แข็งแรงสมบูรณ์  ขี้อิจฉาไม่ยอมให้ตัวอื่นเข้าใกล้พี่เลย  เห่าจนหนวกหู  แต่พี่ก็จะทำไม่สนใจ นิสัยบางแก้วต้องดุเป็นธรรมชาติ แต่ที่บ้านทั้ง5ตัว จะรักษาอาณาเขตของบ้าน ไม่เคยทำร้ายคนในครอบครัว กับคนงานแค่เห่าเตือนว่าอย่าล้ำแดนเข้ามาใกล้บ้าน  วิธีเลี้ยงแค่เห็นบางแก้วเป็นสุนัขธรรมดา ให้อาหาร1มื้อตอนเช้า ตอนเย็นอาหารเม็ด1มื้อ มีเวลาก็วิ่งเล่นกัน  ไม่มีเวลาก็ต่างคนต่างอยู่ (แต่พวกเค้าคอยเข้ามาคลุกคลีกับเราตลอด)  กำหราบถ้าทำผิด  พวกนี้ฉลาดที่จะเรียนรู้ เราควรแบ่งอาณาเขตคนกับหมาให้เด่นชัด ที่บ้านไม่เคยได้ขึ้นชั้นบนเลยห้องทำงานก็ไม่ได้เข้า  พวกเราทานอาหารจะไม่มีการโยนเศษอาหารให้พวกเค้ากินเด็ดขาด (ตอนนี้เลยไม่มาวุ่นวายเวลาทานอาหารเลย) ขอยืนยันอีกครั้งว่าบางแก้วน่ารักมากๆค่ะ

ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าคุณวัลลภาพักอยู่แถวไหนคะ คือตอนที่ไปเอาดีดี้มาอยู่ด้วยค่ะ เจ้าของก็ชื่อวัลลภาเหมือนกันตอนรู้จักเว็บนี้แรกๆ เห็นชื่อก็ยังเอะใจอยู่ว่าจะใช่ไหมน้า ถ้าใช่ก็จะได้ update ข่าวคราว ให้ฟังบางอ่ะคะ คือตอนที่ไปเอาดีดี้มาอยู่ด้วย บ้านที่ขายให้อยู่แถวปทุมธานี ไม่แน่ใจว่าเรียกว่าสามโคกหรือเปล่า แล้วลักษณะบ้านก็เหมือนโกดังแล้วก็มี office ด้วยค่ะ รู้สึกว่าตอนนั้นเค้าจะเลี้ยงที่โตแล้วอยู่ 2คู่ แล้วก็มีเด็กๆ อีกสองคอก  ถ้าใช่คนเดียวกันจริงๆ จะจำ ดีดี้ได้ไหมน้า ตอนเด็กๆดีดี้จะหน้าไม่เหมือนพี่น้องในคอกค่ะ หน้าตาตลกดี

พี่อยู่ซอยวัดลาดปลาดุก บางใหญ่ค่ะ  อาจชื่อเหมือนกัน แต่พี่ไม่เคยขายลูกบางแก้วให้ใครเลย แจกให้คนที่รักสุนัขจริงๆ ส่วนใหญ่เป็นญาติกัน พร้อมกำชับว่าถ้าเลี้ยงไม่ไหวให้นำมาคืนห้ามนำไปปล่อยเด็ดขาด  เลี้ยงพวกเค้าแล้วรักเหมือนลูกเป็นห่วงพวกเค้าทุกตัว น่ายินดีลูกบางแก้วของพี่ที่แจกไปทุกตัว  มีแต่คนชมในความฉลาด ดุแบบมีเหตุผล  น่ารัก  อ่านกระทู้พบบางแก้วดุมากๆแล้วไม่สบายใจ  อยากให้ทำความเข้าใจในพฤติกรรมของพวกเค้าให้มาก  แต่อย่าแสดงความสนใจ  และให้ความสำคัญกับพวกเค้าเกินไป พวกนี้ฉลาดเกินหมาจริงๆค่ะ

