สวัสดีค่ะ ขอคำแนะนำเรื่องโรคไตวายของปู่โตจากท่านสมาชิกหน่อยค่ะ ตอนนี้ปู่โตผอมลงเยอะเลยค่ะ ตาข้างที่เหลือแทบมองไม่เห็น สังเกตจากทิศทางการเดินสะเปะสะปะกว่าเดิม ช่วงนี้เป็นหวัด คุณหมอตรวจเลือดพบว่าโรคไตที่เคยเป็นรุนแรงขึ้น จนหมอบอกว่าถ้าอาการขนาดนี้ ส่วนใหญ่ตายไปแล้ว

ตอนนี้ปู่โตอายุราวๆ 16ปี หมอแนะนำเรื่องการรักษา 3 วิธี คือพาไปเติมน้ำเกลือทุกวันและเจาะเลือดตรวจทุกระยะ สอง กินยาเพื่อคุมสารพิษที่ตกค้างในเลือดวันละสองเม็ดเช้าเย็นต่อเนื่อง ตลอดไป (หมอบอกว่าแพงหน่อย เม็ดละ 50 บาท) สาม ให้กินอาหารสำหรับสุนัขที่ป่วยเป็นโรคไต

ทั้งสามวิธีเป็นการทุเลาอาการ ลดความรุนแรงของโรค วิธีที่หนึ่ง สงสารปู่โตที่ต้องไปฉีดยา เจาะเลือดทุกวัน หาหมอเจ็บตัวซ้ำๆ วิธีที่สาม อาจกินบ้างไม่กินบ้าง ถ้าไม่ชอบกินคงลำบากที่จะบังคับให้กิน เหลือวิธีที่สอง..มีท่านใดเคยรักษาด้วยการให้ยาบ้างคะ..ได้ผลหรือเปล่าและยามีผลต่อการทำงานของไตอีกหรือ เปล่าคะ

ตอนนี้รักษาไข้หวัดด้วยการฉีดยาฆ่าเชื้อ ลดไข้ลดบวม วันแรกพาไปหาคุณหมอฉีดยา ป้อนทางปากไม่ได้ จมูกปากบวมหมอบอกว่าอาจเกิดจากการจาม แพ้หรือแมลงต่อย สองวันมานี้เอามาฉีดเองที่บ้าน และจะฉีดต่ออีกสองวันค่ะ วันนี้อาการดีขึ้น จมูกไม่บวมแล้ว กินได้เดินได้แต่ไม่ค่อยมีแรง

อยากทราบว่าต่อจากนี้ปู่โตจะมีอาการของโรคไตวายจนถึงที่สุดอย่างไร ไม่อยากให้ปู่โตทรมานในช่วงสุดท้ายของเขาค่ะ แนะนำด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ

    ปู่หัวโตของหลานไปร์ทแย่ซะแล้ว 16 ปีแห่งความหลังของปู่ วันนี้มีแม่กี๋คอยดูแลนับว่าเป็นบุญของปู่แล้ว ชีวิตย่อมเป็นไปตามกรรมแต่อย่างไรไปร์ทก็ขอให้ปู่อย่าได้เจ็บปวด ขอให้มีความสุขกับบั้นปลายชีวตินะปู่

    ว่าถึงเกิด แก่ เจ็บ ตาย คงหนีไม่พ้นโดยทั่วไปเรื่องไตวาย ไปร์ทก็ไม่ใช่หมอ..เป็นแค่หมาอะคับ แต่ดูแนวโน้มปู่แล้วก็คงลำบาก ถ้าปู่ไม่ไหวไปร์ทก็ขอให้เป็นไปตามธรรมชาติดีกว่าครับ ดีกว่าอยู่แบบเจ็บปวดเพราะต้องเจาะเลือด ฯลฯ ประสบการณ์แบบนี้สงสัยต้องถามป้าวิซะแหล่ว 

     เจ้าเป๊ปซี่ (สายพันธ์สปีทร์) วัย 17 ปี เดินได้ทั้งวันแบบเป๋ไปเป๋มา ล้มบ้างเดินบ้าง  บางทีล้มแล้วลุกไม่ไหว จำใครไม่ค่อยได้ ตามก็บอดสนิทไปข้างหนึ่ง กะว่าถ้าไม่ไหวก็จะปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ แต่ทุกอย่างก็ตอ้งจบแบบเศร้าใจเมื่อยายเป๊ปซี่ตกอ่างบัวเสียชีวิตเมื่อเดือนก่อน ทั้งที่ทำคอกกั้นไว้แล้วก็ยังไม่พ้นเงื้อมมือมัจจุราช