ใช่ค่ะ เวลาอ่านเจอกระทู้บางแก้วดุ ก็รู้สึกเหมือนกันค่ะ เมื่อวานเจ้าดีดี้เพิ่งทำให้แปลกใจค่ะ คือ เมื่อวานนี้เอากระดูกหนังให้ดีดี้เล่นค่ะ ก่อนให้ก็สั่งให้นั่งรอจนนิ่ง ก็เลยให้พอได้ไปก็วิ่งปรู๊ดขึ้นโซฟาเลยค่ะ เราก็เลยตามไปดุให้ลงมา เค้ายังคาบกระดูกอยู่นะคะ แล้วยังไม่ยอมลง เราก็เลยฉกค่ะ เค้าก็เลยขู่นึกว่าเราจะไปแย่งกระดูก พอเราฉกว่าไม่ให้ขู่เค้าก็ปล่อยกระดูก แต่สังเกตุจากตายังแข็งอยู่ และมีเสียงขู่ แต่เราไม่แสดงอาการกลัวค่ะ ทำนิ่งๆ สั่งเสียงเข้มให้หยุด ยืนจ้องเค้าค่ะ แล้วดุเสียงดังงๆแต่ไม่แหลมนะคะ แล้วสักพักสายตาที่แข็งเค้าก็อ่อนลงแล้วก็กระดิกหาง เราก็เลยรู้ว่าเค้ายอมแล้วก็เลยกระตุกเชือกที่คอแล้วให้ลงมาก็ยอมลงแต่โดยดี เราก็เลยทำโทษไปผูกไว้ไม่ปล่อยอิสระ

แต่อย่าแสดงความสนใจ  และให้ความสำคัญกับพวกเค้าเกินไป คือปกติไปทำงานตอนเช้าพอกลับมาถึงบ้าน 6โมงเย็นก็จะฝึกนั่ง หมอบ คอย ประมาณ 10-20 นาที จากนั้นก็พาวิ่งในหมู่บ้าน เข้าบ้านก็ทุ่มกว่าให้เค้าพักเล่นน้ำสักพักแล้วให้กินข้าวเสร็จก็ประมาณทุ่มครึ่ง แล้วก็จะล้างเท้าเข้าบ้านเล่นกันดูหนัง ลูบตัว พอสองทุ่มก็เอาเข้ากรงนอน อย่างนี้เรียกว่าให้ความสนใจมากไปหรือเปล่าคะ คือก็จะให้เวลาเค้าประมาณวันละสองชั่วโมงค่ะ

สวัสดีคะ

ขอบคุณทุกข้อความน่ะคะ เรื่องที่จะนำไปปล่อยวัดคงเป็นไปไม่ได้คะ เพราะเราคงไม่ยอมแน่ๆ ตอนนี้เค้าอยู่ในกรงคะ คาดว่าสิ่งนี้เองที่ทำให้เค้าดุ คงเครียดมากคะถึงได้ดุมาก

     ที่ต้องการทราบวิธีที่ทำให้ไม่ดุ ก็คือวิธีต่างๆ ที่หลายๆคนพอจะแนะนำให้คน ตอนนี้เพื่อนก็บอกว่าให้พาเค้าเดิน วิ่ง บ้าง ซึ่ง เหนื่อยมากเพราะเค้าจะลากเราอย่างเดียว เค้าไม่เดินเหมือนหมาทั่วไปคะ คนเดินหมาเดิน เค้าจะลาก แล้วเค้าก็เจ็บคอ ไอ แค๊กๆๆ ก็ทำให้เราสงสารเค้าอีก

แต่เวลาพามาเล่นในบ้านเค้าก็จะวิ่งรอบบ้านแบบดีใจ แต่ต้องคอยดูคะ ถ้าเผลอเค้าจะปีนรั้วหนี ตรงนี้เองที่แอบไปกัดวินมอไซร์ที่เค้ามาส่งคนในหมู่บ้าน

ขอขอบคุณคุณเจ้าตัวแสบ ตัวป่วน ที่แบ่งปันประสบการณ์นะคะ  และใจเย็นๆนะคะ ยังไงเราก็คนรักหมาเหมือนกันคะ

ถึงคุณเศกสรร

แล้วคุณเศกสรร  มีวิธี รบรมเจ้าโซดาอย่างไรคะ  ว่างๆก็เล่าให้ฟังบ้างนะคะ

ถึงคุณ ekawat

คุณโชคดีจังนะคะ ที่น้องมะพร้าวไม่ดุเลย แล้วน้องเค้า อายุเท่าไหรคะ โตรึยัง แล้วที่พาไปนอกบ้านนี่ตั้งแต่ตอนอายุเท่าไหรคะ โพสรูปอีกนะคะ

ถึงคุณ คุณากร

ได้อ่านวิธีของคุณ พอผ่านๆก่อน ( ไว้จะตั้งใจอ่านคืนนี้คะ ) ขอบคุณมากนะคะ รู้สึกว่า เค้าจะเป็นโรคนี่ด้วยน่ะคะ โรคแบบจิตเค้าไม่นิ่ง 555 ขอโทษน่ะคะ ไม่ทราบชื่อโรค คือ เห็นคนแยะๆไม่ได้ ยิ่งคนแปลกหน้าอยู่ในบ้านยิ่งไปกันใหญ่

แล้วจะลองเปิดเพลงแบบที่คุณทำน่ะคะ

ตอบคุณgift ที่ว่าไม่แสดงความสนใจและให้ความสำคัญกับพวกเค้า  เช่นตอนเช้าเวลาพี่เข้าครัวพวกเค้าจะมายืนกระโดดโลดเต้นหน้าประตูครัวพี่จะเรียกชื่อทุกตัว  แล้วประกอบอาหารตามปกติไม่สนใจ  พวกเค้าจะรีรอสักพักแล้วแยกย้ายกันไปคนละทาง ต่อเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตูครัวจะวิ่งแข่งกันเข้ามาเสนอหน้าทุกตัวประจบประแจง  พี่จะลูบหัวลูบหลังไปตามเรื่องแล้วทำงานตามปกติ พอได้เวลาเข้ากรง  ก็ยกหม้ออาหารให้คนงานเดินนำหน้าพวกเค้าจะวิ่งตามเป็นขบวน  ยกเว้นแม่ olive ต้องมีการอุ้มบ้างเล็กน้อย แต่พวกเราไม่เคยลงไปนอนกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับพวกบางแก้วเลยยกเว้นเจ้าลูกชายคนเล็กชอบแกล้ง  ซึ่งพวกเค้าแสดงสีหน้ารำคาญแล้วเดินหนีไปแต่ไม่เคยทำร้ายเลยค่ะ 

สวัสดีครับ K.Chariya Nuamsri.

ผมไม่ใช่ผู้รู้ หรือ กูรู อะไรนะครับ แต่เลี้ยงบางแก้วมาบ้าง ลองนำไปประยุกต์ใช้นะครับ

แต่จะให้บางแก้วไม่ดุนั้นเป็นเรื่องยากมากนะครับ อยู่ที่ว่าเป็นบางแก้วที่พัฒนาสายพันธุ์

มาแล้วหรือยัง อย่างบางแก้วประกวดเขาจะมีจิตประสาทที่ดีกว่าบางแก้วบ้าน ๆ อย่างเรา ๆ แต่อย่างไรแล้วบรรพบุรุษของสุนัขพันธุ์บางแก้ว ก็คือ หมาป่า นะครับ

การเดิน วิ่ง // เป็นการทำให้หมาได้ใช้พลังงานในตัวเขา แต่ต้องดูความเหมาะสมด้วยนะครับ เช่น หมาเด็ก หมาโต ควรวิ่ง ควรเดิน นานแค่ไหน วิ่งบนพื้นปูนหรือสนามหญ้า เพราะสิ่งเหล่านี้มีผลกระทบต่อสุนัขโดยตรง เมื่อเขาได้ออกกำลังกายและปรับพลังงานในตัวเองแล้ว ความก้าวร้าวจะลดลง (ไม่ได้หมดไปนะครับ เพราะสุนัขบางแก้วเป็นสุนัขที่มีความระแวงสูงมาก)

เดินไม่เหมือนคนทั่วไป เดินแล้วลาก // เวลาเดินเราต้องให้ขาหน้าขวาของสุนัข อยู่ชิดและเสมอหัวเข่าด้านซ้ายของเรา มือซ้ายจับสายจูง เดินด้วยความผ่อนคลาย ไม่เครียด เพราะพลังงานที่เราปล่อยไปหาสุนัขมีส่วนสำคัญอย่างมาก จะทำให้เกิดภาวะกดดันกับสุนัข (ตัวผมเองก็เป็นอยู่ประจำ) สายจูงหย่อนเล็กน้อย ถ้าเขากำลังจะเดินนำหน้าเรา (สังเกตุจากสายจูงจะตึง) ให้เรากระตุกสายจูง ให้เขากลับมาอยู่ในตำแหน่งเดิม ต้องทำทันทีที่สายจูงตรึงนะครับ ห้ามปล่อยไว้เด็ดขาด และเวลาเราหยุดสุนัขต้องหยุดและนั่งลงอยู่ด้านข้างเราเสมอ แรก ๆ อาจต้องใช้ของกินเป็นรางวัล หรือ ถ้าสุนัขติดของเล่นก็ให้ใช้ของเล่นเป็นรางวัลสำหรับเขา