    ไม่ว่าวันนี้ปู่จะเป็นเช่นไร ขอให้ปู่กับแม่กี่จงปีความสุขครับ...เออว่าแต่ปู่มีสมบัติจะแบ่งให้ไปร์ทมั่งป่าวหว่า พินัยกรรมอย่าชื่อไปร์ทนะ...555 กระดูกที่ปู่เอาไปซ่อนอะ

     จาก หลานไปร์ท

ถึง เจ้าไปร์ทหลานปู่ อ่านเรื่องยายแป๊บซี่แล้วเคร้าจัง ครั้งที่ได้ข่าวปู่เย็นก็ให้คิดถึงเจ้าไปร์ทจับใจ ขอบคุณที่คนแก่รุ่นเก่าประจำเว็บไม่เคยลืมกัน คอยห่วงใยปลอบใจไม่เปลี่ยนแปลง... เรื่องพินัยกรรมช้าไปแล้วล่ะเจ้า คอยรับหมายเรียกไปรับ..มรดกกระดูกหลุมที่......ฯลฯ ด้วยนะหลาน..แต่ต้องใจเย็นๆ รออีกระยะ..ยาว

เพราะหลังจากแม่กี๋ฉีดยาให้ปู่โต ไป3 วัน 6 เข็ม ตอนนี้เริ่มกลับมาเดินได้แบบเป๋ไปเป๋มา ชนดะ ปะเตะชามข้าว คว่ำขันน้ำ ให้แม่กี่คอยตามล้างตามเช็ด บางทีพอมีแรงก็ตามเต๋าเต้ยออกไปวิ่ง สร้างเสียว..โฉบเฉี่ยวริมตลิ่งแม่น้ำนครชัยศรี

แม่กี๋ก็งง หมอก็งง ฟื้นคืนชีพมาได้ยังไง..สงสัยจะเป็นโรค..ไตโวย งานนี้ขอลืมโรคไตไปสักระยะ...ขอมีความสุขกับการได้อยู่ด้วยกันต่อไปตามคำอวยพรขอเจ้าไปร์ท..ขลังเจริงๆ

จากปู่เอง

เรื่องไตวาย  ก็ไม่ได้เชี่ยวชาญนะ   เพราะไม่ใช่หมอ  แต่จำได้ว่า  ครั้งหนึ่งมีสุนัขล้มตายด้วยโรคไตวายจำนวนมากในหลายประเทศในแถบเอเชีย จนผู้ผลิตอาหารสุนัขรายใหญ่ในไทยที่ส่งไปขายต่างประเทศด้วยต้องแสดงความรับผิดชอบเรียกคืนสินค้าออกจากตลาด   หลังจากตรวจพบว่ามีเชื้อราปนเปื้อนอยู่ในวัตถุดิบที่ใช้ทำอาหารสุนัข(ลองไปค้นดูที่เว็บบ้านรักษ์บางแก้ว จะพบ) 

เคยมีคนแนะนำว่า   อาหารเม็ดควรหลีกเลี่ยงอย่าทานซ้ำนานๆ   เพราะอาจเกิดการสะสมของสารพิษในตับไตได้   ถ้าจะให้ดี  กินอาหารสดดิบ  ผักผลไม้ตามธรรมชาติ  จะดีกว่า

อาจจะยังไม่สายที่จะให้ปู่หัวโตได้ลองลิ้มรสของอาหารสดดิบตามธรรมชาติดู

ลองหาโครงไก่สดดิบ  สับให้ละเอียด(เข้าใจว่าปู่แกคงไม่มีฟันเคี้ยวแล้ว)  ใส่น้ำซอสของขาหมู หรือ เป็ดพะโล้ให้ออกรส  คงทำให้แกอร่อยปากมากขึ้น  ดูเมนูอาหารได้ที่ http://www.thai-barf-club.pantown.com/ 

ส่วนเรื่องการดูแลสุนัขป่วยนั้น  ลองไปถามหมอที่ลิ้งข้างล่างนี้หรือยัง

คลีนิคออนไลน์

ขอขอบคุณ คุณ...Pingpong ที่กรุณาแนะนำวิธีดูแลปู่โต จะลองงด และเปลี่ยนชนิดของอาหารที่เคยให้ปู่โตค่ะ ปกติเนื้อสัตว์ที่ต้ม ย่างไม่สุก มีเลือดแดงๆ