เผลอเค้าจะปีนรั้วหนี // เป็นปัจจัยสำคัญมากสำหรับการปรับพฤติกรรมการเลี้ยงสุนัข เราต้องหมั่นสังเกตุพฤติกรรมสุนัข ถ้าเขาแสดงพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์ เช่น ก้าวร้าว ขู่ กัดของ และหนีออกจากบ้าน เราต้องหยุดพฤติกรรมเหล่านั้น ซึ่งแต่ละกรณีจะมีวิธีที่แก้ไขที่แตกต่างกัน อยู่ที่วิธีการปรับพฤติกรรมการเลี้ยงของแต่ละคนด้วยนะครับ ทุกปัญหาแก้ไขได้ อยู่ที่ว่าเราพร้อมจะปรับพฤติกรรมการเลี้ยงหรือไม่

กลัวหมาเครียด  //  หมาไม่เคยเครียดหรอกครับ ส่วนใหญ่เป็นผู้เลี้ยงเครียด และ คาดหวังให้หมาเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ โดยใช้ความรู้สึกตัวเองเป็นที่ตั้ง เห็นคนอื่นเขาทำได้แล้วทำไมหมาของเราทำไม่ได้ พอผู้เลี้ยงเกิดความคาดหวังมาก ๆ พลังงานที่ไปหาสุนัขเป็นพลังงานด้านลบ นำไปสู่การกดดันสุนัข เมื่อสุนัขทำไม่ได้ดั่งใจก็ “ ฉก : ลงโทษ ” สุนัข ทำบ่อย ๆ เข้าสุนัขก็จำและเก็บข้อมูลด้านนี้ไว้ จนพฤติกรรมของสุนัขเปลี่ยนเป็นด้านลบ (กลัว/ระแวง/ไม่เข้าฝูง เป็นต้น)      ฉะนั้นการปรับพฤติกรรมการเลี้ยงสุนัข มีหลากหลายปัจจัยที่ให้เกิดผลดีและผลเสีย ถ้าผู้เลี้ยงนำไปใช้ผิดวิธี ผิดเวลา และที่สำคัญผู้เลี้ยงไม่จำเป็นต้องปรับพฤติกรรมสุนัขตลอดเวลา ควรให้สุนัขมีเวลาส่วนตัวของเขาบ้าง ให้เขามีความสุข เล่นกับเขาสนุก ๆ หมามีความสุขสั่งอะไรเขาก็ทำ (เพราะเคยเห็นเพื่อนสมาชิกบางคน สุนัขบางตัว เครียดเกินไปกับการปรับ

พฤติกรรมการเลี้ยงสุนัข เลยไม่มีความสุขทั้งคนทั้งหมา)

สำหรับบางแก้วนั้นรายละเอียดปลีกย่อยเยอะมาก ๆ ถ้าสะดวกมาที่กระทรวงสาธารณะสุข ทุกวันอาทิตย์ ตั้งแต่เวลา 16.00 น. บริเวณสนามหญ้าด้านหน้า ใกล้ประตูทางเข้าด้านถนนติวานนท์ กลุ่มรักษ์บางแก้วนนท์ มีการรวมตัวกันและแลกเปลี่ยนความรู้การปรับพฤติกรรมการเลี้ยงกัน (เน้นนะครับ พฤติกรรมการเลี้ยง ฉะนั้นต้องปรับที่คนเลี้ยง) โดยจะมี  ครูเมศ บางแก้ว คอยให้คำแนะนำ และ สอนเกี่ยวกับคำสั่งต่าง ๆ ในการควบคุมสุนัข

 // หรือถ้าไม่สะดวก ต้องการ DVD การปรับพฤติกรรมการเลี้ยงสุนัข ก็โพสต์ที่อยู่ไว้ได้นะครับ ลองนำไปศึกษาและนำมาประยุกต์กับตัวเราเพื่อเอาไปใช้กับน้องหมา

มีความสุขกับบางแก้วน้อยนะครับ
“BIG ONE”

“ในการฝึกต้องใช้คำสั่งที่สั้น ให้มีพลัง ใช้กระดาษหนังสือพิมย์ม้วนยางรัดเป็นกระบอง ใช้ตีที่ต้นขาของเราหรือโต๊ะให้เกิดเสียง ใช้คำสั่งสั้นๆว่าไม่ ไม่เอา เวลาทีทำผิด พอจะเข้าใจ ก็เปลี่ยนมาเชิงตำหนิโดยการดุด้วยสายตา คำสั่งเหมือนเดิม ถ้ายังดื้อใช้มือตีขาหลังช่วงสโพกเบาๆเป็นการตำหนิ ถ้าน้องหมายังลนอย่าตีหรือตำหนิ ให้ปลอบจนสงบก่อน ส่วนขาหน้าไหล่ใช้ชมเมื่อน้องหม้าทำได้ดี พยามพาน้องหมาออกสังคมให้เป็นเวลา เค้าจะดีใจมากที่เห็นเราหยิบสายจูงที่จะพาออกไปเที่ยวทุกวัน แต่อย่ายุหมาให้ไล่กัดตัวอื่น เดี๋ยวจะแก้ลำบาก”