ปัญหาที่ไม่ทราบว่ามีใครเคยพบบ้างอีกเรื่องหนึ่ง คือปู่โตมีกลิ่นเหม็นเน่าๆจากรูทวาร ปาก ลมหายใจ ถึงแม้นจะอาบน้ำทุกอาทิตย์ หลังอาบน้ำได้ไม่กี่ชั่วโมงกลิ่นจะกลับมาเหมือนเดิมค่ะ เกิดจากโรคไต ; อาการของสุนัขที่แก่มากๆคะ (เพื่อนบอกว่าสุนัขแก่จะมีกลิ่นแบบนี้ ) หรือว่าอวัยวะภายในแย่แล้วจึงส่งกลิ่นออกมา เหมือนผู้ป่วยที่เป็นมะเร็งระยะสุดท้ายคะ

สวัสดีค่ะคนรักบางแก้วทุกท่าน ตอนนี้ปู่หัวโตได้กลับมาอยู่บ้านเก่าที่มหาชัย ที่ๆเราได้พบกันเมื่อหกปีก่อนค่ะ แม่กี๋มีความรู้สึกว่าเค้าอยากกลับมาตายที่นี่....

หลังจากที่ป่วยครั้งหลังสุดด้วยโรคไต ปู่โตกินอาหารได้น้อยลงจนแทบจะไม่แตะเลย จนมาถึงวันนี้กินไม่ได้มาร่วมห้าวันแล้ว ถ่ายออกมาเป็นสีดำกลิ่นเน่าเหม็น

ซึ่งหมอบอกว่าน่าจะเป็นเลือดจากการที่กระเพาะเป็นแผล เนื่องจากน้ำย่อยยังคงทำงานขณะที่ไม่มีอาหาร จึงกัดกระเพาะจนเป็นแผล ขณะนี้ของเสียในฉี่กระจายไปทั่วจนร่างกายแล้ว ขั้นสุดท้ายจะขึ้นสมองและทำให้ชัก หากถึงเวลานั้นหมอแนะนำให้ฉีดยาให้ปู่โตไปอย่างไม่ทรมาน

ตอนนี้แม่กี๋ขอน้ำเกลือมาเติมให้เองทางใต้ผิวหนัง วันละ 500 cc แบ่งเป็นสองครั้งเช้าเย็น ไม่อยากอยู่เฉยๆโดยไม่ได้ช่วยอะไรหรือปล่อยให้ปู่โตขาดอาหารขาดน้ำตายไปต่อหน้าต่อตา หมอยังให้ยาลดกรดมาฉีดเช้าเย็น ช่วยบรรเทาความเจ็บปวดในกระเพาะด้วย แม่กี๋ให้อาหารเหลวสำหรับสุนัขแก่ชื่อ Dog Sure ฉีดป้อนเข้าทางปาก ตอนป้อนเมื่อกี้มีเลือดในช่องปาก ไม่ทราบว่าเพราะเหตุใดค่ะ

ตอนนี้ปู่โตยังจำเสียงแม่กี๋ได้แม่น พยายามเดินมาหาเมื่อได้ยินเสียง กระดิกหางเมื่อเรียกทักทาย แม่กี๋ส่งข่าวให้คนที่เคยรู้จักปู่หัวโตทราบค่ะ คงอีกไม่นาน..หมอบอกแม่กี๋อย่างนั้น........มาดูรูปปู่โตตอนที่เป็นขวัญใจของคนรักบางแก้วเมื่อครั้งหนึ่งนานมาแล้ว..

สวัสดีค่ะ แม่กี๋ ไม่ทราบยังจำกันได้หรือเปล่า...ไม่ได้อ่านเรื่องของปู่โต และเต๋าเต้ยมานานเลย

เรื่องกลิ่นไม่พึงประสงค์จากภายใน เป็นอาการทั่วไปของหมาที่เป็นโรคไตค่ะ  ใครที่รู้สึกว่า มีกลิ่นผิดปกติจากภายในร่างกายหมาของเรา  ก็ให้ไปตรวจเลือดได้เลย มีความเป็นไปได้สูง ที่จะเป็นโรคนี้