               ต้องขออนุญาติตัดข้อความของเฮียอึ้งย้งมาอธิบายเพิ่มเติม

1. การฝึกหมาหรือออกคำสั่งใดๆ ต้องพยายามทำให้หมาสงบ นิ่ง เสียก่อน  เช่น ให้หมานั่งนิ่งๆ ภายใต้ภาวะรอบข้างที่สับสน โดยเริ่มฝึกจากภาวะที่ไม่มีสิ่งเร้า และค่อยๆ ฝึกในที่ที่มีสิ่งเร้าน้อยๆ ไปหามาก การฝึกไม่ควรใช้ระยะเวลานานเกินไปเพราะหมาจะเครียด  แต่ที่สำคัญ...ควรทำบ่อยๆ ซ้ำๆ  การเล่นบวกกับการฝึกไปในตัวก็เป็นเรื่องที่น่ากระทำเช่นกัน การให้สิ่งจูงใจ เช่น อาหาร ก็น่าสนใจ
2. คำสั่งใดๆควรเป็นคำสั่งสั้นๆ เช่น หยุด นิ่ง  น้ำหนักเสียง สายตา กริยาผู้เลี้ยง ความมุ่งมั่น เป็นเรื่องสำคัญเช่นกันเพราะหมารับรู้ปฏิกริยาเหล่านี้ของคนได้และหมาจะรับรู้คำสั่งเหล่านี้ได้ด้วยการทำบ่อยๆ ซ้ำๆ
3. อย่าทำโทษจนหมากลัว เพราะเขาจะระแวงเราอยู่ตลอดเวลา ทำให้การฝึกยากขึ้น และความเชื่อมั่นต่อคนจะลดน้อยลง
4. เรื่องยุให้หมากัดกัน ไม่ใช่เป็นเรื่องที่ดีสำหรับตัวหมาและผู้เลี้ยง หมาที่ดีต้องไม่ก้าวร้าวกับหมาอื่นก่อนยกเว้นว่าเขาจะรู้สึกว่าเขาไม่ปลอดภัยและปกป้องตัวเองหรือเจ้าของ หากหมาก้าวร้าวจะกัดกัน ผู้เลี้ยงต้องควบคุมหมาให้อยู่ในความสงบให้ได้ภายใต้สิ่งเร้ารอบข้างที่สับสน  เมื่อหมาเราสงบนิ่ง ไม่มีการกระตุ้น ฝ่ายตรงข้ามจะค่อยๆ ลดความก้าวร้าวลงเอง เช่นเดียวกันคนที่เจอหมาแล้วยืนนิ่งๆ ไม่สนใจหมา ไม่สบตาหมา หมาจะเข้ามาดมๆ แล้วถอยออกไปเอง  

    

5. เรื่องพาออกไปเที่ยวนอกบ้านโดยใช้สายจูง  สายจูงถือเป็นเครื่องมือชนิดหนึ่งที่ผู้เลี้ยงใช้ในการควบคุมและออกคำสั่งโดยไม่ต้องใช้เสียงหรือที่เรียกว่าภาษากายที่หมาจะรับรู้ได้ง่ายกว่าการใช้เสียง เพียงแต่ใช้การควบคุมโดยสายจูง เช่น หยุด (กระตุกไปด้านหลัง) ไป (กระตุกไปด้านหน้า)  นิ่ง (จับสายจูงให้ชิดปลอกคอและยึดแนบกับโคนขา)  หมาจะรับรู้คำสั่งเหล่านี้ได้ด้วยการกระทำบ่อยๆ ซ้ำๆ เช่นเดียวกับ ข้อ 2. 

    

6. คำแนะนำใดๆ ผู้เลี้ยงควรใช้วิจารณญาณในการตัดสินใจและควรหาข้อมูลหลายๆด้านประกอบการตัดสินใจในการที่จะกระทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งด้วยความเหมาะสมกับตนเอง ทั้งความสามารถ โอกาสและเวลา ไม่ว่าของทั้งคนหรือหมา

ด้วยความนับถือ

เจ้าไปร์ท-5518

ลองเข้าไปดูใน http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=yojajiji&month=11-2008&date=27&group=6&gblog=11 นี้นะครับ
ผมคิดว่าน่าจะช่วย k.Chariya Nuamsri ได้ไม่มากก็น้อย

 "BIG ONE''