เสียดายที่ปู่โต ไม่อยากกินอาหารเสียแล้ว  ระบบย่อยคงอยากจะพักผ่อน 

ขอส่งกำลังใจ จากใจจริงไปให้ ปู่หัวโต และ คุณกี๋ ให้ผ่านช่วงสำคัญนี้ไปได้

เรียนป้าวิและเพื่อนชาวชุมชน...เมื่อสามทุ่มเมื่อคืนนี้ ปู่หัวโตจากแม่กี๋ไปแล้วอย่างสงบเมื่อตอนหัวค่ำพ่อจ๋ากลับจากที่ทำงานปู่ยังนอนหลับปกติ ปู่โตโชคดีที่ไม่มีอาการชักเหมือนที่หมอเคยบอกอาการระยะสุดท้ายไว้ แม่กี๋ควรจะดีใจที่ปู่โตไม่ต้องทรมาน..เฝ้าบอกตัวเองอย่างนั้น ตลอดเวลาที่ป่วย ปู่โตรู้ตัวดี กระดิกหางช้าๆ ลืมตาเมื่อเดินไปนั่งลูบหัวให้กำลังใจอยู่ใกล้ๆ เมื่อมีแรงจะพยายามเดินมาตามหา หากได้ยินเสียงแม่อยู่ตรงห้องที่ๆแม่เคยอยู่

แม่กี๋รู้สึกได้ว่าใจของปู่โตยังอยากอยู่กับแม่ แต่ร่างกายอยู่ต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว เสียดายที่แม่กี๋ไม่อาจอยู่เห็นใจปู่โตจนวาระสุดท้าย ก่อนที่แม่กี๋จะต้องมาอยู่เชียงใหม่เมื่อสองวันก่อน ยังได้ให้น้ำเกลือ ฉีดยาลดกรด ป้อนอาหารเหลว และมอบหน้าที่ กำชับให้นักการดูแลปู่โตให้ดี

แม่กี๋รู้ดีว่าวันนั้นจะเป็นวันสุดท้ายที่แม่จะได้เห็นโตมีชีวิตอยู่...แม่กี๋บอกโตว่า..หากโตไม่ไหวไม่ต้องอยู่รอแม่นะ ละสังขารไปเถิดลูก..แม่รักโตเสมอ รักตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ และจะรักเสมอ โตเป็นลูกที่ดี..ไม่ต้องห่วงแม่ อย่าทนอยู่กับร่างกายที่เจ็บปวดอีกเลย..ลาก่อนนะโต

แม่กี๋ให้ฝังปู่โตที่หลังบ้าน หลับให้สบายนะ แม่จะทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้..ขอให้โตเกิดใหม่ มีชีวิตที่ดี เป็นลูกของแม่ในภพหน้า เราคงได้พบกันอีก ..แม่เชื่ออย่างนั้น..รักลูก..ลาก่อน..หัวโต

ตามกลิ่นมา(ได้ยิน) ได้ข่าวว่าปู่โต อาการหนัก จำรหัสตัวเองไม่ได้ เลยต้องมาในร่างใหม่

... เสียใจด้วยค่ะ แม่กี๋ ปู่โตสบายแล้ว ... 16 ปี ที่ยาวนานและอึดจริงๆ ของนักเลงเฒ่า

น้อยหน่า

โจโจ้ขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของปู่โตด้วยนะครับ ปู่โตไปสบายแล้วไม่ต้องทรมานอีก

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ

และขอให้ปู่โตไปสู่สุขติด้วยครับ

จากนี้ไป ปู่โต ได้ข้ามไปสู่สภาวะที่ไร้ความทุกข์ใดใด  มีแต่สิ่งสวยงาม และความสุข

ซึ่ง....คือ ภาพที่แม่กี๋จะจดจำ ปู่โตไว้ ในหัวใจตลอดไป 

เหมือนที่ป้าวิ จดจำ หมานิค ตาฟลาย ยัยซิสก้า และมาโก้ และเพื่อนรักที่จากไป

All Dogs Go To Heaven.......ปู่โต ของแม่กี๋ ก็เช่นเดียวกันค่ะ  

สวัสดีค่ะ เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามารู้จักชุมชนนี้เป็นครั้งแรก ได้รับรู้เรื่องของปู่โตในวันที่ปู่โตไม่อยู่แล้ว ยังไงก็เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ เขาไปสบายแล้ว ชาติหน้ามีจริงก็คงได้เกิดมาร่วมทุกข์ร่วมสุขกันอีก

(ถึงแม้จะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่มีโอกาสได้รู้จักปู่โต ก็ยังอดน้ำตาซึมไม่ได้ อาจเพราะเข้าใจคนรักหมาด้วยกัน)

ปู่โตยังคงอยู่ในใจใครหลายๆคนต่อไปค่ะ

จากแม่เจ้าโชค

    วันหนึ่งที่นั่งจิบเบียร์อยู่เชิงสะพานริมฝั่งแม่น้ำเพชรฯ วันนั้นก็ไม่เห็นเรือของปู่เย็นทอดสมออยู่ใต้สะพานแล้ว แต่วันนี้ไปร์ทก็คงไม่ได้เป็นปู่โตอีกเช่นกัน สองชีวิตวันนี้ช่างคล้ายกันเคยอยู่ท่ายางเหมือนกัน ช่วงชีวิตหนึ่งต้องดิ้นรนต่อสู้เหมือนกัน สิ้นบุญไปตามอายุขัยเหมือนกัน จะแตกต่างก็ที่ปู่เย็นเป็นมนุษย์เดินดินที่หากินได้น้ำพักน้ำแรงของตนเอง แต่ปู่โตเป็นอีกชึวิตหนึ่งที่ไม่สามารถพึ่งพาได้ด้วยตนเอง แต่สองชีวิตที่สิ้นไปก็มิได้เอาอะไรติดตัวไปด้วย คงฝากไว้แต่ความดีให้กับใครบางคนได้ชื่นชมกับการกระทำที่ผ่านมา

      ชีวิตคนเราก็เท่านี้ ไม่ว่าคน ไม่ว่าสัตว์ มันก็ชีวิตหนึ่งเหมือนกัน เกิดมาไม่มีอะไรติดตัวมา ยามจากไปก็ไม่ได้เอาอะไรไป  ของให้สองชีวิตที่เหมือนและแตกต่างจงมีแต่ความสุขในภพใดภพหนึ่ง...อย่าได้มีใครต้องมาพลัดพราก ทนทุกข์ ในช่วงใดช่วงหนึ่งของชีวิตอีกเลย...แล้วก็ไม่อยากเห็นลูกหลานของปู่โต เป็นเช่นปู่โตอีกเช่นกัน วันหนึ่งที่ต้องระหกระเหิน เดินไปอย่างไร้จุดหมาย แต่ปู่โตของไปร์ทก็ยังมีวาสนากับแม่กี๋ ถึงได้มีชีวิตใหม่ที่ไม่ต้องอยู่ระแวง จนถึงวันที่ปู่ต้องจากไปก็ยังมีใครคนหนึ่งที่รักและดูแลปู่ ทั้งที่ไม่ได้สัมผัสชีวิตปู่มาตั้งแต่ตัวเล็กๆ แล้วมีอีกกี่ชีวิตที่มีผู้ที่สัมผัสลูกหลานของปู่ในวัยเด็ก..แล้วไปทอดทิ้งในวัยโต เฉกเช่นเสี้ยวหนึ่งของชีวิตปู่โต  วันนี้...ไปร์ทคงมาส่งทั้งสองปู่ได้แค่ที่ตรงนี้...รักปู่เสมอ

จาก...หลานไปร์ท

ขอไว้อาลัยแด่ปู่ทั้งสอง

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ ได้เข้ามาอ่านเรื่องปู่โต อยู่บ้างแต่ก็ ไม่บ่อย วันนี้ มาอ่านความคืบหน้า อีกที ปู่โต ก็ ไปสบายเสียแล้ว... ปู่โตโชคดีมากๆ เลยค่ะ ที่ได้เจ้าของที่รักเขา มากมาย ขนาดนี้ จนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต...

ประภาฟาร์ม-นครศรีธรรมราช

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ ตามเรื่องปู่โตมาพักนึง แต่ไม่ได้เข้ามาอ่านเสียหลายวัน เลยเพิ่งทราบว่าปู่โตขึ้นสวรรค์ไปแล้ว

ขอเป็นกำลังใจให้แม่กี๋ แม่กี๋ดูแลปู่โตดีที่สุดเลย ปู่โตถึงมีอายุยืนขนาดนี้...ขอให้เริ่มปีใหม่อย่างมีความสุขค่ะ

และขอให้ผู้เลี้ยงทุกท่าน รักและเข้าใจบางแก้วของท่านให้มากๆ ดูแลเค้าให้ดีที่สุดในช่วงที่เค้ายังอยู่กับเรา เพื่อวันนึง เมื่อเค้าจากเราไปเราจะได้ไม่ทุกข์ใจมากนักค่ะ